Αυλός 3.500 χρόνων
από…
ανθρώπινη κνήμη
βρέθηκε στην Αγγλία!
Σε τύμβο-ιπτάμενο δίσκο!
Του Γιώργου Λεκάκη
Ο αυλός είναι ένα μουσικό όργανο, που συνοδεύει τον άνθρωπο, εδώ και τουλάχιστον 50.000 χρόνια - ΔΕΙΤΕ το ΕΔΩ...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τον ΑΥΛΟ, ΕΔΩ.
Ένας «οστέινος αυλός», αναγνωρίσθηκε
προσφάτως ως… μουσικό όργανο.
Ως εδώ τίποτε το ιδιαίτερο...
Αλλά...
...είναι κατασκευασμένος από ανθρώπινο μηριαίο
οστούν...
Υπήρχε και μια πλευρική τρύπα στο κατεστραμμένο άκρο, αλλά αυτό δεν
είναι πλέον ορατό! Υπάρχει επίσης μια αρχαία φθορά, ενδεικτική της χρήσης του…
Ο αυλός έχει φινιριστεί
προσεκτικά με υψηλό γυάλισμα στην επιφάνειά του, υποδηλώνοντας ότι ήταν ένα
πολύτιμο στοιχείο. Βρέθηκε στον τύμβο[1] G58 του Wilsford, που ανασκάφηκε από τον William
Cunnington FSA (1754 - 1810), ενός Άγγλου αυτοδίδακτου αρχαιολόγου και εμπόρου αρχαιοτήτων,
στις αρχές του 19ου αιώνα...
Τα άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν στο εσωτερικό του σκάμματος ήταν ένας πέλεκυς-όπλο
μάχης, ένας χάλκινος πέλεκυς, ένα μοναδικό μυτερό αντικείμενο, ένα οστέινο
πιάτο, ένα κομμάτι-λαβή από κέρατο ελαφιού, ένας χαυλιόδοντας και μια χαραγμένη
πέτρα…
 |
| Άλλα αντικείμενα, που συνόδευαν τον νεκρό με τον ανθρωποστέινο αυλό, του Wilsford. |
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΑΓΓΛΙΑ, ΕΔΩ.
Οι αρχαιότερες
αρχαιολογικές μαρτυρίες στο Wilsford συνίστανται σε αντικείμενα της Εποχής του
Χαλκού και της Εποχής του Σιδήρου.[2]
Το έργο των dr. Joanna Bruck και dr. Thomas Booth «The Power of Relics: Curating Human Bone
in the British Bronze Age»[3]), διερεύνησε
στοιχεία για τα «λείψανα» (κομμάτια ανθρώπινων οστών), που διατηρήθηκαν σκόπιμα,
για μεγάλες χρονικές περιόδους, στην βρετανική Εποχή του Χαλκού.
Είναι ευρέως αναγνωρισμένο
ότι αντικείμενα της Εποχής του Χαλκού, όπως οι χάντρες και τα κεραμικά αγγεία,
φυλάσσονταν και κυκλοφορούσαν ως κειμήλια για πολλές γενεές. Αλλά και η – έστω περιστασιακή
- ανακάλυψη επεξεργασμένων θραυσμάτων ανθρώπινων οστών υποδηλώνει ότι και τα ανθρώπινα
υπολείμματα αντιμετωπίσθηκαν με παρόμοιο τρόπο! Με ραδιοάνθρακα χρονολόγησε θραύσματα
ανθρώπινων οστών, από συγκεκριμένους οικισμούς και ταφές, και ανέλυσε πιθανές
κοινωνικές επιπτώσεις αυτών των πρακτικών, αναδεικνύοντας τον τρόπο με τον οποίο
η μνήμη, το υλικό και το σώμα και πώς αντιμετωπίστηκαν
από τις κοινωνίες της εποχής. Το μουσικό όργανο «Wilsford G58» όπως ονομάσθηκε,
αντιπροσωπεύει άμεσες και σαφείς ενδείξεις για την φροντίδα, διατήρηση και
μετασχηματισμό ανθρώπινων καταλοίπων από τους κατοίκους των Βρετανικών νησιών,
της Εποχής του Χαλκού. Φαίνεται ότι το όργανο δεν ήταν σε χρήση για μεγάλο
χρονικό διάστημα. Προήλθε από τάφο ατόμου, που ίσως ζούσε στην μνήμη των ζωντανών
ως μουσικός, και θάφτηκε μαζί του. Ίσως το όργανο ήταν πιθανότατα κατασκευασμένο
ειδικά για το άτομο που συνόδευε. Δεν φαίνεται να είναι κάποιο λείψανο με μακρύ
βίο. Αυτό δημιουργεί μερικές ενδιαφέρουσες ερωτήσεις…
-Από τον μηρό ποιανού ήταν το οστούν που δημιουργήθηκε το μουσικό όργανο;
Του νεκρού ή κάποιου συγγενή του;
Ήταν εν ζωή ή πεθαμένος την ώρα που αφαιρέθηκε;
Εάν ήταν ζωντανός, έγινε με την θέληση του δότη ή όχι;
Έγινε τελετουργικά ή όχι;
- Ο νεκρός ήταν μουσικός ή όχι;
Η χρονολόγηση με ακτινοβολίες
άνθρακα κανονικά απαιτεί δείγμα οστού 0,5-1 γραμμ. Ωστόσο, το μουσικό όργανο του
Wilsford είναι ένα μοναδικό αντικείμενο. Οπότε αντί να κόψουν ένα κομμάτι οστού,
εγχύθηκε ο απαιτούμενος όγκος οστικής σκόνης από το εσωτερικό της κοιλότητας
του οστού. Αυτή η προσέγγιση ελαχιστοποίησε τις φθορές στην μορφολογία του οστού-οργάνου,
την δομική σταθερότητα και την αισθητική του. Η έκθεση που ελήφθη τον Ιούνιο
του 2017 έδειξε κατά μέσον όρο 3.380 ± 29 χρόνια πριν από σήμερα: 1745-1617 χρόνια
π.Χ. (κατά 95%) – 1731-1636 χρόνια π.Χ. (κατά 68%).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Ann Woodward και John Hunter «Ritual in Early Bronze Age Grave Goods» / «Τελετουργικό υλικό από κτερίσματα στα πρώιμα χρόνια της Εποχής του Χαλκού», Πανεπιστήμιο του
Μπέρμιγχαμ, 2015 / David Bukach.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Οι τύμβοι της Εποχής του Χαλκού, κυρίως στην περιοχή
του Wessex, καλούνται “bell barrow”. Μοιάζουν με καμπάνες / καμπανόσχημοι ή, κατ΄άλλους
με ιπτάμενους δίσκους – και έχει γίνει πολλή συζήτηση γι’ αυτό.
Το όνομα αυτό αποδόθηκε
από τους John Aubrey και William Stukeley.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: R. Colt Hoare "The Ancient History of
Wiltshire".
[2] Στο Wilsford ευρέθησαν επίσης υπολείμματα κτηρίων και
πιθανόν ένα νεκροταφείο, αφού ευρέθησαν 7 πέτρινες σαρκοφάγοι στα βόρεια του
χωριού, ρωμαιο-βρετανικών χρόνων. Επίσης, ένα πέτρινο ανάγλυφο με ανδρική μορφή
(βρέθηκε στο αγρόκτημα Slate House Farm, δυτικά του χωριού), επίσης ρωμαϊκών
χρόνων. Το 1969, ευρέθησαν τμήματα της «γκρίζας αγγλικής αγγειοπλαστικής», ακριβώς
απέναντι από την βορειοανατολική γωνία της αρχαίας ρωμαϊκών χρόνων πόλης,
Ancaster. ΔΙΑΒΑΣΤΕ «Lincs to the Past. Ancaster Roman Settlement».
[3] «Η δύναμη των κειμηλίων: Η αποκατάσταση του
ανθρώπινου οστού στην βρετανική Εποχή του Χαλκού». Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ,
2017.
ΛΕΞΕΙΣ: Αυλος, αυλοι, 3.500 χρονια πριν, ανθρωπινη κνημη, Αγγλια, οστεινος αυλος, μουσικο οργανο, ανθρωπινο οστουν, μηριαιο
οστουν, τρυπα, τυμβος, Γουιλσφορντ, Ουιλσφορντ, Καννινγκτον, 19ος αιωνας, πελεκυς, οπλο, χαλκινος πελεκυς, οστεινο
πιατο, κερατο ελαφιου, ελαφοκερατο, χαυλιοδοντας, Κεστεβεν, Λινκολνσαιρ, Εποχη
Χαλκου, Εποχη Σιδηρου, Μπρουκ, Μπουθ, λειψανα, λειψανο, ανθρωπινα οστα, βρετανια, χαντρα, κεραμικο αγγειο, κειμηλιο, ανθρωπινο οστο, ταφη, ταφος, μουσικος, μουσικη, ανθρακας, 3.380 χρονων, 1745 πΧ, 1617 πΧ, 1731 πΧ, 1636 πΧ, Μουσειο Γουιλτσαιρ, Γουντγουαρντ, Χαντερ, Τελετουργια, κτερισματα, Μπερμιγχαμ, καμπανα, καμπανοσχημο, ιπταμενος δισκος, Ωμπρει, Στακλει, Κολτ, νεκροταφειο, σαρκοφαγος, αναγλυφο, γκριζα αγγειοπλαστικη, Ανκαστερ, κειμηλια
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook