Το ΔΕΝΔΡΟ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ και η επανεύρεση της χαμένης σοφίας - Η πιο σημαντική, αλλά χαμένη κληρονομιά από τους αρχαίους Αθηναίους - του Χαρ. Κοσμά


Το ΔΕΝΔΡΟ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ
και η επανεύρεση
της χαμένης σοφίας

Η πιο σημαντική,
αλλά χαμένη κληρονομιά
από τους αρχαίους Αθηναίους



Όταν κάποιος έρχεται στην Αθήνα, είναι σημαντικό να μάθει τι είναι σημαντικό για τούς Αθηναίους, και αυτό είναι το ΔΕΝΔΡΟ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ, γιατί εθεωρείτο ότι ήταν το δώρο της πιο σεβαστής θεότητας των αρχαίων Αθηναίων, της θεάς Αθηνάς.

Η θεά Αθηνά θεωρούνταν ότι ήταν η θεότητα της σοφίας, της νέας ζωής και προστάτης των διανοουμένων. Είχε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά συγκεντρωμένα επάνω της.

Επίσης αναφορικά με την Ελιά γνωρίζουμε από τις παραδόσεις ότι οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν καθιερώσει ένα έθιμο να δίνουν ένα κλάδο Ελαίας στους ξένους.

Πολύς κόσμος πιστεύει σήμερα ότι αυτό αποτελούσε μία συμβολική χειρονομία, (λένε) εκδήλωσης ειρηνικών προθέσεων. Όμως σήμερα θέλω να προτείνω μια πιο πλήρη ερμηνεία. Μια ερμηνεία που δεν ανατρέπει αλλά συμπληρώνει με καίριες λεπτομέρειες τον παλαιό μύθο. Και μάλιστα λεπτομέρειες πού σήμερα είναι περισσότερο χρήσιμες από ποτέ άλλοτε.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι έχουμε χάσει το 98% της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας και επίσης λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι το 2006 η επιστήμη ανακάλυψε ότι το ελαιόλαδο περιέχει ένα σύμπλεγμα θρεπτικών ουσιών κρίσιμων για την ανάπτυξη του εγκεφάλου, για το οποίο σύμπλεγμα (θρεπτικών ουσιών) έχουμε αυστηρά μόνο δύο πηγές πρόσληψης, το μητρικό γάλα και το ελαιόλαδο;
Λαμβάνοντας λοιπόν υπ’ όψιν τα δύο γεγονότα που προαναφέρθηκαν, πιθανολογώ ότι οι Αρχαίοι Αθηναίοι γνώριζαν από τότε την σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση ελαιολάδου και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, και γι’ αυτό είχαν επιφορτίσει με όλες αυτές τις ιδιαίτερες ιδιότητες μία θεότητα (την θεά Αθηνά), δηλαδή να είναι η προστάτιδα των διανοουμένων και να έχει φέρε ως δώρο τίποτα άλλο από το δένδρο της ελιάς.
Περαιτέρω αναφορικά με το έθιμο να δίνουν κλαδί ελιάς προς τους ξένους, πιστεύω ότι δεν ήταν μία συμβολική χειρονομία. Οι αρχαίοι Αθηναίοι ήταν σε όλα τους πρακτικοί άνθρωποι, το γνωρίζουμε από πολλές πηγές.

Πιστεύω επομένως ότι ο πραγματικός λόγος για τον οποίον είχαν καθιερώσει αυτό το έθιμο ήταν για να δώσουν και στους ξένους την ευκαιρία να καταναλώσουν ελαιόλαδο μακροπρόθεσμα, κατά συνέπεια να έχουν και αυτοί την ευκαιρία για πνευματική ανάπτυξη και έτσι να αποκτήσουν την ΦΑΝΤΑΣΙΑ η οποία απαιτείται για την κατανόηση και αναγνώριση της αξίας της ΕΙΡΗΝΗΣ ! Γιατί η αντίληψη περί της αξίας της ειρήνης δεν είναι «κοινός τόπος», αλλά απαιτεί το ανώτατο επίπεδο πνευματικής στάθμης

1.11.2016

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΕΛΙΑ, ΕΔΩ.


ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: ελια, ελαιολαδο, Αθηνα

Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ