Του Γιώργου Λεκάκη
Το Ηραίον Περαχώρας στον 38ο
παράλληλο [38°01′41″N 22°51′09″E] έχει τρεις(*) εν σειρά ναούς της Ήρας:
- Της Λιμεναίας / Λιμενίας[1] –
βρέθηκε ενεπίγραφη αφιέρωση[2] και δύο «μακέτες»
του ναού, κατασκευασμένες σε τερακότα τον 8ο αιώνα π.Χ.
- Της Άκραιας, με το
ασυνήθιστο σχέδιο ναού του 7ου - 6ου αιώνα π.Χ. και χθόνια
στοιχεία – γι’ αυτό η Μήδεια έθαψε εδώ τα παιδιά της – και ηρωολατρεία – βλ. Ευρ.
«Μήδεια», 1378-1383, Στράβων.
Και
- Της Περαίας[3] - βρέθηκε επιγραφή: «Περαεόθεν / Πειραειόθεν ℎίϙομες».
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΕΡΙ ΗΡΑΙΩΝ, ΕΔΩ.
Στα τέλη του 9ου αιώνα
π.Χ. η Ηραιά / Γηραιά προσαρτήθηκε στα Μέγαρα. Οι κάτοικοί της αποτελούσαν μια
από τις 5 περιοχές[4] της
Μεγαρίδος - Ηραίου. Οι κάτοικοι ονομάζονταν Ηραίοι / Ηραιείς. Στο 750 - 725 π.Χ.
η Ηραιάς υπήχθη στην Κόρινθο, γεγονός που της επέτρεψε να ελέγχει ολόκληρο τον
Ισθμό!
Στον χώρο όμως υπάρχουν τα αρχαιότερα
ερείπια αψιδωτής δομής του 9ου αιώνα π.Χ. – σαν του Ηραίου Άργους,
αφού η λατρεία της Ήρας μεταφέρθηκε εδώ από το Άργος - σημαντικά στην μελέτη
της εξέλιξης της ελληνικής ναϊκής αρχιτεκτονικής και λατρευτικής μορφής. Ευρέθησαν
πρωτοελλαδικής εποχής όστρακα κάτω από αυτήν την δομή.
Το Ηραίον Περαχώρας Κορινθίας
είναι σημαντικό για την μελέτη της αγροτικής λατρείας της περιοχής, όπως
συμβαίνει με το αγροτικό ιερό της Αρτέμιδος στην Βραυρώνα Αττικής, σε σχέση με
την θρησκεία των Αθηνών.
Ανατολικά του βωμού βρισκόταν
μια διώροφη στοά με κάτοψη σχήματος L. Χρονολογείται στα τέλη του 4ου
αιώνα π.Χ. Ο ανατολικός βραχίονας της στοάς ήταν περίπου 16,5 μ. και περίπου
5,5 μ. βάθος. Ο βόρειος βραχίονας της στοάς ήταν περίπου 17,5 μ. και περίπου 5
μ. Το κάτω επίπεδο υπήρχε εξωτερική κιονοστοιχία δωρικού ρυθμού. Στον επάνω
όροφο ιωνικού! Αυτό είναι το πρώτο γνωστό παράδειγμα αυτού του αρχιτεκτονικού συνδυασμού.
Ένα κανάλι νερού εκτεινόταν σε αυτήν την κατασκευή από το υδραυλικό σύστημα
ανατολικά του ιερού.
Περίπου 35 μ. ανατολικά της
στοάς σχήματος L, υπήρχε μια στέρνα 6 Χ 21 μ. με κάθε άκρο στρογγυλεμένο σε
αψιδωτό σχήμα. Πέτρινοι εσωτερικοί προβλήτες στήριζαν τους θόλους για την
οροφή. Στο ανατολικό άκρο της κατασκευής υπήρχε μια δεξαμενή καθίζησης 3 Χ 5 μ.
Περίπου 10 μ. βορειοανατολικά της δεξαμενής καθίζησης υπήρχε ένα σημείο
εκτροπής στο κανάλι νερού, με τον έναν κλάδο να κατευθύνεται προς την στέρνα
και τον άλλο προς την στοά σχήματος L. Ο ανασκαφέας χρονολογεί την στέρνα στον
6ο - 4ο αιώνα π.Χ.
Εδώ ευρέθησαν περίπου 200
χάλκινα φιαλίδια του 6ου αιώνα π.Χ. επιβεβαιώνοντας πιθανώς την
ύπαρξη μαντείου - χρησμοδοτηρίου.
Ας ακολουθήσουμε το νερό:
Υπολείμματα του Ηραίου
Περαχώρας εκτείνονται έως και 1,7 χλμ. ανατολικά από το ιερόν προς την
λιμνοθάλασσα.
Τα καλύτερα διατηρημένα από
αυτά αποτελούν ένα εκτεταμένο υδραυλικό σύστημα με στέρνες λαξευμένες σε βράχο.
Περίπου 750 μ. ανατολικά-βορειοανατολικά
του ιερού, υπήρχε μια σειρά από τεράστιες δεξαμενές, στις οποίες προσέγγιζαν
μια λαξευμένη σκάλα, που εκτείνεται περίπου 50 μ. κάτω στον βράχο! Το άνοιγμα
της σκάλας είναι 64 μ. βορειοδυτικά από τα ανοίγματα των στέρνων. Η κατάβαση
είναι απότομη. Τα σκαλιά δεν είναι καλοδιατηρημένα. Υπήρχε στηθαίο πάνω και γύρω
από τα ιλιγγιώδη ανοίγματα των στερνών για την αποφυγή πτώσεων. Το νερό,
μάλλον, ανυψωνόταν από τις στέρνες στο κανάλι του νερού, με την χρήση μεγάλων υδροτροχών.
Το Υδραγωγείο με τα κανάλια
νερού ενώνουν τις επάνω στέρνες με το περιρραντήριο και την κρήνη / νυμφαίο με
την στέρνα του ιερού και την στοά σχήματος L. Κατά διαστήματα υπήρχαν λεκάνες
καθίζησης, κατά μήκος του αγωγού του νερού. Μία είναι ακριβώς επάνω από την
κρήνη.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις» (απόσπ.). ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.3.2017.
[1] Σχετικό το ομηρικό επίθετο Λευκώλενος (= λευκή +
ωλένη), που επίσης μαρτυρείται επιγραφικά στην Περαχώρα – βλ. Blanche Menadier.
Λευκώλενος,
ο/η ἔχων λευκούς τους βραχίονας. Επίθετο της Ήρας (Ἰλ. Α. 55, 195, κτλ.), της
Περσεφόνης, της Ελένης, της Ανδρομάχης, της Αρήτης (Ὅμ., Ἡσ. Θ. 913, Πινδ. Π.
3. 176) > γλαυκώλενος η Τηθύς, έχουσα βραχίονας κυανοπρασίνους όπως η
θάλασσα (Ἐπιγράμμ. Ἑλλην. 1028. 58.).
[2] Βλ. ανασκαφέα Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής, αρχαιολόγου Humphry Payne («Perachora
I. The sanctuaries of Hera Akraia and Limenia: the architecture, bronzes and
terracottas», Oxford, 1940).
[3] Σχετικά τοπωνύμια περαμάτων: Πειραιάς, Πέραμα, Πέραν,
Περαία, Πέρασμα, Περατιά, κλπ. > Περαχώρα, κλπ.
[4] Ἡραεῖς, Πιραεῖς, Μεγαρεῖς, Κυνοσουρεῖς καὶ Τριποδίσκιοι.
(*) Η ύπαρξη τριών ναών της ιδίας θεότητος, στον ίδιο χώρο, είναι σπανία: Απαντάται μόνον για τον Απόλλωνα, στο Μεταπόντιο της Μεγάλης Ελλάδος / Κάτω Ιταλίας. Ενώ στο Πύθιον Ολύμπου υπάρχουν επίσης τρεις εν σειρά ναοί, αλλά της τριάδος του Απόλλωνα Πυθίου, του Ποσειδώνος Πατρώου και της Αρτέμιδας Αγαγυλαίας.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook