Το κούρεμα και το
χτένισμα
μιας αρχαίας Ελληνίδας
αριστοκράτισσας,
του 17ου αι. π.Χ.
από τοιχογραφία
του Ακρωτηρίου Θήρας
Της κομμώτριας Μαρίας Κυρίζογλου
Σε μια λεπτομέρεια αρχαίας τοιχογραφίας[1] από το
Ακρωτήρι της Θήρας, βλέπουμε μια κυρία, αριστοκρατική, με περίτεχνη κόμμωση και
πολύτιμα κοσμήματα.
Τότε υπήρχε παντού ποιότητα,
παντού ιεροτελεστία! Κομμάτι της γυναικείας φύσης ήταν να ασχολούνται οι
γυναίκες με τα μαλλιά τους…
Το συγκεκριμένο κούρεμα
συνήθως πηγαίνει στις γυναίκες που έχουν οβάλ πρόσωπο και όχι πολύ ψηλό λαιμό.
Για να γίνει αυτό το κούρεμα,
σήμερα, χρειάζεται πολύ καλό λούσιμο, βάζοντας ένα ουδέτερο σαμπουάν στο κεφάλι
της γυναίκας. Η κομμώτρια ξεκινά να τρίβει τα μαλλιά από την κορυφή, με
κυκλικές κινήσεις και πολύ απαλά στην αρχή, αλλά πιέζει σε κάποια σημεία με τις
άκρες των δακτύλων της. Αφού κάνει αυτήν την διαδικασία σε όλο το κεφάλι
περιμετρικά, ξεπλένει πολύ καλά και το κάνει και δεύτερη φορά, ακριβώς το ίδιο.
Ξεπλένει με χλιαρό προς ζεστό νερό, πολύ καλά ανασηκώνοντας τα μαλλιά λίγο-λίγο
και τα στραγγίζει. Ύστερα βάζει μια κρέμα μαλακτική για να είναι πιο ευκολοχτένιστα.
Τα σκουπίζει και προχωρά στο επόμενο βήμα.
Αφού σκουπίσει το κεφάλι,
ταμπονάρει με την πετσέτα τα μαλλιά πολύ απαλά, όμως, γιατί όταν είναι
βρεγμένα είναι πιο εύθραυστα και μπορεί
να σπάσουν και να τραυματιστούν. Τα χτενίζει με μια αραιή χτένα, ξεκινώντας από
τις άκρες χαμηλά και ανεβαίνει σταδιακά, κτενίζοντας μέχρι το δέρμα της
κεφαλής. Κάνει μια χωρίστρα από το κέντρο του μετώπου έως την κορυφή του
κεφαλιού. Μετά από την κορυφή και μέχρι το πίσω μέρος του αυτιού κάνει την
δεξιά χωρίστρα και το ίδιο από την αριστερή πλευρά του κεφαλιού. Πιάνει τα μαλλιά
τα πίσω και κάνει οριζόντιες χωρίστρες και αρχίζει να κουρεύει, παίρνοντας μια
τούφα για οδηγό. Σταδιακά ανεβαίνει με την ίδια τακτική. Κουρεύει μέχρι να φτάσει
στην κορυφή του κεφαλιού, όπου έγιναν οι χωρίστρες. Τώρα, όμως, αρχίζει και
παίρνει κάθετες, χωριστές, τούφα-τούφα μαλλιών. Τις βάζει πίσω από το αυτί και
κουρεύει με οδηγό μια από τα μαλλιά που έχει κουρέψει από την πίσω πλευρά. Το
ίδιο κάνει και από την αριστερή πλευρά και τελειώνει κοιτάζοντας αν οι δύο
πλευρές είναι ίδιες ίσες. Ένας τελευταίος έλεγχος και περνά στο στέγνωμα. Βάζει
ένα προϊόν λείανσης με κερατίνη και έλαια. Στεγνώνει πολύ καλά. Χωρίζει πάλι τα
μαλλιά με οριζόντιες χωρίστρες και παίρνει τούφα, ίδια με το μήκος της
βούρτσας, όπου κάνει και το τελικό χτένισμα. (Η θερμοκρασία από το πιστολάκι
πρέπει να είναι μέτρια προς δυνατή, αλλά να μην ακουμπά την τρίχα για να μην
την κάψει). Τέλος βάζει λίγη λακ στον αέρα, επάνω από το κεφάλι και με… γεια!
Πιο παλαιά το κούρεμα αυτό
ήταν λίγο πιο συντηρητικό. θα έλεγα πιο επίσημο. και το έκαναν οι γυναίκες άνω
των 35 χρόνων. Σήμερα, όμως, είναι πολύ εύχρηστο και το κάνουν σχεδόν όλες οι
γυναίκες από 16 μέχρι και 66 χρόνων…
Όσο για την τρίχα και την
ποιότητά της δεν έχει σημασία. Σήμερα υπάρχουν στο εμπόριο πολλά είδη για να
φτιάξεις τα μαλλιά σου (πιστολάκι, σίδερο ισιώματος, μπουκλερί κλπ.) γι’ αυτό
δεν έχει σημασία αν το μαλλί είναι λεπτό ή σγουρό ή ίσιο.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: κουρεμα, χτενισμα, αρχαια Ελληνιδα, γυναικα, αριστοκρατισσα, τοιχογραφια, Ακρωτηρι, Θηρα, Σαντορινη, κομμωτρια, κομμωση, Κυριζογλου, αδυτο, Ξεστη
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook