Του Γιώργου Λεκάκη
Η μεταθανάτιος «χειρισμός»
ανθρώπινων σωμάτων, με την ανάμειξη πολλών νεκρών ατόμων, μαρτυρείται σε όλο το
παρελθόν. Πιο σπάνια, συναρμολογούνται οστά διαφορετικών ατόμων, ίνα
δημιουργήσουν ένα ενιαίο «άτομο» για ταφή (σε περίπτωση που ο θανών δεν είναι
αρτιμελής). Ακόμη πιο σπάνια, οι σκόπιμα «σύνθετοι νεκροί» είναι από άτομα, που
έχουν διαφορά εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια...
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών
με επί κεφαλής την B. Veselka (του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών) βρήκε
μία ακόμη τέτοια περίπτωση: Ανέλυσε ανθρώπινα λείψανα, που ανακτήθηκαν από ένα
αρχαίο νεκροταφείο στο Pommerœul[1], στην έκταση
που καταλαμβάνει νυν το Βέλγιο. Είχαν βρεθεί την δεκαετία του 1970.
Υποτίθεται ότι η ταφή ήταν των γαλλο-ρωμαϊκών χρόνων.
Αλλά ευρέθησαν οστά Ύστερης Νεολιθικής! Οι βιοαρχαιολογικές αναλύσεις αποκαλύπτουν επίσης την συμπερίληψη πολλαπλών νεολιθικών ατόμων, και μάλιστα διαφόρων ηλικιών και εποχών. Είναι, λοιπόν, μια σύνθετη νεολιθική ταφή, η οποία «επεξεργάσθηκε» εκ νέου χιλιάδες χρόνια αργότερα (ίσως και 7.500!), με την προσθήκη ενός νέου κρανίου και άλλων ταφών!Το νεκροταφείο περιείχε 76
ταφές αποτέφρωσης και τα σκελετικά λείψανα ενός ατόμου, σε λυγισμένη θέση. Οι
ταφές αποτέφρωσης χρονολογούνται στον 2ο - 3ο αιώνα μ.Χ. Βρέθηκε
και μια οστέινη καρφίτσα (69 και 210 μ.Χ.).
Αλλά η πρόσφατη χρονολόγηση
των οστών με ραδιενεργό άνθρακα, απεκάλυψε ότι αυτά τα οστά χρονολογούνται σε
τρεις διαφορετικές εποχές, και μάλιστα, της νεολιθική περιόδου, μεταξύ 7000 και
3000 π.Χ.! Πέντε επιβεβαιώθηκαν με DNA. Εν τω μεταξύ, η γενετική ανάλυση και η
χρονολόγηση του κρανίου με ραδιενεργό άνθρακα απεκάλυψε ότι ανήκε σε μια
γυναίκα, η οποία έζησε μεταξύ του 3ου και 4ου αιώνα μ.Χ.
Οι ερευνητές, λοιπόν,
προτείνουν ότι εκείνοι, που χρησιμοποιούσαν το νεκροταφείο, μπορεί να… «ενόχλησαν»
για κάποιο λόγο ή κατά λάθος έναν νεολιθικό τάφο, και αφού τον άνοιξαν, πρόσθεσαν
το κρανίο και την καρφίτσα και μετά τον ξαναέκλεισαν. Σαν να ήθελαν να τα
κρύψουν. Ή, υποθέτουν οι ερευνητές, μπορεί να δημιούργησαν την ταφή,
χρησιμοποιώντας διάσπαρτα νεολιθικά οστά, που βρήκαν στην τοποθεσία, προσθέτοντας
ένα κρανίο και το στολίδι.
ΠΗΓΗ: B. Veselka, κ.ά. «Assembling ancestors: the manipulation of Neolithic and Gallo-Roman skeletal remains at Pommerœul, Belgium», Cambridge University Press, 23.10.2024. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 24.10.2024.
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
[1] Το Pommerœul είναι τμήμα του δήμου Bernissart /
Bernissåt της Βαλλονίας, στην επαρχία Hainaut του Βελγίου στον 50ό παράλληλο [50°29′N
03°39′E].
Σημαντικές
αρχαιολογικές ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν εδώ από τον Ιούλιο του 1975, μετά την
εύρεση αρχαίων υπολειμμάτων, κατά την διάνοιξη του καναλιού Hensies-Pommerœul.
Τα αρχαιότερα ερείπια χρονολογούνται στην περίοδο του πολιτισμού «La Tène» (450
- 25 π.Χ.). Τα περισσότερα μαρτυρούν την ύπαρξη μιας λιμανούπολης, που
αναπτύχθηκε από τον 1ο - 3ο αιώνα στην διασταύρωση του δρόμου Bavay/Blicquy και
του Haine, ενός πλωτού ποταμού. Ευρέθη και κάτι μοναδικό: Μια αρχαία φορτηγίδα
(βάρκα με επίπεδο πυθμένα, πρόγονος των σημερινών φορτηγίδων)!
Το
1878 ευρέθησαν στην περιοχή δεκάδες σκελετοί ιγκουανόδοντων σε ένα
ανθρακωρυχείο, σε βάθος 322 μ. Ήταν ένα κοπάδι ορνιθόποδων ενήλικων δεινοσαυρων
135.000.000 χρόνων. Επί γερμανικής Κατοχής, ο Γερμανός παλαιοντολόγος, που
ηγείτο αυτών των ανασκαφών, Otto Jaekel, ξεκίνησε το 1916, με σκοπό να βγάλει τα
οστά, να τα οικειοποιηθεί και να πλουτίσει με αυτά μουσεία της Γερμανίας(*).
Αλλά το προσωπικό των ορυχείων επιβράδυνε σκόπιμα την έρευνα, και ευτυχώς ήρθε
το τέλος του πολέμου. Οι 9 από τους 29 σκελετούς εκτίθενται στο Βασιλικό
Ινστιτούτο Φυσικών Επιστημών του Βελγίου και ένας στο Μουσείο Bernissart.
Το
εύρημα επέτρεψε για πρώτη φορά να ανακατασκευαστεί ολόκληρος ο σκελετός και
έτσι να αποδειχθεί ότι ο iguanodon περπατούσε όρθιος (δηλ. στα πίσω πόδια του).
(*) Στις
24.8.1914, ο Γερμανικός Αυτοκρατορικός Στρατός εκτέλεσε στο Pommerœul 15 πολίτες
και κατέστρεψε 23 σπίτια – στις γνωστές γερμανικές θηριωδίες του Α΄ Παγκοσμίου
Πολέμου…
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook