Η συμβολή του Ιωάννη
Ζαμπέλιου (Λευκάδα 1787 - Κέρκυρα 1856) ως Εθνικού Αγωνιστή στον αγώνα των Ελλήνων
εναντίον των Τούρκων κατακτητών ήταν σημαντική. Ασχολήθηκε με τη λυρική ποίηση,
μεταφράζοντας κυρίως έργα αρχαίων λυρικών, αλλά και συγγράφοντας δικά του
ποιήματα.
Με την επίδραση του ιταλικού
νεοκλασικισμού και των γλωσσικών και των αισθητικών αρχών του Κοραή έγραψε σε
ανομοιοκατάληκτο δωδεκασύλλαβο, και δεκαπεντασύλλαβο μια σειρά από τραγωδίες με
ιστορικό αλλά και πατριωτικό χαρακτήρα. Όσον αφορά την κύρια ενασχόληση του με
τη δραματική ποίηση -αποτέλεσμα της κυρίαρχης αντίληψης της εποχής του πως το
θέατρο είναι όργανο διαπαιδαγώγησης συνολικά έγραψε 12 τραγωδίες. Αυτή ήταν η
10η. Εκδόθηκε το 1860.
 |
| Ο Αθανάσιος Γραμματικός ή Διάκος, έργο του Διον. Τσόκου, το 1861 (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών), φιλοτεχνηθείς την ίδια σχεδόν χρονιά που ο Ιω. Ζαμπέλιος (αριστερά) έγραψε τραγωδία γι' αυτόν!!! |
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τον ήρωα ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΔΙΑΚΟ, ΕΔΩ.
Ο δραματουργός υπογραμμίζει
τη σημασία του θανάτου «δια τον Σταυρόν και την Ελευθερίαν», τονίζοντας την
αιώνια μνήμη και τον Παράδεισο ως τα σημαντικότερα αγαθά που θα απολαύσουν όσοι
θυσιαστούν για αυτά.
Μέσα από την εμμονή της μητέρας να ασπαστεί ο Διάκος το μοναχικό σχήμα, ικανοποιώντας παλαιότερο τάμα της ίδιας, παρατηρούμε αφ’ ενός τη σημασία που αποδίδεται στο μοναστικό ιδεώδες και αφ’ ετέρου τον τρόπο που οι δεισιδαιμονίες (όνειρα) και η θρησκοληψία (τάματα) επηρεάζουν την ορθή θρησκευτική πίστη.
«Σε έταξα και το θέλει, ο Θεός βλέπεις
με το όνειρό μου τούτο, εκεί σε κράζει
εκεί σε προστάζει, ως Μοναχός, και όχι
ως στρατιώτης τον στέφανον να λάβης».
Ένα άλλο θέμα που τίθεται από το δραματουργό είναι η αποφυγή της διχόνοιας, αλλά και η επισήμανση της σημασίας των αμαρτιών των προγόνων για τη δεινή κατάσταση, αναρωτώμενος:
Θεέ έως πότε η μάστιξ αύτη;
Τας αμαρτίας των πάππων μας ακόμη
δεν έπλυνε τοσούτων, γενεών δάκρυ
ιλαρόν, πράον, τον οφθαλμόν, πότε
μέλλεις να στρέψεις και προς ημάς ακόμη;
Η νικηφόρα έκβαση του Αγώνα
και η σωτηρία του Έθνους παρουσιάζονται ως αποτελέσματα της θείας ευσπλαχνίας. Επιστρατεύοντας
την ορθόδοξη διδασκαλία της ανάστασης του Κυρίου, χρησιμοποιεί την εικόνα της
εξαγοράς της κτίσης από τον Ιησού Χριστό για να δηλώσει ότι η προ πολλού
ταφείσα Ελλάδα αναστήθηκε. Το μήνυμα της Ανάστασης γίνεται μήνυμα ελευθερίας. -
ΠΗΓΗ: ΤΑΣΕΗ, Θεατρικό Ημερολόγιο 2021, εκδ. Υδροπλάνο.
Αλήθεια, οι σύλλογοι της Δωρίδος φροντίζουν να παίζεται σε επετειακές ημερομηνίες, αυτή η τραγωδία ή μονο να ερίζουν ξέρουν, για το πού ακριβώς εγεννήθη ο Αθανάσιος Γραμματικός – πιο γνωστός ως Διάκος;
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,
1.8.2021.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook