Ο θεός δημιούργησε τον άνθρωπο
το... 5508 π.Χ.
Του Γιώργου Λεκάκη
Το 1903 ο
καθηγητής Ευάγγελος Κ. Κοφινιώτης[1] εκυκλοφόρησε
το βιβλίο του, «Ιερά Ιστορία της Καινής Διαθήκης», με τον χαρακτηριστικό
υπότιτλο «προς χρήσιν των ελληνικών σχολείων»! Μάλιστα «εγκριθείσα κατά τον
άρτι διεξαχθέντα διαγωνισμόν δια μίαν πενταετίαν, από του 1903-1908». Τον διαγωνισμό
είχε προκηρύξει[2] το
υπουργείο των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας Εκπαιδεύσεως του Βασιλείου της Ελλάδος.
Η εν λόγω μελέτη εγκρίθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος[3],
μετά από έκθεση του καθηγητού Θεολογίας,
Εμμανουήλ Ι. Ζολώτα[4].
Το 106 σελίδων βιβλίο εκδόθηκε εν Αθήναις, από τον εκδοτικό οίκο Γεωργίου Δ.
Φέξη[5]…
Έργο στο οποίο ευθύς εξ αρχής η Καινή Διαθήκη χαρακτηρίζεται «θεόπνευστος», άρα…
πάσα αντίρρηση παυσάτω… Ο αδογμάτιστος Έλλην, ευρίσκεται υπό τον ζυγόν όχι ενός
δόγματος, αλλά πολλών δογμάτων…
Άρα γε προηγήθηκαν
διδακτικά βιβλία, για την Ιστορία των Ορφικών, των Αργοναυτικών, των Ομηρικών
Επών, της Ωγυγίας;..
Σαν να μην
έφτανε αυτό, στην ελληνική παιδεία
εισήχθη και ένα άλλο βιβλίο: Το 1925 ο καθηγητής Πανεπιστημίου Ι. Ε. Μεσολωράς[6] εκυκλοφόρησε
το βιβλίο του, «Ιερά Ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης», με τον χαρακτηριστικότατο
υπότιτλο «προς χρήσιν των ελληνικών σχολείων και παρθεναγωγείων»!!! (σ.σ.: Άρα
γε τι να διδαχθούν οι Ελληνίδες παρθένες, τα καλά της Σάρας – της Μάρας και του
κακού συναπαντήματος;)… Μάλιστα, συνεχίζει η έκδοσις στο εξώφυλλο, «εγκριθείσα
κατά τον βτγ΄ νόμον επί πενταετίαν, ΕΓΚΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ». Ήταν η γ΄
έκδοσις του βιβλίου. Το 68 σελίδων βιβλίο εκδόθηκε εν Αθήναις, από τον εκδοτικό
οίκο Δ. και Π. Δημητράκου… Έργο στο οποίο ευθύς εξ αρχής, στην εισαγωγή του
(σελ. 3), η Παλαιά Διαθήκη χαρακτηρίζεται «ιστορία των κριτών και βασιλέων του
ιουδαϊκού έθνους», που εγράφη «κατ’ έμπνευσιν του αγίου Πνεύματος, υπό του Μωυσέως
και των προφητών εις γλώσσαν εβραϊκήν» και κατά τον 3ο αι. π.Χ. «μετεφράσθη
εις την ελληνικήν εν Αλεξάνδρεία, υπό 72 Ιουδαίων, οίτινες εγνώριζον καλώς την
ελληνικήν»… Το Ελληνόπουλο, με την τόσο λαμπρά προϊστορία, υποχρεούται πλέον να
αποτάξει τους προπάτορές του, ήρωες και θεούς, και να πεισθεί να υιοθετήσει ως
προπάτορές του κάποιους αλλοεθνείς και αλλοθρήσκους… Και εν συνεχεία σπεύδει να
σημειώσει: «Τα βιβλία της Καινής Διαθήκης εγράφησαν κυρίως εις γλώσσαν
ελληνικήν, ήτις πανταχού τότε ήτο διαδεδομένη»…
Δεν θα
ασχοληθώ με τις «θεόπνευστες» αυθαιρεσίες και τις δογματικές ανακρίβειες των
παραπάνω, αλλά θα σταθώ στην 4η σελίδα, στο κεφάλαιον Α΄, όπου, λέει,
και πιο σημαντικό ακόμη, διδάσκει, πως ο Θεός δημιουργεί τον άνθρωπο το 5508
π.Χ.
Την ίδια
εποχή ο Χρ. Τσούντας είχε ανακαλύψει τον οικισμό του Σέσκλου, με ανθρώπινη
κατοίκηση στην Θεσσαλία ήδη από το… 6800 π.Χ….
Τι να
διδάξεις και τι να πεις…
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Ο Ευάγγελος Κωνσταντίνου
(1836–1916), από το Κοφίνι Ναυπλίου (εξ ου και Κοφινιώτης) , υπήρξε καθηγητής
και συγγραφέας (τουλάχιστον) 35 βιβλίων… Κυριώτερα το «Ομηρικό Λεξικό» (1886),
η «Ομηρική Γεωγραφία» (1884), αλλά και «Παλαιστίνη-Ιστορία και γεωγραφία της
Αγίας Γης» (1890), ο «Χάρτης της Ιερουσαλήμ» (1892), κλπ. Ο Ευ. Κοφινιώτης εδίδαξε στο
Γυμνάσιο Πειραιώς, στο Α’ Γυμνάσιο Αθηνών και στο Βαρβάκειο…
[2] βάσει του νόμου της 12ης Ιουνίου 1895 «περί
διδακτικών βιβλίων της μέσης και δημοτικής εκπαιδεύσεως» και το ΒΔ της 10ης
Οκτωβρίου 1895. Την έγκριση υπογράφει ο υπουργός Κυριακούλης Μαυρομιχάλης (αρ.
πρωτ. 5877/διεκ. 7303/ 22.5.1903) και είτα ο Θ. Κ. Φαρμακόπουλος (αρ. πρωτ.
11644/διεκ. 19172/ 25.7.1903).
[3] Την έγκριση υπογράφουν οι Αθηνών Θεόκλητος, Πατρών
Ιερόθεος, Ακαρνανίας-Ναυπακτίας Παρθένιος, Ύδρας-Σπετσών Αρσένιος, Παροναξίας
Γρηγόριος.
[4] Ο Εμμανουήλ Ι.
Ζολώτας (1858-1919) εγεννήθη στο Θολοποτάμι Χίου. Είχε μικρασιατική
καταγωγή. Πρύτανης του Πανεπιστημίου και 4 φορές κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής
Αθηνών. Ο πρώτος καθηγητής Θεολογίας που διορίσθηκε (1882/1883). Έγραψε υπομνήματα
στην επιστολή προς Γαλάτας, στο Ευαγγέλιο του Ιωάννου, κ.ά.
[5] Τυπογραφείο Αθανασίου Δηληγιάννη, το οποίο ήταν στην οδό
Ζήνωνος, αρ 2 στον Πειραιά.
[6] Ο Ιωάννης
Μεσολωράς (Πεσσάδα Κεφαλονιάς 1851-1942) ήταν θεολόγος, καθηγητής της
Ομιλητικής και Λειτουργικής στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, δρ.
Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν, κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής (πέντε
ακαδημαϊκά έτη) και πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών! Εκ των ιδρυτών της
Σχολής Απόρων Παιδιών του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ "παρόμοιες" "ορθόδοξες" απόψεις
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: 1903, καθηγητης, Κοφινιωτης, βιβλιο, Καινη Διαθηκη, σχολειο, διαγωνισμος, 1908, υπουργειο Εκκλησιαστικων και Δημοσιας Εκπαιδευσεως, Βασιλειο Ελλαδος, Ιερα Συνοδος, Εκκλησια Ελλαδος, Θεολογια, Ζολωτας, εκδοσεις, Φεξης, θεοπνευστος, δογμα, Ορφικα, Αργοναυτικα, Ομηρικα Επη, Ωγυγια, παιδεια, 1925, δημιουργια, Πανεπιστημιο, Μεσολωρας, Παλαια Διαθγκη, ελληνικο σχολειο, παρθεναγωγειο, παρθενα, Σαρα, Μαρα, κακο συναπαντημα, Δημητρακος, κριτης, βασιλιας, ιουδαικο εθνος, ιουδαιοι, ιουδαια, αγιο Πνεεμα, Μωυσης, προφητης, εβραικη, εβραικα, μετεφραση, ελληνικη, ελληνικα, Αλεξανδρεια, Αιγυπτος, 72, εβδομηκοντα, Ελληνοπουλο, προιστορια, Αγια Γραφη, προπατορας, ηρωας, θεος, γλωσσα, Θεος, ανθρωπος, Τσουντας, Σεσκλο, Μαγνησια, Θεσσαλια, Κωνσταντινου, Κοφινι, Ναυπλιο, Ναυπλιο, Αργολιδα, Ομηρικο Λεξικο, 1886, Ομηρικη Γεωγραφια, 1884, Παλαιστινη, Αγια Γη, 1890, Χαρτης, Ιερουσαλημ, 1892, Γυμνασιο, Πειραιας, Βαρβακειο, 1895, διδακτικο βιβλιο, μεση εκπαιδευση, δημοτικη εκπαιδευση, Μαυρομιχαλης, Φαρμακοπουλος, Αθηνα, Θεοκλητος, Πατρα, Ιεροθεος, Ακαρνανια, Ναυπακτια, Παρθενιος, Υδρα, Σπετσες, Αρσενιος, Παροναξια, Παρος, Ναξος, Γρηγοριος, Θολοποταμι, Χιος, Μικρα Ασια, Πρυτανης, κοσμητωρ, Θεολογικη Σχολη, 1882, 1883, υπομνημα, επιστολη, προς Γαλατας, Γαλατες, Ευαγγελιο Ιωαννου, Ιωαννης, Τυπογραφειο, Δηληγιαννης, Ζηνωνος, Πειραιευς, Μεσολωρας, Πεσσαδα, Πεσαδα, Κεφαλονια, Κεφαλλονια, Ομιλητικη, Λειτουργικη, Τυμπιγκεν, Σχολη Απορων Παιδιων Φιλολογικου Συλλογου Παρνασσος, απορα παιδια, αποροι, ορθοδοξια
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook