Verbal note = Casus
belli
Μόνο η υπογραφή του ελληνικού λαού μετράει!
Οι διακοινώσεις διακρίνονται σε υπογεγραμμένες
(nota) και σε ρηματικές (verbal note).
Σύμφωνα δε με τα παλαιότερα έθιμα και οι απαντήσεις επ' αυτών διακρίνονταν αντίστοιχα σε υπογεγραμμένες επί υπογεγραμμένων και σε ρηματικές επί ρηματικών.
Σύμφωνα δε με τα παλαιότερα έθιμα και οι απαντήσεις επ' αυτών διακρίνονταν αντίστοιχα σε υπογεγραμμένες επί υπογεγραμμένων και σε ρηματικές επί ρηματικών.
• Η Υπογεγραμμένη διακοίνωση συντάσσεται σε πρώτο πρόσωπο (π.χ. Έχω ή Έχουμε την τιμή κλπ.) και φέρει την υπογραφή του Προϊσταμένου της Αρχής από την οποία και εκδίδεται.
• Η Ρηματική διακοίνωση συντάσσεται σε τρίτο πρόσωπο (π.χ. Το Υπουργείο Εξωτερικών έχει την τιμήν κ.λπ.) και στο τέλος φέρει την σφραγίδα της Υπηρεσίας που την εκδίδει χωρίς υπογραφή.
Συνήθως στο τέλος των ρηματικών διακοινώσεων
προστίθενται φράσεις διεθνούς αβρότητας, διαβεβαιώσεις υπολήψεων, κλπ. κλπ.
Και οι δύο παραπάνω τύποι φέρουν την ημερομηνία έκδοσης στο πάνω μέρος της πρώτης σελίδας υπό τον τίτλο της Αρχής που την εκδίδει.
Κατά τα παλαιότερα επίσης διπλωματικά έθιμα, οι υπογεγραμμένες ρηματικές διακοινώσεις (verbal note) αφορούσαν ιδιαίτερα σοβαρά ζητήματα, ενώ με nota διεκπεραιώνονταν θέματα τρέχουσας φύσης.
Στους νεώτερους όμως χρόνους χρησιμοποιήθηκαν ρηματικές διακοινώσεις κυρίως από ολοκληρωτικές ιδίως χώρες, σε σημαντικότατα ζητήματα.
Αυτός ο τρόπος εφαρμογής θεωρήθηκε στην διπλωματία ως προσπάθεια ή εκδήλωση περιφρόνησης των χωρών εκείνων προς τις οποίες απευθύνονταν αυτές οι διακοινώσεις εκ μέρους της χώρας που τις εξέδιδε.
Συνηθέστερες περιπτώσεις έκδοσης διακοινώσεων, ενδεικτικά, γίνονται όταν μία χώρα:
Και οι δύο παραπάνω τύποι φέρουν την ημερομηνία έκδοσης στο πάνω μέρος της πρώτης σελίδας υπό τον τίτλο της Αρχής που την εκδίδει.
Κατά τα παλαιότερα επίσης διπλωματικά έθιμα, οι υπογεγραμμένες ρηματικές διακοινώσεις (verbal note) αφορούσαν ιδιαίτερα σοβαρά ζητήματα, ενώ με nota διεκπεραιώνονταν θέματα τρέχουσας φύσης.
Στους νεώτερους όμως χρόνους χρησιμοποιήθηκαν ρηματικές διακοινώσεις κυρίως από ολοκληρωτικές ιδίως χώρες, σε σημαντικότατα ζητήματα.
Αυτός ο τρόπος εφαρμογής θεωρήθηκε στην διπλωματία ως προσπάθεια ή εκδήλωση περιφρόνησης των χωρών εκείνων προς τις οποίες απευθύνονταν αυτές οι διακοινώσεις εκ μέρους της χώρας που τις εξέδιδε.
Συνηθέστερες περιπτώσεις έκδοσης διακοινώσεων, ενδεικτικά, γίνονται όταν μία χώρα:
α) Αιτείται ή παρέχει κάποιες εξηγήσεις.
β) Καθορίζει συγκεκριμένες προθέσεις, ή την ακολουθητέα στάση της σε περίοδο ανωμαλιών ή σε διεθνείς περιπλοκές.
γ) Διαμαρτύρεται έναντι έτερης χώρας για αθέμιτες πράξεις οργάνων της (π.χ. παραβιάσεις, κ.ά.).
δ) Διακόπτει διπλωματικές σχέσεις.
ε) Κηρύσσει πόλεμο, ή δηλώνει ουδετερότητα.
Ρηματική διακοίνωση που περιλαμβάνει χρονική
προθεσμία απάντησης, χαρακτηρίζεται περισσότερο ως τελεσίγραφο.
Ένα πρώτο παράδειγμα ρηματικής διακοίνωσης ήταν εκείνο της Υψηλής Πύλης προς την Ελλάδα με την οποία κηρύχθηκε μονομερώς ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος (1897).
Ένα δεύτερο παράδειγμα ρηματικής διακοίνωσης ήταν η λεγόμενη Διακοίνωση των Τεσσάρων Χριστιανικών Κρατών (Σερβία, Ελλάδα, Βουλγαρία, Μαυροβούνιο) προς την Οθωμανική Αυτοκρατορία, με την εκπνοή της οποίας κηρύχθηκε επίσημα ο Α' Βαλκανικός Πόλεμος (1912).
Ένα τρίτο παράδειγμα ρηματικής διακοίνωσης ήταν το τελεσίγραφο που επέδωσε ο πρέσβυς της Ιταλίας, Γκράτσι στον Μεταξά τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Ένα τέταρτο παράδειγμα ρηματικής διακοίνωσης είναι αυτό με αριθμ. 02-1407/1/16.1.2019 «κατάθεση κ. Τσίπρα» από την "REPUBLIC OF MACEDONIA".
Κι ενώ στις τρεις προηγούμενες ρηματικές διακοινώσεις πολεμήσαμε και,
ναι μεν χάσαμε στην πρώτη, αλλά κερδίσαμε στις άλλες δύο (!), αλλά πολεμήσαμε όμως πρώτα (!) τώρα (στην τέταρτη) χάνουμε την Μακεδονία, χωρίς να πέσει ούτε ντουφεκιά!
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας, έχοντας απολέσει την εθνική του συνείδηση, δέχεται και πρωτοκολλεί μια κατάπτυστη ρηματική διακοίνωση που απαιτεί από την Ελλάδα όνομα, εθνότητα και γλώσσα.
Επί πλέον, παραχάραξη της ιστορίας, αλλαγή βιβλίων, παραχώρηση εδάφους, νέες κερκόπορτες!
Δεν είναι τυχαίο που, η Τουρκία σήμερα, έσπευσε να χαιρετήσει την πρόοδο της «συμφωνίας» των Πρεσπών!
Δεν είναι τυχαίο που, το πολιτικό προσωπικό της χώρας, σαν πειθήνιο όργανο των ξένων συμφερόντων, σπεύδει ασθμένως να την νομιμοποιήσει από το ελληνικό Κοινοβούλιο με αντισυνταγματικές διαδικασίες και ίντριγκες παρά την οργισμένη αντίδραση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Εκεί φτάσαμε!
Πάτος και απόπατος!
Παρακάτω και πιο μπόχα δεν πάει.
Η verbal note των Σκοπίων ισοδυναμεί με Casus belli προς πάσαν κατεύθυνση.
Τον λόγο έχει πλέον ο ελληνικός λαός.
Δεν αναγνωρίζουμε τις υπογραφές σας στην κατάπτυστη συμφωνία.
Μόνο η υπογραφή του λαού θα μετρήσει.
Του λαού που υπέγραψε με το αίμα του την απελευθέρωση της Μακεδονίας.
Του λαού που άμα κληθεί, θα υπογράψει ξανά με το αίμα του την υπεράσπιση της Μακεδονίας και της Ελλάδος.
Μόνο η υπογραφή του ελληνικού λαού μετράει!
Καμμία άλλη!
17.1.2019.
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ, ΣΚΟΠΙΑ, ΣΚΟΠΙΑΝΟ, ΠΓΔΜ, FYROM, ΓΚΟΥΣΚΟΣ, Ρηματικη διακοΙνωση, διακοινωση, Υψηλη Πυλη, Ελλαδα, Ελληνοτουρκικος πολεμος, 1897, Σερβια, Βουλγαρια, Μαυροβουνιο, Οθωμανικη Αυτοκρατορια, Βαλκανικος Πολεμος, 1912, τελεσιγραφο, πρεσβυς, Ιταλια, Γκρατσι, Μεταξας, 28η Οκτωβριου 1940, 1940, Τσιπρας
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook