Το Δημογραφικό Πρόβλημα της Ελλάδος - Λοιποί παράγοντες οι οποίοι το επηρεάζουν

Το Δημογραφικό Πρόβλημα

της Ελλάδος

Λοιποί παράγοντες οι οποίοι το επηρεάζουν

 

Του Ιωάννη Κόντη, υποστράτηγου ε.α., ioanniskontis@hotmail.com

Αντί εισαγωγής στο θέμα, επιτρέψτε μου να αναφερθώ επιγραμματικά μόνον, στην Οικονομική Κατάσταση της Ελλάδος, η οποία κατά την κρίση μου αποτελεί τον θεμελιώδη παράγοντα αποσταθεροποίησης των δημογραφικών μεταβλητών και τον πύρινα του δημογραφικού της προβλήματος. Το φαινόμενο της οικονομικής κρίσης είναι γνωστό σε όλους, και τα τελευταία χρόνια έχει φτάσει σε απελπιστική κατάσταση. Η Ελλάδα εισήλθε στην πιό κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας της, καθώς οι οικονομικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών την έχουν οδηγήσει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Η χρεοκοπία, ωστόσο, είναι δυνατόν να αποτραπεί και η Ελλάδα να επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξης, με την προϋπόθεση, ότι θα νομοθετηθούν και θα εφαρμοστούν με συνέπεια σημαντικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Για την επιτυχία αυτών των μεταρρυθμίσεων, σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η κοινωνική συναίνεση. Η συναίνεση όμως απουσιάζει από την παρούσα πολιτική σκηνή. Ορισμένοι αντιτίθενται στις μεταρρυθμίσεις, αναφέροντας ότι είναι άστοχες ή ότι σηματοδοτούν απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Κάποιοι άλλοι υπεραμύνονται των μεταρρυθμίσεων, υποστηρίζοντας ότι αποτελούν το τίμημα που πρέπει να καταβληθεί για την αποφυγή της πτώχευσης, υπονοώντας έτσι, ότι θα υποστήριζαν κάθε μεταρρύθμιση που θα απαιτούνταν από τους δανειστές της Ελλάδας. Τέλος, ένα μεγάλο ποσοστό του κοινού παραμένει αβέβαιο σχετικά με το αν η Ελλάδα θα καταφέρει να ξεπεράσει την κρίση, και δεν γνωρίζει εάν και με ποιόν τρόπο θα συμβάλλουν οι μεταρρυθμίσεις του Μνημονίου στην επίτευξη αυτού του σκοπού. Θεωρώ, ότι αν δεν γίνουν άμεσες μεταρρυθμίσεις είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει και θα εισέλθει σε περίοδο βαθύτερης κρίσης. Επιπλέον, κάποιες μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες όχι μόνο για την αποπληρωμή του χρέους, αλλά και για την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και ευημερία της. Ακόμη και αν το χρέος της Ελλάδος εξαφανιζόταν ως δια μαγείας, οι ίδιες μεταρρυθμίσεις θα απαιτούνταν, διότι σε διαφορετική περίπτωση, η Ελλάδα θα αντιμετώπιζε και πάλι σύντομα νέο πρόβλημα χρέους. Με το σύννεφο της πτώχευσης της Πατρίδος μας να σκεπάζει τα κεφάλια των Νέο-Ελλήνων και την ζοφερά οικονομική κατάσταση των ελληνικών νοικοκυριών, οι Έλληνες ανέστειλαν σε μεγάλο βαθμό την τεκνοποίηση. Είναι φυσικό να συμβαίνει αυτό, διότι τα παιδιά "κοστίζουν πολλά" από την στιγμή της εγκυμοσύνης μέχρι την στιγμή εξόδου τους στην αγορά εργασίας. Η Ελλάς δεν είναι τριτοκοσμική χώρα. Πριν βρεθεί στην δύσκολη αυτή θέση, ευρίσκετο μεταξύ των πλέον αναπτυγμένων κρατών του πλανήτη. Οι Έλληνες ευημερούσαν, έστω και με δανεικά. Τώρα τους φαίνεται εξαιρετικά δύσκολα να γυρίσουν πάλι στην φτώχεια και την μιζέρια. Δεν το θέλουν αυτό οι Έλληνες γονείς για τα παιδιά τους.

   Ας περάσουμε στην εξέταση των εννέα επιλεγμένων παραγόντων που επηρεάζουν το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος, και οι οποίοι φαίνονται στην προβολή.

1ος - Η ανεπαρκής υποστήριξη από το κράτος πρόνοιας των νέων μητέρων και η Ελληνική Νομοθεσία σχετικά με το δημογραφικό πρόβλημα.

   Υποστηρίζεται ότι, η σύγχρονη Ελληνίδα αρνείται να φέρει στον κόσμο παιδιά, είτε περιορίζεται στο ένα ή στα δύο το πολύ, γιατί δεν κατοχυρώνονται από την πολιτεία οι θεσμικές και υλικές προϋποθέσεις, για να έχει μια αξιοπρεπή οικογένεια και παράλληλα να μπορεί να ικανοποιεί τις ανάγκες για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς της και της οικονομικής και κοινωνικής καταξίωσής της.

   Τo ισχύον Σύνταγμα, στο άρθρο 21, προβλέπει ρητά την προστασία της οικογένειας και της μητρότητας.

   Η βασική νομοθεσία που ισχύει σήμερα για την προστασία των πολυτέκνων, είναι ο νόμος 1910/1944 (ΦΕΚ 229/Α/3-10-1944) «περί κωδικοποιήσεως και συμπληρώσεως της νομοθεσίας περί προστασίας πολυτέκνων, όπως αυτός συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε με:

-Το από 19-9/22-10-1953 Β.Δ. (ΦΕΚ 288/Α/22-10-1953) «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων τίνων του υπ’αριθ.1910/1944 νόμου κλπ».

-Το νόμο 860/1979 (ΦΕΚ 2/Α/5-1-1979) «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων του Ν.1910/1944 κλπ), και

-Το νόμο 3454/2006 (ΦΕΚ 75/Α/7-4-2006 «ενίσχυση της οικογένειας και λοιπές διατάξεις».

Υπενθυμίζω ότι υπάρχει η δικαστηριακή προστασία των πολυτέκνων και η Διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα του Παιδιού.

   Το περιεχόμενο του άρθρου 21 του Συντάγματος εμπλουτίστηκε κατά την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση του 2001 με την προσθήκη δύο νέων παραγράφων των 5 και 6. Σύμφωνα με την πρώτη από αυτές: «Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους». Στην επόμενη παράγραφο ορίζεται ότι: «Τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας».

   Η πρόβλεψη από το Σύνταγμα για σχεδιασμό και εφαρμογή ολοκληρωμένης δημογραφικής πολιτικής καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων προς τούτο μέτρων, αποτελούν μια μορφή εκδήλωσης του κοινωνικού κράτους. Ο φθίνων συντελεστής γεννήσεων, σε σχέση με τον σταθερά μεγαλύτερο των θανάτων, υποχρεώνει την Πολιτεία να χαράξει μια συγκροτημένη, ενιαία και με βάθος χρόνου δημογραφική πολιτική. Η Ολομέλεια της Βουλής υπέχει συνταγματικό καθήκον να εγκρίνει προγράμματα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, βασική παράμετρος των οποίων θα είναι τα δημογραφικά δεδομένα. Tα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στο άρθρο 21, έχουν κατευθυντήριο χαρακτήρα. Αυτό σημαίνει, ότι το κράτος δεν υποχρεούται να ενεργήσει με έναν συγκεκριμένο τρόπο, αλλά ότι έχει μια ηθική υποχρέωση να δράσει για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, όσον αφορά στην προστασία αυτών των δικαιωμάτων. Δεν θα κληθεί όμως ποτέ να αντιμετωπίσει μια νομική κύρωση σε περίπτωση που αδρανήσει, αλλά η μοναδική κύρωση που μπορεί να προκύψει, θα έχει μόνον πολιτικό χαρακτήρα. Έτσι, λοιπόν το Σύνταγμα δίνει αφενός την απαιτούμενη βαρύτητα στο θέμα και αφ’ ετέρου δίνει το περιθώριο στον κοινό νομοθέτη να εξειδικεύσει τη ρύθμιση, θεσπίζοντας κατάλληλα μέτρα.

   Συμπερασματικά, το κράτος νομιμοποιεί τον παρεμβατισμό του και τη λήψη μέτρων που αποσκοπούν στον επηρεασμό των τεκνογονικών αποφάσεων των ζευγαριών, αλλά δεν λογοδοτεί σε κανέναν αν δεν τα λάβει. Τα μέτρα αυτά δεν πρέπει να έχουν καταπιεστικό χαρακτήρα, αλλά να λειτουργούν με μια παρακινητική χροιά, δίνοντας κίνητρα οικονομικά και κοινωνικά για την επίτευξη του στόχου της αύξησης των γεννήσεων.

2ος - Η επίδραση της αστικοποίησης και βιομηχανοποίησης της Κοινωνίας.

   Η αστικοποίηση στην Ελλάδα και συγκεκριμένα η μετατόπιση των πληθυσμιακών μαζών από τις αγροτικές και τις ημιαστικές περιοχές προς τις αστικές περιοχές, αποτέλεσε έναν καταλυτικό παράγοντα στη διαμόρφωση της δομής, των λειτουργιών και της μορφής της οικογένειας.

   Εμφανίστηκε τον 19ο αιώνα και εντάθηκε κυρίως τη δεκαετία του 1970, και δημιούργησε έντονες μεταβολές τόσο στον οικονομικό όσο και στον κοινωνικό τομέα. Με την σειρά τους αυτές δημιούργησαν έντονες δημογραφικές και πληθυσμιακές μεταβολές. Οι αξίες, τα πρότυπα και η κοινωνική ζωή στο σύνολό της έλαβε διαφορετικές μορφές, διατηρώντας ωστόσο αρκετές ιδιομορφίες από το παρελθόν.

   Έχουμε λοιπόν μία μεταβατική περίοδο, όπου οι θεσμοί χάνουν τη δύναμη τους όλο και περισσότερο. Ο γάμος παίρνει νέο πρόσωπο, ενώ ο ρόλος της γυναίκας αλλάζει τόσο στο χώρο της οικογένειας όσο και στην αγορά εργασίας. Έχουμε οικονομικές και κοινωνικές ανακατατάξεις και ανάδυση νέων φαινομένων, όπως είναι η ανεργία, το διαζύγιο, οι μονογονεϊκές οικογένειες, η ελάττωση των πολύτεκνων οικογενειών, η αύξηση του αριθμού των ατόμων που ζουν μόνα τους, η μεγαλύτερη διάρκεια στις σπουδές των νέων, η καθυστέρηση εισόδου των νέων στην αγορά εργασίας και η καθυστέρηση σύναψης γάμου. Όλα τα παραπάνω έχουν άμεση επίδραση στα δημογραφικά μεγέθη, όπως είναι η γήρανση του πληθυσμού, η πτώση της γεννητικότητας, η αύξηση των διαζυγίων και των εξωγάμων γεννήσεων, κ.α.

   Οι παρεμβάσεις και τα μέτρα πολιτικής του Κράτους στην αστικοποιημένη και βιομηχανοποιημένη κοινωνία για την ενίσχυση της οικογένειας θεωρούνται απαραίτητα, για να χαραχθεί μία επιτυχημένη και ενεργή δημογραφική πολιτική.

   Καταλήγοντας, η μαζική μετακίνηση του πληθυσμού της Ελλάδας από τις αγροτικές στις αστικές περιοχές επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις του πληθυσμού στο σύνολο της χώρας, καθώς αποτέλεσε σημαντική δημογραφική συνιστώσα που επηρέασε το μέγεθος, τις ηλικιακές δοµές του πληθυσμού, τη γονιμότητα και τα πρότυπα της οικογένειας.

3ος - Η επίδραση της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής σταδιοδρομίας.

   Στις μέρες μας γίνεται αντιληπτό, ότι μια από τις βασικές αιτίες για τα χαμηλά ποσοστά γεννητικότητας δεν είναι η «αρνησιπαιδία», αλλά η αναβολή της γέννησης του πρώτου παιδιού. Το μεγάλο παράδοξο στην αναβολή αυτή έγκειται στο γεγονός, ότι ανάμεσα στα αίτιά της δεν ευρίσκεται το μεγάλο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδος, αλλά δύο από τα μεγαλύτερα αγαθά για τον άνθρωπο: η εκπαίδευση και η επαγγελματική σταδιοδρομία.

Η πορεία της ζωής των Ελλήνων έχει αλλάξει σημαντικά, συγκρινόμενη με αυτήν μερικές δεκαετίες πριν. Τότε, μετά την ολοκλήρωση του σχολείου στην οποία λίγοι κατόρθωναν να φτάσουν, ο αντρικός πληθυσμός εντασσόταν σχεδόν άμεσα στο εργατικό δυναμικό της χώρας, ενώ ο γυναικείος προχωρούσε στη δημιουργία οικογένειας. Στις μέρες μας, οι μεταλυκειακές σπουδές, θεωρούνται σχεδόν δεδομένες και στόχος της πλειοψηφίας των μαθητών είναι η εισαγωγή τους σε κάποιο Πανεπιστημιακό Ίδρυμα. Οι οικονομίες της μετά-βιομηχανικής εποχής και η έντονη ανταγωνιστικότητα που τις διακρίνει, απαιτούν υψηλά μορφωμένο ανθρώπινο δυναμικό και δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για εφησυχασμό. Η υψηλή εκπαίδευση τείνει να γίνει μονόδρομος για την εξασφάλιση σταθερής και σχετικά καλά αμειβόμενης εργασίας. Η χρόνια υψηλή ανεργία έχει στρέψει τους νέους στην απόκτηση ολοένα και περισσοτέρων προσόντων, κυρίως μέσω της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Ως αποτέλεσμα, οι νέοι με υψηλότερη μόρφωση ,παραμερίζουν τους λιγότερο μορφωμένους από θέσεις που παραδοσιακά τους ανήκαν, τουλάχιστον μέχρι να βρουν θέση εργασίας αντάξια των σπουδών τους. Στην Ελλάδα τα μεγάλα ποσοστά των νέων που σπουδάζουν, εκθέτουν τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα και επιτρέπουν τη διεξαγωγή συμπερασμάτων, σχετικά με τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας. Κατά μέσο όρο περίπου 350.000 νέοι εισάγονται κάθε χρόνο στην Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, από τους οποίους η πλειοψηφία είναι γυναίκες. Ο αριθμός αυτός είναι κατά πολύ μεγαλύτερος, αν προστεθούν οι φοιτητές των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων. Αξιοσημείωτο είναι και το ενδιαφέρον για την παρακολούθηση Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων, με πρωταγωνιστή και πάλι το γυναικείο φύλο. Αρκετά μεγάλος είναι και ο αριθμός των διδακτορικών φοιτητών, οι οποίοι ξεπερνάνε τους 20.000 κάθε χρόνο. Ωστόσο εδώ, οι άντρες φοιτητές διδάκτορες, είναι περισσότεροι από τις γυναίκες.

Για ένα σημαντικό ποσοστό νέων η εκπαίδευση μετά την αποφοίτηση από το σχολείο μπορεί να συνεχίζεται για δέκα περίπου χρόνια. Ο αριθμός αυτός γίνεται μεγαλύτερος, αν καθυστερήσει η εισαγωγή στο επιθυμητό Πανεπιστήμιο ή Μεταπτυχιακό ή Διδακτορικό πρόγραμμα ή παραταθεί η επιτυχής ολοκλήρωση των σπουδών.

Επισημαίνεται, ότι ο αντίκτυπος των σπουδών είναι μεγαλύτερος στις γυναίκες απ’ ό,τι στους άντρες, καθώς η πιο γόνιμη από βιολογικής άποψης, περίοδός τους, μένει ανεκμετάλλευτη. Σύμφωνα με πολλούς μελετητές, όσο πιο υψηλό είναι το επίπεδο της μόρφωσης, τόσο παραμερίζεται η ιδέα του γάμου και αναβάλλεται το πέρασμα στη μητρότητα.

Στις σημερινές Δυτικές κοινωνίες υπάρχει «ασυμβατότητα» μεταξύ εκπαίδευσης και μητρότητας. Η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών που γίνονται μητέρες σε νεαρή ηλικία εγκαταλείπουν τις σπουδές τους πριν ολοκληρωθούν ή μειώνουν τις εκπαιδευτικές τους προσδοκίες

Λόγω των σπουδών και, επομένως, της αργοπορημένης ένταξης στην αγορά εργασίας, καθυστερεί και το πέρασμα στην ενηλικίωση. Όπως παρατηρούν πολλοί ερευνητές, το φαινόμενο αυτό είναι πιο έντονο στις χώρες της Νότιας Ευρώπης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τους Έλληνες νέους, οι οποίοι δεν εγκαταλείπουν την πατρική εστία, παρά μόνο όταν αποκατασταθούν πλήρως επαγγελματικά και αποκτήσουν ένα αξιόπιστο, σταθερό εισόδημα. Σχετική έρευνα στην Ιταλία και την Ισπανία έδειξε, ότι η είσοδος στην αγορά εργασίας επιταχύνει την απομάκρυνση από την πατρική εστία και τη δημιουργία οικογένειας.

Συμπερασματικά, η εκπαίδευση βοηθάει, αργά ή γρήγορα, στην επαγγελματική και οικονομική αποκατάσταση των ατόμων. Ειδικότερα οι γυναίκες με υψηλή μόρφωση τυγχάνουν τώρα περισσότερων επαγγελματικών ευκαιριών σε σχέση με το παρελθόν και, επομένως, συχνά αναβάλλουν να προχωρήσουν στη σύναψη γάμου, καθώς δεν επιζητούν πλέον τα οικονομικά οφέλη που αυτός άλλοτε ισοδυναμούσε. Επιπλέον, ο αρνητικός αντίκτυπος από το μεγάλωμα και τη φροντίδα των παιδιών στην εξέλιξη της καριέρας και στην αποκόμιση εσόδων, αντίστοιχων των προσόντων τους, τις οδηγεί στην περαιτέρω αναβολή της μητρότητας, με αντάλλαγμα την μη αξιοποίηση της βιολογικά πιο γόνιμης περιόδου τους.

4ος - Η επίδραση της αναξιοκρατίας και της διαφθοράς, διώχνουν τα καλύτερα μυαλά.

Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι το 40% όσων επέλεξαν να φύγουν αναφέρει ως βασικότερο λόγο τη διαφθορά και την αναξιοκρατία. Αυτή τη στιγμή υπολογίζεται ότι μια ολόκληρη πόλη αποτελούμενη από σχεδόν 250.000 Έλληνες επιστήμονες έχει βρει καταφύγιο στο εξωτερικό. Το σύνολο αυτών των ανδρών και γυναικών, είναι άτομα της αναπαραγωγικής ηλικίας. Η βασική αιτία της μετανάστευσης δεν είναι μόνο, όπως πιστεύετο, η ύφεση της ελληνικής οικονομίας και η εκτόξευση της ανεργίας, αλλά η διαφθορά και η αναξιοκρατία. Η αριστεία και η αξιοκρατία αποτελούν τους δύο βασικούς και αλληλένδετους πυλώνες της δημοκρατίας. Αριστεία σημαίνει κυριολεκτικά τη διάκριση στη μάχη, στην πράξη. Αξιοκρατία είναι η επικράτηση των ικανών, των αξίων, αυτών που αξίζουν περισσότερο. Η αριστεία δεν αποδίδεται άπαξ, αλλά θεμελιώνεται με τη συνεχή αξιολόγηση, δηλαδή με ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια. Εξάλλου, διαφθορά, είναι η κατάχρηση ανατεθειμένης εξουσίας με σκοπό το προσωπικό όφελος. Διεφθαρμένος μπορεί να είναι αιρετός, δημόσιος η ιδιωτικός υπάλληλος στον οποίο έχει ανατεθεί εξουσία.

Η Ελλάδα των μνημονίων, σε αντίθεση με την Ελλάδα της Ακαδημίας του Πλάτωνα και του Λυκείου του Αριστοτέλη, που υπήρξε πόλος έλξης των επιστημόνων της εποχής, είναι μια χώρα που παρακολουθεί ανήμπορη τη διαρροή του άξιου επιστημονικού της προσωπικού, γεγονός που απειλεί ευθέως τη δυνατότητά της να κερδίσει το στοίχημα της προσέλκυσης επενδύσεων. Άραγε, πόσο ελκυστικός επενδυτικός προορισμός είναι ένας τόπος, τον οποίο ένα μεγάλο μέρος του επιστημονικού του προσωπικού, στην πλέον παραγωγική ηλικία, έχει επιλέξει να εγκαταλείψει;;

   Όπως αναφέρεται στην Έκθεση της Τραπέζης της Ελλάδος, οι επιπτώσεις της μετανάστευσης των νέων επιστημόνων στο εξωτερικό στα μακροοικονομικά μεγέθη της χώρας, δεν είναι ακόμη μετρήσιμες. Ωστόσο, η κοινή εκτίμηση όσων παρακολουθούν το φαινόμενο είναι, ότι θα υπάρξουν ανησυχητικές επιπτώσεις στα δημογραφικά δεδομένα της χώρας, στα δημόσια οικονομικά, στο ασφαλιστικό σύστημα και στην ποιότητα του εργατικού δυναμικού. Παράλληλα η φυγή των πλέον ταλαντούχων και μορφωμένων ατόμων, προκαλεί συναίσθημα παραίτησης και απαισιοδοξίας σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, µε αποτέλεσμα να υπάρχει και φυγή και των λιγότερο ταλαντούχων. Στη φυγή αυτή αποτυπώνεται μια «μορφή ψήφου δυσπιστίας προς το μέλλον της χώρας». Και αυτό είναι το χειρότερο όλων.

Καταληκτικά, το Ελληνικό «brain drain», δηλαδή «διαρροή εγκεφάλων», εκδηλώθηκε με τρόπο έντονο τα πρώτα μνημονιακά χρόνια και έπληξε κυρίως τις ηλικίες μεταξύ 25 και 39 χρόνων, δηλαδή των ατόμων της πλέον αναπαραγωγικής ηλικίας, γεγονός που θα έχει ως συνέπεια την γέννηση παιδιών στο εξωτερικό από ελληνικούς ή μικτούς γάμους, εκ των οποίων μόνον ένα ποσοστό θα επιστρέψει στην Ελλάδα.

5ος - Η επίδραση της Κλιματικής αλλαγής

Οι περιβαλλοντικοί μετανάστες.

   Σύμφωνα με τον κ. Μc Kinley (Γενικό διευθυντή του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης), οι περιβαλλοντικοί μετανάστες είναι: "πρόσωπα ή ομάδες προσώπων που αναγκάζονται ή επιλέγουν να εγκαταλείψουν το τόπο διαμονής τους, είτε προσωρινά, είτε μόνιμα, κινούμενοι εντός ή εκτός της επικρατείας μιας χώρας, λόγω επιτακτικής ανάγκης προερχόμενης από ξαφνικές ή σταδιακές αλλαγές στο περιβάλλον, οι οποίες επηρεάζουν αρνητικά τη ζωή τους ή τις συνθήκες διαβίωσης τους.

Εκτιμάται ότι τα επόμενα 40 χρόνια οι πληθυσμιακές μετακινήσεις λόγω κλιματικής αλλαγής θα κυμανθούν μεταξύ 25 εκατομμυρίων και ενός δισεκατομμυρίου ατόμων. Κατά συνέπεια, χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να γίνει πρόβλεψη που και πότε θα αντιμετωπίσουμε νέα κύματα μετανάστευσης και νέες πολιτικές ώστε να προληφθεί ή/ και ν' αντιμετωπισθεί η περιβαλλοντική μετανάστευση".

Η βασική αιτία της περιβαλλοντικής μετανάστευσης, είναι οι φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, τυφώνες, τσουνάμις, πυρκαγιές, ερημοποίηση, λειψυδρία, άνοδος στάθμης θάλασσας, καύσωνες, κ.λ.π), οι οποίες είναι αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής (υπερθέρμανσης του πλανήτη). Οι μετακινήσεις συνήθως αναφέρονται σε φτωχούς πληθυσμούς, που προκαλούνται και από την ερημοποίηση, την μείωση της αγροτικής παραγωγής και των αποθεμάτων τροφίμων. Έχει υπολογισθεί ότι ως το 2020, περί τα 60 εκατομμύρια άτομα θα μετακινηθούν από τις ερημοποιημένες περιοχές της υποσαχάριας Αφρικής προς τη βόρειο Αφρική και την Ευρώπη, βάζοντας σε σοβαρή δοκιμασία τις υποδομές των χωρών υποδοχής και επηρεάζοντας ασφαλώς τους δημογραφικούς δείκτες των. Τα μέτρα αντιμετώπισης της κλιματικής μετανάστευσης, εκφεύγουν των στενών κρατικών ορίων και απαιτούν επιστημονική μελέτη του φαινομένου από ομάδες κρατών ή ενώσεων, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποίες διατεθούν τους αναγκαίους μηχανισμούς και πόρους προς τούτο. Εκτιμάται ότι η συμβολή των μεταναστών αυτών στη γεννητικότητα είναι περιορισμένη.

6ος - Η επίδραση των Οικονομικών Μεταναστών.

Ο κύριος όγκος των οικονομικών μεταναστών προέρχεται από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, ιδιαίτερα δε από την Αλβανία και δευτερευόντως από την Βουλγαρία και Ρουμανία. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι με την πάροδο του χρόνου η ατομική ανδρική μετανάστευση, μετατρέπεται σε οικογενειακή και ταυτόχρονα αυξάνεται η απασχόληση των αλλοδαπών γυναικών. Το δεύτερο μεταναστευτικό ρεύμα τροφοδοτείται από Ασιατικές χώρες (Πακιστάν, Ιράκ, Ινδία, Φιλιππίνες). Στο ρεύμα όμως αυτό μετέχουν αποκλειστικά σχεδόν άνδρες, με εξαίρεση τις Φιλιππίνες. Η συνεισφορά των μεταναστών αυτών στο δημογραφικό περιβάλλον του τόπου μας είναι θετική, καταρχήν άμεσα, αφού οι μετανάστες ενισχύουν το παραγωγικό τμήμα του πληθυσμού, αυξάνοντας το συνολικό μεγέθους του πληθυσμού και επιβραδύνοντας τη γήρανση. Ζήτημα προς διερεύνηση είναι η συμβολή των μεταναστών στη γεννητικότητα. Η εθνολογική προέλευση, η εργασία της γυναίκας, καθώς και ο χρόνος παραμονής και η πρόθεση μόνιμης εγκατάστασης στην Ελλάδα αποτελούν παράγοντες που προσδιορίζουν την τεκνογονική συμπεριφορά τους. Οι μετανάστριες από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, των οποίων οι χώρες ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν ολικό δείκτη γονιμότητας όμοιο με τις Ελληνίδες. Οι Αλβανίδες έχουν σχετικά υψηλότερη γονιμότητα μεταξύ των μεταναστριών, φαίνεται όμως ότι όσο παρατείνουν την παραμονή τους στη χώρα μας, αντιγράφουν το πρότυπο της ολιγότεκνης οικογένειας. Με δεδομένο το πλαίσιο της σημερινής πολιτικής προστασίας της μητρότητας και οικογένειας, η συμβολή των μεταναστών στη γεννητικότητα είναι περιορισμένη.

7ος - Η επίδραση των Πολέμων στην Μέση Ανατολή και την Βόρειο Αφρική.

Ο κύριος όγκος των μεταναστών λόγω των πολέμων, προέρχεται κυρίως από την περιοχή της Μέσης Ανατολής και του κέρατος της Αφρικής, ιδιαίτερα δε από την Συρία. Οι μετανάστες αυτοί αποτελούν πρόσωπα ή ομάδες προσώπων που αναγκάζονται ή επιλέγουν να εγκαταλείψουν το τόπο διαμονής τους, είτε προσωρινά, είτε μόνιμα, κινούμενοι εκτός της επικρατείας της χώρας τους, λόγω επιτακτικής ανάγκης προερχόμενης από τα δεινά εμφυλίων πολέμων ή πολέμων που επιβάλλονται από τις μεγάλες δυνάμεις ή συνασπισμούς δυνάμεων, για διαφόρους λόγους. Οι μετακινήσεις συνήθως αναφέρονται στον γενικό πληθυσμό και όχι μόνον σε φτωχούς πληθυσμούς. Το φαινόμενο αυτό της υποδοχής τέτοιων μεταναστών το ζεί η Ελλάς εντονότατα τα τελευταία χρόνια. Ασκούνται πρωτοφανείς πιέσεις στις κοινωνικό-οικονομικές υποδομές, ενώ αυξάνεται η αβεβαιότητα για τις κοινότητες σε όλες τις χώρες υποδοχής. Οι συνέπειες επί του δημογραφικού της προβλήματος είναι μη αξιολογήσιμες ακόμη.

8ος - Η επίδραση των Ατυχημάτων γενικώς.

Η αυστηροποίηση της σχετικής Νομοθεσίας.

   Τα ατυχήματα και μάλιστα τα πολύνεκρα και τα θανατηφόρα δυστυχήματα, είναι ένας σοβαρός παράγων που επηρεάζει τους δημογραφικούς δείκτες τις Πατρίδος μας. Κάθε χρόνο θρηνούμε εκατόμβες θυμάτων και μάλιστα ατόμων της αναπαραγωγικής ηλικίας, τα οποία, με την βιαία έξοδό τους, πέραν της θλίψης των οικείων, προκαλούν σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα, επηρεάζουν το ασφαλιστικό σύστημα, οι δε τραυματίες (κυρίως παραπληγικοί ή βαριά τραυματισμένοι), προκαλούν σοβαρή ροή εξόδων στο σύστημα υγείας, στα ασφαλιστικά μας ταμεία και ασφαλώς στο εργατικό μας δυναμικό.

   Δυστυχώς το νομοθετικό μας σύστημα, δεν διαθέτει τις κατάλληλες εκείνες διατάξεις που επιτρέπουν να αποδοθούν τιμωρίες ανάλογες με τις συνέπειες και τη βαρύτητα των ευθυνών για τους υπαιτίους.

   Προτάσεις για την αναγκαιότητα των αλλαγών στο νομοθετικό μας πλαίσιο σε ό,τι αφορά τα πολύνεκρα δυστυχήματα, είτε πρόκειται για τροχαία, σιδηροδρομικά, αεροπορικά, είτε για ναυάγια ή σεισμούς, (υποθέσεις καταρρεύσεως κτιρίων), έχουν κατά καιρούς υποβληθεί με πρωτοβουλία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, από επιστήμονες και πανεπιστημιακούς.

   Την αναγκαιότητα των μεταβολών έχει υποστηρίξει ενθέρμως και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Λινός Δ., ο οποίος με τη μακρά εμπειρία του έχει διαβλέψει τις ατέλειες του νομικού μας συστήματος που οδηγείται σε ποινικές διώξεις για εγκλήματα με ενδεχόμενο δόλο, για να αποτραπούν ποινικές καταδίκες για βαρύτατα ατυχήματα, σε ποινές που δεν ξεπερνούν τα όρια του πλημμελήματος, δηλαδή φυλάκιση πέντε χρόνων. Στο πλαίσιο της αυστηροποίησης της σχετικής νομοθεσίας, όπου δηλαδή η αμέλεια είναι βαρύτατη, οι επισημάνσεις για τις μεταβολές αυτές, υιοθετούνται ήδη από δικαστικούς λειτουργούς και θα αποτελέσουν αντικείμενο νομοπαρασκευαστικής εργασίας. Βεβαίως, η υιοθέτηση προτάσεων για καθιέρωση ενδιάμεσης ποινικής ευθύνης ανάμεσα στην αμέλεια και στον δόλο, όπως ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, έχει προταθεί από πολλούς πανεπιστημιακούς καθηγητές ως λύση για αυστηρότερες ποινές, αλλά τελικά προκρίνεται η λύση της αυστηροποίησης μόνο των ποινών, δίχως αλλαγή της ποινικής ευθύνης.

   Για παράδειγμα, στα πολύνεκρα δυστυχήματα, η ευθύνη θα είναι για βαριά ή βαρύτατη αμέλεια, αλλά η ποινή που θα προβλέπεται θα είναι πάνω από πέντε χρόνια κάθειρξη, και μπορεί να φθάνει ως και τα δέκα χρόνια.

   Πάντως τόσο για το θέμα της αυστηροποίησης της νομοθεσίας ως προς τις ποινές όσο και για το θέμα των αποζημιώσεων στα πολύνεκρα τροχαία, σύντομα αναμένονται σχετικές ρυθμίσεις από το υπουργείο Δικαιοσύνης, που θα μπορέσουν να καταστήσουν το νομοθετικό μας πλαίσιο πληρέστερο και να συμβάλλουν στη δικαίωση των θυμάτων.

9ος - Η επίδραση των αμβλώσεων.

Η θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας

   "Το έμβρυο είναι ολοκληρωμένος άνθρωπος, έχει σώμα και ψυχή, και ας μην έχει αναπτύξει ακόμα τη λογική", γράφει ο Μέγας Βασίλειος.

   Η πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως στην εποχή μας, μη φανταστείτε πως είναι οι πόλεμοι ή τα τροχαία, αλλά οι εκτρώσεις, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία προέρχονται από προγαμιαίες και γενικότερα εξωγαμιαίες σχέσεις και οι οποίες εμφανίζουν εντονότατη αύξηση. Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία στη χώρα μας γίνονται ετησίως 250.000 εκτρώσεις, αριθμός υπερδιπλάσιος των γεννήσεων. Οι ειδικοί υποπτεύονται ωστόσο, ότι τα περιστατικά ξεπερνούν τα 500.000. Οι εκτρώσεις όμως, εκτός από το αποτέλεσμα της άμεσης και εμφανούς απώλειας ζωών, έχει αποδειχθεί επιστημονικά, πως είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα γονιμότητας σε γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση. Ιδού λοιπόν ένας σοβαρότατος παράγων που επιδρά αρνητικότατα στην αύξηση του πληθυσμού της Πατρίδος μας!

   Η πράξη αυτή, η οποία σύμφωνα με την ορολογία που χρησιμοποιεί ο ιατρικός κόσμος ονομάζεται «τεχνητή διακοπή της κύησης», για την Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και για κάθε υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο, ο οποίος σέβεται, τιμά και υπολογίζει τον οποιοδήποτε συνάνθρωπό του, αποτελεί την πιο απάνθρωπη μορφή φόνου, γιατί απλούστατα στρέφεται εναντίον ενός παντελώς ανυπεράσπιστου ατόμου, «παγιδευμένου» μέσα στην αγάπη και τη θαλπωρή της μητρικής φιλοξενίας.

   Πολλοί βέβαια θα σπεύσουν να υποστηρίξουν, πως όλα αυτά είναι ανόητες ηθικολογίες, διότι στην περίπτωση που εξετάζουμε δεν πρόκειται για άνθρωπο αλλά για ένα έμβρυο, το οποίο δεν είναι βιώσιμο!! Δηλαδή ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος δεν είναι προς το παρών σε θέση να επιβιώσει έξω από τη μήτρα της μητέρας του, για αρκετούς ανθρώπους που θέλουν να λέγονται επιστήμονες, δεν είναι ζωντανός άνθρωπος, ούτε έχει ψυχή! Προσέξτε όμως!!! Όταν κάποια γυναίκα φέρει στον κόσμο πρόωρα το παιδί της στους έξι, είτε στους επτά, είτε στους οκτώ μήνες της εγκυμοσύνης της, (δηλαδή έμβρυο!!), οι ίδιοι «επιστήμονες» θα είναι εκείνοι που θα σπεύσουν να το ονομάσουν ζωντανό άνθρωπο, ο οποίος όμως και αυτός δεν θα μπορεί να επιβιώσει έξω από τη μήτρα της μητέρας του, και για το λόγο αυτό, θα του προσφέρουν απλόχερα (και με το αζημίωτο φυσικά!!!), την προστασία της θερμοκοιτίδας. Αυτός, σύμφωνα με τις «πολιτισμένες» αντιλήψεις τους, θα είναι άνθρωπος με ψυχή, θα είναι άνθρωπος άξιος να ζήσει!!

Όμως το έγκλημα αυτό δε βαραίνει μόνο τους «επιστήμονες», αλλά και όλους εμάς που ακολουθούμε, που παροτρύνουμε και που δεν αντιδρούμε στην τακτική αυτή και με την συγκατάβαση ή σιωπή μας συμβάλλουμε συνειδητά στην εκτέλεση φόνων και στην μείωση του αριθμού των γεννήσεων στην Πατρίδα μας.

ΠΗΓΗ: Η ομιλία αυτή εδόθη στις 22.5.2017, στην ΛΑΦΘ - Παρ. Συνδέσμου Πεζικού.

ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ; ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ, ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ, ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ