Η
Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος
αναφορικά με τις περί «Αρίων»
μυθοπλασίες
Πέραν των υπόλοιπων
ιδιοτήτων του, ο κ. Σπυρίδων Άδωνις Γεωργιάδης είναι επίσης κάτοχος πτυχίου Ιστορίας κι Αρχαιολογίας του «Καποδιστριακού»
Παν/μίου Αθηνών. Σε «tweet - τιτίβισμά» του της 8.10.2018 (το οποίο
σχολιάστηκε την ίδια ημέρα διαδικτυακά από διάφορους επισκέπτες (πρβλ.
Αρχείο Οκτωβρίου 2018) - αλλά και με δυό λόγια από την Α.Ε.Ε. -
όπως και την επομένη 9.10.2018 από την «iefimerida» ή την «Ελεύθερη Ώρα» της
13.10.2018), παραδέχεται πως δεν είναι ειδικός στην ανθρωπολογία. Από την άλλη
όμως, εμφανίζεται να έχει άποψη περί «κυρίαρχων ή μη θεωριών», βάσει των
οποίων διατείνεται πως δεν συμφωνεί… με τις παλαιο-ανθρωπολογικές διαπιστώσεις του δρ. Άρη Ν.
Πουλιανού (ο οποίος από τη μεριά του, έχει προχωρήσει στις μελέτες του χωρίς να
περιμένει την άδεια κανενός «ανθρωπολογούντος»). Έτσι, ο κ. Γεωργιάδης «κατέληξε»
στο αδόκιμο (επιεικώς) ανωτέρω συμπέρασμα, έχοντας ενδεχομένως ζηλέψει
τη δόξα άλλων αρχαιολόγων (κι όχι μόνο) που κατά καιρούς έχουν στραφεί κι
αυτοί «το ίδιο επάξια» εναντίον του
Πουλιανού.
Πάντως, προτού κάνει
οιαδήποτε δήλωση κατά τού ιδρυτή της Α.Ε.Ε., μπορούσε να επικοινωνήσει (μέσω π.χ. του
ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της «Ανθρωπολογικής»),
ώστε κατόπιν να ζυγιάσει αν κάτι τέτοιο τον συνέφερε (ιδίως απέναντι
σ’ αυτούς που τον στηρίζουν). Το να μιλά όμως για τον Πουλιανό εν αγνοία του
(δηλ. πίσω από την πλάτη του) αποσκοπώντας κυρίως στο να περισωθεί ύστερα από
την (ως άνω) κατακραυγή που ξεσηκώθηκε πρόσφατα εναντίον του, είναι
κάτι που ούτε κύρος του προσδίδει, ούτε και τίποτ’ άλλο.
Είναι επίσης
γνωστό τοις πάσι ότι
τα συμπεράσματα του 94χρονου σήμερα Πουλιανού, εδώ και
πολύ καιρό σκόπιμα παρερμηνεύονται. Ακόμα και η μη χορήγηση άδειας ανασκαφών εκ
μέρους του «ελληνικού» Υπουργείου Πολιτισμού για περίπου 34 χρόνια, έχει
ουσιαστικά απαγορεύσει στο πρόσωπό του τις αντίστοιχες έρευνες. Αποτέλεσμα: οι
επιστημονικές του αναζητήσεις, ιδίως κατά τον αιώνα που διανύουμε, έχουν κατ’
ανάγκη στραφεί περισσότερο σε πιο θεωρητικές αναλύσεις. Σε αντίθεση δηλ. απ'
αυτό που μας είχε συνηθίσει κατά τις προηγούμενες 10ετίες προσκομίζοντας αδιαμφισβήτητες
αποδείξεις, όπως με την ανεπανάληπτη κι άφταστη διδακτορική του διατριβή στη
Μόσχα το 1961 με την «Προέλευση των Ελλήνων». Γι αυτό, δεν είναι υπερβολή πως
μαζί με τις ανασκαφές που πραγματοποίησε στη Β. Ελλάδα (σπήλαιο
Πετραλώνων, Περδίκκα Πτολεμαΐδας ή Τρίγλια Χαλκιδικής της Κεντρικής και
Δυτικής Μακεδονίας), το σύνολο των ερευνών του, αποτελούν τις σημαντικότερες
επιστημονικές ανακαλύψεις όλων των εποχών που πραγματοποίησε ποτέ ένα και το
αυτό άτομο.
Αλλά και για τις
απώτερες εποχές - σύμφωνα ακόμα και με περσινές ανασκαφικές έρευνες ξένων
επιστημόνων στη Βουλγαρία - για τους λεγόμενους Greacopithecus - πως ακόμα και
για αυτές τις περιόδους είχε και πάλι δίκιο ο Πουλιανός, επισημαίνοντας πάντως
πως θα ήταν σωστότερο να ονομάζονται Helladopithecus (επί τη βάση
δηλ. ενός γεωγραφικού κι όχι ενός απαράδεκτα εθνοτικού προσδιορισμού). Ειρήσθω
δε εν παρόδω, η αντίστοιχη ως
προς την ορολογία διχογνωμία υφίσταται στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία ήδη
από το 1976, αλλά κατά πως φαίνεται θα πάρει
αρκετά ακόμαχρόνια για να γίνει μια πιο αμερόληπτη ανάλυση της
φυλογενετικά ταξινομικής θέσης τού εν λόγω απολιθωμένου γένους (με τη βιολογική
προφανώς σημασία).
Σε
κάθε όμως περίπτωση, οι «Ελλαδο-πίθηκοι» πόρω απέχουν
από το να αναφέρονται από οποιονδήποτε ως Έλληνες (και μάλιστα «Άριοι»). Αλλά είπαμε, άλλα τα μάτια ενός αρχαιολόγου που
επιτρέπει επίσης στον εαυτό του να διαθέτει άποψη και... για την
Καταγωγή των Ελλήνων μαζί με τους περί αυτόν σπεκουλαδόρων (που δυστυχώς δεν
φαίνεται ούτε στην επόμενη γενιά πως πρόκειται ν’ αντιληφθούν περί τίνος
γίνεται λόγος), κι άλλα (τα μάτια) ενός παλαιο-ανθρωπολόγου.
Η εν «προφάσεις κι αμαρτίαις» προαναφερμένη παρεμπόδιση των
ερευνών του Πουλιανού μπορεί να θεωρείται αδιανόητη στους κόλπους της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά γίνεται ευκολότερα κατανοητή - ως αναμενόμενη - σε μια
χώρα των καθ’ ημάς εθνικισμών (που - όπως όλα δείχνουν -
διαπλέκονται ακόμα και με την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος). Το
φαινόμενο μάλιστα της αντιπουλιανικής προπαγάνδας δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρόκειται να ενταθεί με
παραπέρα δήθεν κατά λάθος («αλλ΄
οπωσδήποτε στοχευμένα - άστοχες») επιθέσεις τις
10ετίες που έρχονται. Αυτοί είναι οι πιθανότεροι λόγοι που από διάφορα ΜΜΕ
έντεχνα αποσιωπάται ο πόλεμος που ήδη από το 1962 μαίνεται εναντίον του Πουλιανού, με αποτέλεσμα να
μην αναπαράγονται παρά μόνο κάποιοι ηχομιμητικά συκοφαντικοί κρωγμοί,
προκειμένου να μην βγάζει κανένας καλοπροαίρετος ερευνητής άκρη - με το να μην
παρατίθεται ολόκληρη η αλήθεια (παρά συνήθως το πολύ - πολύ η μισή,
κάτι που ίσως οφείλεται και στον τεράστιο σε όγκο επιστημονικό και ως εκ τούτου
δύσπεπτο - δυσκολοχώνευτο έργο του Έλληνα ανθρωπολόγου). Προς αντιμετώπιση
αυτής της συκοφαντικής εκστρατείας, αναλίσκονται σήμερα οι περισσότερες
προσπάθειες της Α.Ε.Ε. και μόνο χάριν ορισμένων που διψούν για γνώση γίνεται
εδώ (κατ’ εξαίρεση) παρέκκλιση από την αντίστοιχα προσανατολισμένη δράση
της. Δεν αποκλείεται επίσης να πρόκειται απλά για κάποια αυθυποβολή, με αποτέλεσμα ο κ. Γεωργιάδης να
παρασύρεται από τα ίδια του τα λόγια όταν αναφέρεται στην «ιδεολογική
επικράτηση της αριστεράς» κι ας μην έχει ο
Πουλιανός αναμειχθεί μετά τον επαναπατρισμό του στην Ελλάδα το
1965 σε οιεσδήποτε κομματικο-ιδεολογικές αντιπαλότητες, με την αταλάντευτη
πεποίθηση πως το επιστημονικό του έργο ανήκει σε όλους τους Έλληνες (μαζί με
τους λοιπούς Ευρωπαίους), οιασδήποτε δηλ. κομματικής απόκλισης. Το γεγονός
επίσης πως κανένας άλλος δεν κατόρθωσε μέχρι σήμερα ν' ασχοληθεί (τουλάχιστον
στα σοβαρά) με την καταγωγή του ελληνικού λαού, θα μπορούσε να είχε
συμπεριληφθεί στον προβληματισμό του κ. Γεωργιάδη και των συν αυτώ, αντί ν'
αμφισβητούνται οι ανθρωπολογικές θέσεις του Πουλιανού με
τον ανεπίτρεπτο προαναφερμένα τρόπο.
Σχετικά με τα
ανωτέρω, στο ΑΡΧΕΙΟ και την «Κάθε 1η του μηνός» έχουν αναρτηθεί (εν είδει
μελλοντικής παρακαταθήκης) περίπου 4.000 στοιχεία, τα οποία συμπληρώνονται με
ολοένα περαιτέρω δεδομένα - πληροφορίες, που όμως «όλως τυχαίως διαφεύγουν
της προσοχής των παροικούντων των διαφόρων πρωτευουσών» - ο καθένας φυσικά
για τους δικούς του μικρότερους ή μεγαλύτερους στόχους (ή σκοπιμότητες). Στις
παραπάνω ιστοσελίδες, παράλληλα με άλλα θέματα, γίνεται επίσης λόγος για το
επίκαιρο ζήτημα των Σκοπίων, οι κάτοικοι των οποίων από ανθρωπολογική «σκοπιά»
και τις αντίστοιχες μελέτες του Πουλιανού που είχε πραγματοποιήσει ως μέλος της
σοβιετικής ακαδημίας τη 10ετία του ’60, αν και προφανώς είναι επίσης Σλαβόφωνοι
δεν είναι παρά ντόπιος - συγγενικός με μας - κι όχι σλαβικής καταγωγής
πληθυσμός. Αυτή η επιστημονική διαπίστωση μπορεί να θεωρείται «ασυγχώρητο
σφάλμα» εκ μέρους κάποιων «εθνικιστικών» ή / και «ψευτοαριστερίστικων» κύκλων (μέσα κι έξω από τα σύνορα), προσφέρει όμως
μια διαφορετική βάση προσέγγισης του όλου ζητήματος, οπωσδήποτε χρήσιμης σε
κάθε λελογισμένο ΥΠΕΞ.
ΥΓ: Ενίοτε συμβαίνει, διάφορες ιστοσελίδες να έχουν
αυτοκαταργηθεί. Κάτι ανάλογο έγινε π.χ. και μ’ εκείνη της διαδικτυακής «Die Welt»
που 11-6-2015 είχε καταφερθεί εναντίον της Ελλάδας, με δημοσίευμα το οποίο είχε
σχέση με την ανθρωπολογία, όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και όλων των Ευρωπαίων. Η
αντίστοιχη γερμανική ιστοσελίδα - προφανώς δικαίως -
έχει αυτοκαταργηθεί (άραγε ύστερα από λογοκρισία;), μια και δεν
απαντάται πια στο διαδίκτυο, δίχως όμως να έχει διατυπώσει και κάποια πιο
χειροπιαστή συγνώμη. Συνεπώς, για παν ενδεχόμενο καλό είναι να
κρατούνται μέσω της εντολής «screen save» του Η/Υ αντίγραφα ανάλογων ιστοσελίδων (ή «downloade» για τα βίντεο), με
σκοπό την οψέποτε επίκληση των αναρτήσεών τους, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα
υπερπήδησης εκείνων των «file not found» ή / κι αποφυγής σε κάτι «ευκαιρίας δοθείσης»...
«άλλα ντ’ άλλων» παραπομπές.
ΠΗΓΗ: ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ / ΑΕΕ, 21.10.2018.
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: ΠΟΥΛΙΑΝΟΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ, ΣΠΗΛΑΙΟ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ, ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ, ΤΡΙΓΛΙΑ, ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ, ΑΡΧΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΓΚΡΑΙΚΟΠΙΘΗΚΟΣ, ΕΛΛΑΔΟΠΙΘΗΚΟΣ, ΑΡΙΑ ΦΥΛΗ, ΑΡΙΟΙ, ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ, ΣΚΟΠΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook