Του Γιώργου Λεκάκη
Τα απολιθώματα πουλιών γνωστά
ως πελαγορνίθια / pelagornithid αντιπροσωπεύουν πολλαπλά είδη, γνωστά από την
Ανταρκτική. Τώρα ένα νέο θραύσμα δοντιού, ενός τέτοιου πουλιού, από την Ηώκαινο,
στο νησί Σέιμουρ / Seymour, της Ανταρκτικής, αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο
γνωστό είδος του!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ, ΕΔΩ.
Μετρήσεις του δείχνουν ότι διαφέρει
από εκείνη που δημοσιεύθηκε για άλλα πελαγορνίθια. Η απόκλιση μπορεί να
υποδηλώνει ότι οι προηγούμενες τεχνικές δεν είναι επαρκείς για την εξέταση
ελλιπούς υλικού, ή ότι ένας άλλος παράγοντας, όπως η φυλογενετικη / phylogeny, μπορεί να
επηρεάσει εκτιμήσεις μεγέθους και συγκρίσεις.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΗΩΚΑΙΝΟ ΠΕΡΙΟΔΟ, ΕΔΩ.
Το πελαγορνίθι του Ηώκαινου στο
νησί Seymour είναι το μεγαλύτερο γνωστό pelagornithid tarsometatarsus. Είχε
γιγαντιαίο σώμα (κατά ~ 50 Ma) και πιθανότατα δεν αντιπροσωπεύει μόνο τα
μεγαλύτερα ιπτάμενα πτηνά του Ηώκαινου, αλλά και μερικά από τα μεγαλύτερα πτηνά
που έζησαν ποτέ (με εκτιμώμενο άνοιγμα φτερών 5-6 μ.)!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για ΓΙΓΑΝΤΕΣ, ΕΔΩ.
Επί πλέον, η κατανομή των απολιθωμάτων τεράστιων πελαγορνιθιών, σε περισσότερα από 10.000.000 χρόνια γεωλογικών αποθέσεων της Ανταρκτικής, δείχνει μια παρατεταμένη επιβίωσή τους, στις νότιες θάλασσες, και την επιτυχία τους ως «αρπακτικό του πελάγους», συστατικό των θαλάσσιων και παράκτιων οικοσυστημάτων, παράλληλα με τους αρχαίους πιγκουίνους(*).
ΠΗΓΗ: Peter A. Kloess, Ashley W. Poust και Thomas A. Stidham «Earliest fossils of giant-sized bony-toothed birds (Aves: Pelagornithidae) from theEocene of Seymour Island, Antarctica», Scientific Reports, volume 10, αρ: 18286 (2020), 26 October 2020. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 27.10.2020.
(*) Οι πιγκουίνοι (Pygoscelis antarcticus) προτιμούν έναν μικρό υπνάκο: Κοιμούνται περισσότερες από 10.000 φορές την ημέρα για 4 δευτερόλεπτα κατά μέσον όρο την φορά! Οι ερευνητές που ήθελαν να κατανοήσουν τον ύπνο των πιγκουίνων παρατήρησαν 14 πουλιά σε 10 ημέρες και διαπίστωσαν ότι το περισσότερο που κοιμήθηκαν ποτέ ήταν ένα 34 δευτερόλεπτα - βλ. Leif Penguinson, "This penguin survives on 4-second microsleeps — thousands of times a day - The power naps of the chinstrap penguin are even briefer and more frequent when it is tending eggs", Nature, ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 30.11.2023.
While pelagornithid or ‘bony-toothed’ bird fossils representing multiple species are known from Antarctica, a new dentary fragment of a pelagornithid bird from the middle Eocene Submeseta Formation on Seymour Island, Antarctica represents a species with a body size on par with the largest known species in the clade. Measurements from the partial ‘toothed’ dentary point to a giant body size for the species, although the spacing among the pseudoteeth differs from that published for other pelagornithids. The discrepancy might suggest that previous techniques are not adequate for examination of incomplete material or that another factor such as phylogeny might impact size estimates and comparisons. Combined with a revised stratigraphic position in the early Eocene La Meseta Formation on Seymour Island for the largest pelagornithid tarsometatarsus known, these Antarctic fossils demonstrate the early evolution of giant body size in the clade (by ~ 50 Ma), and they likely represent not only the largest flying birds of the Eocene but also some of the largest volant birds that ever lived (with an estimated 5–6 m wingspan). Furthermore, the distribution of giant-sized pelagornithid fossils across more than 10 million years of Antarctic geological deposits points to a prolonged survival of giant-sized pelagornithids within the southern seas, and their success as a pelagic predatory component of marine and coastal ecosystems alongside early penguins.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook