Γερμανική έκδοση του 1901 για τον ΟΛΙΣΤΙΚΟ ΙΑΤΡΟ, ΔΙΟΚΛΗ, από την ΚΑΡΥΣΤΟ - της Β. Βαρελά


Γερμανική έκδοση του 1901
για τον ΟΛΙΣΤΙΚΟ ΙΑΤΡΟ,
ΔΙΟΚΛΗ,
από την ΚΑΡΥΣΤΟ


ΔΙΟΚΛΗΣ.
Ο μεγαλύτερος γιατρός μετά τον Ιπποκράτη ήταν Καρυστινός.
Και όμως γνωρίζουμε τόσα λίγα για τον σπουδαίο αυτό πρόγονο μας. Η συμπατριώτισσα μας Φαίης Λυσσαίου / Fay Lyssaiou στα πλαίσια της μεταπτυχιακής της διατριβής, παρουσίασε μία ολοκληρωμένη εργασία η οποία σύντομα θα εκδοθεί και σε βιβλίο προκειμένου το σύνολο του Ελληνισμού να έχει πρόσβαση στην ιστορία αυτού του λαμπρού Έλληνα.
Καλό θα ήταν να πραγματοποιηθεί μία παρουσίαση της εργασίας της στην Κάρυστο που είναι και η πατρίδα του Διοκλή. ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;

Η έκδοση στα γερμανικά το 1901 για τον Διοκλή
έχει τίτλο «Die fragmente der sikelischen ärzte Akron, Philistionund des Diokles von Karystos»
«Σπαράγματα των Σικελιωτών(*) ιατρών Άκρονος, Φιλιστίου
και του Διοκλέους από την Καρυστο»,
έκδοση von Max Wellmann.
Βερολίνο, Weidmann, 1901.

Ακολουθεί μία μικρή εισαγωγή του έργου...

Διοκλῆς ὁ Καρύστιος
Τό Ἔργο καί ἡ Συμβολή του
στήν Ἀρχαία Ἑλληνική Ἰατρική

παροῦσα ἐργασία ἀποσκοπεῖ στό νά μᾶς συστήσει καί νά μᾶς γνωρίσει μία σημαντική, ἀλλά καί ἀγνοημένη ἀπό τήν ἑλληνόφωνη, κυρίως, βιβλιογραφία, μορφή τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς ἰατρικῆς, τόν Διοκλῆ τόν Καρύστιο.

Μέ τήν εὐκαιρία αὐτή παρέχεται ἡ δυνατότητα μιᾶς ἐμπεριστατωμένης γνώσης τοῦ εὐρύτατου θεραπευτικοῦ-κλινικοῦ του ἔργου, τό ὁποῖο φαίνεται νά ἐπιβίωσε καί νά ἐπέδρασε σημαντικά στήν ἐξέλιξη τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης, ἐνῶ ὁρισμένες ἐκ τῶν ἀπόψεων του συνεχίζουν νά συγκλίνουν καί νά τροφοδοτοῦν σύγχρονους προβληματισμούς τῆς θεραπευτικῆς τέχνης, παραμένουσες κατ’ αὐτόν τόν τρόπο ἐξαιρετικά ἐπίκαιρες.

Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι ἀποκαλοῦσαν τόν Διοκλῆ ὡς τόν «νεώτερο Ἱπποκράτη», ὅτι ὁ Ρωμαῖος φυσιοδίφης, φυσικός καί φιλόσοφος τοῦ 1ου αἰώνα μ.Χ. Πλίνιος ὁ Πρεσβύτερος τόν θεωροῦσε δεύτερο σέ φήμη μετά ἀπό τόν Ἱπποκράτη, ἐνῶ ὁ Sigerist (1974) τόν ἀποκαλοῦσε «ἀρχηγό τῶν διαδόχων του Ἱπποκράτους».
Τόν 4ο αἰώνα ἔρχεται στήν Ἀθήνα, ἀπό τήν Κάρυστο τῆς Εὐβοίας, ὁ Διοκλῆς ἔχοντας ἤδη ἀποκτήσει ἱκανές ἰατρικές γνώσεις ἀπό τόν ἰατρό πατέρα τοῦ Ἀρχίδαμο.

Ὑπάρχουν βάσιμες ἐνδείξεις, σύμφωνα μέ τόν Van der Eijk (2000), ὅτι ὁ Διοκλῆς διατηροῦσε σημαντικές σχέσεις μέ ἰατρούς καί φιλοσόφους στοχαστές τῆς ἐποχῆς του. Συγκεκριμένα, γνώριζε ἕναν μεγάλο ἀριθμό Ἱπποκρατικῶν συγγραμμάτων, ἀπό τά ὁποῖα καί εἶχε ἐπηρεαστεῖ, ἐνῶ διαφαίνεται σέ σημαντικό βαθμό ἡ ἐξοικείωσή του μέ τίς ἀπόψεις τοῦ Ἀριστοτέλους, τοῦ Θεοφράστου καί τοῦ Ἐμπεδοκλέους.

Θεωρήθηκε ὡς ὁ βασικός ἐκπρόσωπος τῆς Δογματικῆς σχολῆς, ἡ ὁποία εἰσήγαγε φιλοσοφικούς προβληματισμούς στήν Ἱπποκρατική θεωρία. Παρ’ὅλα αὐτά ἀντιστεκόταν στή θεωρία καί στή συνεχόμενη τάση του νά ψάχνει κανείς νά βρίσκει πάντα μία αἰτία (Sharma,2012), γεγονός πού τόν κατέστησε νά θεωρεῖται ὡς ἀνεξάρτητος ἰατρός ἀπό ὁποιαδήποτε σχολή.

Διεδραμάτισε ἕναν ἰδιαίτερα σημαντικό ρόλο στή διάδοση τῶν ἰατρικῶν ἀπόψεων καί ἀντιλήψεων σέ ἕνα εὐρύτερο κοινό τῶν τότε ἑλληνικῶν πόλεων, μιᾶς καί εἶναι ὁ πρῶτος ὁ ὁποῖος συνέταξε τά συγγράμματά του στήν πιό εὐκολονόητη Ἀττική διάλεκτο σέ ἀντίθεση μέ τή μέχρι τότε χρησιμοποιούμενη Ἰωνική διάλεκτο.

Ὁ Διοκλῆς, μέ τό θεμελιῶδες ἔργο του συνολικά, καταφέρνει νά ἀποτυπώσει μέσῳ, κυρίως, ἐμπειρικῶν ἀποδείξεων, νέες ἔννοιες καί προβληματισμούς, μελετώντας μία τεράστια ποικιλία θεμάτων ὅπως ἡ ἀνατομία – σύμφωνα μέ τόν Γαληνό εἷναι ὁ πρῶτος πού χρησιμοποιεῖ τόν ὅρο «ἀνατομία» -, ἡ φυσιολογία, ἡ πέψη, ὁ πυρετός, ἡ πρόγνωση, ἡ παθολογία, ἡ θεραπευτική, οἱ ἐπίδεσμοι, ἡ γυναικολογία, ἡ ἐμβρυολογία, ἡ χειρουργική, ἡ διαιτητική, ἡ ὑγιεινή καί ἡ διατροφή.

Ἀναφερόμενος στίς νόσους, σέ ἀντίθεση μέ τούς Ἱπποκρατικούς, οἱ ὁποῖοι διχάζονταν ἀνάμεσα στίς δύο θεραπευτικές μεθόδους τῶν ὁμοίων καί τῶν ἐναντίων, διατύπωσε μέ σαφήνεια τήν ἀντίληψη ὅτι ἡ θεραπεία καί ἡ ἀνακούφιση τῶν νόσων ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ὁμοιότητα τῶν συμπτωμάτων τῶν νόσων μέ τήν ἰδιοσυστασία τοῦ νοσοῦντα, τήν ἡλικία του καί τίς κλιματολογικές περιβαλλοντολογικές συνθῆκες

Ἀποσαφήνισε ἐπίσης τό γεγονός πώς ὁ πυρετός δέν συνιστᾶ, ὅπως πίστευαν μέχρι τότε, νόσο ἀλλά σύμπτωμα μίας νόσου.

Ταυτόχρονα ἀντιμετώπιζε τόν ἀνθρώπινο ὀργανισμό ὡς ὅλον, θεωρώντας πώς δέν εἶναι δυνατόν νά θεραπεύσει κανείς ἕνα μεμονωμένο μέλος τοῦ ὀργανισμοῦ ἄν δέν ἔχει ἐπίγνωση ὁλόκληρης τῆς λειτουργίας τοῦ σώματος.

όλον > ολιστική

Σχετικά μέ τή θεραπευτική καί τήν χειρουργική ἡ προσφορά τοῦ εἶναι ἐξαιρετικά σημαντική. Σύμφωνα μέ τόν Κακριδῆ (2012) ὁ Διοκλῆς ἐκφράζει μία ἀποκαλυπτική καί καινοτόμο ἀντίληψη, ἡ ὁποία κατά τή γνώμη μας δέν περιορίζεται μόνο στήν ἰατρική ἐπιστήμη, καί ἀφορᾶ τό γεγονός πώς ἡ ἴδια θεραπεία δέν ἔχει σέ ὅλους τά ἴδια ἀποτελέσματα μιᾶς καί ἐξαρτᾶται ἀπό τήν προσωπικότητα, τήν ἰδιοσυστασία τοῦ νοσοῦντος καθώς καί ἀπό τό κοινωνικό του περιβάλλον.

Ἐπίσης, ἡ θεραπευτική, σύμφωνα μέ τόν Διοκλῆ, δέν ἀφορᾶ μόνον τή νόσο, ἀλλά, κυρίως, τή διατήρηση τῆς ὑγείας, δέν ἑστιάζεται μόνον στό ἐπί μέρους τμῆμα ἀλλά στό ἀδιαχώριστο σύνολο ψυχῆς-σώματος-περιβάλλοντος. Στό σημεῖο αὐτό ἀξίζει νά ἐπισημανθεῖ ὅτι, ἀπό τό 1986, ὁ Παγκόσμιος Ὀργανισμός Ὑγείας (Π.Ο.Υ.) διευρύνοντας τόν προτεινόμενο ὁρισμό τῆς ὑγείας, ὡς θετικής ἔννοιας, εἰσηγεῖται τήν περισσότερο ὁλιστική προσέγγιση τῶν ἐννοιῶν τῆς διατήρησης καί τῆς προαγωγῆς τῆς ὑγείας.

Προχωρᾶ, τέλος, σέ δύο πολύ σημαντικές γιά τήν ἐποχή του ἐπινοήσεις τεχνικῶν μέσων μέ σημαντικές θεραπευτικές ἐφαρμογές. Πρόκειται γιά τόν ἐπίδεσμο τοῦ Διοκλέους, ὁ ὁποῖος ἔγινε γνωστός ὡς «σκαφεῖον»«θόλος» καθώς καί γιά ἕνα χειρουργικό ἐργαλεῖο, τό χρησιμοποιούμενο στήν ἀφαίρεση βελῶν πού εἶχαν εἰσχωρήσει στό σῶμα καί ἔγινε γνωστό μέ τήν ὀνομασία «κυαθίσκος τοῦ Διοκλέους».

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:

(*) Σικελιώτης = Έλλην κάτοικος της Σικελίας.

ΣΧΟΛΙΟ Γ. Λεκάκη:

Για τούτον και μόνον τον λόγο, και προς τιμήν του προγόνου τους, στην Κάρυστο πρέπει να γίνεται ένα ετήσιο παγκόσμιο συνέδριο Ολιστικής Ιατρικής...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για ΙΑΤΡΙΚΗ, ΕΔΩ.

ΛΕΞΕΙΣ: Γερμανικη εκδοση, 1901, ΟΛΙΣΤΙΚΟΣ ΙΑΤΡΟΣ, ΔΙΟΚΛΗΣ, ΚΑΡΥΣΤΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ, Βαρελα, ΔΙΟΚΛΕΙΟΝ, γιατρος, Ιπποκρατης, Καρυστινος, Λυσσαιου, μεταπτυχιακη διατριβη, βιβλιο, Καρυστιος, αρχαια ελληνικη ιατρικη, θεραπεια, κλινικο εργο, θεραπευτικη τεχνη, Αθηναιοι, νεωτερος Ιπποκρατης, Πλινιος ο Πρεσβυτερος, Ζιγκεριστ, 1974, Ευβοια, Αρχιδαμος, βαν ντερ Εικ, 2000, φιλοσοφος, στοχαστης, Αριστοτελης, Θεοφραστος, Εμπεδοκλης, Δογματικη σχολη, φιλοσοφια, ιπποκρατικη θεωρια, ιατροφιλοσοφος, αιτια, Σαρμα, 2012, αττικη διαλεκτος, ιωνικη διαλεκτος, εμπειρια, ανατομια, Γαληνος, φυσιολογια, πεψη, πυρετος, προγνωση, παθολογια, θεραπευτικη, επιδεσμος, γυναικολογια, Εμβρυολογια, χειρουργικη, διαιτητικη, υγιεινη, διατροφη, νοσος, ομοια, εναντια, ανακουφιση,  ιδιοσυστασια, νοσουντας, ηλικια, κλιμα, περιβαλλον, συμπτωμα, ανθρωπινος οργανισμος, ολον, μελος, οργανισμος, ολιστικη, Κακριδης, 2012, κοινωνια, υγεια, ψυχη, σωμα, 1986, Παγκοσμιος Οργανισμος Υγειας, ΠΟΥ, ολιστικη, υγιεια, σκαφειον, σκαρφειο, θολος, χειρουργικο εργαλειο, βελος, κυαθισκος του Διοκλεους, Σπαραγματα, Σικελιωτης, Ακρων, Φιλιστιος, Βελλμανν, Βελμαν, Βαιντμανν, Βαιντμαν, 1901, Διοκλειο νοσοκομειο
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ