Του Γιώργου Λεκάκη
Η Τυριτάκη,
η «Πόλη ως Διός»(*), ήταν μια αρχαία ελληνική πόλη του Βασιλείου του Βοσπόρου,
στο ανατολικό τμήμα της Ταυρικής Χερσονήσου -
νυν Κριμαίας - περίπου 11 χλμ. νότια από το Παντικάπαιον, στον 45ο
παράλληλο [45°16′37″N 36°24′25″E], στην Τραχεία Χερσόνησο – νυν Κερτς.
Στην περιοχή
μεταξύ των ποταμών:
- Τύρα (στα
αρχαία ελληνικά)[1],
- Δάικο (στα
αρχαία ελληνικά)[2]
και
- νότιου Bug.
Είναι η λεγόμενη
«ποντιακή-κασπιακή στέπα», όπου το 3300 - 2600
π.Χ. είχε αναπτυχθεί ο πολιτισμός, που σήμερα λέγεται Yamnaya ή Yamna[3].
Ανακαλύφθηκε από τον V. Gorodtsov, μετά τις αρχαιολογικές ανασκαφές του
κοντά στον ποταμό Donets[4],
το 1901 - 1903. Το όνομά του πολιτισμού δεν είναι εθνικό, αλλά προέρχεται από
την χαρακτηριστική ταφική του παράδοση (ρωσ. yamnaya, yama = λάκκος), καθώς αυτοί οι άνθρωποι
συνήθιζαν να θάβουν τους νεκρούς τους σε τύμβους (εδώ τους λένε kurgans) που
περιείχαν απλούς θαλάμους με λάκκους. Ποιοι, λοιπόν, ήταν εθνοτικά αυτοί;
Προφανώς οι Θράκες…
Ανθρωπόμορφες στήλες που βρέθηκαν στην Τυριτάκη,
του 36ου - 23ου αιώνα π.Χ. Βρέθηκαν την δεκαετία του 1930.
Το περίεργο είναι ότι ευρέθησαν εδώ ανθρωπομορφικές στήλες - ειδώλια, οι οποίες προσομοιάζουν με τεχνουργήματα των Ολμέκων της Κεντρικής Αμερικής!
Η αποικία επισήμως
ιδρύθηκε από τους Ίωνες Έλληνες τον 6ο αιώνα π.Χ.
Τον 3ο
– 2ο αιώνα π.Χ., αναπτύχθηκε η οινοποίηση. Αυτό μαρτυρούν τα
απομεινάρια από 7 αρχαία πατητήρια, που ανακαλύφθηκαν (από την ελληνική εποχή έως
και του 4ου αι. μ.Χ.).
Οι κατοικίες
της ελληνιστικής εποχής, του 3ου αιώνα π.Χ., είχαν εμβαδόν 40 τ.μ.
και δύο δωμάτια. Ανακαλύφθηκε και ένα σπίτι του 1ου αιώνα π.Χ.,
αποτελούμενο από 4 δωμάτια, με αυλή στρωμένη με πέτρινες πλάκες, που
χρησιμοποιήθηκε μέχρι τον 2ο - 3ο αιώνα μ.Χ.
Έχαιρε φήμης
για την βιοτεχνία, την αλιεία και την αμπελουργία (και την παραγωγή κρασιού) της
έως τους πρώτους αιώνες μ.Χ.
Η Τυριτάκη ήταν
οικονομικό και εμπορικό κέντρο. Με δεκάδες ιχθυοτροφεία-ιχθυοδεξαμενές (κάποιες
πλάτους 5 μ.) αλατίσματος ψαριών. Με τα χρόνια των ανασκαφών, ανακαλύφθηκαν
περίπου 30 ιχθυοδεξαμενές για το πάστωμα των ψαριών στην Τυριτάκη. Ταυτόχρονα,
θα μπορούσαν να αλατιστούν σε αυτές έως και 1.600 κουιντάλια (έως και 160
τόνους) ψάρια! Λόγω της σημαντικής τότε ζήτησης για παστά ψάρια, για τα ρωμαϊκά
στρατεύματα, που στάθμευαν στην Μικρά Ασία και την Ταυρίδα.
Τον 2ο
αιώνα μ.Χ. η πόλις υπέστη μερική καταστροφή (πιθανόν λόγω σεισμού).
Τον 3ο
αιώνα μ.Χ. η πόλις περιβαλλόταν από ισχυρά αμυντικά τείχη (μήκους 25 χλμ., πλάτους
1,80 - 2,5 μ.) και υπήρχαν πύργοι στις γωνίες του οροπεδίου. (Μερικά από τα
αμυντικά τείχη έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα). Βρέθηκε δρόμος πλάτους 4,7 - 5,3
μ.
Αλλά παρ’
όλα αυτά, κατεστράφη από τους Γότθους (τον 3ο αιώνα μ.Χ.) και ξανά
τον 4ο αιώνα από τους Ούνους. Τον 6ο αιώνα, επί
Ιουστινιανού Α', χτίστηκε μια χριστιανική βασιλική, στο παραθαλάσσιο τμήμα της
πόλης. Έπαψε να υπάρχει τον 7ο - 8ο αιώνα, κατά την
επιδρομή των Τουρκομάνων. Πάντως ένας μικρός οικισμός στον άλλοτε χώρο της, συνεχίστηκε
μέχρι τον Μεσαίωνα. Είχε και αρμενική παροικία τον 18ο αιώνα.
Οι πρώτες
σοβαρές επίσημες ανασκαφές επραγματοποιήθησαν το 1859 υπό την ηγεσία του A. E.
Lyutsenko. Είτα το 1932 (με επί κεφαλής τον Τ. Μάρτι). Ακολούθησαν το 1946 - 1957
με την περίφημη «Μεγάλη Αποστολή του Βοσπόρου» (με επί κεφαλής τον καθηγητή. Β.
Γκαϊντουκιέβιτς).
Σήμερα
ταυτίζεται με το Kamysh-Burun (Arshintsevo), στην ακτή του Κιμμέριου Βοσπόρου.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Συγχρονης Ελλαδος περιηγησις». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.5.2018.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- Στέφανος ο
Βυζάντιος «Εθνικά», 642, 12.
- Ψευδο-Αίλιος Ηρωδιανός «De prosodia
Catholica», 315.12.
- Κλ.
Πτολεμαίος «Γεωγραφία», 3.6.3.2.
- Αρριανός «Περίπλους
Ευξείνου Πόντου», 50.9.
- Πλίνιος ο
Πρεσβύτερος «Φυσ. Ιστ.» 4, 86-87.(*)
- Braund D. «Tyritake: a Pleiades place resource» στο «Pleiades: a gazetteer of past places», επιμ. Br. Kiesling, S. Gillies, J. Åhlfeldt, J. Becker, T.
Elliott, DARMC, 31.3.2022.
- Susana López Barja P. - Reboreda Morillo «Fronteras e
identidad en el mundo griego antiguo: III Reunión de Historiadores», Santiago-Trasalba,
25-27.9.2000, εκδ. Πανεπ. de Santiago de Compostela και Πανεπ. de Vigo, 2001.
- Voronov A. A. - M. B. Mikhailov «Κιμμέριος Βόσπορος», εκδ. Iskusstvo, Μόσχα, 1983.
- Ziejest
I. W. - Blavatsky W. D. «Τέχνη της Βόρειας Μαύρης Θάλασσας των αρχαίων
χρόνων», Μόσχα, 1947.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] μετέπειτα Δνείστερου / Dniester.
[2] Μετέπειτα Yaik, ποταμός που μετονομάσθηκε σε Ουράλη /
Ural, στην ρωσική γλώσσα, το 1775, από την Αικατερίνη Β' της Ρωσίας.
[3] ή Pit Grave ή Ocher Grave.
[4] Donets = Μικρός Δον / Ντον. Παραπόταμος του Ντον, του
αρχαίου Ταναΐδος – Κλ. Πτολεμαίος.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook