Γιατί αγαπώ
τα πέτρινα
γεφύρια…
Του Γιώργου Λεκάκη
Αυτά τα πετροποιήματα, τα
περισσότερα «αγνώστου πατρός», ταπεινών, μα ικανότατων, μαστόρων, που δεν
θέλησαν να αφήσουν την υπογραφή τους, στα αιώνια έργα τους, στον χρόνο…
Δεν είναι μόνον ότι…
… σε περνάνε απέναντι…
… ενώνουν δυο άκρες…
… στέκουν καμαρωτά, και με
καμάρι…
… ενώνουν δυο κόσμους, που
ίσως χωρίς αυτά, να μην επικοινωνούσαν ποτέ…
… είναι η φτιάξη τους από
πέτρα, δεν λυγίζουν…
… σηκώνουν όποιο βάρος, χωρίς
να παραπονιούνται…
… ακούν πάντα τα λόγια του
φίλου τους, εν προκειμένω την μελωδία του συντρόφου τους ποταμού…
… στέκουν εκεί για εμάς, με
όποιον καιρό, απλώς εισπράτοντας χαρά μόνο και μόνο εάν τα χρησιμοποιήσουμε… Αέναη
προσφορά άνευ ανταλλαγμάτων…
Είναι και κάτι ακόμη…
… ενίοτε πιάνουν το Φεγγάρι
και το κατεβάζουν στην γη…
«Κι αν είδες, κι αν
κατάλαβες, είσαι τυχερός»…
 |
| Το Γεφύρι-φεγγάρι. Ή το Φεγγάρι-γεφύρι; Στην Φερράρα, στην Ιταλία. Το είδαμε, "κι αλλάξαμε ζωή"... Φωτ.: Diego Bighi. |
Καλά Χριστούγεννα!
ΑΚΟΥΣΤΕ την ραδιοφωνική εκπομπή του Γ. Λεκάκη
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: ΓΕΦΥΡΙ, ΓΕΦΥΡΑ, ΠΕΤΡΟΓΕΦΥΡΟ, ΦΕΡΡΑΡΑ, ΦΕΡΑΡΑ, ΙΤΑΛΙΑ, ΦΕΓΓΑΡΙ, ΣΕΛΗΝΗ
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook