Του Κλ. Σαματιάδη
Στις 27 Ιανουαριου 1973 συντελειται ενα γεγονος κομβικης σημασιας:
Ενας Αμερικανος πολιτης παγιδευει
και δολοφονει σε ενα εστιατοριο στην Σαντα Μπαρμαρα της Καλιφορνιας τον Τουρκο
προξενο, με τον βοηθο του, και αμεσως μετα τηλεφωνει την αστυνομια για να τον
συλλαβει.
Δημιουργειται μεγαλο σοκ τοτε
στην αμερικανικη κοινη γνωμη, επειδη προκειται για Αμερικανο πολιτη, ο οποιος
σε αμερικανικο εδαφος σκοτωνει διπλωματες χωρας του ΝΑΤΟ. Τοτε ο κοσμος δεν
ηταν σαν τον σημερινο και δεν υπηρχαν παρομοια γεγονοτα τουλαχιστον στην
ευρυτερη περιοχη της αποκαλουμενης δυσης.
Το δευτερο σοκ ερχεται αμεσως
μετα στην διαρκεια των ανακρισεων. Ο εκτελεστης - αρμενικης καταγωγης - γεννημενος
στην Σεβαστεια της Ανατολικης Τουρκιας, δηλωνει οτι η πραξη του ειναι μια
εκδικηση για τον αφανισμο της οικογενειας του, το 1915, και για την γενοκτονια
των γυναικοπαιδων των Αρμενιων, 1.500.000 ψυχες!
Ολος ο κοσμος μενει αφωνος!
Κανεις δεν ηξερε μεχρι τοτε
αυτο το γεγονος!
Οι εφημεριδες αρχιζουν να
ψαχνουν και φτανουν στα αρχεια επιστολων των διπλωματικων Αρχων, που εδρευαν
τοτε στο οθωμανικο κρατος. Επιβεβαιωνονται οι ισχυρισμοι του G. Yanikyan. Ο
κοσμος τοτε ηταν πολυ ευαισθητοποιημενος σε θεματα γενοκτονιων. Υπηρχαν πολλα
σχετικα διευθυντηρια στα Ηνωμενα Εθνη.
Ολα τα ματια του κοσμου
στρεφονται στην Αγκυρα, η οποια επι μια εβδομαδα τα εχει χαμενα. Στην Τουρκια δεν
γνωριζαν για την γενοκτονια των Αρμενιων. Ειχαν περασει και πανω απο 50 χρονια.
Ειδικα οι κατοικοι της ευρυτερης περιοχης των παραλιων και της Ανατολικης
Θρακης δεν είχαν επαφη με το θεμα. Μονον κατι γεροι στην Ανατολικη Τουρκια
ελεγαν στα παιδια τους κατι λιγα.
Μετα απο ημερες, αναγκαζεται
ο τοτε υπουργος Εξωτερικων της Τουρκιας, Ιhsan Sabri Cagliyangil, και κανει μια
απλη λιτη δηλωση οτι σε εκεινα τα γεγονοτα ο,τι εγινε το εκαναν οι οθωμανοι,
ενω το τουρκικο κρατος ειχε ιδρυθει το 1923 και δεν εχει καμμια ευθυνη. Αυτη η
δηλωση παγκοσμιως θεωρηθηκε ως εμμεση αναγνωριση. Και τοτε αρχισαν μεγαλες
διπλωματικες πιεσεις στην Τουρκια, οπου η ιδια, προσπαθωντας να αμυνθει,
ανοιγει τα αρχεια της στους δικους της ιστορικους, για να βρουν αναλογα
ερισματα και επιχειρηματα. Δημιουργειται ετσι μια επιτροπη απο Τουρκους
ιστορικους, οι οποιοι θα ειχαν προσβαση στα αρχεια. Μετα απο λιγο διαστημα,
οταν αυτοι αρχιζουν να μιλουν γι’ αυτα που ειδαν στα αρχεια, αμεσως η τουρκικη
κυβερνηση διαταζει να σφραγιστουν και διαφυλαχτουν ως υψιστο κρατικο μυστικο.
Εκτοτε η θεση της Τουρκιας
ειναι αυτη της ολικης αρνησης της γενοκτονιας...
Ομως με τον καιρο σιγα-σιγα
αναγκαζονται τα Κοινοβουλια τον χωρων ειδικα της Δυσης και διεθνεις οργανωσεις
να αναγνωρισουν την εν λογω γενοκτονια.
Η Τουρκια διαισθανομενη οτι
δεν μπορει να ξεφυγει και κατανοωντας οτι με την παροδο του χρονου καποια
στιγμη τα συσσωρευμενα εξωτερικα προβληματα πιθανον να βρουν το ιστορικο
γενογονος της αρμενικης γενοκτονιας, ως το ηθικο προσχημα ενος συνολικου
ξεκαθαρισματος, επελεξαν την τακτικη της βαθμιαιας υποχωρησης της επιμονης των Αρμενιων.
Ετσι, ο προεδρος της Τουρκιας
απο το 2014 καθε χρονο στις 24 Απριλιου ημερα μνημης της αρμενικης γενοκτονιας
στελνει επισημα στο αρμενικο πατριαρχειο Κωνσταντινουπολεως συλλυπητηρια.
Ο G. Yanikyan με την
πραξη του τοτε συνεχιζει και σημερα να φερνει προ των ευθυνων ολον τον κοσμο. Πριν
την πραξη του ειχε στειλει μια επιστολη 118 σελιδων στην εφημεριδα «California
Courier», που ξεκινουσε με την φραση: «Σκοτωσαν 26 συγγενεις μου. Δεν αφησαν
κανεναν. Προχωρώ. Ας με ακολουθήσουν οι Αρμένιοι. Είναι καιρός να ξυπνήσουν οι
Αρμένιοι και ο κοσμος ολος από τον μακρύ ύπνο τους και να μιλήσουν με τους
Τούρκους σε μια γλώσσα που καταλαβαίνουν. Κανένα έθνος δεν πρέπει να συνάψει
σχέσεις με τους Τουρκους»…
Πεθανε στην φυλακη το 1984.(*)
Εκανε γνωστη την αρμενικη
γενοκτονια σε ολον τον κοσμο ο οποιος δεν γνωριζε τιποτε γι’ αυτην εως τοτε.
Το μνημα του βρισκεται στην
Αρμενια στο κοιμητηριο Yerablur των ηρωων Αρμενιων.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,
8.12.2024.
(*) Ας σημειωθεί πως και ο δήμιος και σφαγέας των Αρμενίων Ταλαάτ πασάς, πρώην μέγας βεζίρης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και κύριος "αρχιτέκτονας" της Γενοκτονίας των Αρμενίων, ο οποίος μαζί με τους άλλους δύο ηγέτες της τριανδρίας, Εμβέρ πασά και Κεμάλ πασά, που διέφυγαν στην φίλη τους, Γερμανία, τρία χρόνια μετά την παραμονή τους εκεί, στις 15.3.1921, δολοφονήθηκε στο Βερολίνο, από τον 23χρονο Αρμένιο φυγά Τεχλιριάν. Ο Τεχλιριάν δικάστηκε από το γερμανικό Ποινικό Δικαστήριο του Moabit Βερολίνου, στις 2 - 3 Ιουνίου 1921 και... αθωώθηκε, σε "μια από τις πιο θεαματικές δίκες του 20ού αιώνα"!
Γιατί δεν έγινε γνωστό; Διότι ο Κεμάλ είχε δώσει 5% των πετρελαίων της Μοσούλης στον Αρμένη επιχειρηματία Γκιουλμπεκιάν, για να "θάψει" την αρμενική γενοκτονία (επικυρώθηκε το 1928)... - ΠΗΓΗ: Γ. Λεκακης "Η άγνωστη Μικρά Ασία".
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook