Για τον Γλαύκο, που πέθανε νέος
ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ αρ. 1
Του Αν. Στάμου
Ὁ Γλαῦκος πέθανε νέος καὶ ἔγραψαν
τοῦτον τὸν ἐπικήδειο στίχο:
ΨΥΧΗΝ ΕΠ' ΑΚΜΑΙΩ ΣΩΜΑΤΙ
ΓΛΑΥΚΟΣ
... ΚΕΡΑΣΑΣ ΚΡΕΙΤΟΝΑ
ΣΩΦΡΟΣΥΝΗΝ
... ΦΑΙΝΕΙ ΘΕΟΙΣ ΦΑΕΣΙΜΒΡΟΤΑ(1) ΔΗΟΥΣ(2)
... ΔΕΚΑΤΩ Δ' ΗΛΘΕ ΠΡΟΣ
ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ
ΑΝΕΥ ΜΑΚΑΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΟΥ
ΜΟΝΟΝ ΕΙΝΑΙ
... ΘΑΝΑΤΟΝ ΘΝΗΤΟΙΣ ΟΥ ΚΑΚΟΝ
ΑΛΛ' ΑΓΑΘΟΝ
Καὶ ἐπειδὴ τὰ (ἀρχαῖα) Ἑλληνικὰ (δὲν) εἶναι "νεκρὴ γλῶσσα" (κατὰ Κριαρᾶν), ἰδοὺ Λεξιλόγιον ποὺ μιλᾶμε καὶ σήμερα:
Ψυχή, ἀκμαῖο σῶμα, κερνῶ,
σωφροσύνη, φαίνω, θεός, δέκατος, ἦλθε, πρὸς ἀθανάτους, ἄνευ, μακάριος,
μυστήριον, θάνατος, θνητός, κακό, αγαθό...
(1) ΦΑΕΣΙΜΒΡΟΤΟΣ, αὐτὸς ποὺ
δίνει Φῶς στοὺς βροτοὺς (ἀνθρώπους).
(2) ΔΗΩ, ἡ Δήμητρα.
Καταλαβαίνετε ἀπὸ τὶ (πόσες
ρίζες) μᾶς ἔχουν ΑΠΟΚΟΨΕΙ;
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: ΕΛΕΥΣΙΝΑ, ΓΛΑΥΚΟΣ, ΘΑΝΑΤΟΣ, ΨΥΧΗ, ΜΑΚΑΡΙΟΣ, ΜΥΣΤΗΡΙΟ, ΔΗΩ, ΔΗΜΗΤΡΑ, ΚΡΙΑΡΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΣΤΑΜΟΥ, ΕΠΙΓΡΑΦΗ, ΕΛΕΥΣΙΣ
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook