Του Γιώργου Λεκάκη
Ερευνητές της διαδικασίας
εξημέρωσης του teosinte, ενός άγριου χόρτου, στο σύγχρονο καλαμπόκι, χρησιμοποίησαν
τομογραφία με λέιζερ, η οποία συνδυάζει και τρισδιάστατη απεικόνιση, για να
αναλύσουν την ανατομία δύο μίσχων ρίζας ηλικίας μεταξύ 4.956 και 5.280 χρόνων, οι
οποίοι ανακτήθηκαν από τις πολύ ξηρές συνθήκες στο σπήλαιο San Marcos στην
κοιλάδα Tehuacán του νότιου Μεξικού.
Όπως τα σύγχρονα φυτά καλαμποκιού, τα εξωτερικά κύτταρα των ριζών είχαν παχειά τοιχώματα,
προσαρμοσμένα στην ανάπτυξη σε σκληρό έδαφος. Αλλά σε αντίθεση με τα σύγχρονα
φυτά καλαμποκιού, τα αρχαία φυτά ΔΕΝ είχαν σπερματικές ρίζες, οι οποίες παρέχουν
στα σπορόφυτα καλαμποκιού επί πλέον νερό και θρεπτικά συστατικά. Τα φυτά teosinte επίσης δεν έχουν σπερματικές ρίζες.
Ωστόσο, η ανάλυση DNA ενός τρίτου αρχαίου φυτού, παρόμοιας ηλικίας, απεκάλυψε την παρουσία μεταλλάξεων σε δύο γονίδια, που συμβάλλουν στην ανάπτυξη των σπερματικών ριζών, στα σύγχρονα φυτά καλαμποκιού. Αυτά τα γονίδια μπορεί να σχετίζονται με την προσαρμογή στην ξηρασία, παρ’ όλο που τα χαρακτηριστικά δεν είχαν εκφραστεί ακόμη στο αρχαιότερο καλαμπόκι από το Tehuacán.
ΠΗΓΗ: I. López-Valdivia και J. Lynch / Penn State University, στο Proceedings of the National Academy of Sciences. J. Mulhollem «Getting to the root of corn domestication; knowledge may help plant breeders», PSU, 18.4.2022. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 19.4.2022.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook