Του Γιώργου Λεκάκη
Ένα αρχαίο ελληνικό πολεμικό
κράνος ανακαλύφθηκε σε έναν λαξευμένο βράχο-τάφο, όπου ένας πολεμιστής
αναπαύθηκε πριν από περισσότερα από 2.000 χρόνια.
Το κράνος εξακολουθεί να
υπερηφανεύεται για το εμβληματικό του σχέδιο ανοικτού προσώπου, το οποίο
αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στην περιοχή της Πελοποννήσου κατά τον 8ο και 7ο
αιώνα π.Χ. Παραλλαγή αυτού, είναι το λεγόμενο «ιλλυρικό κράνος»[1].
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν
επίσης ένα θησαυροφυλάκιο αρχαίων όπλων και ανακάλυψαν ένα άλλο σύνολο λειψάνων
μιας γυναίκας που ήταν θαμμένη με ένα μπρούτζινο βραχιόλι γύρω από τον καρπό
της.
Μαζί με την εύρεση του
κράνους, που χρησιμοποιήθηκε κατά τους Ελληνο-Περσικούς Πολέμους, η ομάδα
αποκάλυψε μια σειρά από «ταφικά αντικείμενα», τα οποία ήταν προσωπικά
αντικείμενα, κτερίσματα θαμμένα μαζί με τους νεκρούς.
Περίπου 15 χάλκινες και
ασημένιες περόνες, 10 βελόνες ή καρφίτσες, πολλά σπειροειδή χάλκινα στολίδια
και λαβίδες, καθώς και αρκετές εκατοντάδες υάλινες πάστες και κεχριμπαρένιες
χάντρες, κάποτε μέρη ενός περιδέραιου. Υπήρχαν όλα στον τάφο!
Ο δρ. D. Perkić,
επιμελητής των Μουσείων του Ντουμπρόβνικ, είπε: «Μέχρι σήμερα έχουν ταυτιστεί
περισσότερα από 30 διαφορετικά αγγεία, κυρίως ελληνικής προέλευσης, πιθανώς από
τα κύρια εργαστήρια αττικής. Πρέπει να τονιστεί ότι αυτά ήταν τα πιο ακριβά
είδη αγγείων της εποχής, τα οποία ο εντόπιος πληθυσμός έβαζε δίπλα στον νεκρό, για
την μετά θάνατον ζωή του, πέρα από τον τάφο. Δεν μπορεί να γίνει γνωστό εάν
αυτά τα αγγεία αγοράσθηκαν ή λεηλατήθηκαν, κατά τη διάρκεια πειρατείας, αλλά
αυτοί που τα χρησιμοποίησαν γνώριζαν σίγουρα την αξία τους».
Η ανακάλυψη έγινε από
αρχαιολόγους του Πανεπιστημίου του Ζάγκρεμπ, σε συνεργασία με τα Μουσεία του
Ντουμπρόβνικ, και με βάση όλα τα παραπάνω πιστεύουν ότι ο τάφος ήταν για ένα
επίλεκτο μέλος του αρχαίου ελληνικού στρατού.
Ο πολεμιστής, σύμφωνα με
έρευνες, θάφτηκε φορώντας το κράνος, καθώς κάθεται εκεί που ήταν κάποτε το
κρανίο του – το οποίο έχει φθαρεί.
Η ομάδα βρήκε τον τάφο κατά τις
αρχαιολογικές εργασίες αποκατάστασης κατεστραμμένων ταφικών τύμβων στην
περιοχή, για την οποία πιστεύουν ότι κάποτε εθεωρείτο ιερό μέρος (νεκρόπολη). Κάθε
ανάχωμα πολεμιστή σε αυτήν την νεκρόπολη έχει πάνω από 2,75 μ. βάθος και 1,8 μ.
πλάτος. Το δε σώμα του νεκρού τοποθετήθηκε στην κατεύθυνση δύση-ανατολή.
ΠΗΓΗ: «A Greek battle helmet from
the 4th century BC was found with an elite warrior who was laid to rest in a
rock-cut tomb more than 2,000 years ago», Knowing Daily, 13.10.2023. Γ. Λεκάκης "Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις". ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 14.10.2023.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Το ιλλυρικό κράνος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από
τους αρχαίους Έλληνες Ετρούσκους, είτα τους Σκύθες, και αργότερα υιοθετήθηκε
από τους Ιλλυριούς. Ο τύπος του κράνους έγινε δημοφιλής και στην Ιταλία.
Το κράνος έγινε παρωχημένο στα περισσότερα μέρη της
Ελλάδας στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. Η χρήση του στην Ιλλυρία έληξε τον 4ο αιώνα
π.Χ.
[2] Cattaracchia, νυν Zakotarac.
[3] Στον 42ο παράλληλο [42.91°N 17.46°E].
Στα ελληνικά
ελέγετο Στάνη / Στανιό, στα λατινικά ελέγετο Puncta Stagni > ιταλικά Ponta
di Stagno > σλαβικά Stonski Rat > κροατικά Ston. Ο κόλπος Mali Ston
χωρίζει την χερσόνησο από την χερσόνησο Klek της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Το στενό
του Pelješac βρίσκεται στο δυτικό άκρο του και χωρίζει την χερσόνησο από το αρχαίο
ελληνικό νησί Μέλαινα Κέρκυρα – νυν Korčula.
Το
Pelješac / Pelišac (ιταλικά: Sabbioncello), είναι νέο όνομα. Από έναν λόφο επάνω
από την πόλη Orebić, που λέγεται Pelisac. Είναι μια χερσόνησος της κομητείας
Ντουμπρόβνικ (αποικία Επιδαυρίων) - Νερέτβα (ποταμός < Νερό) - η δεύτερη μεγαλύτερη χερσόνησος στην Κροατία. Από τον
ισθμό, που ξεκινά από το Ston, μέχρι την κορυφή του ακρωτηρίου Lovišta, έχει
μήκος 65 χλμ.
Ο
πιο γνωστός αρχαιολογικός χώρος στην χερσόνησο αυτή είναι η Nakovana / Nakovanj.
Ευρίσκεται σε έναν λόφο που ονομάζεται Grad, του οποίου το σχήμα μοιάζει με
αμόνι. Κατοικημένο από την αρχαιότητα. Φυσικό φρούριο με επάλξεις και τείχη. Εδώ
συσσώρευαν «θησαυρό» που λεηλατήθηκε (από ελληνορωμαϊκά πλοία). Στον
αρχαιολογικό χώρο του Nakovanj, ιδιαίτερα στο σπήλαιο Nakovana, ανακαλύφθηκε
ένα αρχαίο ιερόν γονιμότητας, που υποδεικνύει τις θρησκευτικές συνήθειες των
αρχαίων κατοίκων.
Η περιοχή έγινε τμήμα της ρωμαϊκής επαρχίας της Δαλματίας μετά τους Ιλλυρικούς Πολέμους (220 - 219 π.Χ.). - ΠΗΓΗ: M. Pfeffer στο Hochschule der Medien Stuttgart, 10.2.2012.
αρχαιος Ταφος ελληνας επιλεκτος πολεμιστης θησαυροφυλακιο αρχαια οπλα λειψανα γυναικα Ιλλυρια αρχαιο ελληνικο πολεμικο κρανος λαξευμενος βραχος εμβληματικο σχεδιο ανοικτο προσωπο πρωτη φορα Πελοποννησος 8ος 7ος αιωνας πΧ παραλλαγη ιλλυρικο βουνο Καταρραχια Καταρραχιας Καταραχιας χερσονησος Στανη νοτια Δαλματια, Κροατα Καταραχια αρχαιολογια οπλο μπρουτζινο βραχιολι καρπος χεριου χερι ΕλληνοΠερσικοι Πολεμοι ταφικα αντικειμενα προσωπικα κτερισματα νεκροι ταφικο αντικειμενο προσωπικο κτερισμα χαλκινη ασημενια περονη βελονες καρφιτσα, σπειροειδες σπειρα χαλκινο στολιδι λαβιδα υαλινη παστα γυαλινη κεχριμπαρενια χαντρα περιδεραιο κεχριμπαρι ηλεκτρο ηλεκτρον Μουσειο Ντουμπροβνικ, αγγειο ελληνικη προελευση εργαστηριο αττικη ακριβο ειδος αγγεια νεκρος μετα θανατον ζωη του, λεηλασι πειρατεια αξια αρχαιολογος ελληνικος στρατος κρανιο ταφικος τυμβος ιερο μερος νεκροπολη αναχωμα νεκροπολις σωμα κατευθυνση δυση ανατολη αρχαιοι ελληνες Ετρουσκοι Σκυθες, Ιλλυριοι Ιταλια Ελλαδα 5ος 4ος ζακοταρακ ζακοταρας ζακοταρατς Zakotarac 42ος παραλληλος Στανιο λατινικα πουνκτα στανι Puncta Stagni > ιταλικα ποντα ντι στανο Ponta di Stagno > σλαβικα Stonski Rat > κροατικα Ston στον κολπος μαλι Mali Ston κλεκ Klek Βοσνια Ερζεγοβινη στενο νησι Μελαινα Κερκυρα – Korcula κορτσουλα αδριατικη θαλασσα πελιεσακ Peljesac / Pelisac πελισακ ιταλικα Sabbioncello, σαμπιοντσελλο σαμπιοντσελο λοφος πολη πολις ορεμπιτς ορεβιτς Orebic, κομητεια ποταμος νερο Νερετβα επιδαυρος αργολιδας ισθμος ακρωτηριο λοβιστα Lovista, αργολιδος αργολιδα αργολις ακρωτηρι αρχαιολογικος χωρος νακοβανα Nakovana / Nakovanj νακοβανι γκραντ Grad, αμονι Κατοικηση αρχαιοτητα Φυσικο φρουριο επαλξεις τειχη θησαυρος ελληνορωμαικο πλοιο σπηλαιο ιερον γονιμοτητας, θρησκευτικες συνηθειες κατοικοι γονιμοτητος, θρησκεια συνηθεια ρωμαικη επαρχια Ιλλυρικοι Πολεμος 220 - 219 πΧ 3ος γονιμοτητα
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook