Μαρίνος Αντύπας:
Ένας ξεχασμένος αγωνιστής
Του
πολίτη Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πλούσιος, λοιπόν, δικηγόρος και τσιφλικάς «από τους πρώτους ηγέτες της αγροτικής και σοσιαλιστικής κίνησης στην Ελλάδα δολοφονήθηκε στην προσπάθεια για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών της Θεσσαλίας, γράφει το λεξικό, ενώ το πιο πάνω ρεπορτάζ μας δίνει περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτόν.
Είδε το φως της ζωής στην Κεφαλονιά το 1872 και δολοφονήθηκε στον Πυργετό της Λάρισας στις 8 Μαρτίου 1907, αφού πρόλαβε στο τσιφλίκι του να εφαρμόσει κάποιες από τις ιδέες του για ν’ ανακουφίσει τη ζωή των κολασμένων του θεσσαλικού κάμπου δηλαδή των κολίγων.
Αντιμετώπισε το φθόνο των τσιφλικάδων, του κράτους και των χωροφυλάκων του και αυτός ο φθόνος κατέληξε στην εν ψυχρώ δολοφονία του, για την οποία ο δολοφόνος του αθωώθηκε!!!
Στην πιο ώριμη και παραγωγική ηλικία των 35 χρόνων του ο αληθινός κοινωνικός αγωνιστής Μαρίνος Αντύπας, άφησε τα εγκόσμια για την απαλλαγή των κολίγων από τα γαμψά νύχια των τσιφλικάδων. Την περασμένη Κυριακή ο Δήμος Πυργετού τίμησε τη μνήμη του την οποία θυμίζει και το εκεί μνημείο του.
Μαρίνε Αντίτυπα: Ένας άκληρος Θεσσαλός προλετάριος της επιστήμης σε χαιρετά!
Αθήνα, 22/03/2017.
Το ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ σημειώνει τον στίχο του Κώστα Βίρβο, από τον "Θεσσαλικό Κύκλο", που μελοποίησε ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ερμήνευσε Χαράλαμπος Γαργανουράκης, το 1974.
Στους κάμπους ο Αντύπας τρέχει,
βάζει φωτιές, καρδιές φλογίζει.
Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει,
η γλώσσα κόκαλα τσακίζει.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook