Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ (ΖΟΡΜΠΑ) ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
ΥΣΤΕΡΑ
ΑΠΟ ΠΡΟΔΟΣΙΑ…
Ο ΥΠΟΠΤΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ
ΜΟΝΗΣ ΑΙΜΥΑΛΩΝ
ΑΠΑΡΗΓΟΡΗΤΟΣ Ο
ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΥ
ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΤΟΥ
Στις αρχές του 1800, ο επαναστατικός αναβρασμός που
επικρατούσε στα Βαλκάνια για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού, αποτελούσε
έναν διαρκή πονοκέφαλο στους Τούρκους.
Στον ελλαδικό χώρο οι Κλέφτες και Αρματολοί άρχισαν
να προετοιμάζουν την Επανάσταση του 1821. Τον Νοέμβριο του 1805, ο πατριάρχης ο
Καλλίνικος Ε' εξέδωσε αφορισμό κατά των κλεφτών της Πελοποννήσου και με
εγκύκλιο του που διαβάστηκε στις εκκλησίες υποχρέωνε τους ιερείς και το ποίμνιο
όχι μόνον να μην τροφοδοτούν τους κλέφτες, αλλά και να τους προδίδουν στην τουρκική
εξουσία.
Την 1ην Φεβρουαρίου 1806 έξι κλέφτες υπό τον Γιάννη (Ζορμπά) Κολοκοτρώνη, τον μικρό και αγαπημένο αδελφό του Γέρου του Μοριά ζήτησαν προστασία και τροφοδοσία στην Μονή Αιμυαλών Δημητσάνας.
 |
Ο ΛΗΝΟΣ ΤΩΝ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΑΙΩΝ.
Όταν πλησίασαν εξαντλημένοι την μονή ο ηγούμενος που κλάδευε το αμπέλι τους υποδέχτηκε και τους έκρυψε στο ληνό[1] προσφέροντάς τους φαγητό και κρασί. Ο ηγούμενος όμως έφυγε και πήγε στην Δημητσάνα και «τους πρόδωσε ενθουσιωδώς» στους Τούρκους ότι: «στον ληνό της μονής κρύβονται οι Κολοκοτρωναίοι».
 |
| Και η σχετική επιγραφή του... |
Σε λίγο τουρκικό απόσπασμα πήγε στην μονή και
πολιόρκησε τους κλέφτες. Οι Κολοκοτρωναίοι άρχισαν να βάλουν από τις
πολεμίστρες κατά των Τούρκων, οι οποίοι είχαν περικυκλώσει τον ληνό. Οι Τούρκοι
βλέποντας πως δεν είναι εύκολη η αντιμετώπισή τους ανάμειξαν θειάφι με κερί
φτιάχνοντάς το μικρές μπάλλες, που εκσφενδόνιζαν αναμμένες στον ληνό, όπου μέσα
υπήρχαν κληματόβεργες. Έτσι αφού παραδόθηκε ο ληνός στο πυρ, αναγκάζονται οι
πολιορκημένοι να πραγματοποιήσουν ηρωική έξοδο. Πρώτος εξέρχεται ο Γιάννης
Ζορμπάς βλαστημώντας τους Τούρκους και τον καλόγερο. Αψηφώντας τους
πυροβολισμούς και την φωτιά εξέρχεται βάλλοντας κατά των Τούρκων και μαχόμενος
ηρωικά πέφτει, εφ’ όσον έπεφταν αρκετά βόλια στην πόρτα του ληνού. Μετά από τον
Ζορμπά πέφτουν ηρωικά και οι υπόλοιποι έξι σύντροφοί του. Για εκφοβισμό και
συμμόρφωση των κλεφτών και των ραγιάδων οι Τούρκοι τους έκοψαν τα κεφάλια και
αφού τα παλούκωσαν τα διαπόμπευαν μέσα στην Δημητσάνα. Στην συνέχεια τα πήγαν
στην Τρίπολη περνώντας από κάθε πόλη και χωριό. Όταν έφθασαν στην Τρίπολη έδωσε
εντολή ο πασάς να τα παλουκώσουν στην μέση της πλατείας και δίπλα από τα δυο
μεγάλα πλατάνια εκεί που κρέμαγαν τους ονομαστούς κλέφτες, που έπιαναν
αιχμάλωτους. Είναι η πλατεία που σήμερα έχει πάρει το όνομα του στρατηγού
Θεόδωρου Κολοκοτρώνη…
Μετά από αυτό το γεγονός ο Κολοκοτρώνης αποφάσισε να πυρπολήσει την Μονή Αιμυαλών και να σκοτώσει τον προδότη ηγούμενο και τους καλογέρους, αλλά ύστερα από πιέσεις των συντρόφων του έφυγε από την Δημητσάνα και τον Μοριά για την Ζάκυνθο, όσο το πιο γρηγορότερα μπορούσε, διότι όπως έλεγε: «Δεν μας χωράει άλλο εδώ ο τόπος».
Όπως αναφέρει η λαϊκή παράδοση ο Κολοκοτρώνης, αγνάντευε
με το κιάλι του από το απέναντι βουνό την
Κλινίτσα και είδε τον χαμό των παλληκαριών.
Σήμερα στην θέση αυτή για ανάμνηση έχει στηθεί ένας μεγάλος σταυρός. Η λαϊκή
μούσα από αυτά τα γεγονότα διέσωσε το γνωστό δημοτικό τραγούδι:
"Καλόγερος εκλάδευε στις Αιμυαλούς τ' αμπέλι
κι οι Κλέφτες τον αγνάντευαν από ψηλή ραχούλα
βλέπει από πέρα κι έρχονται τον Γιώργο και τον Γιάννη.
Γεια σου χαρά σου ’γούμενε. Καλώς τα παλληκάρια.
Για κρύψε μας καλόγερε, κρύψε μας μπουραζιέρη,
ψωμί κρασί για φέρε μας ‘τ' είμαστε πεινασμένα...
Τήρα καλά καλόγερε να μη μας μαρτυρήσεις...
Ο Θοδωρής αγνάντευε ψηλά από την Κλινίτσα
και των συντρόφων μίλησε, της συντροφιάς του λέει.
Σηκώτε για να φύγουμε στην Ζάκυνθο να πάμε
‘τι μας εζώσαν τα σκυλιά, οι άπιστοι μουρτάτες.[2]
Από την αποτυχημένη επανάσταση του 1770 τα «Ορλωφικά» έως και το 1821, 70 Κολοκοτρωναίοι έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδας μας. Αυτούς τους γνήσιους αγωνιστές οι συνεργάτες των Τούρκων τους αποκαλούσαν κατσαπλιάδες και τους κυνηγούσαν τα αποσπάσματα της εκκλησίας με διαταγή του πατριαρχείου.
Σήμερα, ο «Ληνός των
Κολοκοτρωναίων» είναι... τουριστικό αξιοθέατο!!!
Για ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Επανασταση, Βαλκανια, οθωμανικη Αυτοκρατορια, Τουρκια, Κλεφτες, Αρματολοι, Επανασταση, 1821, πατριαρχης Καλλινικος Ε, αφορισμος, Πελοποννησος, εγκυκλιος, εκκλησια, ιερεας, προδοσια, Ζορμπας, Κολοκοτρωνης, Μονη Αιμυαλων Δημητσανας, ηγουμενος, αμπελι, ληνος, Δημητσανα, Κολοκοτρωναιοι, θειαφι, κερι, κληματοβεργα, πολιορκημενοι, Εξοδος, καλογερος, ραγιας, αποκεφαλισμος, παλουκωμα, διαπομπευση, Τριπολη, πασας, πλατεια, πλατανι, κρεμασμα, αιχμαλωτος, Αιμυαλων, Ζακυνθος, κιαλι, Κλινιτσα, σταυρος, δημοτικο τραγουδι, Αιμυαλου, μπουραζιερης, μουρτατης, κατσαπλιας, πατριαρχειο, σταφυλια, Αρκαδια
[1] Ο ληνός είναι ένα παραδοσιακό αγροτικό κτίσμα, που χρησίμευε και
σαν βοηθητικός εργαστηριακός χώρος. Αποθήκευαν τα σταφύλια, τα πατούσαν ή
έκαναν πρόχειρο βρασμό του μούστου. Εξυπηρετούσε και την εποχική κατοίκηση των
μικροκαλλιεργητών τότε που στα χωράφια ή στα αμπέλια δούλευαν «ήλιο με ήλιο».
[2] ΠΗΓΗ: Ασημακόπουλου Ι. «Αναζητώντας τις Ρίζες
μας», Αθήναι, 2001.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook