Ένας Άγγλος λόρδος-δήμιος στα Επτάνησα, υποστηρικτής των Παρκερικών και του Πατσιφικού και η μυστική οργάνωση «Μεγάλη Αδελφότης»


Ένας Άγγλος λόρδος-δήμιος
στα Επτάνησα,
υποστηρικτής των Παρκερικών
και του Πατσιφικού
και η μυστική οργάνωση
«Μεγάλη Αδελφότης»


«Τύραννος: Εσένα λέγω! Σιορ Καρμπονάρο! Να λέγεις τι κάμεις εκεί υψηλά,
εσένα κοσπιράρει θαρρώ κόντρα στο στάτο...
Εγώ να στέλνω να πιάσω τα χαρτιά σου και να σκαλίσω και τον σπιούνο μου
να μου λέγη κάτι τι και να βρίσκω το μανιέρα για να ντόσω στον παραγιό μου».

Στην παραπάνω γελοιογραφία, ο λόρδος με την μεγάλη στολή, συνοδεύεται από τον δήμιό του! Και προσπαθεί να συλλάβει έναν «παράνομο» Έλληνα, της οργανώσεως «Μεγάλη Αδελφότης», ανεβασμένο σε μια κολόνα! Μια γελοιογραφική μαρτυρία για τα λαϊκά κινήματα των μέσων του προ-περασμένου αιώ­να, στην Αθήνα και τα Επτάνησα. Γιατί η γελοιογραφία είναι γραπτή μαρτυρία… και μάλιστα με υψηλό δείκτη ευφυΐας…

Αλλά ποιος ήταν αυτός ο λόρδος που κυκλοφορούσε με έναν δήμιο;
Ο λόρδος αρμοστής της «Ιωνίας (και όχι Ιονίας) Πολιτείας», σερ (!) Χένρυ Ουάρντ, την εποχή των «Παρκερικών», επιστρατεύθηκε κι αυτός για να διατυπώσει διάφορες αι­τιάσεις εις βάρος της Ελλάδας. Ανάμεσα σ’ αυτές ήταν και (δήθεν) υπόθαλψη «επαναστατικών κινημάτων» από την μυστική οργάνωση «Μεγάλη Αδελφότης», η οποία είχε την βάση της στην Ελλάδα. Το 1849, ενώ το Πατσιφικό περνούσε την πιο κρίσιμη φάση του, ο Ουάρντ κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση ότι υποκίνησε με την «Μεγάλη Αδελφότητα» την εξέγερση των χωριών της Κεφαλονιάς, στις 14.9.1849, την οποία έπνιξε στο αίμα, με εκτελέσεις, δημόσια μαστιγώματα και εξορίες [1]
Αλλά αυτό το καλόπαιδο, ο Ουάρντ, υποστηρικτής των στόχων και των μεθόδων του αποικιοκρατισμού, όταν στις 26 Νοεμβρίου 1850, έγινε η υποβολή ψηφίσματος, με αίτημα την Ένωση της Επτανήσου με το Βασίλειο της Ελλάδος, έκανε αναστολή των εργασιών και διάλυση της Βουλής των Επτανήσων, εξόρισε τους ηγέτες του κόμματος στα Αντικύθηρα και άλλα ξερονήσια, φυλάκισε κόσμο, έκλεισε εφημερίδες και έσπειρε τρομοκρατία στα Επτάνησα…
Τα έργα και οι ημέρες του στην Επτάνησο συνεχίζονται με τις εκλογές (για την Ι’ Βουλή, 2-3 Φεβρουαρίου 1852), οι οποίες «έγιναν με συνθήκες στυγνής βίας και αφάνταστης νοθείας…». Στην Κεφαλονιά, εστήθη «δεκακαλπία» - έμεινε παροιμιώδης η έκφραση! Γι’ αυτό κατά την έναρξη των εργασιών της Ι’ Βουλής, οι Ζακυνθινοί ριζοσπάστες βουλευτές (Ναδάλες Δομενεγίνης και Γουλιέλμος Μινώτος) αρνούνται να ορκιστούν, θεωρώντας την συγκρότηση της Βουλής παράνομη εξ αιτίας της καλπονοθείας της Κεφαλονιάς και του αποκλεισμού των εξορίστων Ζακυνθινών βουλευτών (Φραγκίσκου Δομενεγίνη και Ιωάννου Λισγαρά). Σε απάντηση ο Ουάρντ τους παύει… και προχωρεί σε… επαναληπτικές εκλογές στην Ζάκυνθο.
Ο sir Henry George Ward πέθανε από χολέρα στις 2 Αυγούστου, ηλικίας 63 ετών, το 1860… Και φυσικά καμμιά από τις παραπάνω απανθρωπιές του δεν καταγράφεται στο «βιογραφικό» του, που δημοσιεύουν διάφορες «έγκριτες» εγκυκλοπαίδειες

Η «Μεγάλη Αδελφότης»

Τέλος, η «Μεγάλη Αδελφότης» ήταν μία οργάνωση χωρίς συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα. Γεννήθηκε για την απελευθέρωση των σκλα­βωμένων τμημάτων της χώρας και την υποστήριξη της Εκκλησίας, η οποία εθεωρήθη, τότε, από πολλούς κύκλους, ότι ευρίσκετο «υπό διωγμόν», από κάποιους πολιτικούς κύκλους. Τόσο οι Τούρκοι, όσο και οι Άγγλοι στα Επτάνησα προσπάθησαν να της προσδώσουν πολιτικό χαρακτήρα, χαρακτηρίζοντάς την «ανατρεπτική του καθεστώτος» και «καρμποναρική»[3], για να την κτυπήσουν ευκολότερα.
Ιδρύθηκε στο τέλος της Επαναστάσεως του 1821. με κύριο σκοπό. Στην οργάνωση συμμετείχαν ανώτεροι και κατώτεροι κληρικοί, ηγούμενοι, μοναχοί, καθηγητές, ανώτεροι υπάλληλοι του κράτους, στρατιωτικοί και πολίτες. Η «Μεγάλη Αδελφότης» εναντιώθηκε με πάθος κατά του βασιλέα Όθωνα, ιδία όταν αυτός αποφάσισε εκείνος να κλείσουν πολλά μοναστήρια και να σταματήσουν οι πολίτες τις αθρόες δωρεές προς τα διάφορα εκκλησιαστικά ιδρύματα, όταν, την ίδια εποχή, η Χώρα αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα εξεύρεσης οικονομικών πόρων. Επί βασιλείας Γεωργίου Α', η «Μεγάλη Αδελφότης» επέτυχε «γεφύρωση», προς όφελος της ενότητας του έθνους.

ΠΗΓΕΣ:
εφημ. «Τράκα-τρούκα», 13 Αυγούστου 1849.
Κείμενα Γ. Αλισανδράτου και Ν. Λούντζη «ΕΠΤΑΝΗΣΟΣ, Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
Δημ. Σαπρανίδη «Ιστορία της πολιτικής γελοιογραφίας στην Ελλάδα».

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Λίγο μετά των εκδήλωση του Ριζοσπαστισμού, εσημειώθησαν δύο επαναστατικά κινήματα στην Κεφαλονιά: Το πρώτο στις 14 Σεπτεμβρίου 1848, στο Αργοστόλι. Αντιμετωπίσθηκε από τον Άγγλο αρμοστή λόρδο Σίτον (1st baron Seaton), με διπλωματικές παραινέσεις και αμνηστία. Το δεύτερο στις περιοχές της Σκάλας και του Ελιού ήταν αυτό που αντιμετωπίστηκε απάνθρωπα από τον διάδοχό του, Ουάρντ.
[3] Από το σοσιαλιστικό κίνημα των Καρμπονάρων = Καρβουνιάρηδων της Ιταλίας – εξ ων και η «κωδική» μακαρονάδα καρμπονάρα.


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τα ΠΑΡΚΕΡΙΚΑ-ΠΑΤΣΙΦΙΚΟ, ΕΔΩ.

ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ:  γελοιογραφια, λορδος, στολη, δημιος, παρανομος, Ελληνας, οργανωση, Μεγαλη Αδελφοτης, κολονα, κινημα, Επτανησα, ευφυια, Ιωνια Πολιτεια, Ιονια Πολιτεια, σερ, Ουαρντ, Παρκερικα, επανασταση, κινημα, μυστικη, Μεγαλη Αδελφοτητα, 1849, Πατσιφικο, Ουαρδ, εξεγερση, Κεφαλονια, εκτελεση, μαστιγωμα, εξορια, αποικιοκρατια, 1850, ψηφισμα, Ενωση, Επτανησος, Βουλη, Αντικυθηρα, ξερονησι, φυλακη, εφημεριδα, λογοκρισια, τρομοκρατια, 1852, βια, εκλογες, νοθεια, Κεφαλλονια, δεκακαλπία, παροιμια, Ζακυνθος, ριζοσπαστες, βουλευτης, Ναδαλες Δομενεγινης, Μινωτος, καλπονοθεια, Δομενεγινης, Λισγαρας, χολερα, 1860, Εκκλησια, Τουρκοι, Αγγλοι, καρμποναρικη, 1821, κληρικος, ηγουμενος, μοναχος, καθηγητης, υπαλληλος, στρατιωτικος, πολιτης, Οθωνας, Οθων, μοναστηρι, δωρεα, ΓεωργιοςΤρακα-τρουκα, Αλισανδρατος, Λουντζης, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Σαπρανιδης, πολιτικη, Ριζοσπαστισμος, επαναστατικο κινημα, Σεπτεμβριος, Αργοστολι, Αγγλια, αρμοστης, Σιτον, βαρωνος, αμνηστια, Σκαλα, Ελιο, σοσιαλισμος, Καρμποναροι, Καρβουνιαρηε, Ιταλια, κωδικη, μακαροναδα, καρμποναρα, τυραννος, σιορ, Καρμποναρο, σπιουνος
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ