ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… τιμάται η Γενοκτονία της Χίου! Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από τα «Απομνημονεύματα» του Βαχίτ-πασά - Να ανακηρυχτεί Εθνική Εορτή

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ…

τιμάται η Γενοκτονία της Χίου
Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες

από τα «Απομνημονεύματα»

του Βαχίτ-πασά

Να ανακηρυχτεί Εθνική Εορτή

Με το π.δ. 105/2010 (ΦΕΚ Α’ 183/22.10.2010), καθιερώθηκε  η δεύτερη, μετά την Λαμπρή, Κυριακή ως δημόσια εορτή τοπικής σημασίας για τον νομό Χίου, προς τιμήν των θυμάτων των σφαγών της Χίου το 1822. Οι εκδηλώσεις του εορτασμού, οι οποίες θα γίνονται στον Νομό Χίου, περιλαμβάνουν γενικό σημαιοστολισμό σε όλον τον Νομό από την 8η πρωινή μέχρι την δύση του ηλίου της ημέρας της εορτής και φωταγώγηση των δημόσιων κτηρίων, των δημοτικών και κοινοτικών καταστημάτων καθώς και των καταστημάτων Ν.Π.Δ.Δ. και των Τραπεζών, από την δύση του ηλίου της ημέρας της εορτής μέχρι τις πρωινές ώρες της επομένης. Οι κεντρικές εορταστικές εκδηλώσεις θα τελούνται κατ’ έτος, εκ περιτροπής, σε έναν από τους τρεις τόπους όπου έλαβαν χώρα οι μεγαλύτερες σφαγές, δηλαδή στην Μονή του Αγίου Μηνά του Δήμου Αγίου Μηνά, στο Δημοτικό Διαμέρισμα Αναβάτου του Δήμου Ομηρούπολης και στο Δημοτικό Διαμέρισμα Μελανιούς του Δήμου Αμανής (άρθρα 1 και 2).

Ιερά οστά και κρανία σφαγιασθέντων Χίων, από τους Τούρκους,
κατά την Γενοκτονία του 1822...
Φυλάσσονται ευλαβικά στον Άγιο Μηνά και στην Νέα Μονή Χίου.

Στις  2 Απριλίου 1822 η επανάσταση που είχε αρχίσει και στη Χίο, πνίγεται στο αίμα, και η Χίος καταστρέφεται. Μετά την Γενοκτονία των Χίων, από τους 117.000 κατοίκους τότε της Χίου, επέζησαν επάνω στο Ιερό Νησί μόλις 1.800. 21.000 διέφυγαν σε άλλα νησιά του Αιγαίου, 52.000 γυναικόπαιδα οδηγήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής και τουλάχιστον 42.000 Χιώτες σφαγιάστηκαν.

Οι σφαγές της Χίου συγκλόνισαν την Ευρώπη και ενίσχυσαν το ανερχόμενο φιλελληνικό κίνημα που βοήθησε στην τελική απελευθέρωση της Ελλάδος. Η αιματοβαμμένη  Χίος κατάφερε να απελευθερωθεί μετά από 90 ολόκληρα χρόνια, το 1912.

Για την Γενοκτονία, και όχι Σφαγή, της Χίου, δεν έχει ακόμη σταθεί δυνατόν να δοθεί ολοκληρωτική αναπαράσταση. Ο διάσημος πίνακας του Ντελακρουά, που τόσο συγκίνησε την Ευρώπη, δεν αρκεί για να αποδοθεί η φρίκη.

Σε μια πρώτη απόπειρα αφύπνισης και ανάκτησης της συλλογικής μνήμης παραθέτουμε, σήμερα, 3.5.2020, 2^η Κυριακή μετά την Λαμπρή, με αφορμή την καθιερωμένη επέτειο μνήμης, απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του ίδιου του Βαχίτ Πασά, τότε διοικητή της Χίου και υπεύθυνου για την Γενοκτονία, φρονώντας ότι είναι ώρα να δούμε επί τέλους την κοσμοθεωρία των γειτόνων μας:

«… Και για τούτο μόνο χαίρεται η ψυχή μου, εν μέρει, επειδή εξ αιτίας αυτών των περιστάσεων, πολλοί νέοι και νέες χριστιανικού αίματος, αφού έκαμαν περιτομή και ακολούθησαν τη λυτρωτική πίστη του Ισλάμ, πέτυχαν παντοτεινή συγχώρεση των αμαρτιών τους και ελευθερώθηκαν οι ψυχές τους από την αιώνια κόλαση που σίγουρα τους περίμενε, και όσο για τη συνείδησή μου , σχετικά με τις αμφιβολίες μου για τη συμμετοχή ή όχι των κατοίκων της Χίου στις επαναστατικές κινήσεις των Ελλήνων που ήλθαν απέξω, είμαι ήρεμος και δεν με τύπτει καθόλου, γιατί πολλές φορές είδα, μέσα στο ιερό βιβλίο του ιμάμη Σερχουσνή το σχετικό με τους κανόνες του δικαίου, ότι το κόψιμο ξύλου από το κόψιμο ανθρώπινου λάρυγγα διαφέρει, αλλά όχι στην περίπτωση χριστιανικού λάρυγγα, και παρακάτω στο ίδιο ιερό εδάφιο, ο σοφός νομομαθής ερμηνεύει ότι η εξολόθρευση ενός ανέντιμου χριστιανού αποστάτη ισοδυναμεί, για τον πιστό του Ισλάμ, με την πλήρη καταστροφή δέντρου ή χόρτου.

Εκτός αυτού, οι ιερές παραδόσεις μας αναφέρουν ότι πολλές φορές ο μεγάλος Προφήτης ήταν αποκλεισμένος από απίστους και έδινε εντολή, στο όνομα του Θεού, να πράττουν οι αφοσιωμένοι αρχηγοί, που βρίσκονταν κοντά του, αμέτρητα κακά εναντίον τους, και το γνωρίζουν αυτό όλοι οι νομομαθείς του Ισλάμ.

Γι’ αυτό λοιπόν τον λόγο ο αρχάγγελος Γαβριήλ κατέβασε από τον ουρανό το ιερό εδάφιο Πεν Νεσαρά, του Κορανίου, εκεί όπου ολοφάνερα ορίζεται στους πιστούς, αυτούς που εκτελούν τις εντολές του Θεού να καταστρέψουν τους Χριστιανούς που σηκώνουν όπλα και ότι η πράξη αυτή είναι και θεωρείται από το θεό, ως γκρέμισμα σπιτιού, που θα εγκυμονούσε κατόπιν κινδύνους, όταν θα γκρεμιζόταν πάνω στα κεφάλια των πιστών και πως η πράξη αυτή είναι τελικά πράξη αγαθή (Αμάλι Σαλιχά). Και η ανταμοιβή από τον ουρανό είναι ο κήπος του παραδείσου, που από κάτω τρέχουν γλυκά ρυάκια ποταμών από γάλα, εκεί όπου οι αφοσιωμένοι στο Θεό χριστιανομάχοι πρόκειται να δεχτούν την αιώνια αγαλλίαση (Χαλιδίνα φίχα).

Όλ’ αυτά και μερικά άλλα παρόμοια εδάφια , που οδηγούν στη σωτηρία, ευτυχώς τα είχα διαβάσει και τα φύλαγα στη μνήμη μου ως αποτέλεσμα πολύχρονης μελέτης. Και παρατηρώντας τη συμπεριφορά των κατοίκων της Χίου να μη διαφέρει καθόλου από τη συμπεριφορά εκείνων που πολιορκούσαν σε άλλους καιρούς το μεγάλο Προφήτη, γιατί και τούτοι εδώ δεν άφησαν άλλο καταφύγιο στους Οθωμανούς της Χίου, παρά μόνον το Κάστρο μέσα στο οποίο ζούμε τόσον καιρό περικυκλωμένοι από παντού, τι άλλο ήταν λοιπόν η συμπεριφορά τούτη παρά όμοια με τη συμπεριφορά των ομόθρησκων ξένων, σίγουρα όμως επαναστατών, που σχεδίαζαν να εξοντώσουν στον ίδιο τόπο τη δοθείσα από το Θεό ισλαμική κοινότητα; Δεν εδίστασα εξ αιτίας όλων αυτών, να διατάξω με τη δύναμη του μεγάλου Προφήτη, την εκτέλεση των αποτελεσματικών εκείνων μέτρων και να εφαρμόσω έτσι τις ιερές προσταγές και τους απαρασάλευτους «εις τους αιώνας των αιώνων» κανόνες των σοφών νομομαθών μας. Και είμαι ευτυχής αν μπόρεσα να εκτελέσω επακριβώς τις οδηγίες του Σερ ή Σερίφ της ιερής πίστης μας.

Τα αυτοκρατορικά στρατεύματα, όπως και τα διάφορα άλλα σώματα που έφτασαν από την Ανατολή με εθελοντές και γενίτσαρους μέχρι 7000, πλούτισαν με τη βοήθεια του Θεού από τη νόμιμη λαφυραγωγία της αφθονίας και του πλούτου των Χριστιανών, αρπάζοντας αμέτρητα λάφυρα κινητής περιουσίας, καθώς και σκλάβους και όμορφες σκλάβες, για να στολίσουν τα χαρέμια τους…» .

ΠΗΓΗ: «Απομνημονεύματα Πολιτικά του Βαχίτ Πασά», πρέσβεως εν Παρισίοις τω 1802, Ρεϊζ Εφέντη τω 1808 και Τοποτηρητού της Χίου τω 1822 εξ ανεκδότου τουρκικού ιδιοχειρογράφου, ελευθέρως μεταφρασθέντα και Σημειώσεσι Συνοδευθέντα υπό Δ.Ε.Δ., εν Ερμουπόλει Σύρου, τύποις Γ. Μελισταγούς Μακεδόνος, 1861.

Επανέκδοση: «Τα συμβάντα στη Χίο το 1822 από το χέρι του Βαχίτ Πασά, μεταφρασθέντα υπό Δ.Ε.Δ [ανιήλογλου]», επιμέλεια και απόδοση στη Νεοελληνική Νίκος Μήτσης, εκδ. άλφα πι, Χίος 2007, σσ 86-88.    

Συνειδητά χρησιμοποιούμε τον όρο Γενοκτονία, ο οποίος μόνος είναι ικανός να αποδώσει την πλήρη και καθολική εξαφάνιση του Χιακού Λαού και την απόλυτη ερήμωση της Νήσου. Χαρακτηριστικό είναι ότι πήρε δεκαετίες στους επιζήσαντες Χίους να ξανακατοικήσουν το νησί!!! Ο Κοραής στις 12.10.1822 καλεί τους συμπατριώτες του: «Ανακτήσετε, και καταστήσετε λαμπροτέραν την πατρικήν γην».  (Α. Κοραή, ΑΠΑΝΤΑ, «Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ).

Το 2010, μετά παρέλευση 188 ετών, καθιερώθηκε επί τέλους από την ελεύθερη Ελλάδα εορτή προς τιμήν των θυμάτων της Χιακής Γενοκτονίας. ΧΡΕΟΣ και ΚΑΘΗΚΟΝ έχει η Πατρίδα να καταστήσει την εορτή αυτή ΕΘΝΙΚΗ και όχι τοπική!!! Πεδίον δόξης λαμπρόν καταλείπεται στην Ελληνική Κυβέρνηση να πράξει, ως οφείλει, εν όψει των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση!!!

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 3.5.2020.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΧΙΟ, ΕΔΩ.

ΛΕΞΕΙΣ: Γενοκτονια Χιου, Χιος, Σφαγη Χιου, σφαγες Χιου, καταστροφη της Χιου, χιακη γενοκτονια, Απομνημονευματα, Χιος, Βαχιτ πασας, Εθνικη Εορτη, 2 Απριλιου 1822, ισλαμ, κορανι, Αμαλι Σαλιχα, Χαλιδινα φιχα, Ερμουπολη, Συρος, Γ. Μελισταγης Μακεδων, τυπογραφειο Συρου, Προφητης, ιμαμης Σερχουσνη, Ντελακρουα, αρχαγγελος Γαβριηλ, Πεν Νεσαρα, σφαγη Χριστιανων, Χριστιανοι, Κοραης, Ελληνικη Επανασταση, Επανασταση 1821, 1821-2021, σκλαβοι, σκλαβοπαζαρα, χαρεμια, γενιτσαροι, λαφυραγωγια, πιστη του Ισλαμ.

Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ