Σκέψεις καθώς ανθίζουν οι λαλάδες (τουλίπες) της Χίου: Η Φύση νικά!!! Η Φύση κορώνα στο κεφάλι μας - Ας δούμε τον κορωνοϊό ως μια ευκαιρία για αυτογνωσία και αφύπνιση! - της Κυρ. Βαγιάνου


Σκέψεις καθώς ανθίζουν
οι λαλάδες (τουλίπες) της Χίου:

Η Φύση νικά!!!

Η Φύση κορώνα στο κεφάλι μας…

Ας δούμε τον κορωνοϊό ως
μια ευκαιρία για αυτογνωσία και αφύπνιση!

ΚΕΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ της φιλολόγου Κυριακής Βαγιάνου
  

Η επιστροφή στη φύση, αυτή η προτροπή του Ρουσσώ την εποχή του Διαφωτισμού ταιριάζει γάντι στην κατάστασή μας. Η ανθρώπινη φύση μας - τώρα τελευταία μας υπενθυμίζεται σκληρά η θνητότητά της - είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το φυσικό περιβάλλον. Ο δε κορωνοϊός άθελά του (πάντα μια όψη του κακού είναι το καλό, νομίζω) μας παρέχει αυτήν την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με τον πραγματικό μας εαυτό, να μείνουμε για λίγο επί τέλους ήρεμοι με το εγώ μας, να κοιτάξουμε μέσα μας. Μέχρι τώρα ζούσαμε όλοι σε έναν φρενήρη ρυθμό, τρέχαμε να προλάβουμε τις απαιτήσεις της δουλειάς, τους ανταγωνιστές μας, το γυμναστήριο, τα social media, τις κοινωνικές συναναστροφές, τις οικογενειακές υποχρεώσεις, απομακρυνόμενοι όλο και περισσότερο από το φυσικό μας περιβάλλον και την ομορφιά και γαλήνη που μας χαρίζει συνεχώς, ανιδιοτελώς κι απλόχερα.

 Αυτή η παράδοξα απροσδόκητη κατάσταση σε όλον τον πλανήτη, αυτή η πανδημία, μας οδηγεί αναπόφευκτα σε έναν άλλο τρόπο ζωής. Μας εφιστά την προσοχή με βίαιο τρόπο αλλά μας αφυπνίζει κιόλας. Ας βάλουμε λοιπόν καθοδηγητή την Ψυχή μας και όχι τον Νου μας κι ας ξεκινήσουμε για ένα ταξίδι αυτογνωσίας κι όχι πια επιδειξιομανίας και κυνήγι του φαίνεσθαι…


 Ένας επικίνδυνος ξένος επιτίθεται και το μόνο ασφαλές καταφύγιο είναι η φωλιά μας, το εσωτερικό μας σπίτι. Αυτό ανήκει φύσει στην φύση. Η φύση εξαγνίζει, βοηθά την ψυχή να ανθίσει. Η Άνοιξη έρχεται και δίνεται ακόμα περισσότερο η δυνατότητα σε όποιον το θέλει και το επιθυμεί να βοηθηθεί σε όλα τα επίπεδα. Τα χρώματα της φύσης είναι χαλαρωτικά, προδιαθέτουν για διαλογισμό και εσωστρέφεια. Παρατηρώντας την φύση, μόνοι με τον εαυτό μας, αναγνωρίζουμε την θεία τάξη και σύνεση που τόσο έχουμε χάσει όλα αυτά τα χρόνια. Μαγεμένοι από τις Σειρήνες του υπερκαταναλωτισμού, εθιστήκαμε να επικοινωνούμε μέσα από ψηφιακά κανάλια και χάσαμε το δικό μας κέντρο, αποσυντονιστήκαμε από την φύση μας κι αναζητήσαμε άξονες στήριξης πολύ μακριά μας. Καθίσαμε σε καρέκλες καφετεριών αποξενωμένοι, κουρασμένοι από το αέναο κυνήγι μιας εφήμερης ευτυχίας. Αγνοήσαμε την ομορφιά της φύσης. Διαστρεβλώσαμε την έννοια του ωραίου.


 Ωραίο, αυτό που γίνεται στην ώρα του. Τίποτα δεν είναι ωραίο όταν καταστρέφει κι εκμεταλλεύεται την φύση. Και το ανθρώπινο είδος το κάνει συστηματικά, ανελέητα και προκλητικά τους τελευταίους δύο αιώνες. Κι όμως η φύση συγχωρεί (συν+χωρώ), μας κάνει χώρο να σταθούμε, να δημιουργήσουμε, να επιβιώσουμε, κάποτε φτάνοντας στο ευ ζην που είναι και το ζητούμενο.


 Η μόνη διέξοδος εκτός οίκου είναι πλέον η φύση. Είτε με παρέα, είτε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα σε απόσταση ασφαλείας, είτε μόνοι μας για μια αναμέτρηση με τον εαυτό μας. Η φύση μας ωθεί να φιλοσοφήσουμε, μας βοηθάει να χαλαρώσουμε, να συνειδητοποιήσουμε τον σκοπό της ύπαρξής μας.

 Τα χρώματά της είναι γεμάτα αυθεντικά συναισθήματα. Σε αυτά μπορούμε να εντοπίσουμε και την χρωματική μας ταυτότητα. Μια πολύχρωμη ζωή εν φύσει είναι το μονοπάτι αυτογνωσίας μας. Η φύση είναι φως και το φως είναι ζωή. Όλες οι φυσικές διεργασίες σχετίζονται με τον Ήλιο, την ζωοδόχο πηγή μας. Οι μνήμες μας και τα περισσότερα συναισθηματικά βιώματα των παιδικών μας χρόνων συνδέονται με μια κατάσταση ή εικόνα ή αναπαράσταση της φύσης. Η φύση είναι παντού και είναι μέσα μας.

 Και δεν είναι μόνο τα χρώματα, φυσικά. Είναι ο καθαρός αέρας, είναι οι ζωντανοί οργανισμοί (φυτά, ζώα), αλλά και οι ανόργανοι (το χώμα μας αποφορτίζει, το νερό μας εξαγνίζει). Τα τέσσερα στοιχεία του Εμπεδοκλή μας διδάσκουν την ισορροπία.
Αυτό το χαμένο κέντρο μας μπορούμε να το βρούμε στην επαφή με την φύση.


 Το καλειδοσκόπιο των χρωμάτων, των οσμών, των εικόνων της φύσης μας υπενθυμίζει να είμαστε ευγνώμονες για όσα καταφέραμε μέχρι τώρα. Η φύση είναι μια Μάνα για όλους, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, έθνους, χρώματος, δύναμης, χρημάτων, ενέχει το συλλογικό, το πανανθρώπινο. Είναι η απόλυτη αποδοχή του διαφορετικού. Τίποτα δεν φαίνεται παράταιρο στην φύση. Γι’ αυτό και συγχωρεί. Η φύση ξεκλειδώνει την καλή διάθεση. Αγαπά χωρίς όρους. Σε αυτήν την πηγή της Αγάπης ας οδηγηθούμε εκουσίως και ενσυνειδήτως. Κι όλα θα πάνε καλά, θα δείτε.

 Η φυσική παλέττα της Ελλάδας είναι μοναδική και οφείλουμε να αισθανόμαστε τυχεροί που μπορούμε να την απολαμβάνουμε. Η αρμονία στην φύση είναι ικανή να επιφέρει την εσωτερική αρμονία που σημαίνει σέβομαι τον εαυτό μου και άρα σέβομαι και τον άλλον ως μέρος του εαυτού μου.

 Η επαφή με την φύση είναι ένα ταξίδι αυτοανακάλυψης. Απαιτείται χρόνος και φροντίδα για κάθε ταξίδι. Τώρα σχεδόν όλοι έχουμε λίγο περισσότερο χρόνο αφού παγώσαμε τις δραστηριότητές μας. Αυτή η μη δράση μας ας γίνει αφορμή για μια νέα αρχή επανασύνδεσης με τον αληθινό εαυτό μας. Μέχρι τώρα ζούσαμε μέσα σε έναν θόρυβο. Ίσως αυτή είναι η ευκαιρία μας να ηρεμήσουμε, να πάμε στην μη-δράση που όμως δεν θα είναι αδράνεια, αλλά δράση αλλιώς!

 Ας δώσουμε χρόνο στον εαυτό μας κι ας επανασυνδεθούμε με την φύση. Θέλει αρετή και τόλμη τελικά για να επιστρέψουμε στο σπίτι μας. Η φύση μας χαρίζει ένα μυστικό κώδικα, από μας εξαρτάται να μην τον αγνοήσουμε.

Στο μυθιστόρημα της Άλις Γουόκερ «Το πορφυρό χρώμα» η ηρωίδα λέει σε μια φίλη της : «Νομίζω ότι ο Θεός τσαντίζεται αν περάσεις μπροστά από ένα λιβάδι που έχει μωβ χρώμα και δεν το προσέξεις»...

Με αφορμή τις εξορμήσεις στην χιώτικη φύση…


ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 18.3.2020.

ΛΕΞΕΙΣ: Φυση, κορωνα, κορωνοιος, αυτογνωσια, αφυπνιση, Βαγιανου, λαλαδες, τουλιπες, Χιος, λαλαδα, τουλιπα, κορονοιος, κορωναιος, κοροναιος 
Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

    ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ