Του Γιώργου Λεκάκη
Ο Eugène Dubois ανακάλυψε το
πρώτο απολιθωμένο ανθρώπινο υλικό του "πιθηκάνθρωπου" Homo
erectus στην τοποθεσία Trinil στον ποταμό Solo στην νήσο Ιάβα της Ινδονησίας,
το 1891.
Το αρχαιότερο υλικό από την
τοποθεσία Modjokerto της Ιάβας, ίσως, είναι «σύγχρονο» με απολιθωμένο ανθρώπινο
υλικό από Αφρική και Γεωργία, 1.800.000 χρόνων.
Άλλες διάσημες τοποθεσίες με απολιθωμένο
ανθρώπινο υλικό της Ιάβας είναι το Sangiran, και το Ngandong.
Οι τοποθεσίες της Ιάβας στο
πρώιμο Πλειστόκαινο θα ήταν ευνοϊκές για τροπικά προσαρμοσμένα ζώα, όπως ο Homo
erectus. Η περιοχή ήταν μέρος της χερσαίας γέφυρας, που πριν από 2.500.000 χρόνια,
την καθιστούσε προσβάσιμη από την ξηρά. Η Πλειστόκαινη Ιάβα ήταν ένας συνδυασμός
περιβαλλόντων, που αποτελούνταν από διάφορους τύπους δασών, λιμνών και ποταμιών
γλυκού νερού, υφάλμυρα έλη και λιβάδια (βλ. Blain 2012).
Πολλά από τα φυσικά
χαρακτηριστικά του H. erectus είναι παρόμοια με του είδους H. ergaster, το
ασιατικό είδος H. erectus είναι μοναδικό για πολλούς τρόπους. Οι ασιατικές
μορφές παρουσιάζουν πάχυνση κατά μήκος του οβελιαίου ράμματος, που ονομάζεται
«οβελιαία καρίνα». Αυτή δίνει στο κρανίο πενταγωνικό σχήμα σε διατομή. Είναι
άγνωστο εάν η «καρίνα» εξυπηρετούσε κάποια λειτουργία. Οι κοπτήρες τους ήταν
σαν φτυάρια, μια προσαρμογή που αυξάνει την αντοχή των δοντιών στην πίεση,
ειδικώς όταν τα χρησιμοποιούν ως εργαλεία. Το μοριακό σμάλτο χαρακτηριζόταν από
ένα μοναδικό μοτίβο. Και τα δύο αυτά οδοντικά χαρακτηριστικά απαντώνται στους
σύγχρονους ανθρώπους της Ασίας και της ασιατικής καταγωγής και ερμηνεύονται από
ορισμένους μελετητές ως απόδειξη της συνέχειας. Με άλλα λόγια, υπήρξε μια
σταδιακή εξέλιξη από μορφές που ομοιάζουν με ερέκτους μεσω αρχαϊκών ανθρώπινων
πληθυσμών και σε σύγχρονους πληθυσμούς σε πολλαπλές περιοχές μέσω γονιδιακής
ροής.
Πολιτιστικά και τεχνολογικά, ο
Ασιάτης H. erectus πιστεύεται ότι ήταν κάπως παρόμοιος με τον Αφρικανό H.
ergaster. Μία από τις βασικές διαφορές είναι ότι η τεχνολογία της Αχελαίας δεν
έφτασε ποτέ στην Ασία. Οι πρώτοι κάτοικοι της Ασίας είχαν εργαλεία τύπου Oldowan. Αλλά οι εφευρέτες ή χρήστες των
Acheulian προφανώς δεν ακολούθησαν ποτέ. Το μπαμπού ήταν ένα κατάλληλο υλικό
για την κατασκευή εργαλείων, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει την έλλειψη
λίθινων εργαλείων.
Πληθυσμοί του H. erectus
επέζησαν στην Ασία για μεγάλο μέρος της Πλειστόκαινης Εποχής. Η πρόσφατη «αναθεώρηση
της Ιάβας» στην τοποθεσία Ngandong έδωσε χρονολογήσεις 53.000 – 27.000 χρόνων.
Ενώ ακόμη πιο εκπληκτική
είναι η πρόσφατη ανακάλυψη νάνων ανθρώπων στο νησί Φλόρες.
ΠΗΓΗ: Courses lumen learning, ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 3.3.2018.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook