Του μουσικού
Γιάννη Πανταζή
Οι δύο μοναδικοί καταδικασμένοι, το πρόβατο και το
μαχαίρι, δε μιλούν, όποιος δεν μπορεί να μιλήσει καταδικάζεται αμέσως...
 |
| ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ''ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ'' ,1951, στα ΓΡΕΒΕΝΑ. Το πρόβατο είναι για την θυσία των θεμελίων του κτίσματος. Το κρατεί ο Θεόφιλος Μητσόπουλος. |
Στο μέσον των δύο άκρων της προγονικής αλυσίδας, ανάμεσα στο πρόβατο και το μαχαίρι, βρισκόμαστε όλοι εμείς: οι υπέροχοι νεροκουβαλήτες, που θυμίζουν τις πενήντα Δαναΐδες, σιντριβάνια λέμφου και θανάτου κι εκείνοι που με το κεντρί, ψυχροί παρακινητές, σπρώχνουν το πόδι προς τις προσφορές για να επιτελέσει, χωρίς να το ξέρει, την ένοχη πράξη και να επιλεχθεί έτσι ως θύμα·
Κι εκείνοι που περνούν τη ζωή της, απορροφημένοι, να τροχίζουν τα τσεκούρια και τα μαχαίρια της θυσίας κι εκείνοι που τους αρκεί να προσφέρουν το τσεκούρι σ' αυτόν που θα χτυπήσει κι εκείνος που κατεβάζει το τσεκούρι, ενώ οι γυναίκες σπάζουν τη σιωπή με μια οξύτατη ολολυγή χαράς και τρόμου κι εκείνοι που κόβουν το λαιμό του ήδη νεκρού ζώου, γιατί αν δεν τρέξει αίμα ο θάνατος είναι άχρηστος, ο νεκρός δεν μπορεί να καταναλωθεί· κι εκείνοι που χρησιμοποιούν το ίδιο το μαχαίρι της σφαγής για να μοιράσουν το κρέας στους πολίτες και τέλος, εκείνοι που κοιτάζουν και τρώνε το κρέας του ζώου: όλοι.
Φύλακες της θυσιαστικής διδαχής, όπως και του λόγου, ήταν
οι δελφικοί ιερείς. Όταν οι Αθηναίοι συμβουλεύθηκαν το μαντείο για το ανόσιο
έργο του Σώπατρου, η Πυθία απάντησε με σκληρές λέξεις που θα μπορούσαν να
θεμελιώσουν μια πόλη, οποιαδήποτε πόλη, γιατί η πόλη μπορεί να θεμελιωθεί μόνο
πάνω στην ενοχή. Γευθείτε τον νεκρό χωρίς δισταγμούς, μ' αυτές τις λέξεις
ξεκινάει ο πολιτισμός. Τα υπόλοιπα είναι μέλι και βελανίδια, ορφική ζωή,
νοσταλγία μιας αγνής καταγωγής.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 24.11.2021.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook