ΣΟΥΝΤΟΚΟΥ ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΛΥΤΕΣ
Του
καθηγητή Χρίστου Γούδη
Η μάσκα. Δείτε τη μάσκα!
Η μάσκα θα χορέψει ανάμεσα σε στήλες αίματος
και αριθμών,
ανάμεσα σε θύελλες χρυσού και οιμωγές ανέργων
εργατών
που θα ουρλιάζουν, νύχτα σκοτεινή, για τη
δίχως φώτα δική σου εποχή.
«Ποιητής στη Νέα Υόρκη»
Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
Τίποτε δεν έχει
κριθεί ακόμη. Όμως, δικαιολογημένα ανησυχούμε για τον υποτονικό τρόπο με τον
οποίο βλέπουμε να αντιδρούν, δηλαδή να μην αντιδρούν καθόλου, οι ταγμένοι να
την προασπίσουν ταγοί της πατρίδας μας. Παρακολουθούμε τους Τούρκους να μας
φτύνουν καθημερινά, λεκτικώς και εμπράκτως. Εμείς προς το παρόν θεωρούμε ότι
όλα αυτά τα ιοβόλα και τουρκοβόλα σταγονίδια τα αντιμετωπίζουμε επιτυχώς σε
υψηλά επίπεδα, διότι όλοι οι ταγοί μας φοράνε προστατευτική μάσκα.
Μιλάνε μέσα από τη μάσκα, πορεύονται με τη μάσκα και ενδεχομένως κρύβονται πίσω από τη μάσκα. Όμως η μάσκα έχει δύο ερμηνευτικές όψεις. Θα μπορούσε να είναι η μάσκα του Ζορό, ο οποίος την δεδομένη στιγμή θα ξιφουλκήσει αιφνιδιαστικά ενάντια στους βάρβαρους καταπιεστές και τους βιαστές της δικαιοσύνης, διεκδικώντας την τιμή ενός έθνους που κάποτε, τέτοιες μέρες, αλλά πριν από ογδόντα ακριβώς χρόνια, έγραψε ιστορία, μιλώ προφανώς για το μεγάλο ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, όταν κυβερνήτης ήταν ένας δικτάτωρ, ο Ιωάννης Μεταξάς, ο οποίος το αποτόλμησε, δοξάζοντας την Ελλάδα του τότε. Ας μην ξεχνάμε όμως, πως και τότε υπήρξε μια μακρά περίοδος που είχαμε καταπιεί πολλά, αρχής γενομένης από τον τραγικό εκείνο Δεκαπενταύγουστο στην Τήνο με την άνανδρη καταβύθιση του εύδρομου «Έλλη», μέχρι να κάνει ξαστεριά και να αντιληφθεί το «κορόϊδο Μουσολίνι» ότι «κανείς σας δεν θα μείνει, εσύ και η Τουρκία, η πατρίδα σου η γελοία, τρέμετε όλοι το χακί», κι ότι «ακόμη και στην Πόλη γαλανόλευκη θα υψώσουμε σημαία ελληνική». «Αχ Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο, με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω». Μεγάλη Σοφία Βέμπο!
Παρεμπιπτόντως
πάντως και σαν παρέκβαση από τον ballo in maschera, τον μελοδραματικό εκείνο «χορό των
μεταμφιεσμένων»: το έχουν φαίνεται οι Ιωάννηδες, μια και σχετικά πρόσφατα
ανεφύη και πάλι, από ειδήμονες και μη, ιστοριοδίφες αλλά και χηνόφτερους, η
«κατηγορία» ενάντια στον Ιωάννη Καποδίστρια ως δικτάτορα. Όμως η κοινή λαϊκή συναίνεση
ότι, τηρουμένων των αναλογιών της εποχής τους, και οι δυο τους επιτέλεσαν αξιοπρεπώς
το εθνικό τους καθήκον, μας θέτει προ του άβολου και αντιδημοφιλούς διλήμματος,
καθότι ζούμε σε εποχές «πλέριας» δημοκρατίας, να διερωτηθούμε «βρε μήπως
υπάρχουν και καλοί δικτάτορες;»
Πίσω στις
μάσκες ξανά. Η δεύτερη ερμηνευτική τους προσέγγιση είναι αυτή της μάσκας του
μασκαρά, του παλιάτσου, και του κλόουν, που αναρριχήθηκε στη κορυφή της
ιεραρχίας χάριν της οξείας οσφυοκαμψίας που διαχρονικά επεδείκνυε έναντι των «αρχόντων
του σκότους του κόσμου τούτου». Με εξετάσεις φυσικά, κάτι σαν «Διεθνές ΑΣΕΠ Χαμέρπειας,
Δουλοπρέπειας και Εξανδραποδισμού», όπως εκείνος ο κουτσός που κατέλαβε επαξίως
την θέση του υπουργού των εξωτερικών της Λιλιπούτης, καθότι επρώτευσε στις
κωλοτούμπες των διαγωνιζομένων, όπως εξηγήθηκε στον Γκιούλιβερ, υπερνικώντας
κατά κράτος τους υπόλοιπους υποψηφίους γλείφτες, σκύφτες και παρακεντέδες,
σπάζοντας όμως το πόδι του κατά την ανώμαλη προσγείωσή του στο έδαφος, όπου
έφαγε και τα μούτρα του αλλά και το σχετικό χώμα. Ενός μασκαρά από τα «Ταξίδια
του Γκιούλιβερ» που στη σύγχρονη εποχή μας θα ήθελε πολύ, όπως και η αισώπεια
αλεπού που της κόπηκε η ουρά της, και τώρα κρύβει την απώλειά της φορώντας
μάσκα, να επιβάλλει την μάσκα στον «πάσα ένα», αφενός μεν για να προστατεύσει
τους ημεδαπούς και αλλοδαπούς υπηκόους του από τον επιδημικό θανατηφόρο
κινέζικο ιό και αφετέρου, με την μάσκα ως φίμωτρο πλέον, για να φιμώσει όσους
εκ των ημεδαπών και αυτοχθόνων ιθαγενών, των εχόντων φύσει (και όχι «παρά φύσιν»)
την ελληνική ιθαγένεια, τολμούν να υψώσουν φωνή υπερασπιζόμενη των εθνικών μας
δικαίων έναντι της πάσης φύσεως μογγολοειδούς ιδιωτείας της απειλούσας το όλως
περιέργως ακόμα υπάρχον ελληνικό έθνος.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΤΟΥΡΚΙΑ, ΕΔΩ.
Η διττή αυτή και
αντιθετική ερμηνευτική προσέγγιση, ως προς τον χαρακτήρα του φέροντος την μάσκα
ταγού, δεν είναι παρά μία κατάσταση μεταιχμιακή, ασταθούς ισορροπίας, κάτι σαν
τη «γάτα του Σραίντινγκερ», την έγκλειστη στο εσωτερικό ενός σφραγισμένου ραδιενεργού
κουτιού, που δεν ξέρουμε αν είναι ζωντανή ή πεθαμένη (από την δόση της
ραδιενέργειας που έχει ήδη φάει) πριν να ανοίξουμε το κουτί και να το
διαπιστώσουμε «ιδίοις όμμασι». Επί του παρόντος είναι μια γάτα «νεκροζώντανη»,
όπως η Ελλάδα. Χάρη στην συνεχιζόμενη εισβολή των Μογγόλων σύντομα θα μάθουμε
αν είναι ζωντανή ή νεκρή. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Και «ουδέν πρόβλημα
άλυτον δια τον Ιωάννη Μεταξά», ως τιμητικά ανεγράφετο σε πλακέτα της Γερμανικής
Σχολής Πολέμου, τον παλιό εκείνο τον καιρό της φοιτήσεώς του στην Στρατιωτική
Ακαδημία του Βερολίνου, σε αναγνώριση των ικανοτήτων του. Μέρκελ ακούς; Κάποιοι
από εμάς, ένοπλες δυνάμεις μεριά, μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι ικανοί να
λύνουν και «ΣουΝτόκου» (καμία σχέση με τον διορισμό του Ντόκου ως συμβούλου εθνικής
ασφαλείας του πρωθυπουργού μας), όσο άλυτα κι αν εμφανίζονται ή θέλουν να μας
τα εμφανίσουν…
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 19.10.2020.
ΛΕΞΕΙΣ: ΝΤΟΚΟΣ, Γουδης, μασκα, στηλη αιματος, αριθμοι, χρυσος, οιμωγη, ανεργος εργατης, ουρλιαχτο, νυχτα σκοτεινη, φωτα, εποχη, Ποιητης στη Νεα Υορκη, Φεντερικο Γκαρθια Λορκα, Τουρκοι
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook