Πού ήταν η Πυραμίδα της Θάσου; Πού είναι οι «προϊστορικοί» τάφοι και οι σκελετοί της Αντίπαρου;

Πού ήταν η Πυραμίδα

της Θάσου; 

Πού είναι οι «προϊστορικοί» τάφοι

και οι σκελετοί της Αντίπαρου;


Του Γιώργου Λεκάκη


Από ένα θραύσμα μιας λαβής, από λαιμό αμφορέως της Θάσου, μας γεννιούνται πολλά ερωτήματα…

Σε ένα μεταφορικό κεραμικό, λοιπόν, της μακεδονικής νήσου, από ανοιχτό καφέ άργιλο και χρυσή απόχρωση (;), σε ορθογώνια σφραγίδα βλέπουμε ένα παράξενο σύμβολο: Μια πυραμίδα με εγγεγραμμένο έναν σταυρό!

Είναι, λένε, «ελληνιστικής εποχής», γιατί δεν τολμούν να πουν ελληνικής… Άρα ο χριστιανικός σταυρός απορρίπτεται…

Οι διαστάσεις της λαβής είναι 2,70 Χ 5 εκατ. Της σφραγίδας 1,10 Χ 1,30 εκατ. Και όλο μαζί το σωζόμενο θραύσμα έχει ύψος: 9,50 εκατ.

Πρόκειται για «σήμα ελέγχου», σήμα κατατεθέν θα λέγαμε σήμερα…

Η σφραγίδα έχει γραμματική ανάγνωση, αφού η γλώσσα της επιγραφής είναι σαφώς τα ελληνικά: Διαβάζεται το μονόγραμμα «ΔΕΛΤΑ ΙΩΤΑ +» . Πρόκειται δηλ. για αμφορέα κάποιου εμπόρου παραγωγού, το όνομα του οποίου εμπεριέχει τα γράμματα ΔΙ (π.χ. Διοφάντης). Ενώ το «Δ + Ι» ή «Δ+» μπορεί να διαβαστεί και ως «Θ» > Θάσος. Άρα του [ΔΙ] του Θάσιου.

Αλλά γιατί χρησιμοποιήθηκε το τρίγωνο «Δ» και όχι το «Ο»; Το «Όμικρον» με εγγεγραμμένο το «+», είναι ένα παλαιότατο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου, που γνωρίζουμε όλοι ως αρχαίο «Θήτα»;

Διότι η σφραγίδα εκτός από την γραμματική έχει ΚΑΙ συμβολική ανάγνωση: Σήμα κατατεθέν από το επίσημο λιμάνι της Θάσου, αυτό με την πυραμίδα – αφού οι πυραμίδες ήσαν ΚΑΙ τεχνικά έργα δηλωτικά εισόδου σε λιμένα, κάτι σαν τους νυν φάρους. Σε όλα τα επίσημα αρχαία λιμάνια υπήρχαν πυραμίδες-φάροι, για να ενημερώνουν τους ναυτικούς. - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τις ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ, ΕΔΩ.

Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα, εάν υποθέσουμε πως δεν πρόκειται για σταυρό, αλλά για παράσταση αρχαίου εσταυρωμένου (από τις πολλές που έχουμε που εικονίζουν τον Ορφέα, ο οποίος ετιμάτο ιδιαιτέρως στην Σαμοθράκη)...

Πότε θα τα αποκωδικοποιήσουμε όλα αυτά;

Ίσως ποτέ…

Διότι δεν θέλουμε να το πιστέψουμε, ή διότι δεν το διανοούμεθα…

Πού ήταν, λοιπόν, η πυραμίδα της Θάσου;

Κι αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ… Διότι το συγκεκριμένο εύρημα, καίτοι ευρέθη στην ιερά νήσο Σαμοθράκη - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ, ΕΔΩ - «κατέχεται» παρανόμως στο Βρετανικό Μουσείο, και μάλιστα ΔΕΝ εκτίθεται κιόλας, παρακωλύοντας έτσι, περαιτέρω την έρευνα… Στο Μουσείο των Κλοπιμαίων, το έκανε «δωρεά» ο James Theodore Bent, το… 1888… (αρ. 1888,1003,19)…

Ο Μπεντ (1852-1897) ήταν Άγγλος «εξερευνητής», «αρχαιολόγος» και συγγραφέας, από το Μπράντφορντ του Γιορκσάιρ / Bradford, Yorkshire. Κάθε χρόνο πήγαινε[1] στο εξωτερικό και «εξοικειώθηκε» με την Ιταλία[2] και την Ελλάδα! Πέρασε πολύ χρόνο στο αρχιπέλαγος του Αιγαίου, για το οποίο έγραψε το δυσεύρετο έργο «The Cyclades»«Life among the Insular Greeks in Cyclades») / Κυκλάδες ή Η ζωή ανάμεσα στους Έλληνες νησιώτες στις Κυκλάδες (εκδ. Longmans & Co.)[3] - ΔΕΙΤΕ το ΕΔΩ - που δημοσιεύτηκε το 1885.

Στα ταξείδια του, από τον Πειραιά, διέμεινε στην Σύρο, την Σέριφο, την Σίφνο, την Κίμωλο πριν επιστρέψει στην Σύρο προς τα τέλη Δεκεμβρίου. Παρακολούθησε καθολικά Χριστούγεννα στην Νάξο, την Τήνο και την Αμοργό, και μετά το νέο ετος πήγε στην Θήρα / Σαντορίνη και την Θηρασιά, απ’ όπου επίσης έκλεψε αρχαία αντικείμενα.

Ένα μόνο κλεμμένα από την Θηρασιά, από το ζεύγος Bent...
Στο Βρετανικό Μουσείο... πού αλλού;


Μετά στην Ανάφη[4], στην Ίο, στην Σίκινο και εν συνεχεία στην Φολέγανδρο. – ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Γ. Λεκάκης «Φολέγανδρος, το νησί της Σελασφόρου Αρτέμιδος», εκδ. Αέροπος, 2006. Τον Φεβρουάριο του 1884, βρέθηκε στην Πάρο και την Ωλίαρο (νυν Αντίπαρο). Στο τελευταίο μικρονήσι, στις αρχές του 1884, οι τοπικοί μηχανικοί ορυχείων, Robert και John Swan, του έδειξαν μερικούς «προϊστορικούς» τάφους. Ο Μπεντ πραγματοποίησε ερασιτεχνικές αρχαιολογικές έρευνες σε δύο τοποθεσίες του νησιού! Βρήκε και μετέφερε στο Λονδίνο σκελετικά υπολείμματα - τώρα ευρίσκονται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, και πολλά κεραμικά, πέτρινα και οψιδιανού ευρήματα από την Αντίπαρο, που αποτελούν τώρα σημαντικό μέρος της συλλογής του Βρετανικού Μουσείου (584 αντικείμενα)!!! Έτσι ξεκίνησε η… «καριέρα» του ως αρχαιολόγος / εθνογράφος.

Κάποια μόνο από τα κλεμμένα από την Αντίπαρο, από το ζεύγος Μπεντ...
Στο Βρετανικό Μουσείο, πού αλλού;
Ξανα-επέστρεψε στην Σύρο, απ’ όπου εξεκίνησε μια νέα περιοδεία στις Κυκλάδες: Μύκονο, Δήλο, Τήνο, Άνδρο, Κύθνο, Κέα, Σύρο και Λαμπρή στην Αμοργό. Νέα στάση στην Σύρο στον δρόμο για τον Πειραιά. Γι’ αυτό το ταξείδι του, θεωρείται ο πρώτος Άγγλος που αποκάλυψε «την πρωτοτυπία του κυκλαδικού πολιτισμού»!!! – ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Γ. Λεκάκης «Χαμένα και κλεμμένα από τις Κυκλάδες»

Το 1885-1887, έφυγε ξανά για το Αιγαίο: Κάρπαθος (κ.ά. Δωδεκάνησα), Σάμος και Θάσος[5]. Και πάλι ασχολήθηκε με το ίδιο έργο που ασχολήθηκε και στις Κυκλάδες: Συλλογή τοπικών παραδόσεων και εθίμων, αντιγραφή επιγραφών και… ανασκαφές. Ωστόσο, στην Θάσο αντιμετώπισε την άρνηση από τον οθωμανό κυβερνήτη, όταν ηθέλησε να πάρει αρχαία μαρμάρινα λείψανα, που «ανακάλυψε και αγόρασε». Φαίνεται, όμως, πως σε άλλες περιοχές, εκτός Θάσου, τα… «κατάφερε» καλύτερα με τους οθωμανούς διοικητές… Πολλά από τα ευρήματα και τις αγορές αρχαίων που συνέλεξε το ζευγάρι Μπεντ στα ταξείδια του ευρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο και στο Μουσείο Pitt Rivers της Οξφόρδης.

Τα έτη 1885-1888 έκανε έρευνες στην Μικρά Ασία. Το 1888-1889 σε Λυδία και Καισάρεια. Από το 1890 στην Τραχεία Κιλικία / Cilicia Trachea, απέκτησε μια πολύτιμη συλλογή επιγραφών!!! – ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκάκη «Η άγνωστη Μικρά Ασία», εκδ. Κάδμος, 2009. Το 1893 διερεύνησε τα ερείπια της Αξού > Αξούμ / Aksum / Axum[6] και άλλων περιοχών στην βόρεια Αιθιοπία. Γι’ αυτό έγραψε το βιβλίο «Η Ιερή Πόλη των Αιθιόπων», που εκδόθηκε το 1893. Στην ακτή Ντοφαρ / Dhofar της Σαουδικής Αραβίας, το 1894-1895 ταύτισε τα ερείπια με την Αβυσάπολι / Abyssapolis, των αρχαίων Ελλήνων, πόλη των εμπόρων λιβανιού. Αλλά κάπου στην Νότια Αραβία και την Σοκότρα, ο Μπεντ προσβλήθηκε με πυρετό ελονοσίας και αργότερα πέθανε στο Λονδίνο…

Ο Μπεντ κατέκλεψε επίσης πολιτιστικούς θησαυρούς από την Ζιμπάμπουε, την Αραβία, την Αιθιοπία, κ.α.

Οι ανακαλύψεις και τα συμπεράσματά του κοινοποιήθηκαν στα περιοδικά «Hellenic Studies»[7], Archæological Journal, Journal of the Anthropological Institute, κ.ά.

ΠΗΓΕΣ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.3.2018.

Beolens Bo, Watkins Michael, Grayson Michael (2011) «The Eponym Dictionary of Reptiles», εκδ. Johns Hopkins University Press, Βαλτιμόρη, 2011.

Nicole Chevalier «La recherche archéologique française au moyen-orient 1842-1947», εκδ. Recherche sur les Civilisations, Παρίσιοι, 2002.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Πάντα μαζί με την Αγγλο-Ιρλανδή σύζυγό του, Mabel Hall-Dare, φωτογράφο σε όλα τα ταξείδια του. Η Mabel Bent κρατούσε ημερολόγιο / «Χρονικά» - τις ταξειδιωτικές σημειώσεις που ο σύζυγός της θα χρησιμοποιούσε κατά την επιστροφή τους για τα άρθρα του. Η συλλογή των σημειώσεων αυτών ευρίσκεται τώρα στα αρχεία της Ελληνικής και Ρωμαϊκής Βιβλιοθήκης του Senate House του Λονδίνου / Hellenic and Roman Library, Senate House και στην Royal Geographical Society, επίσης του Λονδίνου... Η Μπεντ συνέλεξε και ελληνικές νησιωτικές φορεσιές, που ευρίσκονται τώρα στο Μουσείο Βικτώριας και Αλβέρτου στο Λονδίνο και στο Μουσείο Μπενάκη ΑθηνώνΔΙΑΒΑΣΤΕ: Γ. Λεκάκης «Παραδοσιακές ελληνικές φορεσιές». Το 1926 παρουσίασε ένα μεγάλο αριθμό στο Βρετανικό Μουσείο! Άνοιγε επίσης το σπίτι της «για φιλανθρωπικές εκδηλώσεις» όπου εμφάνιζε τις συλλογές της, οι οποίες περιγράφονται «πιο ενδιαφέρουσες από πολλά μουσεία»!!! Η Μπεντ εντάχθηκε στην Garden Tomb Association / Αδελφότητα του Τάφου του Κήπου, στην Ιερουσαλήμ, τα μέλη της οποίας ήταν αφιερωμένα στην συντήρηση ενός τάφου, ακριβώς έξω από την Πύλη της Δαμασκού, όπου επίστευαν ότι ήταν ο τάφος του Χριστού… Το όνομα της Μπεντ εμπλέκεται και στην υπόθεση της «σφραγίδας του Μπέθελ» / The Bethel Seal, που επέφερε την «διαμάχη της σφραγίδας Μπέθελ» / «Bethel Seal controversy». Πρόκειται για σφραγίδα που ευρέθη σε ένα χωριό 15 χιλιόμετρα βόρεια της Ιερουσαλήμ, στο χωριό Μπέθελ ​​(νυν Beytin / Baytin / Beitin)…

[2] Βλ. "Review of Genoa: How the Republic Rose and Fell by J. Theodore Bent" εκδ. The Academy: A Weekly Review of Literature, Science, and Art. 19 (463): 200, 19.3.1881.

[3] Βλ. «Review of The Cyclades; or, Life among the Insular Greeks by J. Theodore Bent and Greek Folk Songs», μτφρ. Lucy M. J. Garnett, με εισαγωγή και επιβιώσεις του… «παγανισμού» (!!!) από τον John S. Stuart Glennie στο The Quarterly Review, 163, 204–231, Ιούλιος 1886.

[4] Ο Αναφαίος Ματθαίος Σίμος, τον οποίο εγνώρισαν στην Κωμιακή της Νάξου, τον Ιανουάριο του 1884, ήταν ο διερμηνέας τους.

[5] Το 1887 δημοσίευσε τις επιγραφές που βρήκε στην Θάσο.

[6] Την αιθιοπική πόλη σχετική με την Αξό της Κρήτης είχαν προηγουμένως γνωστοποιήσει οι έρευνες του Henry Salt κ.ά.

[7] Οι επιγραφές κ.ά. εδημοσιεύθησαν στον 10ο τόμο του περιοδικού των «Ελληνικών Σπουδών».

Πυραμιδα Θασου, προιστορικοι ταφοι Αντιπαρου, σκελετοι Αντιπαρου, θραυσμα, λαβη, λαιμος αμφορεως, Θασος, κεραμικο, μακεδονια, αργιλος, σφραγιδα, συμβολο, πυραμιδες, εγγεγραμμενος σταυρος, ελληνιστικη εποχη, σημα κατατεθεν, αμφορεας, Θασιος, Θητα, φαρος, ναυτικοι, Σαμοθρακη, Βρετανικο Μουσειο, James Theodore Bent, 1888, Μπεντ, Αγγλος εξερευνητης, Αγγλος αρχαιολογος, Αγγλος συγγραφεας, Μπραντφορντ Γιορκσαιρ / Bradford Yorkshire, Ιταλια, Ελλαδα, αρχιπελαγος Αιγαιο, Cyclades, Insular Greeks, Cyclades, 1885, Πειραιας, Συρος, Σεριφος, Σιφνος, Κιμωλος, καθολικα Χριστουγεννα, Ναξος, Τηνος, Αμοργος, Θηρα / Σαντορινη, Θηρασια, Αναφη, Ιος, Σικινος, Φολεγανδρος, Σελασφορος Αρτεμις, 1884, Παρος, Αντιπαρος, μικρονησι, ορυχειο, Σουαν, Swan, προιστορικος ταφος, ερασιτεχνικη αρχαιολογικη ερευνα, Λονδινο, σκελετικα υπολειμματα, Μουσειο Φυσικης Ιστορας Λονδινου, κεραμικα, πετρινα, οψιδιανος, Αντιπαρος, Κυκλαδες, Μυκονος, Δηλος, Τηνος, Ανδρος, Κυθνος, Κεα, Συρος, Λαμπρη, Πασχα, Αμοργος, Πειραιευς, κυκλαδικος πολιτισμος, 1885, 1887, Καρπαθος, Σαμος, Θασος, παραδοσεις, εθιμα, επιγραφη, ανασκαφες, Θασος, οθωμανος κυβερνητης, αρχαια μαρμαρινα λειψανα, οθωμανοι, Μουσείο Πιτ Ριβερς, Pitt Rivers, Οξφορδη, 1885, 1888, Μικρα Ασια, 1888, 1889, Λυδια, Καισαρεια, 1890, Τραχεια Κιλικια / Cilicia Trachea, επιγραφες, 1893, Αξος > Αξουμ / Axum, Αιθιοπια, Αιθιοπες, 1893, Ντοφαρ / Dhofar, Σαουδικη Αραβια, 1894, 1895, Αβυσαπολις Αβυσαπολη, Αβυσσαπολις Αβυσσαπολη, Abyssapolis, λιβανι, Αραβια, Σοκοτρα, πυρετος ελονοσια, Hellenic Studies», Archæological Journal, Journal of the Anthropological Institute, Ιρλανδη, Ιρλανδια, Mabel Hall-Dare, γυναικα φωτογραφος, ημερολογιο / Χρονικα, Ελληνικη και Ρωμαικη Βιβλιοθηκη Senate House, Hellenic and Roman Library, Senate House, Royal Geographical Society, ελληνικες νησιωτικες φορεσιες, Μουσειο Βικτωριας και Αλβερτου, Μουσειο Μπενακη, φορεσια, 1926, φιλανθρωπια, Garden Tomb Association / Αδελφοτητα του Ταφου του Κηπου, Ιερουσαλημ, Πυλη Δαμασκου, ταφος Χριστου, σφραγιδα του Μπεθελ» / The Bethel Seal, Μπεθελ Beytin / Baytin / Beitin, παγανισμος, Ωλιαρος, Αναφαιος Ματθαιος Σιμος, Κωμιακη Ναξου, 1884, διερμηνεας, 1887, επιγραφες Θασου, Αξος Κρητης, Ζιμπαμπουε, Αραβια, εσταυρωμενος Ορφεας, σταυρωμενος Ορφευς, Αιθιοπια
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ