Του Γιώργου Λεκάκη
Η Γιαρκουτάν[1]
της Ύστερης Εποχής του Χαλκού ευρίσκεται στον φυσικό λόφο, Loess, 15 χλμ. ΝΔ.
της πόλεως Sherabad, στην ομώνυμη περιοχή της Surkhandarya του σημερινού Νότιου
Ουζμπεκιστάν, στον 37ο παράλληλο [37°37′44″N 66°57′33″E], 50 χλμ.
από την πόλη Termez. Στην περιοχή της αρχαίας Βακτρίας.
Χαρακτηρίζεται ως «οικισμός αστικού τύπου», και «πρωτόπολη» και σχετίζεται
με τους Αρίους. Τα χαρακτηριστικά της επιτρέπουν να χαρακτηριστεί ως «πρώιμη
πόλη-κράτος». Επισήμως ανήκει στον «αρχαιολογικό πολιτισμό του Sapalli».
Το νεκροταφείο της ανασκάφηκε την δεκαετία του 1970.
Μόνο ένα από τα νεκροταφεία της, το 4A, περιείχε 719 ταφές[2]
του 20ου - 16ου αι. π.Χ., του λεγόμενου Αρχαιολογικού
Συγκροτήματος Βακτριανής - Μαργιανής (BMAC) – πολιτισμός από την 4η
χιλιετία π.Χ.
Είναι η μεγαλύτερη – μετά την Gonur - επιστημονικά μελετημένη
προϊστορική νεκρόπολη της Κεντρικής Ασίας.
Περίπου το 40% του υλικού που ανασκάφηκε αρχικώς - και περίπου το 60%
του συνόλου των αγγείων που ανασκάφηκαν - μπορούσε να συναρμολογηθεί!
Ενώ κάποιο αρχαιολογικό υλικό από αυτήν έχει συζητηθεί σε προηγούμενες
δημοσιεύσεις, οι επί μέρους περιγραφές των ταφών και μεγάλο μέρος των απογραφών
δημοσιεύονται τώρα για πρώτη φορά στο βιβλίο των B. Abdullaev, K. Kaniuth, M.
Teufer «Džarkutan Nekropole 4A - Katalog
der Bestattungen»[3].
Για περίπου 350 τάφους, κεραμικά σχέδια ή φωτογραφίες συγκεντρώθηκαν πληροφορίες
από αρχεία, συλλογές μουσείων και προσωπικά αρχεία των ανασκαφών.
Του καταλόγου προηγείται μια σύντομη εισαγωγή στον πολιτισμό, την
ιστορία και την ερευνητική ιστορία της Ύστερης Εποχής του Χαλκού της Κεντρικής
Ασίας και ακολουθεί μια συζήτηση για τα ταφικά έθιμα.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκακης «Συγχρονης Ελλαδος Περιηγησις». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,
6.6.2024.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- Bendezu-Sarmiento J. και Samariddin Mustafakulov “The proto-urban site of
Dzharkutan during the Bronze and Iron Ages - Research by the Franco-Uzbek
Archaeological Mission-Protohistory», στο Cahiers d'Amérique centrale, vol.
21-22, 2013.
- Εθνική Εγκυκλοπαίδεια του Αζερμπαϊτζάν, εκδ. Επιστημονικό Κέντρο
"Εθνική Εγκυκλοπαίδεια του Αζερμπαϊτζάν", Μπακού, 2014.
[1] ουζμπ. Jarqoʻton > Jarkutan, Djarkutan, Dzharkutan,
Dzharkutan, Džarkutan < jar = ρ. χαρ- > χαράδρα και "kutan" («κουτί» / σταύλος για
βοοειδή). Το συγκρότημα της 2η χιλιετίας π.Χ. περιλαμβάνει 4
οικισμούς (ονομάζονται Dzharkutan 1-4), στην αριστερή όχθη του ποταμού
Bustansay, και 5 ταφικοί χώροι (Bustan 1-5) στην δεξιά όχθη. Αποτελείται από
φρούριο ακρόπολης, ανάκτορο, ναό (60 x 44,5 μ.), κύριο οικιστικό τμήμα και μια
τεράστια νεκρόπολη δίπλα του. Θεωρείται ο πρόδρομος του ζωροαστρικού πολιτισμού
και γενέτειρα του Ζωροάστρη - ιδρυτή της θρησκείας. Εδώ ανακαλύφθηκαν πριτσίνια
και ένας δακτύλιος από σίδηρο - από τα πρώτα δείγματα χρήσης σιδήρου, που είναι
γνωστά, στην Κεντρική Ασία. Ευρέθησαν επίσης αρχαία χάλκινα εργαλεία,
διακοσμητικά (καρφίτσες με κεφάλια σε σχήμα μουφλόν / προβάτου κλπ. ), σφραγίδες
από μπρούντζο, πέτρα, και πηλό, με γεωμετρικά σχέδια ή εικόνες ζώων, ανθρωπόμορφα
και ζωόμορφα ειδώλια κεραμικής, αγγεία σε μορφή υδρόβιων πτηνών, θραύσματα
αγγείων με εικόνες (πουλί, κριός, άλκη, φίδι, βάτραχος, κάπρος, γάτα, σκορπιός
κλπ.).
Επίσης
ευρέθη εργαστήριο μεταλλουργίας χαλκού, με καμινια τήξης πολύ πιο περίπλοκα, από
εκείνα που βρέθηκαν σε άλλους αρχαιολογικούς χώρους της ίδιας περιόδου, καθώς
επέτρεπαν να λιώνουν 25 - 30 κιλά
μετάλλου την φορά σε δύο φούρνους. Αυτό ήταν μεγάλη τεχνολογική πρόοδος. Γι’
αυτό και για ωρισμένους ερευνητές η πόλις αναφέρεται ως «εργοστάσιο μεταλλουργίας της
Εποχής του Χαλκού».
[2] Συνολικώς ευρέθησαν περισσότερες από 1.500 ταφές.
[3] εκδ. Archaeopress Archaeology, Μάιος 2024.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook