Του Γιώργου Λεκάκη
Η
αρχαιολογική θέση La Marmotta ευρίσκεται λίγο έξω από το χωριό Anguillara Sabazia[1],
στην λίμνη Bracciano[2], μόλις 30 χλμ. ΒΔ. της Ρώμης, στο Λάτιο, στον 42ο παράλληλο [42°07′16″N 12°13′55″E].
Η αρχαιολογική ομάδα της κ. Fugazzola είπε ότι πρόκειται για ένα μεγάλο, πλούσιο χωριό, που ιδρύθηκε, από μακρινούς ταξειδευτές, από την κεντρική Ιταλία και ακόμη μακρύτερα από την Ελλάδα! Αυτό σημαίνει πως οι Έλληνες είναι στην ιταλική χερσόνησο τουλάχιστον την 8η χιλιετία π.Χ. Κι όμως: ΑΝΑΤΡΟΠΗ: Επισήμως λέγεται ότι οι πρώτοι Έλληνες έφτασαν στην Ιταλία τον 11ο αιώνα π.Χ.!!!
Ο μόνιμος αυτός
οικισμός επέζησε για τέσσερις τουλάχιστον αιώνες, πριν εγκαταλειφθεί ξαφνικά
και μυστηριωδώς, περίπου το 5230 π.Χ.
Ένα εκπληκτικό
εύρημα αυτού, ήταν ένα κεραμικό, αλλά όχι κάποιο συνηθισμένο αγγείο. Ήταν το κεραμικό
μοντέλο μιας βάρκας-πιρόγας, μεγέθους 333 εκατ. Τέτοιου είδους μοντέλα
δεν έχουν αναφερθεί στην βιβλιογραφία της νεολιθικής εποχής. Πραγματικές βάρκες
από την νεολιθική είναι εξαιρετικά σπάνιες έως ανύπαρκτες στην Μεσόγειο. Μια
από τις βάρκες που βρέθηκε, ανακατασκευάσθηκε από μια ομάδα Τσέχων αρχαιολόγων,
και το σκάφος έπλευσε 800 χλμ. κατά μήκος της ακτής της Μεσογείου για να δοκιμάσουν την αξιοπλοΐα του,
η οποία ήταν πολύ καλή!
Εκτός από τα
κεραμικά, που βρέθηκαν σε αυτόν τον οικισμό, τα οποία ομοιάζουν εξαιρετικά με
εκείνα που ανακαλύφθηκαν στην Θεσσαλία, και ανήκουν στην πρώιμη νεολιθική,
αποκάλυψε πρόσφατα και ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο: Ένα ειδώλιο σκαλισμένο σε
στεατίτη, «πληθωρικής γυναίκας», όπως το θέτει η κ. Fugazzola, και ομοιάζει
με προηγούμενα γλυπτά που έχουν βρεθεί στην Ελλάδα ως και στην Εγγύς Ανατολή -
γλυπτά που πολλοί αρχαιολόγοι ερμηνεύουν ως απεικονίσεις μιας «Μεγάλης Μητέρας θεάς
της γονιμότητος».
Επίσης, οι 3.000 δρύινοι δοκοί που ανακαλύφθηκαν, δείχνουν ότι οι άνθρωποι ζούσαν σε ορθογώνιες κατοικίες (6 x 8 μ. περίπου), που στηρίζονταν υψηλά από ξυλοδοκούς, όπως και στον λιμναίο οικισμό Δισπηλιό της Καστοριάς.
Ξεφόρτωναν από τις βάρκες τους εξημερωμένα ζώα και φυτά, κεραμικά αγγεία, γυαλισμένα πέτρινα εργαλεία, κ.ά. Εξέτρεφαν πρόβατα, κατσίκια, γουρούνια και αγελάδες, και είχαν δύο ράτσες σκύλων. Φύτεψαν μια μεγάλη ποικιλία από καλλιέργειες - σιτάρι και κριθάρι - και μάζευαν φρούτα δάσους. «Είχαν τα πάντα», λέει η κ. Fugazzola. «Έτρωγαν δημητριακά, λαχανικά, αλλά και πολλά φρούτα – μήλα, δαμάσκηνα, σμέουρα, φράουλες». Ειδικά τον χειμώνα συμπλήρωναν την διατροφή τους με βελανίδια, τα οποία φύλαγαν σε μεγάλα κεραμικά αγγεία. Καλλιεργούσαν λινάρι για να φτιάξουν λινά υφάσματα. Έπαιρναν όπιο από τις παπαρούνες.
Άρα (και) η «νεολιθική
επανάσταση» διαδόθηκε από πρωτοπόρους ναυτικούς.
Τώρα, αρχαιολόγοι στην La Marmotta ανακάλυψαν τα αρχαιότερα νεολιθικά πλοία, που είναι γνωστό ότι κάποτε διέσχιζαν την Μεσόγειο Θάλασσα.
Μια ομάδα
αρχαιολόγων με επί κεφαλής τον J. F. Gibaja (του Ισπανικού Εθνικού
Ερευνητικού Συμβουλίου στην Βαρκελώνη), ανέλυσε πέντε κανώ ("πιρόγες"), που χρονολογούνται μεταξύ 5700 και 5100
π.Χ. και είναι φτιαγμένα από "κουφωμένα" δένδρα. - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για ΑΡΧΑΙΑ ΝΑΥΤΙΚΑ ΤΑΞΕΙΔΙΑ, ΕΔΩ. Τα πλοιάρια αποτελούνταν από τέσσερα διαφορετικά είδη
ξύλου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα δομικά υλικά για τα θαλάσσια πλοία, θα
βοηθήσουν στον εντοπισμό της προέλευσης της ιστιοπλοΐας και θα βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση της εξειδικευμένης εργασίας, που
χρησιμοποιήθηκε εκείνην την εποχή. - ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης; Γ. Λεκάκης "Αρχαία και σύγχρονα ναυάγια".
Τα κανώ της La Marmotta και η κατάληψη πολλών νησιών
της ανατολικής και κεντρικής Μεσογείου κατά την διάρκεια της Μεσολιθικής και
της πρώιμης Νεολιθικής περιόδου, εξήγησαν οι επιστήμονες, όχι μόνον προσφέρουν
αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι τέτοιες κοινωνίες ταξείδευσαν πέρα από το νερό,
αλλά παρέχουν επίσης πληροφορίες για την κοινωνική πολυπλοκότητα, καθώς και την κοινωνική και
τεχνολογική οργάνωση που απαιτείται για τέτοια κατορθώματα.
ΠΗΓΗ: J. F. Gibaja, κ.ά. «The first Neolithic boats in the Mediterranean: The settlement of La Marmotta (Anguillara Sabazia, Lazio, Italy)», https://doi.org/10.1371/journal.pone.0299765, PLOS ONE, 20.3.2024. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 21.3.2024.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- Fugazzola D. M. A. «Un Tuffo nel Passato: 8.000 anni
fa nel lago di Bracciano», Museo Nazionale Preistorico etnografico "L.
Pigorini", Ρώμη, 1995.
- Fugazzola D. M. A. «La piroga neolitica del lago di
Bracciano ("La Marmotta 1") e le imbarcazioni preistoriche in Europa»,
στο Bullettino di Palethologia
Italiana, τ. 86, 1995, n. s. IV.
[1] Ο θρύλος λέει ότι η Σαβάτη ήταν μια
ακμάζουσα πόλη της οποίας οι κάτοικοι, ωστόσο, παρέκκλιναν από τις ηθικές
αρχές. Μια θεότητα εξαπέλυσε μια καταστροφική δύναμη, που εξάλειψε την πόλη. Εγλίτωσε
μόνο μια ενάρετη νεαρή γυναίκα. Της δόθηκε εντολή από την θεότητα να φύγει και
να μην κοιτάξει πίσω. Σταματώντας για να ξεκουραστεί η γυναίκα τελικά έριξε μια
ματιά πίσω στην πόλη της. Στην θέση της είδε μια τεράστια λίμνη! Στο μέρος όπου
σταμάτησε εκτίσθη αργότερα η μικρή εκκλησία της Αγίας Μαρίας ντελ Ριπόζο. Η
λίμνη ονομάσθηκε Σαβατινή ή Lago di Bracciano (Λίμνη Bracciano). Ο
θρύλος είναι μια μείξη του Ορφέα στον Άδη και από τα... Σόδομα και Γόμορα της Γραφής.
[2] Οι όχθες της αρχαίας μεγάλη λίμνης, ευρίσκονται
σήμερα περίπου 300 μ. από την ακτογραμμή. Τα ερείπιά ευρίσκονται σε βάθος 11 μ.
Από τον πυθμένα της ανακτήθηκαν επίσης 43 θραύσματα λυγαριάς, εντοπίσθηκαν 28
θραύσματα κορδονιών και σχοινιών και ανακαλύφθηκε μεγάλος αριθμός διαφορετικών
εξαρτημάτων, από υφαντικές μηχανές! Εκεί και η πριγκηπική κατοικία ενός από
τους κλάδους του Οίκου Orsini. – ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: «Εκπληκτικά υφάσματα βρέθηκαν
σε μυστηριωδώς εγκαταλελειμμένη αρχαία πόλη», Hayka, 6.7.2023.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook