Του Γιώργου Λεκάκη
Στην ανασκαφή του τύμβου Ταβσανλί ευρέθη μαχαιρίδιο (το λένε… στιλέτο), στα τέλη Αυγούστου, στα
ερείπια κτηρίου, 3.700 χρόνων, όταν η πόλη κάηκε και ερειπώθηκε…
Ευρέθησαν επίσης αρχαία μαρμάρινα
αντικείμενα (στήλη, σαρκοφάγος, κάλυμμα σαρκοφάγου) και ορισμένα αρχιτεκτονικά
έργα σε διάφορα σημεία της πόλεως, που τεκμηριώνουν την παρουσία ενός πυκνού αρχαίου
οικισμού, τουλάχιστον στα ρωμαϊκά χρόνια.
Παλαιότερα, τα ευρήματα που
προέκυψαν κατά τις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορα μέρη της Μικράς / Επικτήτου
Φρυγίας[2] – ΔΕΙΤΕ ομιλία
Γ. Λεκάκη «Ο “χρυσός” μύθος του Μίδα, οι Μακεδονο-Θράκες Φρύγες, ο Γόρδιος, το Γόρδιον και ο γόρδιος δεσμός», ΕΔΩ - δείχνουν ότι η ιστορία της εξεκίνησε στην Εποχή του Χαλκού. Διάφορα ευρήματα
που εκτίθενται στο Μουσείο του Δήμου Ταβσανλί ανήκουν στην Νεολιθική,
Χαλκολιθική και Πρώιμη Εποχή του Χαλκού.
Πολύ αργότερα η περιοχή ελέγετο
Harguş (13ος - 14ος αιώνας μ.Χ.), που σημαίνει κουνέλι, ίσως από τα πολλά
κουνέλια που υπήρχαν στην περιοχή, και Tavşanlı (από τον 14ο αι.). Σημαντικότερη
πηγή οικονομίας της, ο άνθρακας και τα κοσμήματα. Γνωστή και για το δημοφιλές
σνακ leblebi / λεμπλέμπι (πρόκειται για ψητά ρεβίθια).
ΠΗΓΗ: «Kütahya'da Tarihi
Sütun Başı Pvc ile Kaplandı», Arkeofili, 4.2.2016. Γ. Λεκάκης «Η άγνωστη Μικρά
Ασία». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 27.8.2023.
[1] 39°32′N 29°29′E
[2] Κατά την ρωμαϊκή περίοδο η τεράστια Φρυγία
διαιρέθηκε: Το βόρειο μέρος της ενώθηκε με το βασίλειο της Περγάμου και ονομάσθηκε
«Επίκτητος Φρυγία», ενώ το νότιο τμήμα της επήρε το όνομα «Παρώρειος» ή
«Πισιδική Φρυγία».
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook