ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ;
Του Βασίλη Σηφακάκη, μέλος του ΟΔΕΓ
Είναι αδιανόητο να μιλούμε για σλαβομακεδονική
γλώσσα και σλαβομακεδόνες.
Επειδή αντιμετωπίζουμε το θέμα με κάποια
υπεροψία – ποιος αποδέχεται τώρα αυτά που ισχυρίζονται τα Σκόπια; - θα ήθελα να
σας γνωρίσω τα εξής: Σε 5 σελίδες άρθρου Εγκυκλοπαίδειας με τίτλο «Makedonians», αγνοείται
η ιστορία 4.000 ετών και πλέον της Μακεδονίας, αφιερώνονται δύο γραμμές για τον
Φίλιππο και τον Αλέξανδρο και περιγράφεται η Μακεδονία, όπως ακριβώς την
προβάλλουν σήμερα τα Σκόπια σ’ όλον τον κόσμο. Δημοσιεύεται χάρτης αυτής της
Μεγάλης Μακεδονίας μέχρι το Αιγαίο και σημειώνονται οι περιοχές όπου ομιλείται
η «Μακεδονική γλώσσα». Εκεί εμφανίζονται τα 2/3 της ελληνικής Μακεδονίας να
ομιλούν την ανύπαρκτη αυτή γλώσσα. Αναφέρεται ακόμα ότι η Ελλάδα έδιωξε το 1920
όλους τους Σέρβους από τη χώρα, χωρίς να γίνεται λόγος ότι με την Συνθήκη του
Νεϊγύ το 1919 μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας επετράπη η μετανάστευση των
πληθυσμών. Τότε μετανάστευσαν 60.000 περίπου Σλάβοι προς τη Βουλγαρία και 20.00
Έλληνες προς την Ελλάδα. Γίνεται λόγος για τη δημιουργία της σχισματικής
Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Μακεδονίας, με παρακλάδια σ’ όλον τον κόσμο, όπου υπάρχουν
«Μακεδόνες», η οποία βοήθησε πολύ στο να προάγεται η εθνική μακεδονική παράδοση
και συνείδηση. Αναφέρονται και άλλα πολλά.
Ξέρετε ποια είναι η εγκυκλοπαίδεια αυτή;
Είναι, παρακαλώ, η Εγκυκλοπαίδεια του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ των Ηνωμένων Πολιτειών
της Αμερικής (έκδοση 1980). Παρόμοιες απόψεις εκφράζονται και στο περιοδικό της
Αρχαίας Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ. (1982). Τα λέω αυτά στην αρχή,
για να μην νομίσει κάποιος ότι μόνο ο απλός άνθρωπος, ο άνθρωπος του λαού, Έλληνας ή ξένος έχει τις ανιστόρητες, αβάσιμες και αστήρικτες αυτές ιδέες για
τη Μακεδονία, όπως προβάλλονται από τα Σκόπια, του Μακεδονικού λαού και της
Μακεδονικής γλώσσας του. Το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ δεν είναι υποβαθμισμένο
στη συνείδηση κανενός και αν ο Αμερικανός, ο Ασιάτης, ο Ευρωπαίος, ο κάτοικος
αυτού του κόσμου θέλει να πληροφορηθεί για το ζήτημα αυτό, εκεί θα ανατρέξει
και όχι σε οποιοδήποτε ελληνικό έντυπο.
Μ’ αυτά, λοιπόν, τα δεδομένα, προκύπτει αβίαστα
το ερώτημα, όχι αν έχουν δίκιο οι Σκοπιανοί - αυτοί σίγουρα δεν έχουν - αλλά πώς
φτάσαμε μέχρι εδώ; Η απάντηση μπορεί και να μην είναι απλή, σίγουρο πάντως
είναι ότι όπως αντιμετώπισε πάντα τα εθνικά μας θέματα και εννοώ βέβαια την
πολιτική, έτσι αντιμετώπισε και το Σκοπιανό. Πιστεύω ότι όλοι θα συμφωνήσετε
ότι και το θέμα της Βορείου Ηπείρου και η κατάσταση στη Θράκη και το Αιγαίο και
η αποικιοποίηση της χώρας από τους δανειστές μας, είναι θέματα που δεν τα
διαχειρίστηκαν καλά όλα τα πολιτικά κόμματα της χώρας μας, ανεξάρτητα από κάθε
ιδεολογική τους τοποθέτηση.
Πέρα απ’ αυτό υπάρχει και μια ισχυρή
προπαγάνδα πολύχρονη και πολυμέτωπη -μπορεί να αριθμεί πάνω από εκατό χρόνια-
εντός και εκτός της χώρας, την οποία εμείς δεν κατορθώσαμε ή και δεν θελήσαμε να
αντιληφθούμε. Η προπαγάνδα αυτή χρηματοδοτείται με πολλά χρήματα – οι
πληροφορίες λένε ότι το ίδρυμα Σόρος πρόσφατα χρηματοδότησε αυτήν την
προσπάθεια με 135.000.000 ευρώ - και πρέπει να γνωρίζουμε ότι απλώνεται και μέσα
στην Ελλάδα και μάλιστα εδώ, με κάποια προγράμματα που αφορούν τις μειονότητες
και τις γλώσσες τους, που χρηματοδοτούνται και από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η προπαγάνδα προβάλλει το γεγονός ότι το 1912
η Ελλάδα με την Σερβία, την Βουλγαρία και το Μαυροβούνιο κήρυξαν τον πόλεμο
στην Τουρκία. Και ενώ ο πόλεμος απελευθέρωσε τη Μακεδονία από την Οθωμανική
αυτοκρατορία, οδήγησε στο διαμελισμό της, στην Μακεδονία του Αιγαίου, την
Ελληνική - ποσοστό 55% - σ’ αυτήν των Σκοπίων –ποσοστό 35%- και στην Μακεδονία
του Πιρίν, της Βουλγαρίας –ποσοστό 10%. Στην Μακεδονία του Αιγαίου, λέει η
προπαγάνδα, ότι η Ελλάδα ξεκίνησε ένα πολύχρονο και σκληρό αγώνα για να αλλάξει
την Εθνική συνείδηση των κατοίκων, απελαύνοντας με την βία εκατοντάδες χιλιάδες
«Μακεδόνες» -σε παρένθεση- κατάσχοντας τις περιουσίες τους, απαγορεύοντας τη
γλώσσα τους, αλλάζοντας τις ονομασίες των πόλεων και των χωριών, ισοπεδώνοντας
και καταστρέφοντάς τες, φέρνοντας καινούριους αποίκους στην περιοχή, από την
Ανατολή. Το ίδιο έργο συνεχίστηκε και στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου.
Οι ιδέες αυτές έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου
πολλές φορές είτε με έντυπα, εκθέσεις, ομιλίες, συγκεντρώσεις, πορείες,
διαμαρτυρίες, κινηματογραφικές ταινίες, μικρά τηλεοπτικά σποτ, πανό, αφίσες, σ’
όλα τα μέρη του κόσμου.
Χρησιμοποίησαν σύμβολα της ιστορίας της αρχαίας
Μακεδονίας, ονόμασαν το Αεροδρόμιο των Σκοπίων και το Αρχαιολογικό Μουσείο τους
Μέγας Αλέξανδρος, έκαναν έμβλημά τους τον ήλιο της Βεργίνας, που τον έβαλαν,
μάλιστα, στη σημαία τους τα έτη 1992-1995, και με την πίεση τη δική μας τον
αφαίρεσαν. Ο οδικός άξονας από τα ελληνικά σύνορα μέχρι τη Σερβία, βόρεια,
καλείται επίσης Μέγας Αλέξανδρος. Χρησιμοποίησαν στα εμβλήματά τους και τον Λευκό
Πύργο της Θεσσαλονίκης, έκαναν και κυκλοφόρησαν χάρτες με τη δική τους
Μακεδονία, από τη Λάρισα και πάνω και πολλά άλλα, που γνωρίζουμε. Έχουν δώσει
στα στάδιά τους ονόματα αρχαίων Μακεδόνων, έχουν γεμίσει τις πλατείες των
μεγάλων πόλεών τους με ανδριάντες του Φιλίππου και του Μ. Αλεξάνδρου, -αλήθεια,
εμείς έχουμε πουθενά το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου;- τον Φίλιππο μάλιστα τον
παριστάνουν έφιππο και αρτιμελή, και φαίνεται ότι αγνοούν ότι ήταν κάπως
κουτσός, πράγμα που επεσήμανε, με αρκετή δόση ειρωνείας στον Δήμαρχο του
Μοναστηρίου, η Πρόεδρος των Μοναστηριωτών Θεσσαλονίκης «η Καρτερία» Βιολέτα
Παπαθανασίου. Όλα αυτά μοιάζουν με τουρκικό παζάρι, όπου μπαίνουν στο τραπέζι
τα πιο απίθανα πράγματα, κι’ ύστερα σιγά-σιγά αποσύρονται με πραγματικά
ανταλλάγματα από την άλλη πλευρά.
Η στρατευμένη επιστήμη τους εργάζεται
πυρετωδώς και δεν ντρέπεται να πρεσβεύει ότι ο Όμηρος ήταν Μακεδόνας και έγραψε
στη Μακεδονική γλώσσα, μεταφράστηκε δε αργότερα στα Ελληνικά με τις εντολές του
Πεισίστρατου – και οι Τούρκοι λένε τον Όμηρο Ομέρ. Ακόμη υποστηρίζουν ότι οι
Έλληνες δεν έχουν καμιά σχέση με τους Ολυμπιακούς αγώνες, αφού η αρχαία Ελλάδα
έφθανε – λένε - μέχρι την Θεσσαλία. Έτσι δεν έχουν σχέση με τον Όλυμπο και
προφανώς και τους Ολυμπιακούς αγώνες που είναι και αυτοί υπόθεση των Μακεδόνων.
Αν κάποιος θέλει, μπορεί να παρακολουθήσει στο διαδίκτυο την συνέντευξη ενός
Σκοπιανού ακαδημαϊκού στην τηλεόραση των Σκοπίων ο οποίος ανερυθρίαστα
υποστηρίζει τις θέσεις αυτές.
Τρεις γενεές Σκοπιανών έχουν γαλουχηθεί με τις
ιδέες αυτές, που δεν προβάλλονται μόνον έμμεσα από την προπαγάνδα, αλλά
καλλιεργούνται επίσημα και στα σχολεία τους. Ένας Έλληνας δημοσιογράφος και
ερευνητής, ο Χρήστος Νικολαΐδης με συνεργάτη τον Άρη Γεωργόπουλο, ειδικό περί
τα Σλαβικά, προσπάθησαν να διερευνήσουν ποια ιστορικά στοιχεία διδάσκονται στα
παιδιά των Σκοπίων, μέσα από τα βιβλία της Ιστορίας των σχολείων τους. Όπως
σημειώνεται στην εργασία τους «υπάρχει μια απίστευτη διαστρέβλωση γεγονότων και
πηγών, με την οποία γίνεται τρομερή σύνδεση ασύνδετων πραγμάτων, προκειμένου να
δοθεί μια ιστορική συνέχεια από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι σήμερα, ούτως ώστε
να αποδειχθεί η συνέχεια του Μακεδονικού Έθνους».
Το βάρος δίδεται βέβαια στην αρχαία Μακεδονία
Προσπαθούν να πείσουν ότι οι
αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες. Η γλώσσα τους δεν ήταν Ελληνική, αν και στα
εκθέματα του Μουσείου των Σκοπίων της εποχής αυτής η γραφή είναι ελληνική. Το
γεγονός ότι οι Μακεδόνες είχαν την ελληνική παιδεία αποδίδεται σε συνήθεια της
εποχής. Στο γεγονός, επίσης ότι δεν βρέθηκε καμιά επιγραφή στη «μακεδονική»
τάχα γλώσσα, απαντά το σχολικό βιβλίο ότι «δεν βρέθηκαν μέχρι τώρα ευρήματα».
Πουθενά στα βιβλία τους δεν αναφέρονται ότι οι Μακεδόνες θεωρούσαν τους εαυτούς
τους Έλληνες, λάτρευαν τους ίδιους θεούς του Ολύμπου, είχαν την ίδια γλώσσα,
τελικά δεν υπάρχει τίποτα που να τους συνδέει με την Ελλάδα.
Η Ελληνιστική περίοδος χαρακτηρίζεται
μακεδονική και υποστηρίζουν ότι στην Μακεδονία υπήρχαν οι Μακεδόνες ως
στρατιωτικοί κατακτητές και οι Έλληνες ως κυρίαρχοι του πνεύματος. Δεν
μπορούσαν βέβαια να αγνοήσουν την παρουσία του Αριστοτέλη, του Ευριπίδη και
άλλων ανθρώπων του πνεύματος στην περιοχή.
Σύμφωνα με τα βιβλία αυτά, στην περιοχή της
Μακεδονίας, αναπτύσσεται ένα έθνος που εκσλαβίστηκε σταδιακά και επειδή
αποτελούνταν από τοπικούς πληθυσμούς ονομάστηκε μακεδονικό. Αυτό το Έθνος
υφίσταται μέχρι σήμερα, το οποίο διατηρεί τα ιστορικά του στοιχεία από την
εποχή του Μ. Αλεξάνδρου. Οι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος είναι πιθανώς σλάβοι,
δηλαδή εκσλαβισθέντες μακεδόνες. Στα βιβλία αυτά διαστρεβλώνουν όχι μόνον όσα
αφορούν την Ελλάδα αλλά ακόμα και σημαίνοντα πρόσωπα της Βουλγαρικής Ιστορίας.
Έτσι, ο τσάρος Σαμουήλ, σύμφωνα με τα σχολικά εγχειρίδια των Σκοπίων ήταν ο
πρώτος Μακεδόνας ηγεμόνας ενώ αποκρύπτεται το γεγονός ότι ο ίδιος ζήτησε και
έγραψαν πάνω στον τάφο του ότι ήταν Βούλγαρος.
Κάποια αποσπάσματα απ’ αυτά τα σχολικά
βιβλία:
Βιβλίο Ιστορίας Δ΄Τάξεως Δημοτικού.
Συγγραφεύς Σφέτοζαρ Ναουμόβσκι. Έκδοση 2.000.
Σελίδα 41:
Η δημιουργία και
ανάπτυξη του αρχαίου Μακεδονικού κράτους.
«Παράλληλα στη Μακεδονία ζούσαν οι Παίονες και
οι Πελαγόνιοι και άλλα φύλα και λαοί. Αυτά τα φύλα και οι λαοί αναμείχθηκαν
μεταξύ τους και διαμόρφωσαν έναν λαό με κοινή γλώσσα τη μακεδονική, η οποία
πήρε το όνομά της από την περιοχή στην οποία κατοικούσαν. Εκεί κατοίκησαν και
οι αρχαίοι μακεδόνες που αποτελούσαν ένα ξεχωριστό έθνος και διέφεραν από τους
υπόλοιπους λαούς της Βαλκανικής. Οι κάτοικοι της αρχαίας Μακεδονίας μιλούσαν
μια άλλη γλώσσα που διέφερε από τις γλώσσες των λαών της περιοχής».
Σελίδα 95.
Κατά τη διάρκεια του 6ου
και 7ου αι. μετά από μακριά διαμάχη του Βυζαντινού κράτους και των
ντόπιων πληθυσμών, οι νότιοι Σλάβοι κατοίκησαν την Βαλκανική χερσόνησο. Ένα
τμήμα τους κατοίκησε στις γαίες της Μακεδονίας. Οι Σλάβοι της Βαλκανικής
αναμείχθηκαν με τους ντόπιους πληθυσμούς, όπως Κέλτες, Ιλλυριούς, Θράκες,
Μακεδόνες και άλλους, που είχαν εκλατινιστεί και εξελληνιστεί. Έτσι σταδιακά
και ειρηνικά οι παλαιοί κάτοικοι αφομοιώθηκαν και έχασαν την εθνική τους
ταυτότητα, γενόμενοι σλαβικό έθνος.
Από το βιβλίο της Ιστορίας της
Α΄Τάξεως του Γυμνασίου. Οι συγγραφείς είναι πέντε με ημερομηνία έκδοσης 2009.
Οι Μακεδόνες είχαν τη δική τους
ξεχωριστή γλώσσα, που διέφερε από τις γλώσσες των υπόλοιπων γειτονικών λαών,
Ελλήνων, Ιλλυριών και Θρακών. Μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί γραπτές πηγές ή
επιγραφές στην γλώσσα των Μακεδόνων. Έχουν διασωθεί όμως 140 αποσπάσματα
γραπτών κειμένων. Ωστόσο πολλοί αρχαίοι συγγραφείς μαρτυρούν ότι οι Μακεδόνες
είχαν την δική τους γλώσσα.
Στο βιβλίο γίνεται επίσης λόγος, χωρίς καμιά
αναφορά σε πηγές, ότι οι Μακεδόνες είχαν διαφορετικό ημερολόγιο απ’ αυτό των
Ελλήνων, χρονολογούσαν διαφορετικά τα έτη, ενώ παραγνωρίζουν το γεγονός ότι
όλες οι πόλεις-κράτη έκαναν το ίδιο, είχαν δικούς τους Ολυμπιακούς αγώνες, ήταν
πολιτισμένοι άνθρωποι, γι’ αυτό και απέδιδαν μεγάλη σημασία στον πολιτισμό και
την παιδεία και έτσι εξηγείται γιατί έφερναν φιλοσόφους, καλλιτέχνες, ανθρώπους
του πνεύματος από την Ελλάδα, όπως τον Αριστοτέλη, τον Ευριπίδη και άλλους.
Στην σελίδα 113 του βιβλίου
αναφέρεται ότι οι δημιουργοί του πρώτου σλαβικού αλφαβήτου (του γλαγολητικού)
και της σλαβικής γραμματείας και του πολιτισμού, ήταν οι αδελφοί Κύριλλος και
Μεθόδιος, γεννημένοι στην Θεσσαλονίκη, πιθανόν Σλαβικής καταγωγής, όπως έχουμε
ήδη αναφέρει. Στο βιβλίο δεν γίνεται προφανώς λόγος πώς αυτή η γλώσσα που
ονομάζουν σήμερα μακεδονική, χρησιμοποιεί αυτό το γλαγολητικό αλφάβητο.
Οι ερευνητές διαπιστώνουν, πέρα από την έρευνα
στα σχολικά βιβλία και την «ψύχωση» των σκοπιανών με τον προσδιορισμό
«μακεδονικός» σε κάθε τους ενέργεια. Θα πάνε στην αστυνομία της δημοκρατίας της
Μακεδονίας, στο Υπουργείο της δημοκρατίας της Μακεδονίας, στο γήπεδο της
δημοκρατίας της Μακεδονίας, θα αγοράσουν προϊόντα που παράγονται στη δημοκρατία
της Μακεδονίας, ακόμα και την κόκα-κόλα την θέλουν από την Δημοκρατία της
Μακεδονίας. Ένας τέτοιος φανατισμός είναι δύσκολο να εξαφανιστεί.
Για να εξομαλυνθούν οι διαφορές που
υπάρχουν στα σχολικά βιβλία και ερεθίζουν, έχει συσταθεί μια μεικτή
διεπιστημονική επιτροπή εμπειρογνωμόνων Ελλήνων και Σκοπιανών, την οποία
αποτελούν μέλη που δεν χαρακτηρίζονται από ακραίες θέσεις. Στην επιτροπή αυτή,
της οποίας επικεφαλής είναι ο Υφυπουργός Εξωτερικών Μάρκος Μπόλαρης μετέχει από
ελληνικής πλευράς και καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία χαρακτηρίζει
φαντασιώσεις των Ελλήνων τις απόψεις περί της ελληνικής Μακεδονίας, και
εκφράζει τέτοιες θέσεις οι οποίες προβάλλονται με πανηγυρισμούς από τους πιο
ακραίους σκοπιανούς ιστότοπους ως επιβεβαίωση των απόψεών τους. Η καθηγήτρια
αυτή στρέφεται κατά των Ελλήνων που αντιδρούν στη συμφωνία των Πρεσπών,
χαρακτηρίζοντάς τους όπως άλλωστε όλοι οι κυβερνητικοί παράγοντες εθνικιστές,
ενώ από την άλλη χαϊδεύει τα αυτιά των Σκοπιανών, υποστηρίζοντας τις θέσεις
τους. Αντίθετα, από την πλευρά των Σκοπίων μετέχουν οι πιο ακραίοι εθνικιστικοί
κύκλοι.
Παρά την συγκαταβατικότητα των μελών της
ελληνικής επιτροπής, οι εργασίες της έχουν σταματήσει εξαιτίας των παράλογων
απαιτήσεων των Σκοπιανών που ζητούν να γράφουν τα ελληνικά σχολικά βιβλία όσα
πρεσβεύει η σκοπιανή προπαγάνδα. Ζητούν να διαχωρίσουμε την ιστορία μας από την
ιστορία της αρχαίας Μακεδονίας, να διαχωριστεί επίσης η Βυζαντινή ιστορία από
την «Μακεδονική», να αναγνωρίσουμε σλαβική καταγωγή στον Κύριλλο και Μεθόδιο,
να πάψουμε να ονομάζουμε Βουλγαροκτόνο τον Βασίλειο τον Β΄ της Μακεδονικής
δυναστείας, να αναγνωρίσουμε ότι το 1821 έγινε και Μακεδονική επανάσταση, κι’
άλλα τρελά, μ’ ένα λόγο ζητούν να αλλάξει η ιστορία μας 2.500 χρόνων. Να δείτε
ότι θα τα καταφέρουν και στον τομέα αυτόν.
Αν όμως τα πράγματα έχουν φτάσει στο σημείο
που βρίσκονται σήμερα εξαιτίας της προπαγάνδας αυτής των γειτόνων μας, σίγουρα
σημαντικός λόγος για την κατάσταση αυτή είναι και η δική μας αδράνεια και η
αδιαφορία όλων των πολιτικών κομμάτων, ανεξάρτητα από την ιδεολογική τοποθέτησή
τους. Χωρίς να είμαι οπαδός κάποιας δημοκρατίας χωρίς κόμματα, πιστεύω ότι στη
χώρα μας τα κόμματα ανέκαθεν λειτουργούσαν με βάση κυρίως το συμφέρον τους και
λιγότερο για το καλό του τόπου. Θέλετε ένα παράδειγμα ; Οι έξυπνοι γείτονές μας
οι Αλβανοί εξοβέλισαν από το Κοινοβούλιό τους, τους μειονοτικούς βουλευτές του
Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, που κάποτε ήταν και δέκα. Εμείς σήμερα έχουμε
τρεις μουσουλμάνους –λέγε Τούρκους - βουλευτές στη Βουλή μας κι’ ακόμα κάποιον
από την Μακεδονία, που δηλώνει ότι είναι Μακεδόνας.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι κάποια υπολείμματα μ’
αυτήν την νοοτροπία υπάρχουν στις περιοχές της δυτικής Μακεδονίας. Την προπαγάνδα
των Σκοπίων στις περιοχές αυτές ενισχύουν ισχυροί πομποί ραδιοτηλεόρασης που
έχουν εγκατασταθεί στα σύνορα με τη γειτονική χώρα. Στην Πέλλα και τη Φλώρινα
δραστηριοποιείται το «ουράνιο τόξο», μια οργάνωση που έχει φιλοσκοπιανές
θέσεις, μάλιστα αντιμάχεται και τη συμφωνία των Πρεσπών. Σε τοπικές εκλογές,
στην Φλώρινα, συγκέντρωσε 1200 περίπου ψήφους. Αυτοί, λοιπόν, λένε ότι είναι
Μακεδόνες, όπως και ο βουλευτής μας, ενώ όλοι οι υπόλοιποι, η πλειοψηφία
δηλαδή, είναι Έλληνες Μακεδόνες. Πάντως, παρά ταύτα, πανηγυρίζουν γιατί τώρα θα
απαιτήσουν δικαιωματικά να διδάσκεται επίσημα και η Μακεδονική γλώσσα. Έτσι δεν
είπε και ο κ Ζάεφ;
Και λίγα πράγματα για την ιστορία του
πράγματος, γιατί αν δεν συνέβαιναν ορισμένα γεγονότα δεν θα είχαμε φτάσει στο
σημείο αυτό.
Η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου του 1870 με τις
πιέσεις της Ρωσίας για την δημιουργία μιας μεγάλης Βουλγαρίας ήταν προφανώς η
αρχή του κακού. Είχαμε ακόμα για τις περιοχές αυτές Οθωμανική αυτοκρατορία –η
Ελλάδα είχε σύνορα μέχρι τη Θεσσαλία-. Την αποτίναξη του οθωμανικού αυτού ζυγού
προσπάθησε να κάνει η επανάσταση του Ήλιντεν, ημέρα της γιορτής του προφήτου
Ηλία και της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος (20.7—6.8.1913). Η εξέγερση ήταν μια
επανάσταση σλαβοφώνων κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που οργανώθηκε και
υλοποιήθηκε από την αυτονομιστική κίνηση Εσωτερική Μακεδονο-Ανδριανουπολίτικη
Επαναστατική Οργάνωση (ΕΜΕΟ) το 1903. Εκδηλώθηκε στο Βιλαέτι του Μοναστηρίου
και της Αδριανούπολης αλλά πολύ σύντομα κατεστάλη από τους Οθωμανούς. Σήμερα
γιορτάζεται από τους Βουλγάρους και τους Σκοπιανούς. Σκοπός βέβαια των επαναστατών
ήταν η αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού και επιφανειακά μεν διεκήρυσσαν ότι
επεδίωκαν την αυτονόμηση των περιοχών αυτών και τη δημιουργία ενός κράτους με
το όνομα Μακεδονία, -οι ίδιοι ονομάστηκαν αυτονομιστές- απώτερος στόχος τους
όμως ήταν η προσάρτηση των περιοχών αυτών στη Βουλγαρία. Την προσάρτηση αυτή
υπεστήριζαν οι Βερχοβιστές. Η Ελλάδα δεν συνέτρεξε τον αγώνα αυτόν, γιατί είχε
διειδεί τον κίνδυνο, μάλιστα συνεργάστηκε με την Οθωμανική αυτοκρατορία κατά των
επαναστατών και τα μεταγενέστερα γεγονότα την δικαίωσαν. Ο αγώνας αυτός, όπως
εξελίχθηκε, είχε ως αποτέλεσμα και τον Μακεδονικό αγώνα των Ελλήνων εναντίον
των Βουλγάρων κομιτατζήδων.
Ωστόσο, πριν το 1913 στην Οθωμανική
αυτοκρατορία η έννοια της Μακεδονίας ως αυτόνομης και ενιαίας επαρχίας της
αυτοκρατορίας αυτής δεν υφίστατο ούτε σε Ελλάδα ούτε σε Βουλγαρία. Η Οθωμανική
διοίκηση ονόμαζε την νότια Βαλκανική Ρουμελία, δηλ. χώρα των Ρωμιών και το
Βιλαέτι της Θεσσαλονίκης που δεν λέγεται Μακεδονία. Σημειωτέον ότι και στη
συνθήκη του Βουκουρεστίου (Αύγουστος του 1913), ενώ αναφέρονται πλήθος
Ελληνικών κυρίως, Βουλγαρικών αλλά και Τουρκικών τοπωνυμίων – ακόμα και η Κρήτη
αναφέρεται- δεν αναφέρεται πουθενά η λέξη Μακεδονία.
Σύμφωνα με τους Σκοπιανούς μετά το τέλος των
Βαλκανικών πολέμων με τις συνθήκες του Λονδίνου (Μάϊος 1913) και Βουκουρεστίου,
η Μακεδονία μοιράστηκε στη Σερβία την Βουλγαρία και την Ελλάδα. Ωστόσο το
αληθές είναι ότι μοιράστηκαν οι περιοχές των τριών Βιλαετίων, της Θεσσαλονίκης
του Μοναστηρίου και του Κοσσυφοπεδίου. Μετά το 1913 περιοχές του Βιλαετίου του
Μοναστηρίου προσαρτήθηκαν στο βασίλειο της Σερβίας.
Η Γιουγκοσλαβία δημιουργήθηκε μετά τον Α΄
Παγκ. Πόλεμο, το 1918, ως ένωση του βασιλείου των Σέρβων, των Κροατών και των
Σλοβένων. Στην ιδρυτική διακήρυξη αναφέρονται αναλυτικά όλες οι επί μέρους
εθνότητες (Μαυροβούνιοι, κλπ.) αλλά δεν γίνεται λόγος πουθενά ούτε για
Μακεδόνες ούτε για περιοχή Μακεδονίας. Κι’ αυτό ως τον Β΄ Παγκ. Πόλεμο. Ακόμα
και οι επίσημοι χάρτες της Γιουγκοσλαβίας αναφέρουν την περιοχή ως Νότια Σερβία
ή Βαρντάσκα Μπανοβίνα (περιοχή του Βαρδάρη).Οι δήθεν τρεις Μακεδονίες που
προαναφέραμε, του Βαρδάρη, (Σκοπίων), του Πιρίν (Βουλγαρία) και του Αιγαίου
(Ελλάδα)είναι προπαγανδιστικά κατασκευάσματα της Γ’ Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Το πρόβλημα προέκυψε από τον Τίτο το 1944, με
τη δημιουργία της «Λαϊκής Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Μακεδονίας» που θα
περιελάμβανε και τμήματα της Βουλγαρίας, της Ελλάδος και της Αλβανίας. Ο Τίτο
στην προσπάθειά του να καλλιεργήσει μια ενιαία εθνική ταυτότητα στους κατοίκους
του νέου ομόσπονδου κρατιδίου, τους χαρακτήρισε όλους ως Μακεδόνες, αν και
αυτοί ήταν Σλάβοι, Βούλγαροι, Έλληνες, Αλβανοί, εβραίοι, ρομά, κλπ. Προσπάθησε
ακόμα να εξαφανίσει τις εθνικές ομάδες και να εμφανίσει ακόμα και τους
Σλαβόφωνους Έλληνες που κατοικούσαν στον Ελληνικό χώρο ως Μακεδονική Εθνότητα
και μειονότητα, με απώτερο σκοπό να προσαρτηθεί ένα τμήμα της Ελληνικής
Μακεδονίας στην Γιουγκοσλαβία.
Στα πλαίσια της συνεργασίας όλων των
κομμουνιστικών δυνάμεων της εποχής, εντάσσεται και η διακήρυξη των Ελλήνων
κομμουνιστών, του αυτοαποκαλούμενου Δημοκρατικού Στρατού, που αναφέρει ρητά ότι
στον Γράμμο και στο Βίτσι πολεμούν για μια ανεξάρτητη Μακεδονία. Γράφουν στην
εφημερίδα τους «Ζήτω η Εθνική γιορτή του Μακεδονικού λαού Ήλιντεν. Το Ήλιντεν
θα γίνει ορμητήριο για την τελική ήττα του μοναρχοφασισμού στο Γράμμο και στο
Βίτσι. Ο Ζαχαριάδης σε διακήρυξή του το 1948, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό
«Δημοκρατικός Στρατός» (Τεύχος Δεκεμβρ. 1948) αναφέρει «Στη βόρεια Ελλάδα ο μακεδόνικος λαός τα έδωσε όλα για τον αγώνα… Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά
αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του Δ.Σ.Ε. και της λαϊκής επανάστασης, ο
μακεδόνικος λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του, έτσι όπως την θέλει
ο ίδιος…. Αυτήν την εισήγηση έκανε στη συνέχεια δεκτή η 5η Ολομέλεια
της Κ.Ε. του ΚΚΕ, τον Ιανουάριο του 1949, για την δημιουργία ανεξάρτητου
μακεδονικού κράτους.
Η αντιμετώπιση γενικά των θεμάτων
που απασχολούν τη χώρα από τα ελληνικά κόμματα, είναι πάντα θέμα συγκυρίας των
περιστάσεων και της γενικότερης πολιτικής καταστάσεως, όχι μόνο της Ελληνικής.
Κάθε πολιτική παράταξη αντιμετωπίζει τα θέματα αυτά με βάση το κομματικό όφελος
και όχι το συμφέρον της χώρας. Ακριβώς αυτό συμβαίνει και με την θέση του ΚΚΕ
την περίοδο εκείνη του εμφυλίου σπαραγμού, που επιζητούσε συμμαχίες με τα
αδελφά κομμουνιστικά καθεστώτα των ομόρων χωρών.
Τα νεότερα κόμματα αντιμετώπισαν το
συγκεκριμένο πρόβλημα με μεγάλη υποχωρητικότητα. Η Ελλάδα δεν αντέδρασε το
1945, τότε που ο Τίτο ονόμαζε την περιοχή Λαϊκή Ομόσπονδη Δημοκρατία της Μακεδονίας
και πώς θα μπορούσε να αντιδράσει άλλωστε μέσα στο γενικότερο πολιτικό και
στρατιωτικό κλίμα της χώρας. Σ’ αυτά τα δεδομένα πρέπει να προσθέσουμε το
φιλικό και εγκάρδιο κλίμα που υπήρχε αργότερα στις ελληνο-γιουγκοσλαβικές
σχέσεις.
Αν εξαιρέσουμε τις δηλώσεις των πολιτικών
ηγετών μετά την μεταπολίτευση κανένα κόμμα δεν έκανε κάτι θετικό για να λυθεί
το ζήτημα. Η μόνη ισχυρή αντίδραση που κράτησε και την χώρα όρθια ήταν το Βέτο
του νεότερου Κων. Καραμανλή στο Βουκουρέστι το 2008, για την ένταξη των Σκοπίων
στο ΝΑΤΟ, που ετέθη, παρ’ ότι σαν χώρα γνωρίζαμε τις συνέπειες της πολιτικής
των ΗΠΑ, τις οποίες φυσικά και υποστήκαμε, όπως και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
Ακόμα, εδώ πρέπει να τονίσουμε τις πρωτοβουλίες και τα μέτρα που πήρε ο
Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής για την
αντιμετώπιση της παραποίησης της ιστορίας της Μακεδονίας. Αυτές και μόνον αυτές
ήταν οι ενέργειες της πολιτικής και της διανόησης της χώρας μας, σ’ ένα ζήτημα,
τις διαστάσεις του οποίου βλέπουμε σήμερα. Και δυστυχώς υπάρχουν και άλλα, για
τα οποία δεν λέμε και δεν κάνουμε τίποτα.
Κυρίες και κύριοι, δυστυχώς η συμφωνία των
Πρεσπών, θα ψηφιστεί από την Ελληνική Βουλή. Τα κουκιά, παρ’ ότι μετρημένα,
φθάνουν. Θα υποχρεωθούμε αργότερα να αναγνωρίσουμε και μακεδονικό έθνος και
μακεδονική γλώσσα. Δεν φταίνε αυτοί. Εμείς πετάμε τα ιερά και όσιά μας στα
σκυλιά. Αυτοί τ’ αρπάξανε, όμως Μακεδόνες δεν ήταν ούτε θα γίνουν, όπως και
στην Ιωνία, την κατέχουν οι ακατονόμαστοι, όμως Έλληνες δεν είναι.
Κι’ εμείς τι κάνουμε; και σαν σύνολο κι ο
καθένας μας χωριστά; Σαν τους πιθήκους στα παζάρια της Ευρώπης, μας έπνιξε η ασφυκτική
αγάπη των συμμάχων κι η φωνή των από μέσα κι’ έξω εξωνημένων. Και μεις βαράμε
παλαμάκια, δεν καταλαβαίνουμε ότι μας έκλεισαν -κατά τον ποιητή- μέσα στα
τείχη. Όσοι λίγοι μείναμε έχουμε χρέος σ’ αυτούς που έφυγαν και σ’ αυτούς που
θάρθουν. Μακάρι του κύκλου τα γυρίσματα να φέρουν έναν Αλέξανδρο να σαρώσει
τους Εφιάλτες.
Γένοιτο.
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Μακεδονια, μακεδονικο, σκοπια, σκοπιανο, ΠΓΔΜ, FYROM, Σηφακακης
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook