ΠΕΡΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥ; ή ΠΕΡΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΤΟΥ; ΠΡΟΤΑΣΗ: ΜΠΑΚ-Ο-ΓΙΑΝΝΗ GO BACK - του Ιω.-Π. Μακρίδη

ΠΕΡΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥ;

ή ΠΕΡΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΤΟΥ;

ΠΡΟΤΑΣΗ: ΜΠΑΚ-Ο-ΓΙΑΝΝΗ

GO BACK

Του ΙΩΑΝΝΗ-ΠΕΤΡΟΥ ΜΑΚΡΙΔΗ,

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ

Ο Μεγάλος Περίπατος δεν είναι μια –δυο λέξεις με ένα κάποιο νόημα, αφού τα επί μέρους στοιχεία τους δεν έχουν καμμία λειτουργική οντότητα. Πρόκειται περί Μεγάλου πάτου που στόχος τους είναι το πώς στο κέντρο της Αθήνας οι πολυκατοικίες –γραφεία θα γίνουν 10ώροφα νεκροταφεία–οστεοφυλάκια.

Η όποια παρουσία, του μέχρι τώρα έργου, δυστυχώς δεν σε καθοδηγεί να μπορείς να πεις, ευτυχώς έχει πάρει τέλος, καθότι είναι μία ασυναρτησία με στόχο την διάλυση, όχι μόνο της ταλαιπωρημένης Αθήνας, αλλά το πώς και η ψυχή των Ελλήνων θα γίνει από τούβλα ο Πύργος της Βαβέλ. Η δόμηση του Πύργου της Βαβέλ ως αποτέλεσμα ασυναρτησίας Δημοτικού Συμβουλίου Αθηνών και Αθηναίων, χωρίς να έχει εγκριθεί τίποτα. Είναι να απορεί και εξίσταται ο Έλληνας το πώς, με το ποιοι, και με τόσα εκατομμύρια € στο βρόντο, καταστρέφουν το νόημα της δομής της Αθήνας. Η ταύτισις των κενών στην προσπάθεια περί μεγάλου πάτου ζωντανεύει εδώ, αφού μέχρι τώρα αποδεικνύεται ότι δεν είχαν εκπληρωθεί οι ρύσεις των μεγάλων Πρωθυπουργών ότι «Η Ελλάδα είναι ένα απέραντο τρελοκομείο». Και να λοιπόν η ευκαιρία!!!

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΕΡΙ ΑΘΗΝΑΣ, ΕΔΩ.

Η αποδόμηση δηλαδή, του ότι ο χώρος αυτός επί χιλιάδες χρόνια εκπληρούσε, εκπροσωπούσε την ιερότητα του Ναού του Ολυμπίου Διός στους πρόποδες του Λόφου της Ακρόπολης, έστω και με το ένα υπόγειο ποτάμι –Ηριδανός– που από πάνω του όμως φυτρώνουν συστάδες δένδρων προσπαθώντας να μας φανερώσουν την παρουσία της λειτουργίας της Φύσης.

Δηλαδή:

1) το πράσινο της παρουσίας αναζωογόνησης των αντιθέτων δυνάμεων που η Γη έχει μέσα της για χάρη μας, που φέρνουν καρπούς Τροφής και Πνεύματος αρσενικού και θηλυκού για την διαιώνισή της,

2) το θαλασσί του ορίζοντα του ουρανού, του νοήματος εις την νιοστί –όσα ορά ο Νους–,

3) το καφέ χρώμα της Γης που μας ανέχεται όλους ανεξάρτητα του τι σκεπτόμαστε και του πώς φερόμαστε και που όλα τα μετατρέπει σε λίπασμα. Τα ανωτέρω δεν είναι ικανά στο Δήμαρχό μας ως οντότητες να τον καθοδηγήσουν με την οποιαδήποτε Παιδεία έχει, σε χαρμόσυνους προγραμματισμούς ως βοηθήματα των όποιων προβληματισμών δημιουργεί η λειτουργικότητά μας για το κοινό συμφέρον μιας πόλης, αισθήσεων που συναντώνται σε περίπατο όπως:

α) γύρω από τον Λόφο της Ακρόπολης,

β) στους στύλους του Ολυμπίου Διός,

γ) Λύκειο Αριστοτέλη,

δ) στην Αρχαία Αγορά,

δ) στον Κεραμικό.

Κάποιος κολλητός του κ. Δήμαρχου, άρα παντογνώστης, απεφάνθη ότι ο κ. Μπακογιάννης δεν είναι ως προς αυτή την προσπάθειά του αφελής (= απλός, φυσικός, απλοϊκός, εύπιστος, απονήρευτος, Λεξικό Τεγόπουλος-Φυτράκης), αν και αποδεικνύεται κάργα φελλοτάπητας (= τάπητας αλειμμένος με μείγμα από σκόνη φελλού).

Αντί για ποτάμια με τα τρέχα γύρευε χρώματα εξυπηρέτησης, σε ώρα περίπατου –με πόδια ή ποδήλατο– τίποτα πιο αυτονόητο να χρησιμοποιηθούν τα χρώματα της Φύσης, το πράσινο μιας συστάδας δένδρων, το χρώμα του ουρανού, το θαλασσί ή και το χρώμα της Γης, το καφέ ως ροές –Τα πάντα ρει– επί τέλους στη ζωή της Αθήνας και όχι ως διαρροές, διαστροφές, καταστροφές. Αλλά αυτά, δηλαδή, το περπάτημα και το ποδήλατο δεν είναι για να περάσει η ώρα μας, αλλά πρέπει να ξεκινούν από τους χώρους του σχολείου να τα μάθουμε ως εργαλεία του κορμιού μας –το περπάτημα και το ποδήλατο– που θα θεμελιώσουν το υπόλοιπο της ζωής μας με τα 12 χρόνια της Παιδείας σε αυτά. Άρα εκεί να στρέψει την προσοχή του ο Δήμαρχος, το πώς θα κάνει μια σωστή αρχή για να γίνει εύκολα ο καλύτερος Δήμαρχος.

Τώρα το κίτρινο του Ήλιου που θαμπώνει τα μάτια και γίνεται μπρος στα μάτια σου σκουπίδι να το πατάς, αφού σε πεπερασμένο χρόνο – αποτύφλωσης και διαβολής – και ο ποδηλάτης θα σας έχει αποκαθηλώσει, και βεβαίως για το καλό όλων, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Το κόκκινο –πορτοκαλί του διαδρόμου είναι απόχρωση υγρών σφαγείου και μαζί με το κίτρινο είναι SOS προσοχή κίνδυνος, παγκοσμίως και ειδικά στην οποιαδήποτε κυκλοφοριακή κίνηση. Το κάθε τι που γίνεται χαλί να το πατήσεις, και ειδικά σε Δημόσιο χώρο διακινδυνεύει να καταστραφεί και πολύ περισσότερο όταν μια πόλη δεν έχει συνοχή και χρήστες ίδιων ηθών και εθίμων. Είναι αφέλεια να προκαλείς τους αγνώστου διαμονής περαστικούς με τις ανεξέλεγκτες βίαιες αντιδράσεις τους, ή τους ανήμπορους κατοίκους αυτής της πόλης αφού με τα χρήματά τους χωρίς καμία ευθύνη χαμογελάς πριν δεις το αποτέλεσμα, επειδή υπάρχει για κάποιους η σωτηρία με τα ξένα κόλλυβα.

Αλήθεια, την λύση που εφαρμόσατε ως Δήμαρχος της πόλης των Αθηνών την συζητήσατε, αφού πέρασαν οι Αθηναίοι από το ιατρείο σας; Ή έχετε περάσει έστω και μία φορά έξω από χώρους που η χρήση τους ήταν ελεύθερη π.χ. Ίλιον – Πάρκο Τρίτση, Πεδίον Άρεως, Εξάρχεια, Πλατεία Βικτωρίας κ.ά., και όντας δημόσιο πρόσωπο με οικογενειακό επίπεδο μόρφωσης δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι ο πολιτισμένος χώρος απαιτεί ιερή χρήση Παιδείας για να παίξει τον ρόλο του στην Κοινωνία;

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 2.7.2020.

ΛΕΞΕΙΣ: Μπακογιαννης, μεγαλος περιπατος Αθηνας, Αθηνα, Μακριδης

Share on Google Plus

About ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ