«ΦΑΚΕΛΟΣ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ:
ΚΛΟΠΗ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
ΤΟΥ ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ»
ΓΟΥΡΖΗΣ, ΖΗΒΑΣ, ΠΕΤΑΛΑΣ στην Zivasart Gallery
Τρεις φίλοι, σύγχρονοι ζωγράφοι και
χαράκτες, ανακαλύπτουν ένα χωροχρονικό κενό μέσω του οποίου εκπληρώνουν ένα
όνειρό τους: Ταξειδεύοντας πίσω στον χρόνο εισέρχονται στο εργαστήρι του
ινδάλματός τους, Λεονάρντο ντα Βίντσι, και βρίσκονται ανάμεσα στα περίφημα έργα
και τα σχέδιά του, ίσως και άλλων, που δεν είναι έως σήμερα γνωστά...
Αφού εξερευνούν εκστασιασμένοι τον
χώρο στο τέλος οικειοποιούνται, κλέβουν όσα σχέδια τους εντυπωσιάζουν και
επιστρέφουν μ' αυτά στο παρόν, όπου δημιουργούν τα δικά τους έργα, ως εικαστικά
σχόλια των έργων του θρυλικού Λεονάρντο.
Πεντακόσια χρόνια μετά τον θάνατό του,
η Zivasart Gallery (Παντανάσσης 1, ΤΚ 15125 Μαρούσι), παρουσιάζει αυτά τα έργα των τριών φίλων (Γιάννης Γουρζής,
Νίκος Ζήβας, Μίλτος Πεταλάς) με σχέδια, χαρακτικά και υαλογραφήματα.
ΚΛΟΠΗ;
Ή ΑΛΛΗ ΕΚΔΟΧΗ;
Του Σέργιου Γκάκα[1]
Κείμενο ειδικά γραμμένο για τον
κατάλογο
της έκθεσης των Γουρζή, Ζήβα, Πεταλά στην Zivasart gallery
«Παρά την αποπνικτική ζέστη στο άθλιο
καπηλειό, οι τρεις τύποι φοράνε τις μακριές μαύρες κάπες τους. Θέλουν να
κρύψουν τα αταίριαστα με την εποχή ρούχα τους. Χύνουν κρυφά το κρασί τους στο
βρώμικο πάτωμα και γεμίζουν συνέχεια το ποτήρι του Σαλάι. Αυτός, ο πιο πονηρός
από τους μαθητές του Λεονάρντο, είναι μεθυσμένος, έχει ιδρώσει και με δυσκολία
κρατάει τα μάτια του ανοιχτά. Σηκώνει το ποτήρι και το αδειάζει. Μουρμουρίζει
κάτι σαν προσευχή και αμέσως μετά το κεφάλι του πέφτει στο τραπέζι. Η ανάσα του
μετατρέπεται σε ροχαλητό. Οι τρεις τύποι ελέγχουν διακριτικά το καπηλειό. Οι
άλλοι θαμώνες δεν έχουν αντιληφθεί το παραμικρό, άλλωστε οι κατάστασή τους δεν
διαφέρει και πολύ από αυτή του Σαλάι. Ο Γ. πληρώνει τον ταβερνιάρη, ο Π. πιάνει
από τις μασχάλες τον μεθυσμένο και τον ανασηκώνει. Ο Ζ. βγάζει
ταχυδακτυλουργικά ένα στιλέτο και κόβει το σκοινί που κρατάει δεμένο στη ζώνη
του λιπόθυμου μαθητή του Λεονάρντο, ένα μπρούτζινο κλειδί. Οι τρεις
μαυροντυμένοι βγαίνουν από το καπηλειό, σηκώνουν τις κουκούλες τους και
βαδίζουν κάτω από τη φλωρεντίνικη βροχή. Ο Ζ. προπορεύεται κρατώντας το κλειδί
στο αριστερό του χέρι και στο δεξί το στιλέτο. Ο Γ. και ο Π. βγάζουν ταυτόχρονα
από το θηκάρι τους δύο όμοια στιλέτα. Τα μάτια τους αστράφτουν. Αν τους δεις
από ψηλά θα καταλάβεις ότι παρά το σκοτάδι και τις λάσπες βαδίζουν διατηρώντας
τις αναλογίες ενός τέλειου ισοσκελούς τριγώνου. Μπροστά από την πόρτα του εργαστηρίου
ο προπορευόμενος Ζ. σταματάει. Κάνει μεταβολή και αντικρίζει τους δύο
συντρόφους του. Η βροχή δυναμώνει. Οι αστραπές δημιουργούν αλλόκοτες σκιές στην
πόρτα του εργαστηρίου. Τα τρία στιλέτα υψώνονται. Το τρίγωνο διαλύεται από την
κυκλική κίνησή τους που μοιάζει χορευτική. Ο καθένας προσπαθεί να διαλέξει τον
πρώτο του στόχο. Μόνο ένας θα μπει στο εργαστήριο, έτσι έχουν συμφωνήσει. Μάχη
μέχρι τέλους. Βήματα μέσα στις λάσπες. Τα στιλέτα προτεταμένα. Κοφτές ανάσες.
Δύο λεπτά. Ο Ζ. που έχει πρόσωπο στο εργαστήριο κοκκαλώνει. Το βλέμμα του,
τρομαγμένο, καρφώνεται στην πόρτα. Οι άλλοι δύο το ακολουθούν. Η πόρτα είναι
ανοιχτή. Ένας αναμαλλιασμένος γέρος, με μια δάδα στο χέρι κι ένα κουτάβι στην
αγκαλιά, τους κοιτάζει απορημένος. Σιωπή. Μόνο η βροχή. Μετά από λίγο ο γέρος
λέει: «Άσχημη νύχτα. Γιατί δεν έρχεστε μέσα να ζεσταθείτε; Έχω καλό κρασί,
όμορφες γυναίκες και παράξενους άντρες που μοιάζουν ζωντανοί. Ελάτε, δεν θα με
ενοχλήσετε. Αφού το ξέρετε, κοιμάμαι ελάχιστα. Και φυσικά, φεύγοντας, μπορείτε
να πάρετε μαζί σας ό,τι θέλετε. Καλλιτέχνες είστε άλλωστε».
ΠΗΓΗ: Zivasart Gallery.
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
[1]
Ο Σέργιος Γκάκας είναι πρόεδρος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων
Αστυνομικής Λογοτεχνίας.
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Λεοναρντο ντα Βιντσι, σχεδια, Βιντσι, Γουρζης, Ζηβας, Πεταλας, ντα Βιντσι, Γκαγκας
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook