Του Γιώργου Λεκάκη
Το Υπουργείο Πολιτισμού, με
ιδιαίτερα χαρά, ανακοινώνει την εγγραφή 21 νέων στοιχείων άυλης πολιτιστικής
κληρονομιάς, στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας,
όπως και την επικαιροποίηση δύο εγγεγραμμένων, το 2013, στο Εθνικό Ευρετήριο.
Το ΥΠΠΟ μέσω της καθ' ύλην αρμόδιας Διεύθυνσης Νεότερης Πολιτιστικής
Κληρονομιάς εφαρμόζει, από το 2006, στην Ελλάδα την Σύμβαση για την Διαφύλαξη
της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO, 2003). Τα Δελτία για τα 21 στοιχεία
άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς υποβλήθηκαν το 2021. Έτυχαν συστηματικής
επεξεργασίας από την Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, την Εθνική
Επιστημονική Επιτροπή για την Εφαρμογή στην Ελλάδα της Σύμβασης για τη
Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO, 2003) και, φυσικά, τις
ίδιες τις κοινότητες των φορέων:
Ανάμεσά τους:
Η Φιστικιά και το Φιστίκι
στην Αίγινα
Η παράδοση της
φιστικοκαλλιέργειας και του φιστικιού(*) μετρά στην Αίγινα ήδη 120 χρόνια, από
τότε που εισήχθη η καλλιέργεια της στο νησί. Η διαφύλαξη και ανάδειξη της
παραδοσιακής αυτής γνώσης έχει ιδιαίτερη σημασία για τη συλλογική μνήμη και τη
σύγχρονη ταυτότητα της Αίγινας. - σ.σ.: Αξίζει να σημειωθεί πως το ίδιο φιστίκι έχει και η Σαλαμίνα.
ΠΗΓΗ: ΥΠΠΟΑ, Γ. Λεκάκης «Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 18.7.2023.
(*) αρχ. ελλ. πιστάκη (το δένδρο > φυτό πιστακία > υποκορ. πιστάκιον, βιστάκιον, φιττάκιον, ψιττάκιον) [επομένως η γραφή φυστίκι / φυστικιά είναι ανορθογραφία] > τουρκ. fistik, γαλλ. pistache > pistachio-tree, Pistacia vera > Pistazienbaum, Pistazie. - ΠΗΓΕΣ: Αλκίφρων 1.22, Νικ. Θηρ. 891, Διοσκ. 1.124, Gp. 10.3.3, Ποσειδ. 3 J., v.l. in Nic. l.c. (ap. Αθήν. 14.649e, ib. c, Gp.10.12.1.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook