Του Γιώργου Λεκάκη
Το 1894 ο Ισπανός δικηγόρος, δημοσιογράφος[1], αρχειονόμος, αρχαιολόγος[2], νομισματολόγος[3], ανατολιστής και λογοτεχνικός συγγραφέας[4] Juan de Dios de la Rada y Delgado(*) (Αλμερία, 1827 - Μαδρίτη, 1901), διορίσθηκε διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Ισπανίας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1900. (Τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν επιμελητής και τομεάρχης του).
Το ταξείδι ήταν στην Ιταλία,
την Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη, την Ρόδο, την Κύπρο, τον Λίβανο, την Συρία, την
Παλαιστίνη, την Αλεξάνδρεια και την Μάλτα…
 |
| Εικόνα από την παρακάτω έκδοση. |
Με τίτλο, λοιπόν, «Viaje á Oriente
de la fragata de guerra Arapiles y de la commission científica que llevó a su bordo, escrito
por Juan de Dios de la Rada y
Delgado», εκυκλοφόρησε στην Βαρκελώνη, από τον Emilio Oliver y Compañía, 1876 - 1882.
Η α΄ ΕΚΔΟΣΗ ήταν 3 τόμοι, σε σχήμα 4ο (358 x 245 χλστ.), 767, 727 και 233 σελ.
Δίχρωμοι οι τίτλοι και οι ψευδότιτλοι, με 65 πίνακες σε σχέδια και φωτογραφίες (κυρίως
του αρχιτέκτονα Ricardo Velasquez), 35 λιθογραφίες, οι περισσότερες με 1 ἤ 2
τίντες, 16 χρωμολιθογραφίες και 14 χαλκογραφίες. Είχε πολύ ενδιαφέροντα σχέδια
και εικόνες.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Ελληνική Βιβλιογραφια». Γ. Λεκάκης «Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις». Βέργος, 7.4.2020. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.3.2020.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- Atabey 1008, Ioannou, σελ. 438-9.
(*) Διδάκτωρ της Νομικής από
το Πανεπιστήμιο της Γρανάδας (1852). Έκανε διάφορες διδακτορικές εργασίες στην
Γρανάδα και την Μαδρίτη, χωρίς να εγκαταλείψει ποτέ την παράλληλη δικηγορία
του. Κατέκτησε (1858) την έδρα της Αρχαιολογίας στο Escuela Superior of
Diplomatics. Και ακαδημαϊκός και καθηγητής στην Ακαδημία Νομολογίας και
Νομοθεσίας Matritense. Και της Επιστήμης και της Λογοτεχνίας στο Λύκειο / Liceo
de Granada. Και ομιλητής στα κυριακάτικα συνέδρια για την εκπαίδευση των γυναικών
(Universidad de Madrid). Και αρθρογράφος της Βασιλικής Ακαδημίας Ιστορίας
(1875), και της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Σαν Φερνάντο. Και σύμβουλος
της δημόσιας διδασκαλίας. Και πρόεδρος της Τεχνικής Επιτροπής της 4ης
Εκατονταετηρίδας (1892). Και γερουσιαστής[6] της
επαρχίας της Lérida (1886-1890) και της επαρχίας Castellón (1893-1894)… Ιδιαίτερα
σημαντικό ήταν το έργο του ως διευθυντής της εξαιρετικής σειράς «Museo Español
de Antigüedades» (1872 -1880).
Τιμήθηκε ως Ιππότης του
Τάγματος του Carlos III και Ιππότης Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Isabel la
Católica.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Στην «Revista Universitaria» (1856 και 1861). Στην «Boletín
de la Sociedad Geográfica de Madrid». Στην εφημερίδα «Gente Vieja». Σε περιοδικά (El Teatro, El Día, La Ilustración
Católica, La Ilustración Española, El Museo Universal, κ.ά.).
[2] Έγραψε «Ιβηρική γεωλογία και πρωτοϊστορία» (με τους J. Vilanova
και Piera) Βασιλική Ακαδημία Ιστορίας, εκδ, Publishing Progress,
Μαδρίτη 1890, 1893. Και την «Ιστορία της Χαλδαίας από τους πιο απομακρυσμένους
χρόνους έως την προέλευση της Ασσυρίας», Zénaïda A. Ragozin, Μαδρίτη, 1889. Και
«Μελέτες Αστρονομικής Γεωγραφίας» J. Bastinos son, Βαρκελώνη, 1866.
[3] Το 1886 βραβεύθηκε από την Εθνική Βιβλιοθήκη για το εκτενές
έργο του «Βιβλιογραφία Ισπανικής Νομισματικής» / «Bibliografía numismática española» Μαδρίτη,
1886. Έγραψε επίσης «Κατάλογο ισπανικών αραβικών νομισμάτων που φυλάσσεται στο
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο», John of God of the Rada and Thin, Μαδρίτη, 1892.
[4] Έγραψε έργο και για τον Χριστόφορο Κολόμβο, ένα ιστορικό
δράμα σε τρεις πράξεις και στίχους, εκδ. Ε. Χ. Ροντρίγκεζ, Μαδρίτη, 1863.
[5] Ο Δούκας της Αόστα Amedeo / Amadeus
/ Amedeo Ferdinando Maria di Savoia (1845 – 1890) ο επονομοαζόμενος
και «βασιλιάς ιππότης» ή «ο εκλεκτός» / «el Rey Caballero», «el Electo», ήταν ο
πρώτος και μοναδικός βασιλιάς της Ισπανίας, προερχόμενος από τον Οίκο της
Σαβοΐας. Ήταν ο δεύτερος υιός του Βίκτωρος Εμμανουήλ Β' της Ιταλίας.
[6] Ανήκε στο Φιλελεύθερο-Συντηρητικό Κόμμα του Cánovas.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook