Του Γιώργου Λεκάκη
Δίπλα στο Grosswerder[1] της Ουκρανίας
υπάρχει ένα μοναδικό σημείο, που ονομάζεται Kammenaya Mogila ή οι «Πέτρινοι
Τάφοι». Σήμερα είναι μια ιστορική τοποθεσία της Ουκρανίας, γεμάτη θρύλους…
Στα προϊστορικά χρόνια, λένε,
υπήρξε μια ηφαιστειακή έκρηξη, που σταμάτησε τόσο, ξαφνικά όσο ξεκίνησε! Ένας τεράστιος
βράχος τινάχτηκε στον αέρα και έπεσε αμέσως, και δημιούργησε έναν μεγάλο βράχο
γεμάτο σπηλιές...
Σε αυτές τις σπηλιές ζούσαν αρχαίοι άνθρωποι και άφησαν πίσω τους βραχογλυφικά, με γραφή, κεφαλές κρητικών ταύρων, όφεις, χορευτές, κλπ. στα σπήλαια για να τους θυμόμαστε…
Ο χώρος είναι επίσης γεμάτος από μεγαλιθικά ντολμέν, μεγάλα πέτρινα αγάλματα (με την "λογική" των μοάι των Νησιών του Πάσχα)!!! Λένε ότι εδώ είναι θαμμένος ένας Σκύθας βασιλιάς και
τα αγάλματα φυλάνε τον τάφο του.
Άλλοι λένε επίσης ότι μια
πόλη βρισκόταν κάποτε σε αυτό το σημείο και καταστράφηκε από τους Κοζάκους…
Αλλά όλα είναι πολύ αρχαιότερα... Υπάρχουν και οι λαϊκοί
θρύλοι… οι οποίοι περπατούν ανάμεσα στα αγάλματα και με τους οποίους μεγάλωσαν οι
κάτοικοι του Grosswerder.
Ένας από αυτούς είναι
παραφρασμένος ο θρύλος του Ορφέα και της Ευρυδίκης:
Η Ιστορία είναι γνωστή στην
περιοχή ήδη από την δεκαετία του 1940…
Στην αρχαιότητα, διηγούνται,
βρισκόταν εδώ μια υπέροχη πόλη, με πολλά πανέμορφα παλλάτια… Σε ένα απ’ αυτά ζούσε
μια όμορφη νεαρή πριγκήπισσα. Τελικά η πόλη έγινε ένας σωρός από πέτρες, αλλά
κανείς δεν ήξερε γιατί… Οι εντόπιοι ήταν σίγουροι ότι θα ξαναγεννηθεί...
Ένας θαρραλέος νεαρός θα
μπορούσε να την επαναφέρει στην ζωή, αλλά μόνο το βράδυ της 23 προς 24 Ιουνίου[2], στις
23:00. Όταν το πρόσωπο μιας νεαρής πριγκήπισσας εμφανίζεται στο μπροστινό μέρος
ενός υγρού βράχου και εκεί κοντά φυτρώνει και ένα όμορφο λουλούδι... Ο νεαρός
θα έπρεπε να μαζέψει αυτό το λουλούδι, να το πάει στο σπίτι του στο χωριό και μετά
να επιστρέψει στον βράχο. Έτσι, η αρχαία πόλη θα αναγεννιόταν γρήγορα…. Αυτό
ακούγεται εύκολο… Αλλά δεν είναι… Επειδή πίσω του θα ήταν ένας τρομακτικός
αλήτης, θα εμφανιζόταν και θα ούρλιαζε για να τον σταματήσει, ενώ θα τον
καταδιώξουν και τα κακά πνεύματα. Ο τολμηρός νεανίας δεν θα πρέπει να κοιτάξει
πίσω του, ούτε να πει λέξη...
Κάποτε οι κάτοικοι του
Grosswerder ενθάρρυναν έναν εντόπιο νεαρό να το κάνει. Εκείνος δέχθηκε το τόλμημα
γιατί δεν φοβόταν τίποτε. Το βράδυ, λοιπόν, της 23ης Ιουνίου πέρασε ανάμεσα
στους πέτρινους τάφους και στις 11 μ.μ. είδε πράγματι το πρόσωπο της νεαρής
πριγκήπισσας σε έναν βράχο… Και εκεί κοντά της φύτρωνε ένα παράξενα όμορφο
λουλούδι. Η ωραία κοιμωμένη πριγκήπισσα προσπάθησε να τον πείσει να μη κόψει το λουλούδι. Αλλά
ο νεαρός δεν αντιστάθηκε στην ομορφιά του και δεν άκουσε τις παραινέσεις της. Έκοψε
το λουλούδι και κατευθύνθηκε προς το σπίτι του. Ξαφνικά πίσω του εμφανίσθηκε
ένας αλήτης που ούρλιαζε, ακολουθούμενος από τον κολασμένο θόρυβο απελευθερωμένων
δαιμόνων! Ο νεαρός δάγκωσε τα χείλη του. Αρνήθηκε να κλάψει ή να κοιτάξει πίσω.
Και τελικά έφθασε στο σπίτι του στο χωριό.
Ο αδελφός του τον περίμενε
στην εξώπορτα και ζήτησε να δει το παράξενο λουλούδι. Ο νεαρός τότε το έβαλε
στο χέρι του και αμέσως ο αλήτης και οι δαίμονες εξαφανίστηκαν!
Αλλά ο νεαρός είχε φοβηθεί
τόσο πολύ, που δεν επέστρεψε ποτέ πίσω στους πέτρινους τάφους… Και έτσι η πόλις
δεν αναγεννήθηκε…
Κανείς δεν έχει ξαναδοκιμάσει
έκτοτε από φόβο για τους δαίμονες.
Κι η όμορφη πριγκήπισσα ακόμη
περιμένει…
Θρύλοι απομεινάρια, ιερά λείψανα μαρτυρίας της πάλαι ποτέ κατοίκησης των Ελλήνων σε αυτά τα χώματα, με τις ιστορίες τους φθαρμένες απ' τον χρόνο...
Παρόμοιους θρύλους γνωρίζουμε και από την ελληνική μυθολογία (Ορφέας και Ευρυδίκη στον Άδη) και την ελληνική λαογραφία (αμίλητο νερό, τα κάστρα της Ωριάς), κλπ.
ΠΗΓΕΣ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 4.4.2022.
- Λεκάκης Γ. «Τάματα και αναθήματα», 2001.
- «MYSTERIES OF THE STONE GRAVE COMPLEX, UKRAINE».
- Knorr Μ. «Grosswerder Ukraine, Gone But Not Forgottern».
[1] Με αυτό το όνομα υπήρξαν δυο πόλεις στην Ουκρανία:
- Η χαμένη στο Polohy, Zaporizhzhia (ρωσ. Мариновка / Μαρινόβκα) και
- άλλη στο Nizhyn, Chernihiv (π. ρωσ.
Вердер-Бол, νυν Zelenivka / Зеленівка).
Όνομα δοσμένο, από τους Γερμανούς,
που εγκατέλειψαν τις πατρίδες τους (τέλη του 18ου αιώνα, και κυρίως
στις αρχές του 19ου αιώνα), με προτοπή του τσάρου Αλέξανδρου Α' της
Ρωσίας (1801–1825), και εγκαταστάθηκαν σε εδάφη της βόρειας ακτής της Μαύρης
Θάλασσας, της νότιας Ρωσικής Αυτοκρατορίας (νυν Ουκρανίας). Αυτοί στην
γερμανική ιστορία λέγονται «Γερμανοί της Μαύρης Θάλασσας» (Schwarzmeerdeutsche).
Το 1788 αναφέρεται η ύπαρξη
Ελληνορθόδοξου ιερέα, ο οποίος μάλιστα αγόρασε έναν ανεμόμυλο!
[2] Κατά την λαϊκή αντίληψη, όλα τα παραφυσικά / μεταφυσικά φαινόμενα
συμβαίνουν στο διάστημα 22-25 κάθε μηνός… - βλ. Γ. Λεκάκης «Τάματα και αναθήματα».
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook