Η ΧΙΟΣ,
που γενοκτόνησαν οι Οθωμανοί Τούρκοι
το
1822,
διέθετε Πανεπιστήμιο, Βιβλιοθήκη,
Τυπογραφείο, νοσοκομείο
(με γηροκομείο, πτωχοκομείο,
ορφανοτροφείο, φρενοκομείο), λοιμοκαθαρτήριο,
ταμιευτήριο και κατείχε το ήμισυ
του εμπορίου της Μεσογείου!!!
…Χάρη στο
γόνιμο έδαφος οι Χιώτες μετέτρεψαν το νησί τους για χρόνια σε κέντρο ευημερίας
και πλούτου.
Τον 18ο αιώνα, η Χίος φημιζόταν για τα μεταξωτά της, τα
βυρσοδεψεία και τα κεραμικά της. Οι εμπορικές της δραστηριότητες εξαπλώνονταν
σε όλα τα μεγάλα λιμάνια της Μεσογείου σε τέτοιο βαθμό που θα λέγαμε ότι
συγκέντρωνε το ήμισυ του εμπορίου.
….οι Χιώτες πάντοτε παθιασμένα συνδεδεμένοι με το νησί τους, μπόρεσαν να το
προικίσουν, κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, με πολυάριθμες εκκλησίες, ένα νοσοκομείο μέσα στο οποίο υπήρχε γηροκομείο, πτωχοκομείο, ορφανοτροφείο και
φρενοκομείο. Εκεί επίσης έβρισκαν δωρεάν κατάλυμα και οι φτωχοί ταξιδιώτες.
Επί πλέον κατάφεραν να απολαμβάνουν μία διοίκηση σχεδόν αυτόνομη, ένα είδος αυτοδιοίκησης καθώς και ένα ταμιευτήριο.
Τέλος, έκτισαν και ένα λοιμοκαθαρτήριο.
Στον χώρο του πνεύματος, η Χίος υπήρξε πραγματικό κέντρο ελληνικής κουλτούρας
και πολιτισμού.
….Ένα μικρό Πανεπιστήμιο
που ιδρύθηκε το 1781, αριθμούσε, το 1818, 700 μαθητές από τις καλύτερες
ελληνικές οικογένειες. Τα πάντα ήταν δωρεάν, με έξοδα της πόλης.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΧΙΟ, ΕΔΩ.
Ο Κοραής,
ο Χιακής καταγωγής, επιφανής ελληνιστής, ο οποίος έζησε στη Γαλλία για 50 χρόνια και πέθανε εκεί
το 1833, και που δικαίως λατρεύουν οι Χιώτες, ίδρυσε στη Χίο την πρώτη βιβλιοθήκη της Ελλάδας, η οποία αποτελεί
μέχρι σήμερα το καμάρι της πόλης.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τον ΑΔΑΜΑΝΤΙΟ ΚΟΡΑΗ, ΕΔΩ.
Εξ ίσου σημαντικό είναι επίσης το ότι πενήντα χρόνια πριν την Επανάσταση, η Χίος
διέθετε ήδη ένα τυπογραφείο.
Από το Λονδίνο μέχρι την Αλεξάνδρεια, από την
Οδησσό μέχρι τη Βασιλεία και από τη Μασσαλία μέχρι την Τεργέστη, έχει δημιουργηθεί
ένα ολόκληρο δίκτυο συμφερόντων ελεγχόμενο από Χιώτες, οι οποίοι δεν
αναμειγνύονται με τους ξένους. Ακόμα κι αν βρίσκονται μακριά από τον τόπο τους,
η λατρεία που έχουν για το νησί τους παραμένει πάντα ζωντανή και ενεργή, η
σχέση τους δε με τη Χίο πάντα σταθερή. Ξοδεύουν χωρίς να υπολογίζουν για την
ευημερία της πατρίδας τους…
ΠΗΓΗ: Perilla Francois «ΧΙΟΣ, Το Ευτυχισμένο Νησί»,
μετάφραση Κ. Δόβας, Γ. Καλούπης, Ε. Μπέρτσου, Ε. Μπεληγιάννη, έκδ. Δημόσια
Κεντρική Βιβλιοθήκη Χίου «ΚΟΡΑΗΣ», 2009, σελ. 108-109. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 6.5.2020.
ΛΕΞΕΙΣ: ΧΙΟΣ, γενοκτονια, Οθωμανοι Τουρκοι, 1822, Πανεπιστημιο, Βιβλιοθηκη, Τυπογραφειο, νοσοκομειο, γηροκομειο, πτωχοκομειο,
ορφανοτροφειο, φρενοκομειο, λοιμοκαθαρτηριο, ταμιευτηριο, εμποριο, Μεσογειος, Χιωτες, ευημερια, πλουτος, 18ος αιωνας, μεταξωτα, βυρσοδεψειο, κεραμικο, Χιωτης, τουρκοκρατια, καταλυμα, ταξιδιωτης, αυτονομια, λοιμος, καθαρτηριο,
1781, 1818, Κοραης, Γαλλια, 1833, Επανασταση, Λονδινο, Αλεξανδρεια, Οδησσος, Βασιλεια Ελβετιας, Μασσαλια, Τεργεστη, Περιλλα, Περιλα
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook