ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ - του Γ. Πηλιούνη

ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Του Γιάννη Πηλιούνη,

Φυσικού – Μηχανικού Πληροφορικής, Call Sign: SV1OCS

Ο Σοβιετικός πρόγονος του HAARP

Αρκετές φορές στο παρελθόν έχουμε αναφερθεί στα πολλά και εν πολλοίς άγνωστα στην Δύση, προχωρημένα και εξαιρετικής σημασίας πειράματα των Ρώσων, σε σχεδόν όλους τους τομείς των τεχνολογιών αιχμής. Ένα από τα λιγότερο γνωστά τους project που λειτούργησε άψογα για πάνω από μία εικοσαετία, είναι το περίφημο project που η Δύση αποκάλεσε «ΤΡΥΠΟΚΑΡΥΔΟ», ένεκα της ακουστικής του υπογραφής η οποία μπορούσε να ακουστεί σε όλη την μπάντα των βραχέων, σε όλο τον πλανήτη. Η έναρξη λειτουργίας του «τρυποκάρυδου» τοποθετείται στις αρχές της δεκαετίας του 1970, με peak λειτουργίας από 1976 – 1989. Μάλιστα, επειδή η ηχητική του παρεμβολή ήταν παρούσα και στα κανάλια συχνοτήτων των βραχέων κυμάτων που ήταν δεσμευμένα για τους Ραδιοερασιτέχνες, αλλά και σε πολλά άλλα HF - High Frequencies κανάλια συμφωνημένα διεθνώς για διακρατικές επικοινωνίες, όπως εκείνες της ναυσιπλοΐας, έγιναν επανειλημμένως διαβήματα κατά της τότε Σοβιετικής Κυβέρνησης, χωρίς βεβαίως το παραμικρό αποτέλεσμα. Με το τέλος του ψυχρού πολέμου και την συνεννόηση μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων περί κατάργησης των πυρηνικών απειλών και συνεπακόλουθα εκατοντάδων βάσεων που τα φιλοξενούσαν, καθώς επίσης και με την αλλαγή του Ρωσικού πολιτικού συστήματος που ακολούθησε λίγα χρόνια μετά, σταμάτησε επίσης να εκπέμπεται και το σήμα του «τρυποκάρυδου». Η Ουκρανία, στην οποία βρίσκεται το Τσερνομπίλ όπου και η εγκατάσταση DUGA-2, αλλά και οι άλλες δύο εγκαταστάσεις τύπου DUGA-1, έγινε ανεξάρτητη Δημοκρατία μετά την διάλυση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης την δεκαετία του ’90, και έτσι άλλαξε το καθεστώς ιδιοκτησίας του συστήματος αυτού, αλλά που μέχρι και σήμερα παραμένει αδιαφανές. Δείτε τις σχετικές φωτογραφίες, για να πάρετε μία ιδέα του μεγέθους της εγκατάστασης και το ακόλουθο link για μία πρώτη εικόνα.

ΠΗΓΗ.

Το σύστημα

Η όλη επιχείρηση «τρυποκάρυδος» ήταν ουσιαστικά μία εξελιγμένης μορφής ηλεκτρομαγνητική διάταξη “Over The Horizon” OTH-RADAR, εκπομπής ραδιοσημάτων ανίχνευσης βαλλιστικών δι-ηπειρωτικών πυραύλων από την Δύση. Αυτά τα συστήματα πομπών και κεραιών τοποθετημένα σε τρία συγκεκριμένα σημεία της τότε Σοβιετικής Ένωσης, όπως το DUGA-2 στο Τσερνόμπιλ, όταν συνεξέπεμπαν το σήμα τους, δηλαδή δέσμες τεράστιας ισχύος ραδιοκυμάτων σε συγκεκριμένη συχνότητα των βραχέων, αγκάλιαζαν ολόκληρη την γη. Σκοπός της εκπομπής ήταν να λαμβάνει τις ανακλάσεις των σημάτων αυτών, πίσω, σε διπλανές κεραίες και δέκτες. Ανακλάσεις οι οποίες προκαλούνταν από ενδεχόμενα εχθρικά αεροπλάνα, ή πυραύλους, ή πλοία και έτσι να έχουν άμεση εικόνα των εχθρικών κινήσεων.

Περισσότερες πληροφορίες για τον «The Russian Woodpecker”, ΕΔΩ.

Ο τύπος της γιγάντιας κεραίας εκπομπής του συστήματος DUGA, ανήκει στην κατηγορία των Phase Arrays Antennas, με συστοιχίες συντονιζομένων δίπολων, γεωμετρικά και συμμετρικά τοποθετημένων επάνω στην αντένα του DUGA-2, με οπίσθιο ανακλαστήρα από συστοιχία παράλληλων αγωγών. Η αντένα αυτή έχει μήκος ενός χιλιομέτρου και ύψος 150 μέτρα. Μιλάμε για μια γιγαντιαίων διαστάσεων κατασκευή η απαιτούμενη ενέργεια τροφοδοσίας της οποίας ανερχόταν σε αρκετά Megawatt.

Η ηχητική υπογραφή του σήματος «τρυποκάρυδος» εκδηλωνόταν στις αρμονικές ενός βασικού ταχέως επαναλαμβανόμενου παλμικού συρμού στα 10Hz, ενίοτε και στους 16 και 20 κύκλους. Από εκεί πήρε το όνομά αυτό, διότι ηχητικά το σήμα ήταν όμοιο με τον ήχο του αντίστοιχου πουλιού τρυποκάρυδος. Οι συχνότητες εκπομπής μπορούσαν να μεταβάλλονται στην περιοχή των Βραχέων Κυμάτων από τους 4 μεγακύκλους, έως τους 30 μεγακύκλους, ανάλογα με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα ανίχνευσης. Μάλιστα, από εμάς τους Δυτικούς, είχαν επινοηθεί αρκετά συστήματα-αντίμετρα για την ακύρωση υποτίθεται του σήματος αυτού. Όμως το σύστημα DUGA είχε ενδογενώς την δυνατότητα να ολισθαίνει την συχνότητα εκπομπής του σήματός του με τρόπο που γνώριζε μόνο το ίδιο ώστε να επανασυντονίζει αυτόματα τους δέκτες του. Έτσι, οποιοδήποτε φίλτρο αποκοπής για τις συχνότητες του «τρυποκάρυδου», ή και ακύρωσής του, ή προσπάθεια ψευδών εκπομπών αντιμέτρων ωσάν να προέρχονταν από ανακλάσεις, καθίστατο αμέσως άχρηστο.

Μπορεί κανείς να ακούσει το ηχητικό αυτό σήμα του «τρυποκάρυδου», ΕΔΩ.

Δύο πολύ καλά ενημερωμένα για το ζήτημα Ρώσο-Αγγλικά site, με άφθονο και λεπτομερές φωτογραφικό υλικό, είναι τα επόμενα:

α) English Russia.

β) the living moon.

Η Φυσική του πράγματος

Τόσο η μεθοδολογία των παλμών εκπομπής του συστήματος Duga-2, όσο και η ίδια η εκπομπή αλλά και το όλο σύστημα υπήρξε ένα πολύ πετυχημένο πρωτότυπο του αναπτυχθέντος 20 χρόνια αργότερα, Αμερικανικού συστήματος HAARP στην Αλάσκα. Όποιος μελετήσει και τα δύο αυτά συστήματα θα διαπιστώσει ότι το HAARP είναι ένα μετεξελιγμένο σύστημα DUGA, το οποίο όμως χρησιμοποιεί και τις ιονοσφαιρικές ανακλάσεις.

Εικασίες

Κατά την άποψη σοβαρών ακαδημαϊκών ερευνητών στον ηλεκτρομαγνητισμό, στα συστήματα Tesla και στα Βαθμωτά Δυναμικά Πεδία, η τεράστια ένταση των ΗΜ παλμών που δημιουργούσε το σύστημα DUGA-2, προκαλούσε ισχυρά βαθμωτά παλμικά πεδία, τεράστιας ισχύος, όπως εκείνα που παρήγαγε ο Tesla. Υποθέτουν λοιπόν ότι σε ένα τέτοιο πείραμα με τις εκπομπές του DUGA-2, κάποια στιγμή πιθανότατα έγινε εσφαλμένως υπέρβαση της ισχύος των παλμών. Επειδή, για λόγους που θα εξηγήσουμε αμέσως μετά οι βαθμωτοί ΗΜ παλμοί αλληλεπιδρούν με το τοπικό γεωμαγνητικό και βαρυτικό πεδίο, αλλά και με την δομή της ύλης και ειδικά της ασταθούς όπως είναι εκείνη των ραδιενεργών στοιχείων, εικάζεται ότι το ατύχημα στον πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσερνομπίλ, το οποίο απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από την τεράστια κεραία του DUGA-2, οφείλεται ακριβώς σε αυτή την ενεργειακή υπέρβαση των παλμών του, που ενεργοποίησαν εντελώς αστάθμητες πυρηνικές αντιδράσεις σε ανεξέλεγκτους ρυθμούς.

Το θεωρητικό υπόβαθρο

Τόσο η άκρως επιτυχημένη ηλεκτρομαγνητική θεωρία του Maxwell, όσο και οι αναρίθμητες και ανεξάρτητα επινοηθείσες πατέντες για την εκμετάλλευση του ηλεκτρομαγνητισμού από τον Nikola Tesla και οι θεωρίες του, ήταν η πλατφόρμα επάνω στην οποία στηρίχτηκε ολόκληρο το τεχνολογικό θαύμα του 20^ου αιώνα. Όμως η Ηλεκτρομαγνητική Θεωρία του Maxwell διδάσκεται ελλιπώς, όπως επίσης και οι επινοήσεις και οι θεωρητικές συλλήψεις του Tesla. Για μία ολοκληρωμένη προσέγγιση της πρωτότυπης αιθερικής θεωρίας ηλεκτρομαγνητισμού του Maxwell, δέστε στις παραπομπές. Οι θεωρίες αυτές, για όλους τους νέους επιστήμονες και ερευνητές και φυσικά για την πλειοψηφία του κόσμου, παραμένουν εκτός από Ρωσία, Κίνα και ελάχιστες άλλες χώρες, παντελώς άγνωστες σε Δύση και Ευρώπη. Έκτός ίσως από τα πολύ κλειστά επιστημονικά κέντρα στρατιωτικού ενδιαφέροντος.

           

            Μία από τις κυριότερες συνιστώσες της ηλεκτρομαγνητικής θεωρίας του Maxwell, είναι o Maxwell Stress Tensor.

Από αυτή την βασική σύλληψη, προκύπτει ολόκληρο το θεωρητικό και μαθηματικό εποικοδόμημα του ηλεκτρομαγνητισμού, το βασικό ριζικό του οποίου, αν και επισήμως ΔΕΝ γίνεται αποδεκτό, είναι η φυσική ύπαρξη ενός «υπέρλεπτου ρευστού» που είναι πανταχού παρόν στο Σύμπαν και αποκαλείται ΑΙΘΕΡΑΣ. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο αιθέρας ουδέποτε αποκλείστηκε από την Φυσική και ο Einstein, μετά την θεμελίωση της θεωρίας της Γενικής Σχετικότητας, τον επαν-εισήγαγε με την ονομασία «Χώρος Ιδιοτήτων», ενώ η Κβαντική Φυσική τον αποδέχεται εξ αρχής της με την ονομασία «Κβαντικός Αφρός». Σε επόμενο άρθρο μας θα επανέλθουμε σε αυτό το θέμα. Τον ίδιο αυτό αιθέρα αποδεχόταν και επί τη βάση αυτού σχεδίαζε τις εφευρέσεις του ο Tesla. Για να καταλάβουμε την έννοια του Stress Tensor και τον τρόπο δράσης του ως φορέα του Πεδιακού Δυναμικού, από το οποίο και δια μέσα του οποίου προκύπτουν και διαδίδονται πέραν των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων και οι ηλεκτρομαγνητικές βαθμωτές παλμικές δράσεις – δονήσεις - κραδασμοί, θα πρέπει να φανταστούμε τον χώρο ως ένα απέραντο ρευστό, μία ζύμη δηλαδή, ή καλύτερα έναν κβαντικό αφρό όπως αποδεικνύουν πλέον στην Κβαντική Φυσική. Όπως αναλύει ο John David Jackson, ένας από τους καθιερωμένους παγκοσμίως ιεροφάντες επί της Κλασικής Ηλεκτροδυναμικής, ο Maxwell Stress Tensor, αναπαριστά την ροή-μετάδοση της ορμής του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, αλλά όχι μόνο αυτού, μέσα από μία επιφάνεια S που εγκλείει ένα όγκο V. Με άλλα λόγια αναπαριστά την δύναμη που δρα ανά μονάδα επιφανείας S, εκείνης της επιφάνειας που εγκλείει έναν όγκο V, επάνω σε οτιδήποτε αυτός ο όγκος περικλείει. Δηλαδή σωματίδια ύλης ή ενέργειας. ( “Classical Electrodynamics”, J.D. Jackson, 3^rd Edition, page 261, για όσους θέλουν να παρακολουθήσουν την μαθηματική ανάλυση και μεθοδολογία του πράγματος. ) Ο Stress Tensor λοιπόν μπορεί να γίνει κατανοητός ως ο αιτιακός παράγων διάδοσης των κραδασμών μεταφοράς ενέργειας και ορμής, τόσο σε επίπεδο βαθμωτού κύματος όσο και σε επίπεδο ηλεκτρομαγνητικού κύματος.

Το σύστημα DUGA-2 και τα υπόλοιπα, έπαψαν την λειτουργία τους λίγο μετά το ατύχημα του Τσερνόμπιλ τον Απρίλιο του 1986. Εκτός από το DUGA-2, η προσέγγιση στο οποίο είχε απαγορευθεί λόγω γειτνίασής του με το Τσερνόμπιλ, τα 2 άλλα αποσυναρμολογήθηκαν. Στην περιοχή όμως του DUGA-2, αρκετά χρόνια μετά, άρχισαν να φτάνουν τουρίστες που σκαρφάλωναν και φωτογράφιζαν την κατασκευή από κάθε δυνατή γωνία. Η θέασή της ακόμα και σήμερα προκαλεί δέος, αλλά οτιδήποτε αφορά σε αυτήν την κατασκευή, σε επίπεδο τεχνικών και επιχειρησιακών πληροφοριών, παραμένει μέχρι σήμερα απόρρητο. Στο επόμενο link μπορείτε να δείτε ένα κατατοπιστικό ολιγόλεπτο documentary του BBC που γυρίστηκε πρόσφατα.

ΔΕΙΤΕ το ΕΔΩ.

ΠΗΓΗ: Σχετικό άρθρο του συγγραφέως είχε δημοσιευτεί παλιά στο Hellenic NEXUS. Το εν λόγω είναι επικαιροποιημένο άρθρο του για το σοβιετικό ηλεκτρομαγνητικό σύστημα πολέμου DUGA-2. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 13.3.2020.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ κείμενα του ΓΙΑΝΝΗ ΠΗΛΙΟΥΝΗ, ΕΔΩ.

ΛΕΞΕΙΣ: ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, Πηλιούνης, ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, Σοβιετικοι, ΕΣΣΔ, πειραματα, Ρωσοι, Ρωσια, τεχνολογια αιχμης, ΤΡΥΠΟΚΑΡΥΔΟΣ, Τσερνομπιλ, 1986, ΠΗΛΙΟΥΝΗΣ

Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ