Των Σταύρου Δωρικού - Κωνσταντίνου Χατζηγιαννάκη
Η ακούραστη, διά βίου, μελέτη και ανάλυση του διατιθέμενου υλικού των αρχαιοτέρων και των διαλεκτικών μορφών της ελληνικής γλώσσας από τους δύο καθιερωμένους συγγραφείς, μάς χαρίζει διαρκώς νέες τους ανακαλύψεις και βαθειές ερμηνείες, που μας επιτρέπουν να κατανοούμε, με αδιαμφισβήτητο και πλήρως θεμελιωμένο επιστημονικώς τρόπο, φαινόμενα ετυμολογικά αλλά και σημασιολογικά, γραμματικά και φωνητικά της γλώσσας μας, με μεθόδους που προσεγγίζουν την λογική και μαθηματική στοιχειοθέτηση, ανάλυση και απόδειξη, ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε και την πραγματική δομή της θαυμαστής αυτής γλώσσας, που εξυμνήθη και εχρησιμοποιήθη και ως μέσον φιλοσοφικής θεώρησης του κόσμου ή ανάλυσής του με τα σύγχρονα μέσα της πληροφορικής. [...]
(Από τον πρόλογο της έκδοσης)
Περιεχόμενα:
Το δίγαμμα F
Επεξηγήσεις και ερμηνείες
περί το αρχαιοελληνικόν δίγαμμα.
Δωρική διάλεκτος
Χαρακτηριστικά αρχαίων
ελληνικών διαλέκτων
Ελληνικά γλωσσικά φαινόμενα
και ανάλογά τους σε άλλες γλώσσες
Το Δίγαμμα και η σημασία του
για την Ελληνο-Πελασγική Ομογλωσσία
Γλωσσολογική προσέγγισις
Οι ρίζες της ελληνικής που
ανευρίσκονται στα μυκηναϊκά γραπτά μνημεία
Ετυμολόγηση δι' αναγνωρίσεως
του διγάμματος
Οι αρχαιοελληνικές ρίζες με
δίγαμμα
Παραδείγματα λέξεων με
δίγαμμα από τις "γλώσσες" του Ησυχίου
Παραδείγματα μεταδόσεως του
φθόγγου δίγαμμα από την Αρχαία Ελληνική σε διάφορες αρχαίες και νεώτερες
γλώσσες
Φθογγικές μεταβολές
Ειδικές μελέτες σχετικές με
το δίγαμμα και τον ρόλο του στην κατάδειξη της ελληνικής ως μητέρας γλώσσας
(συμβολή στη "νοστρατική" θεωρία)
Βιβλιογραφία.
Αριθμός σελίδων 356, διαστάσεις 24 x 17 εκατ.
Εκδ. Πελασγός, 2018,
ΔΕΙΤΕ επίσης και:
«ΤΟ ΔΙΓΑΜΜΑ F
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΥ ΦΘΟΓΓΟΥ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ»
Των Σταύρου Δωρικού - Κωνσταντίνου Χατζηγιαννάκη
«Βασική ιδέα για τη συγγραφή του βιβλίου μας αυτού ήταν να εξοικειωθεί ο Έλληνας αναγνώστης με την ιστορία και τα πάθη ενός γράμματος του αρχαιοελληνικού αλφαβήτου, που έχει τις απαρχές του στους χρόνους της γενέσεως της ελληνικής γραφής και είναι παρόν στη γραμμική Α και τη γραμμική Β ακόμη γραφή, και που αργότερα σιγήθηκε υποκατασταθέν σε πολλές περιπτώσεις από χειλικούς, ουρανικούς ή και συριστικούς φθόγγους και βεβαίως και από τη δασεία. Ενός γράμματος που διηγείται, μέσα από τα Ομηρικά Έπη, στα οποία ανιχνεύεται η παρεμβολή του σε χιλιάδες περιπτώσεις και όπου παραμένει ατόφιο, με τις χαρακτηριστικές κατά ελληνική -αρχαιότερη ή νεότερη- διάλεκτο προφορές του, στις γλώσσες του Ησυχίου ή τις ''ιδιόμορφες'' λέξεις της τσακωνικής ή της ποντιακής διαλέκτου ακόμη και σήμερα. Ενός γράμματος, τέλος, που διηγείται, μέσω και των διαχρονικών φθογγικών μετατροπών του την ορθή ορθογραφία της Ελληνικής, που το μονοτονικό σύστημα καταστρέφει και εξαλείφει». (...)
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ)
Εκδ. ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΙΣ.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.9.2018.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook