ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ
μΚ ΑΝΟΙΚΤΟΙ ΞΑΝΑ
οι ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ...
ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ μΚ (μετά κορωνοϊού) ΑΝΟΙΚΤΟΙ
ΞΑΝΑ οι ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ...
Κι ανεβήκαμε στο λίκνο του κόσμου, του Φωτός, στον
ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ!
 |
| Ξέρουμε τι σας λείπει... Μα έρχεται... Να είστε σίγουρες... |
Τέλεια μέρα! Τέλειο φως!
Και τον βρήκαμε μόνο!
Σπάνιο!
Τον φωτογραφήσαμε και τον μοιραζόμαστε μαζί σας…
Και απαγγέλλουμε όλοι μαζί… Παλαμά...
Ύμνος
στον Παρθενώνα
Είναι η στιγμή που ο
Βασίλειος Βουλγαροκτόνος κατεβαίνει νικητής από την Μακεδονία στην Αθήνα, ίνα
προσκυνήσει την Παναγία Αθηνιώτισσα στον Παρθενώνα, που ΄χε στηθεί εντός του!!!…
Το ποίημα, όμως, του εθνικού ποιητού, αξεπέραστο:
Εσύ 'σαι, που κορόνα σου φορείς το Βράχο; Εσύ 'σαι,
Βράχε, που το ναό κρατάς, κορόνα της κορόνας;
Ναέ, και ποιος να σ' έχτισε μες στους ωραίους ωραίο,
για την αιωνιότητα με κάθε χάρη Εσένα;
Σ' εσέ αποκάλυψη ο ρυθμός, κάθε γραμμή και Μούσα·
λόγος το μάρμαρο έγινε κι η ιδέα τέχνη, και ήρθες
στη χώρα τη θαυματουργή, που τα στοχάζεται όλα
με τη βοήθεια των Ωρών των καλομετρημένων,
ήρθες απάνου απ' τους λαούς κι απάνου απ' τις
θρησκείες,
κυκλώπειε, λυγερόκορμε και σα ζωγραφισμένε.
[…]
Ναέ, τα θέμελά σου εσέ δεν είναι ριζωμένα,
σα να τη 'γγίξαν τρίσβαθα την τέλειωση του κόσμου,
μηδέ το μέτωπό σου εσέ πάει πέρα από τα γνέφια,
σαν πυραμίδας κολοσσός απάνου σ' ερμοτόπι
της Αφρικής. Ανάλαφρα κρατάν εσέ στου αέρα
τη διαφανάδα τη γλαυκή των Ολυμπίων τα χέρια.
Κι η αρχοντική κορφή σου εσέ δίχως θρασά να πάει
για να χαθεί στ' απέραντα που μάτι δεν τη φτάνει,
το Πνεύμα προς τ' απέραντα ξέρει απαλό και φέρνει.
Εσένα δε σε χτίσανε τυραγνισμένων όχλοι,
καματερά ανθρωπόμορφα, σπρωγμένα απ' τη βουκέντρα
φαρμακερά κι αλύπητα, δυνάστη αιματοπότη.
Εσένα με το λογισμό κι εσέ με το τραγούδι
σε υψώσαν των ελεύθερων οι λογισμοί εκεί όπου
και ο Νόμος σαν πρωτόγινε της Πολιτείας προστάτης,
με το ρυθμό πρωτόγινε, κι ήταν κι αυτός τραγούδι.
[…]
Κι ακούστε! Πρέπει κι ο άνθρωπος, κάθε φορά που θέλει
να ξαναβρεί τα νιάτα του, να 'ρχεται στο ποτάμι
της Ομορφιάς να λούζεται. Σ' όλα μπροστά τα ωραία
να στέκεται αδιαφόρευτα και γκαρδιακά να σκύβει
προσκυνητής, ερωτευτής, τραγουδιστής, διαβάτης.
Κι αφού όλων πάει ταξίματα και μεταλάβει απ' όλα,
πάλι και πάντα να γυρνά σ' εσένα μ' έναν ύμνο.
Μ' εσένα το ξανάνιωμα του κόσμου ν' αρχινάει,
του κόσμου το ξανάνιωμα μ' εσέ να παίρνει τέλος.
ΠΗΓΗ: Κ. Παλαμάς, Άπαντα, τ.
5, από την «Φλογέρα του βασιλιά», 1910, Τρίτος Λόγος, εκδ. Μπίρη. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 18.5.2020.
ΛΕΞΙΚΟ:
γνέφια (τα) = σύννεφα.
θρασά (η) = θρασύτης
καματερά (τα) = ζώα που
εκτελούν εργασίες
βουκέντρα (η) = μακρύ ξύλινο
ραβδί με αιχμή, για να κεντρίζει τα βόδια στο όργωμα
αδιαφόρευτα = χωρίς να κάνει
διακρίσεις
γκαρδιακά = με την καρδιά του.
ΛΕΞΕΙΣ: Παρθενων, Παρθενωνας, Ακροπολη, Ακροπολις, Καρυατιδες, Ερεχθειο, Ερεχθειον, Παλαμας, υμνος
στον Παρθενωνα, Βασιλειος Βουλγαροκτονος, Μακεδονια, Αθηνα, Παναγια Αθηνιωτισσα, Βραχος, κορονα, κορωνα, Ναος, ωραιο, αιωνιοτητα, χαρη, αποκαλυψη, ρυθμος, γραμμη, Μουσα, λογος, μαρμαρο, ιδεα, τεχνη, θαυματουργη χωρα, στοχασμος, Ωρες, Ωραι, λαος, θρησκεια, κυκλωπεια, κυκλωπας, λυγεροκορμος, ζωγραφισμενος, θεμελια, τελειωση, μετωπο, γνεφια, πυραμιδα, κολοσσος, ερμοτοπι, Αφρικη, διαφαναδα, γλαυκη, Oλυμπιοι, αρχοντικη, κορφη, θρασα, απεραντα, Πνευμα, τυρανια, τυρανισμενος οχλος, καματερο, ανθρωπομορφο, βουκεντρα, φαρμακερος,δυναστης αιματοποτης, λογισμος, τραγουδι, ελευθερος, Νομος, Πολιτεια, προστατης, ανθρωπος, νειατα, ποταμι της ομορφιας, λουσιμο, αδιαφορευτα, γκαρδιακα, προσκυνητης, ερωτευτης, τραγουδιστης, διαβατης, ταξιμο, μεταλαβια, κοσμος, Απαντα Παλαμα, η Φλογερα του βασιλια, 1910, γνεφι, συννεφο, θρασυτης, ραβδι, βοδι, οργωμα, διακρισεις, καρδια
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook