Ιστορικά
γεγονότα,
για την διατήρηση
ελληνικής εθνικής ιστορίας,
παράδοσης, κ.ά.
στις
επί αιώνες
τουρκοκρατούμενες
ελληνικές περιοχές
της Μικράς Ασίας
Για όσους οι ρίζες τους
κρατούν απ’ τα μέρη της καθ’ ημάς Ανατολής, καταλαβαίνουν περισσότερο τις
δυσκολίες που πέρασαν οι πρόγονοί τους για να κρατήσουν την φλόγα αναμμένη. Θα
πρέπει να τονιστεί ότι οι Τούρκοι κατακτητές τα δικαιώματα που έδωσαν σε πολλές
ελληνικές περιοχές που ευρίσκοντο κάτω από την κυριαρχία τους δεν τα
παραχώρησαν από καλοσύνη, αλλά επειδή αυτό απαιτούσε το συμφέρον τους. Βλέπετε...
- οι Έλληνες ήσαν οι έμποροι,
- οι Έλληνες ήσαν οι δραγουμάνοι,
και τέλος και κυριώτερο,
- οι Έλληνες ήσαν οι… φορολογούμενοι.
Έτσι, με βάση την εμπορική
αρχή τού… σου δίνω μου δίνεις, οι Έλληνες κατόρθωσαν να πετύχουν κάποιες
παραχωρήσεις μεταξύ των οποίων κυριώτερη ήταν αυτή των Δημογεροντιών, δηλαδή, αυτόνομες
τοπικές διοικήσεις, ένα είδος ΟΤΑ, των οποίων πρώτο τους μέλημα ήταν η Παιδεία,
που μόνον μέσω αυτής διατηρείται ζωντανή κάθε εθνική ύπαρξη.
 |
| To ελληνικό Αρρεναγωγείον της Σινασού. Σωστό Πανεπιστήμιο! Δυστυχώς δεν σώζεται πια. Από πίνακα της Δέσποινας Παπαιωάννου. ΠΗΓΗ: Σωματείο Νέα Σινασός, στον Πειραιά. |
Την διοίκηση των
Δημογεροντιών την είχαν οι πρώτοι στο χρήμα, αλλά και στην εθνική συνείδηση.
Έτσι, μακριά από αμφισβητούμενες δημοκρατικές διαδικασίες φρόντιζαν ό,τι καλύτερο
μπορούσαν να δώσουν στην νεολαία. Είναι πασίγνωστο ότι κάθε Δημογεροντία
προσπαθούσε να προσλάβει έναν ή περισσότερους δασκάλους αμείβοντάς τους,
σχετικά, πλουσιοπάροχα, ενώ ταυτόχρονα, εκτός από τα σχολεία, υπήρχε και
μέριμνα για την κάλυψη άλλων κοινωνικών αναγκών (ορφανοτροφεία, νοσοκομεία,
γηροκομεία, κ.ά.).
Στο σημείο αυτό ο ρόλος της
Ορθόδοξης Εκκλησίας ήταν σημαντικός:
- αφ’ ενός διότι πολλοί δάσκαλοι ήταν
κληρικοί,
και
- αφ’ ετέρου επειδή τα ηνία της τοπικής αυτοδιοίκησης τα κρατούσαν
οι Δημογέροντες (ισόβιοι και άμισθοι) μ’ αποτέλεσμα η δεσποτοκρατία (όπως
υπάρχει σήμερα στην χώρα μας και στην ξένη, όπου υπάρχει απόδημος ελληνισμός)
να είναι άγνωστη.
Πρέπει να λεχθεί ότι οι Τούρκοι δεν ήταν καθόλου ευγενείς δυνάστες
(κάτι που προβάλλεται κατά κόρον από τους εθνομηδενιστές), αλλά, απλά, δεν
μπορούσαν να κάνουν και διαφορετικά επειδή δεν τους συνέφερε. Απόδειξη για το
ότι η τούρκικη Διοίκηση δεν έβλεπε με καλό μάτι τους… γκιαούρηδες ήταν και το
γεγονός της επιβολής της χρήσης των… καραμανλίδικων, με το οποίο η τούρκικη
Διοίκηση επέβαλε κατά το ήμισυ την χρήση του ελληνικού αλφαβήτου, αλλά και την
βαθμιαία εξαφάνιση της ελληνικής γλώσσας, αφού στα καραμανλίδικα δεν
χρησιμοποιούνται ελληνικές λέξεις. Επίσης, μια άλλη απόδειξη για την περιστασιακή
διοίκηση των Τούρκων είναι και το αναμφισβήτητο γεγονός ότι τα δικαιώματα που
έδιναν, λόγω συμφερόντων τους, στους Έλληνες κάποιων περιοχών δεν τα παρείχαν
σε όλη την επικράτεια.
Θεωρώ, ότι σήμερα, σε μια
εποχή αφελληνισμού (χωρίς αυτόν δεν μπορεί να υπάρξουν οικονομικά οφέλη για
τους… επενδυτές), μεταξύ των άλλων που θα πρέπει να γίνουν το κυριώτερο μέλημα
του ελληνισμού και όσων θέλουν να αποτρέψουν την εξαφάνισή του είναι η
επιστροφή στην Ιστορία και η εξαγωγή εξ αυτής χρήσιμων μεθόδων ως προς τι
πρέπει να γίνει.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ στο βιβλίο του Γ. Λεκάκη "Η άγνωστη Μικρά Ασία".
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Καρπουζης, Ανατολη, Τουρκοι, εμποριο, δραγουμανος, φορολογια, Δημογεροντια, ΟΤΑ, Παιδεια, ορφανοτροφειο, νοσοκομειο,
γηροκομειο, Ορθοδοξη Εκκλησια, δασκαλος, κληρικος, τοπικη αυτοδιοικηση, Δημογεροντας, δεσποτοκρατια, δεσποτης, αποδημος ελληνισμος, Τουρκια, εθνομηδενισμος, γκιαουρηδες, γκιαουρ, καραμανλιδικα, αλφαβητο, ελληνικη γλωσσα, αφελληνισμος, ελληνισμος, Φωκαια, αρρεναγωγειο, Σινασος, Σινασσος, Παπαιωαννου, Πειραιας
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook