Του Γιώργου Λεκάκη
Ο μεγάλος τραγικός
της κλασσικής Αθήνας, Ευριπίδης (περ. 480 - 406 π.Χ.) ήταν - μαζί με τον
Αισχύλο και τον Σοφοκλή – και είναι, ένας από τους τρεις αρχαίους Έλληνες
τραγικούς, με τους οποίους το θέατρο και η τέχνη θα ασχολούνται ανεξάντλητα
αιώνια…
Ο Ευριπίδης
ταυτίζεται με θεατρικές καινοτομίες, που έχουν επηρεάσει βαθειά το δράμα, μέχρι
την σύγχρονη εποχή, ειδικά στην αναπαράσταση παραδοσιακών μυθικών ηρώων ως
απλών ανθρώπων σε εξαιρετικές περιστάσεις. Αυτή η νέα προσέγγιση τον οδήγησε σε
πρωτοποριακές εξελίξεις, που οι μετέπειτα συγγραφείς προσάρμοσαν στην κωμωδία, και
τον ρομαντισμό. Έγινε επίσης «ο πιο τραγικός ποιητής», εστιάζοντας στις «εσωτερικές
ζωές» και τα κίνητρα των χαρακτήρων του, με τρόπο που έως τότε, ήταν άγνωστος.
Ήταν ο δημιουργός του πλαισίου, του Οθέλου του Σαίξπηρ, της Φαίδρας του Ρακίνα, του Ίψεν, του Στρίντμπεργκ, κ.ά., στο οποίο φυλακισμένοι άνδρες και γυναίκες καταστρέφουν ο ένας τον άλλον με την ένταση της αγάπης και του μίσους τους… Αλλά ήταν επίσης ο λογοτεχνικός πρόγονος των κωμικών δραμάτων του Μενάνδρου και του Τζορτζ Μπέρναρντ Σω.
Μοναδικός
ανάμεσα στους συγγραφείς των αρχαίων Αθηνών, ο Ευριπίδης, έδειξε συμπάθεια προς
τα υποεκπροσωπούμενα μέλη της κοινωνίας…
Euripides,
Aeschylus, Sophocles Shakespeare's Othello, Racine's Phedre, Ibsen, Strindberg,
Menander George Bernard Shaw, αινιγμα σφιγγος, σφιγγα, σφιγξ, ευριπιδης, 1755, φοινισσαι, φοινισσες
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook