Του Γιώργου Λεκάκη
Κατά την διάρκεια των
ανασκαφών στο Gökhöyük, που βρίσκεται στον 37ο παράλληλο [37°29′13″ N 32°42′58″ E] στην περιοχή
Seydişehir[1] του
Εικονίου Λυκαονίας, ευρέθησαν τα ερείπια ενός εργαστηρίου υφαντικής της Εποχής του
Σιδήρου και ενός χώρου όπου εκτρέφονταν τα ζώα.
 |
| Σφονδύλια και αγνίδες... |
Το Gökhüyük, παλαιότερα ήταν γνωστό ως Tımraş. Σήμερα ανήκει στην Çumra της επαρχίας Εικονίου, από το οποίο απέχει 45 χλμ.
Ο κ. R. Gündüz (από το Τμήμα
Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Selcuk, μέλος και επί κεφαλής της ανασκαφής) εδήλωσε
ότι «εντοπίσθηκαν οικισμοί της Νεολιθικής και της Εποχής του Χαλκού γύρω από το
Gökhöyük κατά την διάρκεια των 3 ετών εργασίας στην περιοχή».
Ο κ. Gündüz είπε: «Ξεκινήσαμε
τις ανασκαφές το 2023. Στην κορυφή βρίσκονται τα στρώματα της Εποχής του
Σιδήρου. Από όσο καταλαβαίνουμε από τις σωστικές ανασκαφές και τα υλικά που
βρήκαμε στην επιφάνεια, υπάρχουν εδώ πολιτιστικά στρώματα που μπορούν να
χρονολογηθούν στην Εποχή του Σιδήρου, στην Εποχή του Χαλκού παρακάτω και στην
Χαλκολιθική και Νεολιθική περίοδο.
Τα ευρήματα της νεολιθικής
περιόδου μοιάζουν σημαντικά με αυτά στο Çatalhöyük [σ.σ. τα οποία ανάγονται
περί το 8000 π.Χ.). Τα σπίτια από πλίνθους και το εσωτερικό τους, αποκαλύπτουν
ομοιότητες, ιδιαίτερα αρχιτεκτονικούς, καθώς και στην επίπλωση τους. Εκτός από
αυτό, μπορούμε να πούμε ότι τα κεραμικά, που μπορούμε να ονομάσουμε καθημερινά
είδη οικιακής χρήσης, και ο οψιδιανός (πέτρα, σε μορφή ηφαιστειακού υαλιού)
είναι επίσης παρόμοια. Μπορούμε να αποκτήσουμε πολύ συναρπαστικά δεδομένα από
τις αρχιτεκτονικές δομές, που θα αποκαλυφθούν τα επόμενα χρόνια, όπως στο
Çatalhöyük.
Πιστεύουμε ότι έχουμε
αποκαλύψει μια αρχιτεκτονική κατασκευή της Εποχής του Σιδήρου από τους
πέτρινους τοίχους που αποκαλύφθηκαν κατά τις ανασκαφές στο ανώτερο ύψωμα του
τύμβου.
Στο άλλο μέρος του κτηρίου,
βρήκαμε πολλά βαρίδια αργαλειού και στρογγυλούς στρόβιλους (εργαλεία που
χρησιμοποιούνται στην υφαντική), για ύφανση. Αυτό υποδηλώνει ότι υπήρχε πιθανό
εργαστήριο υφαντικής εδώ. Η απόκτηση του απαραίτητου μαλλιού για την ύφανση
μπορεί να θεωρηθεί ότι οι άνθρωποι που ζουν εδώ είχαν μικρά βοοειδή. Τα οστά
μικρών ζώων που ανακαλύφθηκαν κατά την διάρκεια των ανασκαφών υποστηρίζουν
επίσης αυτήν την ιδέα», είπε.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Η Άγνωστη Μικρά Ασία». Α.Α. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 10.10.2023.
[1] Η ιστορία στο Seydişehir αρχίζει πριν από 7.500 χρόνια. Ανήκει στην στην Περιοχή των Λιμνών Πισιδίας. Ίχνη αρχαίου οικισμού πιθανόν να υπάρχουν στην υγρή κοιλάδα μεταξύ της λίμνης Καραλή / Beyşehir (Karalis Lacos) και της Τρωγίτιδος λίμνης / Trogitis Lacos - νυν Suğla). Στους τύμβους αυτής της κοιλάδος, απεκαλύφθη η ύπαρξη νεολιθικού οικισμού που χρονολογείται στο 5500 - 5000 π.Χ. Στις ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στον τύμβο Suberde (στο χωριό Gölyüzü), 10 χλμ. νοτιοανατολικά του Seydişehir. Πολλά ευρήματα που προέκυψαν από αυτές τις ανασκαφές εκτίθενται ακόμη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Εικονίου.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook