Εφτά 10ήμερα και εφτά ημέρες!.. Οι βομβαρδισμοί στην Σερβία

Εφτά 10ήμερα και εφτά ημέρες!..
(24.03.1999-09.06.1999)

Δεν είναι οι στρατοί κατοχής
εκείνοι που φέρνουν και φυλάγουν την ειρήνη.
Είναι οι λαοί που την δημιουργούν
μέσα απ’ τους αγώνες τους
και την εμπεδώνουν στις πατρίδες τους

Του Βάιου Φασούλαpelasgos@fasoulas.de

Βομβαρδισμένη πολυκατοικία σήμερα στο Βελιγράδι (φωτ. Γ. Λεκάκη).

Τόσο κράτησε η θερμή θηριωδία των φασιστικών βομβαρδισμών που εξαπέλυσαν οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ στην Σερβία και κανείς δε γνωρίζει πόσο θα κρατήσει η προετοιμασία για την «αποκατάσταση» της ειρήνης, των τεράστιων καταστροφών και της επιστροφής των προσφύγων στα… σπίτια τους. Και όλοι μιλούν για νίκη. Ο ένας ευχαριστεί τον άλλον και καμαρώνουν για τις προσπάθειες που κατέβαλαν να ισοπεδώσουν τους Σέρβους. Έτσι μέσα απ’ το Bilanz του αεροπολέμου βγαίνουν δυο πράγματα με πολλές και διάχυτες παραμέτρους: Απ’ τη μια η σιδερά πειθαρχεία και «αμείλικτη» «τιμωρία» στον πρόεδρο του σερβικού λαού και στον ίδιο λαό απ’ τις Λερναίες Ύδρες που επέβαλαν με τους πιο «δημοκρατικούς» τους τρόπους του αιώνα. Και από την άλλη άλλος λίγο κι άλλος πολύ καυχώνται για τα εγκλήματα και τις καταστροφές που επέφεραν οι πύραυλοι του 1 και 1,6 εκατομμυρίων δολαρίων (ο ένας) με τη σύσσωμη και ένθερμη συμμετοχή της Ε.Ε., η οποία έδρασε αρνητικά, κατασταλτικά και δολοφονικά για τους λαούς της, κάτω απ’ την ομπρέλα της «αμυντικής» ατλαντικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ.
Μάλιστα ακούσαμε ευχαριστίες και κολακείες – δεν είναι η πρώτη φορά- προς την ελληνική κυβέρνηση εκ μέρος του βρετανού υπουργού άμυνας Τζώρτζ Ρόμπερτσον όπως «παρά την άρνηση του ελληνικού λαού πόσο πολύ βοήθησε τη συμμαχία…» και άλλα πολλά θεωρώντας ο όναγρος φασιστοκένταυρος με τα χαρακτηριστικά της οίησης ζωγραφισμένα στο πρόσωπό του τους έλληνες πολίτες αλλήθωρους, βλάκες και απολιθωμένους. Παρόλο που κι εμείς ως ένα βαθμό υποστηριχτές μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, φανταστήκαμε μια αμυντική συμμαχία-οργανισμό που θα μπορούσε να μας προστατέψει σε περίπτωση όποιας ενόχλησης σε βάρος μας κάτι που για μας τους έλληνες… είχαμε και λόγους παραπάνω, το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. Δυστυχώς αποδείχτηκε περίτρανα μια συμμαχία-ΝΑΤΟ που όχι μόνο δεν μπορούμε να κάνουμε σοβαρό, ηθικό και υπεύθυνο λόγο, αλλά απεναντίας την καταδικάσουμε και ευχόμαστε την διάλυσή της. Κι εδώ επιτρέψτε μας να δώσουμε ένα άλλο όνομα και να εξηγήσουμε πως μεταφράζουμε εμείς σήμερα το ΝΑΤΟ: Νέα Αιμοσταγή Ταξιαρχία Ούννων!
Δυστυχώς, στην Ελλάδα όπου χρόνια τώρα το ίδιο το ΝΑΤΟ μπλοκάρει το Αιγαίο, εμείς υποχρεωνόμαστε και πιεζόμαστε να εξοπλιζόμαστε σαν «αστακοί» και να υποχωρούμε σε εθνικά και κυριαρχικά μας θέματα χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Ούτε οι εξοπλισμοί μας, ούτε η «βοήθεια» και «συμπαράσταση» του ΝΑΤΟ, ούτε απ’ τις όλες ως τώρα προσπάθειες της ελληνικής πολιτείας προς την τουρκική μειονότητα στη Θράκη, ούτε οι γνωστές και ιστορικές υποχωρήσεις (κι εδώ η ελληνική κυβέρνηση πράγματι έγραψε αρνητική ιστορία) κλπ. κλπ, δεν μπόρεσαν να μας βοηθήσουν. Απεναντίας τα προβλήματα με τους γείτονές μας τούρκους διογκώνονται ακαταπαύστως και στην Κύπρο, ένα τέταρτο του αιώνα, μάταια περιμένουμε κάποια δικαίωση και κάποιες λύσεις, απ’ το ΝΑΤΟ, την Ε.Ε., τις Η.Π.Α. και τον Ο.Η.Ε.
Υπάρχει και η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, η οποία έχει βραχυκυκλωθεί απ’ τους αμερικάνικους ιστούς-οργανισμούς περνώντας από καιρό στο δεύτερο τέταρτο του αιώνα (Παλαιστινιακό) χωρίς βέβαια να ξεχνούμε και το Κουρδικό (το οποίο μετράει κάμποσους αιώνες!)και αποτελεί παράφορη καταισχύνη για όλους εκείνους που επικαλούνται τα «ανθρώπινα» «δικαιώματα» και την «ειρήνη». Βεβαίως το ΝΑΤΟ διαδραμάτισε «ειρηνευτικό» ρόλο και βομβαρδιστική παρουσία και πέρα της Μέσης Ανατολής σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας και πάντα με τα ποταπά προσχήματα τα οποία στις 77 μέρες τα είδαμε και τα ζήσαμε εκτός βομβών και άθλιων προπαγανδιστικών σεναρίων των Μ.Μ.Ε. και μέσο αξιωματούχων, διπλωματών και στρατιωτικών προσώπων. Τώρα μετά την «περιπλάνηση» του ΝΑΤΟ στον πλανήτη η οποία, «συμμαχία», δε σταμάτησε ακόμα στο Ιράκ…, (για μας το ΝΑΤΟ και οι Αμερικάνοι είναι ταυτισμένες έννοιες και στη θεωρία και στην πράξη. Απλά έχουν προστεθεί σαν σκισμένες πετσέτες και οι χώρες…, σοσιαλδημοκρατικές ως επί το πλείστον, της Ευρώπης, οι οποίες όπως προείπαμε συνέργησαν στο εγκληματικό έργο ενάντια στη Σερβία…) θα συνεχίσουν την «ειρήνευση» στην περιοχή. Όλα αυτά αποτελούν ένα μικρό μέρος της μιας μεριάς της ατλαντικής «συμμαχίας» η οποία τώρα καλείται να διαδραματίσει «ειρηνευτικό» ρόλο στη χαώδεις περιοχή των Βαλκανίων που η ίδια δημιούργησε.
Έτσι μέσα απ’ αυτό το Bilanz των εφτά δεκαήμερων βγήκε και μια άλλη πλευρά, την οποία οι αμερικανοί και πολύ περισσότερο οι ευρωπαίοι δεν πρέπει να αγνοήσουν. Είναι αυτή του γενναίου και απαράμιλλου σερβικού λαού, ο διαποτισμένος από περηφάνια και ιδανικά, από ανεξαρτησία και κυριαρχία, από δημοκρατία και μη υποταγή, ο οποίος κάτω απ’ τη σιδερά επιδρομή των νατοϊκών υπερασπίστηκε τα ιδανικά του ακόμα κι αν λειτούργησε κάτω απ’ τη «δολοφονική» σκιά του προέδρου του.
Δεν είναι οι στρατοί κατοχής εκείνοι που φέρνουν και φυλάγουν την ειρήνη. Είναι οι λαοί που τη δημιουργούν μέσα απ’ τους αγώνες τους και την εμπεδώνουν στις πατρίδες τους. Η ειρήνη δεν έρχεται μέσα απ’ την κλαγγή των όπλων. Ούτε απ’ τους συνωμότες διαπραγματευτάδες. Ούτε απ’ τους «ειρηνευτικούς» στρατούς όπως τώρα που μαζεύονται σαν κοπρόσκυλα στο Κόσσοβο. Απ’ αυτούς τους «ειρηνοποιούς» δολοφονείται και διώκεται. Είναι αυτοί οι «ειρηνόφιλοι» και «υποστηριχτές» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έφεραν την αποσταθεροποίηση στην περιοχή και την ανάφλεξη. Είναι αυτοί που με «δημοκρατικούς» τρόπους φτιάχνουν τα μικρά καντόνια για να στήσουν πάνω τους τα μεγάλα προτεκτοράτα. Και τα μηνύματα που έδωσε ο σερβικός λαός δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα. Προπαντός για μας τους Έλληνες και την Ελλάδα..

Γερμανία, Ιούνης 12 1999.

(*) Άρθρο, του Βάιου Φασούλα (α.α.191) από την 12η Ιουνίου του 1999 στην καθημερινή εφημερίδα Τρικάλων «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ».


«EΕ», Ελλάδα, Τρίκαλα Μάιος 03 2017 www.fasoulas.de
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ