Σε αναζήτηση της
«γεωπολιτικής
μεσότητος»
Του Ι. Σ. Φριτζαλά
Την
ίδια ώρα που οι Η.Π.Α., εμμένοντας στην «νοοτροπία του μηδενικού αθροίσματος»,
επικαιροποιούν ανά τακτά διαστήματα τις οικονομικές κυρώσεις εις βάρος της
Ρωσίας και εντείνουν την πολιτική επιβολής δασμών στις εξαγωγές της Κίνας, οι
διμερείς σχέσεις των δύο κρατών εμπλουτίζονται, εγκαινιάζοντας μία «νέα εποχή» στην
μεταξύ τους στρατηγική συνεργασία. Οι συναντήσεις του Ρώσου Προέδρου Putin με τον Κινέζο
ομόλογό του Xi Jinping, στο πλαίσιο του Διεθνούς Οικονομικού Forum της Αγίας
Πετρούπολης, θα αποτελεί σημείο αναφοράς των ιστορικών του μέλλοντος, οι οποίοι
θα κληθούν να ερμηνεύσουν τις αιτίες της κατάρρευσης της αμερικανικής ηγεμονίας
και της συνεπακόλουθης αποδόμησης της ευρωατλαντικής αρχιτεκτονικής. Οι «σεισμικές
δονήσεις» πλέον είναι αρκετά ισχυρές για να μην γίνονται αντιληπτές, ενώ η
φαινομενική διατήρηση της συνοχής του διεθνούς status-quo υπό την αμερικανική ηγεμονία αποτελεί
απλά μία ψευδαίσθηση. Μία ρεαλιστική οπτική των εξελίξεων οδηγεί στο συμπέρασμα
πως τίποτα δεν θα είναι το ίδιο από την 5η Ιουνίου 2019 και εντεύθεν.
Την
ίδια στιγμή, η αναλυτική σκέψη στην Ελλάδα φαίνεται ανίκανη ή έστω απρόθυμη να
ακολουθήσει τις κοσμογονικές αλλαγές που επιτελούνται. Είναι, κατά την άποψή
μου, προφανές πως η επικεντρωμένη στα δυτικά (και κυρίως στα αγγλοσαξωνικά)
στερεότυπα ελληνική διεθνολογική και γεωπολιτική διανόηση διαθέτει εξαιρετικά
περιορισμένα αντανακλαστικά για να διακρίνει την διαδικασία μετασχηματισμού της
«παγκοσμίου νήσου», να ερμηνεύσει τις επιτελούμενες αλλαγές και να καταθέσει
συγκροτημένες προτάσεις τόσο για την θέση και τον ρόλο της Ελλάδος στην
μετα-δυτική τάξη πραγμάτων, όσο και για την συμβολή του Ελληνισμού και της
ελληνορθοδόξου γεωφιλοσοφίας στην διαμόρφωση ενός «μετα-φιλελεύθερου» κόσμου. Απαιτούνται
νέες ιδέες, βασισμένες στην ελληνική κοσμοαντίληψη και βιοθεώρηση, οι οποίες θα
συμπληρώσουν τα τεράστια κενά στις επικρατούσες πολιτικές θεωρίες της «διανοίας
ἐνδεεστέρας» Δύσης, καθώς και στις εναλλακτικές κοσμοαντιλήψεις της «ἂθυμης» Ανατολής[1], με
σκοπό την διαμόρφωση της κοσμοθεωρίας της «γεωπολιτικής μεσότητας». Ήρθε πλέον
η ώρα να απεγκλωβιστούμε από τον μικρόκοσμο του πεπερασμένου και να εισέλθουμε
στον μακρόκοσμο του απείρου. Ο κόσμος αλλάζει και η αντίστροφη μέτρηση έχει
αρχίσει…
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
[1]
«τὰ μὲν γὰρ ἐν τοῖς ψυχροῖς τόποις ἔθνη καὶ τὰ περὶ τὴν Εὐρώπην θυμοῦ μέν
ἐστι πλήρη, διανοίας δὲ ἐνδεέστερα καὶ τέχνης, διόπερ ἐλεύθερα μὲν διατελεῖ μᾶλλον,
ἀπολίτευτα δὲ καὶ τῶν πλησίον ἄρχειν οὐ δυνάμενα· τὰ δὲ
περὶ τὴν Ἀσίαν διανοητικὰ μὲν καὶ τεχνικὰ τὴν ψυχήν, ἄθυμα δέ, διόπερ ἀρχόμενα
καὶ δουλεύοντα διατελεῖ· τὸ δὲ τῶν Ἑλλήνων γένος, ὥσπερ μεσεύει κατὰ τοὺς
τόπους, οὕτως ἀμφοῖν μετέχει. καὶ γὰρ ἔνθυμον καὶ διανοητικόν ἐστιν· διόπερ ἐλεύθερόν
τε διατελεῖ καὶ βέλτιστα πολιτευόμενον καὶ δυνάμενον ἄρχειν πάντων, μιᾶς
τυγχάνον πολιτείας.»
(Ἀριστοτέλης,
«Πολιτικά», 1327b, 23).
ΛΕΞΕΙΣ: Ρωσια, Πουτιν, Κινα, ΗΠΑ, Φριτζαλας, γεωπολιτικη, μεσοτητα, Αριστοτελης, Πολιτικα
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook