Του Γιώργου Λεκάκη
Το χωριό Beldibi ευρίσκεται
στην Αττάλεια Πισιδίας[1], στα παράλια
του πελάγους της Κιλικίας, που κατέχει νυν η Τουρκία, ΒΑ. του Καστελλόριζου και ΒΔ. της Κύπρου,
στο ανατολικό τμήμα των ασβεστόλιθικών βράχων του Όρους Çamdağ, τα οποία
εκτείνονται προς την θάλασσα του Κιλικίου…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκάκης "Η άγνωστη Μικρά Ασία".
Τώρα τα αρχαία χαρακτικά του βράχου
Beldibi / Beldibi Rock Shelter εξετάστηκαν με ψηφιακές τεχνικές.
Συγκρίθηκαν με μορφές σε βραχογραφίες
της ανώτερης παλαιολιθικής εποχής (50.000 – 12.000 χρόνια πριν από σήμερα), που
βρέθηκαν στην Δυτική Ευρώπη.
Αν και η ύπαρξή τους δεν έχει
αμφισβητηθεί μέχρι στιγμής, οι ερευνητές πάντα τα κοίταζαν με υποψία, οπότε δεν
έχουν δώσει μεγάλη προσοχή. Εάν τα χαρακτικά του Beldibi είναι πραγματικά, αυτά
θα είναι η πρώτη βραχοτέχνη στην Ανατολία!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΕΔΩ.
 |
| Ο βους του Σπηλαίου Οκουζίνι. |
Αλλά, το βόδι ήταν μάλλον ένα συμβολικά σημαντικό ζώο στην προ-Νεολιθική περιοχή της Αττάλειας, από την εποχή που κατοίκησαν στην περιοχή οι Κρήτες και έφεραν το σύμβολό τους, τον ταύρο. Για παράδειγμα, χαρακτικό με ένα βόδι, παράλληλα με εικονιστικές απεικονίσεις ανθρώπων, έχει καταγραφεί στο σπήλαιο Öküzini / Öküzini Cave. Αλλά δυστυχώς, το έργο τέχνης τώρα … έχει εξαφανισθεί εντελώς, και σώζεται μόνο ένα αντίγραφό της στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αττάλειας…
ΠΗΓΕΣ: BURÇİN ERDOĞU «Capturing the
Seen and Unseen in the Beldibi Rock Art», στο ADALYA 23,
2020. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 30.12.2020.
Anati, E. 1968. “Anatolia’s Earliest Art.” Archaeology 21.1:22-35.
Bostancı, E.Y. 1959. “Researches on the Mediterranean Coast of Anatolia. A New Palaeolithic Site at Beldibi near Antalya. Preliminary Report.” Anadolu (Anatolia) 4.9:129-78.
Bostancı, E.Y. 1967. “Beldibi ve Mağracıkta Yapılan 1967 Yaz Mevsimi Kazıları ve Yeni Buluntular.” TürkArkDerg 16.1:51-60.
Frey, R.W. 1975. “The Realm of Ichnology, its Strengths and Limitations.” In The Study of Trace Fossils: A Synthesis of Principles, Problems, and Procedures in Ichnology, edited by R.W. Frey, 13-38. Berlin, Heidelberg, New York: Springer Verlag.
Kalafatçıoğlu, A. 1973. “Geology of the Western Part of Antalya Bay.” Maden Tetkik ve Arama Dergisi 81.81:31-84.
Kartal, M. 2009. Konar-Göçerlikten Yerleşik Yaşama Geçiş. Epi-Paleolitik
Dönem: Türkiye’de Son AvcıToplayıcılar. Istanbul: Arkeoloji ve Sanat.
Koffka, K. 1935. Principles of Gestalt Psychology. London: Lund
Humphries.
Kökten, İ.K. 1962. “Maraş ve Antalya Vilayetlerinde Süreli Dip Tarih Araştırmaları Hakkında Kısa Bir Rapor.” TürkArkDerg 11.1:40-44.
Otte, M., I. Yalçınkaya, J.M. Leotard, M. Kartal, O. Bar-Yosef, J. Kozlowski, I. López-Bayón, and A. Marshack. 1995. “The Epi-Palaeolithic of Öküzini Cave (SW Anatolia) and its Mobiliary Art.” Antiquity 69.266:931-44.
Robert, E., S. Petrognani, and E. Lesvignes. 2016. “Ap
[1] Κατά καιρούς στην μακραίωνη ιστορία της η πόλις ανήκε και στην Λυκία και στην Παμφυλία. Φέρει το όνομα του σπουδαίου Άτταλου Β', βασιλιά της Περγάμου, τον 2ο αιώνα π.Χ., ο οποίος την επανέκτισε, τον καλλώπισε και τον ξέρουν όλοι από την περίφημη Στοά του Αττάλου την εν Αθήναις.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook