Υπάρχει ναός
της Ζεφυρίου Αφροδίτης
στην Γη του Πυρός;
Του Ιάκωβου Κολλάρου
Το ποίημα του Καλλιμάχου αποκαλύπτει πολλά…
Μας
δίνεται η ευκαιρία να μπούμε στο πνεύμα της εποχής του, να καταλάβουμε τον
κόσμο του…
Είναι το παράδειγμα μιας γέννησης ενός αστερισμού…
Μιλά για την
μέθοδο του σχεδιασμού του...
Υπάρχει ναός της Ζεφυρίου Αφροδίτης στην Γη
του Πυρός;
Για τον προσανατολισμό σας παραθέτω αυτά:
Προβολή του αστερισμού Κόμη της Βερενίκης. |
Βερενίκης κόμη
του Καλλιμάχου
Απόδοση
Στυλιανού Αλεξίου
Εκείνος
που των ουρανών τ΄ αμέτρητα είδε φώτα
Και
ξέρει πότε θ΄ ανατείλουν και θα δύσουν,
Πώς
σκοτεινιάζει η φλογερή λάμψη του γρήγορου ήλιου,
Πώς
χάνονται οι αστερισμοί και βγαίνουν άλλοι,
Όταν
η αγάπη από τα ύψη την καλεί στην γη,
Αυτός,
ο Κόνων, μ΄ είδε στον αιθέρα, μέσ’ στην νύχτα,
Πλεξούδα
απ΄ τα ξανθά μαλλιά της Βερενίκης,
να
λάμπω! Σ΄ όλους τους Θεούς εκείνη μ΄ είχε τάξει
Τείνοντας
ικετευτικά τα ωραία της χέρια,
Τότε
που ο άντρας της απ΄ τον υμέναιο ξαναμμένος,
Έφευγε
προς των Ασσυρίων την γη, να την κουρσέψει.
Και
τότε σ΄ όλους τους θεούς , για χάρη του αδελφού σου,
μ΄
έκανες τάμα με πολλές θυσίες ταύρων,
για
να ΄ρθει πίσω γρήγορα και την Ασία να υποτάξει.
Κι
ήρθε κι αυξήθηκαν οι χώρες της Αιγύπτου,
Όλα
έγιναν! Και στον ναό των θεών εγώ δοσμένη,
καινούργιο
χάρισμα, το τάξιμο εκπληρώνω.
χωρίς
να θέλω απ΄ τα μαλλιά σου, ρήγισσα, έχω φύγει,
χωρίς
να θέλω στο κεφάλι σου όρκο παίρνω,
(αχ,
να πεθάνει όποιος σ΄ εκείνο ψεύτικο όρκο κάνει),
Στο
μέταλλο, όμως, ποιος μπορεί ν΄ αντισταθεί;
Οι
άλλες πλεξούδες οι αδερφές μου κλαίγαν και μ΄ αναζητούσαν,
Όταν
του Αιθίοπα Μέμνονα το αδέρφι,
με
φτερούγες που πάλλονταν ωθώντας τον αέρα,
ήρθε
μετέωρο, τ΄ άλογο της Αρσινόης!
Με
παίρνει και μεσ΄ απ΄ του αιθέρα τις σκιές πετώντας
ψηλά
με φέρνει και στης θεάς τα γόνατα αλαφρά μ΄ αφήνει.
Ναι,
η Αφροδίτη του Ζεφύριου άκρου τ΄ άλογο είχε στείλει
(που
έχει στ΄ ακροθαλάσσι του Κανώπου τον ναό της)
για
να μην είναι στου ουρανού του ορθού τα μύρια φώτα
μόνο
τ΄ ολόχρυσο στεφάνι της Αριάδνης,
αλλά
κι εγώ πάνω απ΄ τα ύψη αυτά να λαμπυρίζω,
δώρο
ιερό απ΄ το ξανθό σου το κεφάλι.
Προβολή του αστερισμού του Λέοντος. |
Υγρή
απ΄ τη δρόσο στα παλλάτια των θεών ως μπαίνω, αστέρι
καινούργιο
με τ’ αρχαία μαζί με βάζει τ΄ άστρα,
και
της Παρθένας και του Λιόντα τ΄ άγριου γειτονεύω
τώρα
τα φώτα, με της Καλλιστώς κοντά τ΄ αστέρια,
και
προς τη δύση στρέφομαι οδηγός του οκνού Βοώτη,
που
αργά πολύ βυθίζεται στον Ωκεανό.
Η Ευρώπη-Παρθένος. |
Μα
κι αν τη νύχτα ανάερα πόδια των θεών μ΄ αγγίζουν,
κι
αν το πρωί η λευκή Τηθύς με ξαναπαίρνει,
(Ραμνούσια
κόρη, όσα θα πω χωρίς θυμό ας τ΄ ακούσεις,
δεν
θα την κρύψω την αλήθεια εγώ από φόβο,
όχι,
και τ΄ άλλα τ΄ άστρα ολόγυρά μου ας ψιθυρίζουν
για
να μην πω όσα σκέπτομαι και θέλω),
δεν
χαίρομαι τόσο γι΄ αυτά όσο πικρή είν΄ η θλίψη,
που
είμαι μακριά απ΄ το κεφάλι της κυράς μου.
Μα
όταν εσύ, βασίλισσα, κοιτάζοντας τ΄αστέρια
λατρεία
στην Αφροδίτη θα προσφέρεις με λαμπάδες
και
με σπονδές μυρωδικών για με που ήμουν δική σου,
χωρίς
φειδώ τα δώρα σου να ’ναι παρακαλώ.
Προβολή του Αστερισμού του Υδροχόου-Γανυμήδη. |
Τί
θέλω εγώ στους ουρανούς; Μαλλί της Βερενίκης πάλι ας γίνω,
και
ο Ωρίων ας πάει να λάμπει πλάι στον Υδροχόο..
Προβολή του Αστερισμού του Ωρίωνος. |
Η απόδοσις του ποιήματος του Καλλιμάχου δημοσιεύθηκε
στο περιοδικό «Παλίμψηστον», που εκδίδει η Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη
Ηρακλείου και συμπεριελήφθη στο βιβλίο του Γιώργου Γραμματικάκη «Η κόμη της
Βερενίκης».
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: ΖΕΦΥΡΙΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΓΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ, ΑΜΕΡΙΚΗ, ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ, ΧΙΛΗ, ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ, ΚΟΜΗ ΒΕΡΕΝΙΚΗΣ, ΣΕΛΗΝΗ, ΛΑΤΜΟΣ, ΚΟΝΩΝ, ΑΣΣΥΡΙΟΙ, ΑΣΙΑ, ΑΙΓΥΠΤΟΣ, ΜΕΜΝΩΝ, ΑΡΣΙΝΟΗ, ΚΑΝΩΠΟΣ, ΑΡΙΑΔΝΗ, ΠΑΡΘΕΝΟΣ, ΠΑΡΘΕΝΑ, ΛΕΩΝ, ΛΙΟΝΤΑΣ, ΚΑΛΛΙΣΤΩ, ΒΟΩΤΗΣ, ΩΚΕΑΝΟΣ, ΤΗΘΥΣ, ΡΑΜΝΟΥΣ, ΩΡΙΩΝ, ΥΔΡΟΧΟΟΣ, ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟ, ΒΙΚΕΛΑΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, ΗΡΑΚΛΕΙΟ, ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook