Του Στέφανου Μίλεση
Η πρώτη μεγάλη ανακαίνιση του Δημοτικού Θεάτρου έγινε τον Μάρτιο του 1947 επί Δημαρχίας Γεωργίου Χαραλαμπόπουλου, το οποίο είχε υποστεί ρωγμές στην εξωτερική του εμφάνιση από τους βομβαρδισμούς αλλά και τη χρόνια εγκατάλειψη. Το Δημοτικό Θέατρο λόγω των ζημιών αυτών είχε διακόψει με αστυνομική διάταξη τη λειτουργία του δια λόγους ασφαλείας και επαναλειτούργησε χάρη στη μέριμνα του Χαραλαμπόπουλου. Για την επαναλειτουργία του θεάτρου δαπανήθηκαν 350 εκατομμύρια δραχμές.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τον ΠΕΙΡΑΙΑ, ΕΔΩ.
Νέος θόλος κατασκευάστηκε, ανακαινίσθηκαν τα θεωρεία του, η πλατεία, η σκηνή, κατασκευάστηκαν καμαρίνια, αποχωρητήρια, εγκαταστάθηκε νέος φωτισμός και γενικώς απέκτησε την προπολεμική εξωτερική του εμφάνιση. Εκείνα τα εγκαίνια είχαν προσλάβει πανηγυρικό χαρακτήρα με τον Διάδοχο Παύλο, τον Αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως Τσαλδάρη και πολλά μέλη του υπουργικού συμβουλίου να παρευρίσκονται.Τα εγκαίνια έγιναν με κάθε λαμπρότητα, με την Εθνική Λυρική Σκηνή να ανεβάζει την παράσταση "Μανόν". Από την επομένη των εγκαινίων ξεκίνησαν τακτικές παραστάσεις με την Ζωζώ Νταλμάς και τον τενόρο Κάσση.
Η ανακαίνιση του Δημοτικού θεάτρου τον Μάρτιο του 1947 θεωρήθηκε ως πραγματικός άθλος λόγω του γεγονότος ότι πολλοί Πειραιώτες σιτίζονταν μέσω της ΟΥΝΡΑ, το λιμάνι συνέχιζε να είναι κατεστραμμένο από τον πόλεμο. Οι περισσότεροι δρόμοι στον Πειραιά διατηρούσαν αναλλοίωτες τις τεράστιες τρύπες που οι βόμβες είχαν ανοίξει, κάθε είδους σιδερένιες εγκαταστάσεις είχαν στην κυριολεξία ξεριζωθεί από τους Γερμανούς οι οποίοι έστελναν το μέταλλο στην Γερμανία. Σιδερένιοι στύλοι φωτισμού και φωτιστικά σώματα, γραμμές τραμ και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς κατασκευασμένο εκ σιδήρου, είχε πάρει τον δρόμο της Γερμανικής βιομηχανικής παραγωγής.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες η ανακαίνιση του θεάτρου θεωρήθηκε μάλλον περιττή ωστόσο καθώς αντικατόπτριζε την υπερηφάνεια του πειραϊκού λαού που χτυπημένος από τον πόλεμο έθεσε ως πρώτη προτεραιότητα την έναρξη λειτουργίας του θεάτρου - συμβόλου της πόλης. ο Γεώργιος Χαραλαμπόπουλος ήταν στην ουσία ο πρώτος μεταπολεμικός δήμαρχος του Πειραιά που αν και διορισμένος κατάφερε να εξαντλήσει μια ολόκληρη τετραετία από τον Ιούνιο του 1946 έως τον Αύγουστο του 1950. Από την ανακαίνιση του Δημοτικού Θεάτρου και την κατάργηση είσπραξης των Διαπύλιων Τελών (σ.σ.: είδος διοδίων) ο Χαραλαμπόπουλος αναγκάστηκε να καταφύγει στο μέτρο του δανεισμού καταρρίπτοντας μια ακόμα πρωτιά, αυτή του πρώτου Δημάρχου του μεταπολεμικού Πειραιά που δανείστηκε!
ΠΗΓΗ-ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΠΕΙΡΑΙΟΡΑΜΑ. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 9.11.2020.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την γερμανική Κατοχή βλ.
βιβλία του Γ. Λεκάκη:
- «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην
Ελλάδα επί Κατοχής», εκδ. «Κάδμος», 2012.
- «Ναζί: Οι βάρβαροι του 20ού αιώνα», εκδ.
Κάδμος, 2013.
- «Κατεστραμμένες πόλεις και χωριά στην
Ελλάδα επί Κατοχής», εκδ. Κάδμος, 2014.
- «Ντοκουμέντα
Γενοκτονίας», 2016.
- «Οι
σφαγές, οι λεηλασίες και οι ιεροσυλίες των ναζί κατά της ορθόδοξης Ελλάδας»,
2016.
- «Οι
ελληνικές απαιτήσεις ισχύουν. Ντοκουμέντο: Η απόρρητη έκθεση του γερμανικού
Κοινοβουλίου για τις οφειλές προς την Ελλάδα», εκδ. «Επίκαιρα-Α. Α.
Λιβάνης», 27.3.2014.
Καιρός να επιστρέψουν οι Γερμανοί ΚΑΙ τις αρχαιότητες, ΚΑΙ τα βιβλία, ΚΑΙ τους πίνακες, ΚΑΙ ΑΛΛΑ πολιτισμικά αγαθά που έκλεψαν από την Ελλάδα επί Κατοχής…
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook