Παρασημοφορήθηκε ο Πέδρο Ολάγια, ο «Ισπανός Πρεσβευτής του Ελληνισμού» - Η ομιλία του πρέσβεως της Ισπανίας με αφορμή την απονομή του Σταυρού του Τάγματος της Πολιτικής Αξίας στον κ. Π. Ολάγια


Παρασημοφορήθηκε
ο Πέδρο Ολάγια,
ο «Ισπανός Πρεσβευτής του Ελληνισμού»

Η ομιλία του πρέσβεως της Ισπανίας
με αφορμή την απονομή
του Σταυρού του Τάγματος της Πολιτικής Αξίας
στον κ. Π. Ολάγια


Κυρίες και κύριοι,
Καλώς ήρθατε σε αυτή την απλή αλλά επίσημη τελετή, γεμάτη συμβολισμό, στην κατοικία του Πρέσβη της Ισπανίας στην Ελλάδα.
Συγκεντρωθήκαμε εδώ σήμερα ως μάρτυρες της απονομής του Σταυρού του Τάγματος της Πολιτικής Αξίας, με υπογραφή του Βασιλέα Φιλίππου Στ΄ και του Υπουργού Εξωτερικών, Ευρωπαϊκής Ένωσης και Συνεργασίας, Josep Borrell, στον αξιοθαύμαστο Πέδρο Ολάγια.
Όπως γνωρίζουν πολλοί από εσάς, το Τάγμα της Πολιτικής Αξίας θεσπίστηκε το 1926 και είναι ένα από τα δύο παράσημα - το άλλο είναι εκείνο της Ισαβέλλας Α΄ της Καστίλης - του Υπουργείου Εξωτερικών.
Στις 19 Ιουνίου, ο Βασιλιάς Φίλιππος ΣΤ΄, κατά την πέμπτη επέτειο της ενθρόνισής του, προήδρευσε μιας τελετής στα Ανάκτορα της Μαδρίτης, παρόμοιας με τη σημερινή, κατά την οποία παρασημοφορήθηκαν ορισμένοι Ισπανοί πολίτες. Το εν λόγω παράσημο απονέμεται σε όσους παρουσιάζουν έργο άξιο ανάδειξης.
Στη δική σου περίπτωση, Πέδρο, έχω την τιμή να παρασημοφορήσω έναν ισότιμο, έναν Πρεσβευτή, τον «Ισπανό Πρεσβευτή του Ελληνισμού», έναν τίτλο που σου απονεμήθηκε πριν από λίγα χρόνια από τη Νομαρχία Αθηνών με σκοπό (και παραθέτω επί λέξει):
«να υποστηρίξει το μακρύ και πολύτιμο έργο ενός Ισπανού, που μέσα από την έρευνα, την λογοτεχνική και οπτικοακουστική δημιουργία, την μετάφραση, τη διδασκαλία, τη δημόσια δράση και το κοινωνικό έργο, καλλιεργεί και προωθεί από την ίδια την Ελλάδα τη γνώση, τις αξίες και τη στάση ζωής, που συνδέονται διαχρονικά και οικουμενικά με την ελληνική κουλτούρα».
Αυτή η περιγραφή είναι άψογη και συνοψίζει τα πάντα. Πρόκειται για έναν μεγάλο Ισπανό Ελληνιστή, ίσως έναν από τους πιο εξέχοντες της σημερινής Ισπανίας, ο οποίος ωστόσο δεν ζει στην Ισπανία αλλά στην Ελλάδα και επιχειρεί να διαδώσει αυτή τη μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά, από την οποία όλοι προερχόμαστε στη Δύση, καθώς και το ανθρωπιστικό της υπόβαθρο.


Σε αντίθεση με τους περισσότερους Ισπανούς Ελληνιστές, των οποίων η κύρια ενασχόληση είναι συνήθως η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών, ο Πέδρο, ο οποίος είναι επίσης συνδεδεμένο μέλος του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, πορεύτηκε από τη μετάφραση και τη διδασκαλία ως τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο για να αναδείξει τον κλασικό κόσμο. Είμαι βέβαιος ότι πολλοί από όσους παρευρίσκονται εδώ σήμερα έχουν διαβάσει ένα ή περισσότερα από τα τριάντα έργα του, μεταξύ των πιο γνωστών ο «Μυθολογικός Άτλας της Ελλάδας» (2002), «Ελλάδος Ελάσσων Ιστορία» (2012), «Η μετέωρη Ελλάδα» (2015) ή πιο πρόσφατα το «Περί πολιτικού γήρατος»(2018).
Το αξιοσημείωτο αυτών των έργων είναι ότι ενώ δεν παύουν να είναι λόγια και να έχουν ένα κλασικό και ανθρωπιστικό υπόβαθρο, δεν προορίζονται για τους λίγους, όπως συνέβαινε σε άλλες εποχές όταν μόνο μια μικρή μερίδα ανθρώπων ήταν σε θέση να κατανοήσει και να ενδιαφερθεί για τα μηνύματα του κλασικού κόσμου. Ο στόχος των έργων του τείνει να είναι, όπως λέγεται τώρα, το ευρύ κοινό και ο Πέδρο αυτό το κατορθώνει: ένα παράδειγμα όσων λέω είναι να δει κανείς ορισμένα από τα πιο πρόσφατα έργα του στον κατάλογο των πιο ευπώλητων βιβλίων στην Ισπανία.
Ωστόσο, η αγορά δεν περιορίζεται στην Ισπανία ή στη Λατινική Αμερική, μιας και οι μεταφράσεις επιτρέπουν την διεύρυνση του αριθμού των αναγνωστών σε πολλές χώρες με διαφορετικές γλώσσες και επειδή το ενδιαφέρον για τον κλασικό κόσμο, από το οποίο προέρχεται ο πολιτισμός μας, είναι καθολικό, ιδιαίτερα στη Δύση. Ας αναγνωρίσουμε εν τούτοις, και τη γενικευμένη άγνοια που υπάρχει για τον αρχαίο κόσμο από τον οποίο όλοι προερχόμαστε αλλά και τη μεγάλη λαχτάρα συνάμα για να ανακαλυφθεί από πολλούς.
Το απλό και σαφές ύφος του συγγραφέα βοηθά να περαστεί το μήνυμά του με τρόπο ξεκάθαρο και διαφανή για κλασικά ζητήματα και θέματα που παραμένουν σε μεγάλο βαθμό τα ίδια και σήμερα: ο άνθρωπος, η ευτυχία, η δημοκρατία… Έτσι, μεγάλο μέρος του έργου του Πέδρο μας επιτρέπει, με ευχάριστο τρόπο, να αναπληρώσουμε το μεγάλο κενό που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε σχετικά με την αρχαία Ελλάδα, το λίκνο του δυτικού πολιτισμού.
Αν είναι αλήθεια ότι ένας Πρέσβης χρειάζεται περισσότερο ή λιγότερο χρόνο για να γνωρίσει την ψυχή της χώρας προορισμού σύμφωνα με το πόσο καλά κατέχει την ιστορία της, η Ελλάδα θα ήταν μια από τις χώρες που θα ήταν αδύνατο να γνωρίσει κανείς δεδομένης της τεράστιας πολυπλοκότητας της ιστορίας της. Λοιπόν, αναγνωρίζω εδώ ότι η ανάγνωση των έργων του Πέδρο Ολάγια με βοήθησε πολύ σε αυτό το εγχείρημα.
Αλλά, φίλοι μου, η Ελλάδα δεν είναι μόνο ο αρχαίος κόσμος. Σύντομα θα γιορτάσουμε τα διακόσια χρόνια της ανεξαρτησίας της όπως και οι περισσότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Η Ελλάδα ήδη συγκεντρώνει ένα ειδικό βάρος στην ιστορία της Ευρώπης και, λόγω της θέσης της στη νότια Ευρώπη και τη Μεσόγειο, σε ορισμένες περιπτώσεις το βάρος αυτό μοιάζει αρκετά με εκείνο της Ισπανίας.
Αυτή η πρόσφατη, αντιφατική και περίπλοκη πραγματικότητα, παράδειγμα της οποίας είναι η οικονομική κρίση που έχει οδηγήσει σε μεγαλύτερη δυστυχία και κοινωνική ανισότητα, δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο κανέναν διανοούμενο. Το γεγονός αυτό έχει ωθήσει τον Πέδρο να υπερασπίζεται δημοσίως θέσεις που βρίσκονται ενίοτε στους αντίποδες του πολιτικά ορθού, κάτι δεν έχει πάψει να δημιουργεί κάποια έλλειψη κατανόησης.
Υπάρχει όμως και άλλη μια πλευρά του Πέδρο που θα ήθελα να επισημάνω. Θεωρώ ότι έχει καταλάβει όσο κανένας άλλος ότι, για να περαστεί στο ευρύ κοινό το μήνυμα των κλασικών, είναι απαραίτητο όχι μόνο να ξέρει κανείς πώς να γράφει ελκυστικά θέματα με έναν σαφή και απλό τρόπο. Το μήνυμα ενισχύεται σημαντικά με τη γνώση και τον έλεγχο των εργαλείων του οπτικοακουστικού κόσμου, των κατ 'εξοχήν μαζικών μέσων του 20ού αιώνα, αλλά και του Διαδικτύου, των κοινωνικών δικτύων, κατ' εξοχήν μαζικών μέσων του 21ου αιώνα. Το λογοτεχνικό μήνυμα εξαπλώνεται απροσμέτρητα μέσω του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και των κοινωνικών δικτύων. Κάνουμε λόγο για έναν διανοούμενο πολύπλευρο, χωρίς πολλούς ομοίους του. Τα πάντα στην υπηρεσία του πολιτισμού.

Ο Γ. Λεκάκης στην παρασημοφόρηση του Π. Ολάγια,
καλεσμένος του ιδίου, για το ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.

Λόγω αυτής της εξαίρετης γνώσης των μέσων, ομολογώ ότι, όταν πρόκειται για την υλοποίηση του πολιτιστικού μας προγραμματισμού στην Πρεσβεία, όχι μόνο έχουμε αξιοποιήσει, μαζί με το Ινστιτούτο Cervantes, την απαράμιλλη γνώση της ελληνικής πραγματικότητας που έχει ο Πέδρο, αλλά υπήρξε ιδιαίτερα επωφελής και η άμεση ανάθεση πολυσύνθετων πολιτιστικών έργων, όπως το πρόσφατο ντοκιμαντέρ για τον Χουάν ντε Φούκα, το οποίο έκανε πρεμιέρα πριν από λίγους μήνες στην Αθήνα, προκειμένου να διευκολυνθεί η καλύτερη κατανόηση της κοινής ιστορίας Ισπανίας και Ελλάδας.
Με δεδομένο το νεαρό της ηλικίας του, μπορούμε να αναμένουμε ότι τα προσεχή χρόνια η λογοτεχνική και οπτικοακουστική του παραγωγή θα αυξηθεί σημαντικά, ούτως ώστε να φέρει τα θέματα της κλασικής Ελλάδας, της ιστορίας, της φιλοσοφίας, της πολιτικής, εν τέλει του ανθρωπισμού όχι μόνο στις πιο απομακρυσμένες γωνιές της Ελλάδας και της Ισπανίας, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Αγαπητέ Πέδρο,
Θα ήθελα να ολοκληρώσω αυτά τα λίγα λόγια, ευχαριστώντας σε για άλλη μια φορά για την επαγγελματική και πνευματική σου αφοσίωση ως Ισπανός προς τον Ελληνισμό υπό την ευρεία έννοια και σε ενθαρρύνω να συνεχίσεις σε αυτή τη γραμμή. Σου εύχομαι κάθε επιτυχία.
Είμαι πολύ ευτυχής που είμαι ο Πρέσβης της Ισπανίας ο οποίος σου απονέμει αυτό το σπουδαίο παράσημο που τόσο αξίζεις. Σε συγχαίρω ειλικρινά για την ένταξή σου στο Τάγμα Πολιτικής Αξίας της Ισπανίας.
Συγχαρητήρια!
26 Σεπτεμβρίου 2019


Discurso del Embajador de España
con motivo de la entrega
de la Cruz de la Orden del Mérito Civil
a Pedro Olalla

Señoras y Señores:

Bienvenidos a este sencillo, pero solemne acto, lleno de simbolismo, en la residencia del Embajador de España en Grecia.
Nos hemos congregado aquí hoy para ser testigos de la concesión de la Cruz de la Orden del Mérito Civil, firmada por SM el Rey Felipe VI y el Ministro de Asuntos Exteriores, Unión Europea y Cooperación, Josep Borrell, a nuestro admirado Pedro Olalla.
Como sabéis muchos de vosotros, la Orden del Mérito Civil fue instituida en 1926 y es una de las dos condecoraciones -la otra es la de Isabel la Católica-, del Ministerio de Asuntos Exteriores.
El pasado 19 de junio, SM el Rey Felipe VI, coincidiendo con el quinto aniversario de su entronización, presidió una ceremonia en el Palacio Real de Madrid, similar a esta, en la que a algunos ciudadanos españoles se les impuso la misma condecoración. La presente condecoración se concede a personas cuyos méritos se desean poner de reieve.
En tu caso Pedro, me cabe el honor de condecorar a un igual, a un Embajador, 'al embajador español del helenismo', título que te fue otorgado hace ya varios años por la Prefectura de Atenas para (y cito literalmente) .....
"respaldar la larga y valiosa labor de un español que, a través de la investigación, la creación literaria y audiovisual, la traducción, la docencia, la acción pública y la labor social, cultiva y promueve desde la propia Grecia los conocimientos, valores y actitudes vinculados de manera diacrónica y universal a la cultura helena." (fin de cita)
Esta fórmula es perfecta y lo resume todo. Se trata de un helenista español de altura, quizás uno de los más destacados de la España actual, pero que no vive en España sino en Grecia, y que se esfuerza por propagar esta gran herencia cultural, de la que todos provenimos en occidente, así como su fondo humanista.

A diferencia de la mayoría de los helenistas españoles, cuya ocupación principal suele ser la docencia del griego clásico Pedro, que es también miembro asociado del Centro de estudios Helénicos de la Universidad de Harvard, ha evolucionado de la traducción y la docencia hasta la literatura y el cine para poner en valor el mundo clásico. Estoy seguro que muchos de los que estamos aquí hoy hemos leído una o varias de la treintena de sus obras, entre las más conocidas 'El Atlas mitológico de Grecia' (2002), 'Historia menor de Grecia' (2012), 'Grecia en el aire' (2015), o más recientemente 'De senectute politica' (2018).
Lo destacable de estas obras es que sin dejar de ser eruditas y tener un trasfondo clásico y humanista, no están destinadas a minorías, como solía ocurrir en otras épocas porque sólo una minoría estaba en condiciones de comprender e interesarse por los mensajes del mundo clásico. Su destino tiende a ser, como se dice ahora, el gran público y Pedro lo consigue: un ejemplo de lo que digo está en ver alguno de sus libros más recientes en la lista de los libros más vendidos de España.
Pero el mercado es mucho más que España o América latina, porque las traducciones hacen posible ampliar el número de lectores en muchos países de lenguas distintas y porque el interés por el mundo clásico, del que procede nuestra cultura es global, particularmente en Occidente. Sin embargo, es también general, reconozcámoslo, el desconocimiento del mundo antiguo del que procedemos todos y sobre el que, al mismo tiempo, existe una gran avidez de conocimiento.
El estilo sencillo y claro del autor ayuda pasar su mensaje de manera nítida y transparente sobre asuntos y temas clásicos que siguen siendo, en gran medida, los mismos de hoy: el ser humano, la felicidad, la democracia....De modo que gran parte de la obra de Pedro nos permite, de forma amena suplir ese gran vacío que padecemos la mayoría sobre la Grecia antigua, la cuna de la civilización occidental.
Si es verdad que un Embajador tarda más o menos tiempo en conocer el alma del país de destino en función del mejor conocimiento de su historia, Grecia sería uno de esos países que sería imposible conocer dada la enorme complejidad de su historia. Pues bien, reconozco que la lectura de las obras de Pedro Olalla me ha ayudado bastante en esa labor.
Pero amigos, Grecia no es solo el mundo antiguo. Dentro de bien poco vamos a celebrar el segundo centenario de su independencia y como mucho países latinoamericanos, Grecia también ya acumula un peso importante en la historia de Europa y, por su ubicación meridional europea y mediterránea, en ocasiones, bastante parecido al de España.

A esa realidad reciente, conflictiva y compleja, y un ejemplo ha sido la crisis financiera que se ha traducido en mayor miseria y desigualdad social, no puede sustraerse, no le puede dejar impasible a ningún intelectual. Ello le ha movido a defender públicamente posiciones a veces en las antípodas de lo políticamente correcto, lo cual no le ha dejado de crear ciertas incomprensiones.
Hay otra vertiente de Pedro que me gustaría destacar. Creo que él ha entendido como nadie que para calar en ese gran público el mensaje de los clásicos es preciso no solo saber escribir de temas atractivos de manera clara y sencilla. Se potencia el mensaje enormemente conociendo y dominando las herramientas del mundo audiovisual, el medio de masas por excelencia del S. XX, pero también Internet, las redes sociales, el medio de masas por excelencia del S. XXI. El mensaje literario se amplía inconmensurablemente a través del cine, la televisión y las redes sociales. Estamos hablando de un intelectual polifacético, de los que no hay muchos. Todo al servicio de la cultura.
Por esta excelente preparación y conocimiento de los medios, confieso que a la hora de realizar nuestra programación cultural desde la Embajada no solo nos hemos aprovechado, junto con el Instituto Cervantes, de su inigualable conocimiento de la realidad griega, sino que también nos ha resultado de gran provecho encargarle directamente proyectos culturales complejos, como el reciente documental sobre Juan de Fuca, que se estrenó hace unos meses en Atenas, a fin de facilitar un mejor conocimiento de la historia común de España y Grecia.
Dada su juventud, podemos esperar que en los años venideros su producción literaria y audiovisual se amplíen notablemente, de modo que pueda llevar los temas de la Grecia clásica, su historia, filosofía, política, el humanismo en definitiva, no solo a los más recónditos rincones de Grecia y España, sino también por todo el mundo.

Querido Pedro:
Quisiera concluir estas breves palabras, agradeciéndote, una vez más, tu entrega profesional e intelectual como español al helenismo en sentido amplio y te animo a seguir en ésta misma línea. Te deseo el mayor de los éxitos.
Me complace mucho ser el Embajador de España que te impone esta importarte condecoración que tanto te mereces. Te felicito sinceramente por el ingreso en nuestra Orden del Mérito Civil.
Enhorabuena!

26 de Septiembre de 2019

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 26.9.2019.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΙΣΠΑΝΙΑ, ΕΔΩ.


ΛΕΞΕΙΣΟλαγια, Ισπανος, Πρεσβευτης, Ελληνισμος, Ισπανια, παρασημο, Σταυρος του Ταγματος της Πολιτικης Αξιας, Ταγμα της Πολιτικης Αξιας, 1926, Ισαβελλα Α της Καστιλης, Καστιλη, Βασιλιας Φιλιππος Στ, Ανακτορα Μαδριτης, Μαδριτη, Μυθολογικος Ατλας της Ελλαδας, Ελλαδος Ελασσων Ιστορια, μετεωρη Ελλαδα, Περι πολιτικου γηρατος
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ