"Πέρασε" στην
αιωνιότητα ο αρχαιολόγος και επί τιμή διδάκτωρ του ΑΠΘ, Ιωάννης Τουράτσογλου.
Είχε αναδείξει, μέσω ενός πολύτιμου και λεπτομερούς βιβλίου που έγραψε το 2008 με την Διευθύντρια του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, Ευγενία Χαλκιά, τον θησαυρό της Κρατήγου Μυτιλήνης. Τα Νομίσματα και τα τιμαλφή αντικείμενα του 7ου αι. μ.Χ.
Ο Ιωάννης Τουράτσογλου άφησε
ένα δυσαναπλήρωτο και όπως σημειώνει θα τον θυμόμαστε πάντα με θαυμασμό και
αγάπη!
Ο εκλιπών νομισματολόγος και
επιγραφολόγος, γεννήθηκε το 1940 στη Θεσσαλονίκη από γονείς Κωνσταντινοπολίτες.
Εισήλθε τον Μάρτιο του 1967 στην Αρχαιολογική Υπηρεσία όπου υπηρέτησε επί μια
35ετία σε διάφορες θέσεις. Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο και έχει λάβει πολλές
τιμές και διακρίσεις
Ο καθηγητής του Γεώργιος
Μπακαλάκης τον μύησε στη νομισματική επιστήμη και ο Μανόλης Ανδρόνικος στην
επιγραφική, τομείς τους οποίους υπηρέτησε πιστά. Λόγω της πολυγλωσσίας του
υπηρέτησε ως διερμηνέας στη Σχολή Εθνικής Αμύνης.
Με υποτροφία Humboldt
εκπόνησε στη Γερμανία, στο Saarbrucken, τη διδακτορική του διατριβή, με επόπτη
καθηγητή τον P.R. Franke και θέμα «Η Νομισματοκοπία της Θεσσαλονίκης κατά τη
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορική Περίοδο».
Το 1976 ανέλαβε τη θέση
Εφόρου στο Νομισματικό Μουσείο, και από το 1994, τη Διεύθυνση του Μουσείου στο
οποίο και αφοσιώθηκε με ιδιαίτερο ζήλο.
Επί των ημερών της διεύθυνσής
του, ολοκληρώθηκε η προετοιμασία της επανέκθεσης και εγκαινίασε το Νομισματικό
Μουσείο, το οποίο μεταφέρθηκε από την Τοσίτσα στο Ιλίου Μέλαθρον, το Δεκέμβριο
του 1998.
Παράλληλα εκτελούσε
περιοδικά, χρέη Διευθυντή στο Επιγραφικό Μουσείο, όσο και στο Εθνικό
Αρχαιολογικό Μουσείο, του οποίου για δύο χρόνια είχε τη Διεύθυνση. Επί των
ημερών του μάλιστα εγκανιάστηκε η έκδοση του περιοδικού «Το Μουσείον».
Υπήρξε μέλος πολλών
επιστημονικών Επιτροπών και φορέων, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.
70 χρόνια συμπληρώθηκαν από
την αποκάλυψη του θησαυρού της Κρατήγου! - ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΛΕΣΒΟ, ΕΔΩ.
«Το καλοκαίρι του 1951, κατά τις εργασίες εκσκαφής του διαδρόμου του αεροδρομίου της Λέσβου στην τοποθεσία Κράτηγος, 8 χλμ. προς Ν της πρωτεύουσας της νήσου, Μυτιλήνης, ήλθε στο φως θησαυρός αποτελούμενος από:
- χρυσούς σολίδους των αυτοκρατόρων Φωκά και Ηρακλείου,
- χρυσά κοσμήματα,
- αριθμό αργυρών σκευών και αγγείων, και
- μια χαλκή σφραγίδα.
Το σύνολο, κατά τον ανασκαφέα, παρεσύρθη από το εκσκαφικό μηχάνημα σε
σημείο που απείχε περί τα 60 μ. και προς Β του νεωτερικού ναϊδρίου της Αγίας
Παρασκευής, κάτω από το οποίο η έρευνα επιβεβαίωσε την ύπαρξη οικοδομικών
καταλοίπων ναόσχημων κατασκευών παλαιοτέρων εποχών.
Το εύρημα, σήμερα στο
Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (εκτός από μια οινοχόη που παρέμεινε στο
Αρχαιολογικό Μουσείο της Μυτιλήνης), εξετέθη για πρώτη φορά στο Ζάππειον
Μέγαρον των Αθηνών με την ευκαιρία της διοργάνωσης διεθνούς έκθεσης υπό την
αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης (Η Βυζαντινή Τέχνη. Τέχνη Ευρωπαϊκή. Αθήναι
1964, αρ. 500 - 510). Έκτοτε τμήματά του έχουν αρκετές φορές περιληφθεί σε
περιοδικές εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδας».
Ο «θησαυρός της Μυτιλήνης»
θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα σύνολα που έχουν διασωθεί από τον 7ο αιώνα.
Περιλαμβάνει 17 ασημένια σκεύη, 22 χρυσά κοσμήματα, μια χάλκινη σφραγίδα και 32
χρυσά νομίσματα (σόλιδοι) των αυτοκρατόρων Φωκά και Ηρακλείου. «Θησαυροί»
ονομάζονται τα κλειστά αρχαιολογικά σύνολα που ανακαλύπτονται συνήθως τυχαία
και τα οποία αποτελούνται από πολύτιμα αντικείμενα και νομίσματα. Πρόκειται
συνήθως για πολύτιμα αντικείμενα που κάποιος κατά την Αρχαιότητα απέκρυψε για
να διασώσει από ενδεχόμενη λεηλασία.
Ο θησαυρός που ανακαλύφθηκε
στη θέση Κράτηγος της Μυτιλήνης είναι μία από τις σημαντικότερες ομάδες
αντικειμένων του Μουσείου που έχουν ενιαία και γνωστή προέλευση και μπορούν να
χρονολογηθούν με ακρίβεια δια της νομισματικής μαρτυρίας. Η απόκρυψη αυτού του
θησαυρού αποτελεί απόδειξη της κρίσης που συντάραξε τη Βυζαντινή αυτοκρατορία
στις αρχές του 7ου μ.Χ. αιώνα, όταν τα εδάφη της παραβίαζε ο περσικός στρατός
αλλά και οι Αβαροσλάβοι, οι οποίοι πολιόρκησαν ακόμα και την Κωνσταντινούπολη.
ΠΗΓΗ - επιμέλεια κειμένου: Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (ΟΛΣΑ), 13.9.2021. ΑΡΧΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 14.9.2021.
Συλλυπητήριο μήνυμα της
Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη για την απώλεια του
αρχαιολόγου Γιάννη Τουράτσογλου
Η απώλεια του Γιάννη Τουράτσογλου προκαλεί οδύνη στα στελέχη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Όλοι όσοι γνωρίζαμε τον Γιάννη Τουράτσογλου και είχαμε την τύχη να συνεργαστούμε μαζί του, θαυμάζαμε τη βαθιά του μόρφωση, την καλλιέργειά του, την παιδεία και την ευστροφία του. Αιχμηρός στις τοποθετήσεις του πολλές φορές, στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, στο οποίο μετείχε για πολλά χρόνια, ήταν η αφορμή για διεπιστημονικές συζητήσεις που διεύρυναν τους ορίζοντες όλων μας.
Άνθρωπος με ξεχωριστή προσωπικότητα και ορμητικό λόγο, ο Γιάννης Τουράτσογλου διακρίθηκε σε όλη του τη σταδιοδρομία για τη συνέπειά του και τον επαγγελματισμό του. Το έργο του, στο πεδίο της εξειδίκευσής του, ως νομισματολόγος, αλλά και στους τομείς της Επιγραφικής, της Αρχαιολογίας, της Ιστορίας, είναι εξαιρετικά σημαντικό και αποτελεί πεδίο αναφοράς της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας. Σε όλους όσοι συνεργαστήκαμε μαζί του και μοιραστήκαμε τη φιλία του, θα μας λείψει πολύ.
ΠΗΓΗ: ΥΠΠΟΑ, 13.9.2021.
Ο Ιωάννης (Γιάννης) Τουράτσογλου, πτυχιούχος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού της Φιλοσοφικής Σχολής Α.Π.Θ., διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Saarland της Γερμανίας, ήταν πολύγλωσσος και πολυγραφότατος. Υπήρξε εξαιρετικά δραστήριος επιστημονικά με διεθνή αναγνώριση και ακτινοβολία, με πλήθος δημοσιεύσεων σημαντικών συγγραμμάτων κυρίως σε θέματα νομισματικής, καθώς και επιγραφικής και με άλλες μελέτες αρχαιολογίας και ιστορίας. Η Μακεδονία, τόπος καταγωγής του και σπουδών του, η Θεσσαλονίκη ιδιαίτερα, καθόρισαν από κάθε άποψη τη ζωή του: του προσέφεραν πολυάριθμα θέματα έρευνας, μελέτης και δημοσίευσης με σημαντικότατη μελέτη το ελληνορωμαϊκό νομισματοκοπείο της Θεσσαλονίκης.
Η Αρχαιολογική Υπηρεσία υπήρξε εξαρχής ο χώρος της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, ξεκινώντας από Eπιμελητής Αρχαιοτήτων στη Βέροια. Στο Νομισματικό Μουσείο, όπου έβαλε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του, εργάστηκε από την δεκαετία του 1970, Έφορος από το 1982 και Διευθυντής από το 1994 έως το 2002, οπότε αφυπηρέτησε. Τέλος διετέλεσε και Διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου από το 1999 έως το 2002 αφήνοντας παντού σημαντικό έργο και θαυμάσιες εντυπώσεις.
Εκτός από τις πολυάριθμες υποτροφίες, τις βραβεύσεις και τις διακρίσεις που του απονεμήθηκαν, τίμησε ολόπλευρα την επιστημονική του και υπηρεσιακή του υπόσταση. Επί των ημερών του εγκαινιάστηκε με κάθε λαμπρότητα, ο Α΄ όροφος της μόνιμης έκθεσης του Νομισματικού Μουσείου, επίτευγμα πολύχρονου κόπου και επιστημονικής εργασίας των αρχαιολόγων της γενιάς του.
Η υπηρεσιακή του ακεραιότητα,
η αποτελεσματική οργάνωση, η έμπνευση και προτροπή σε έρευνα και δημοσιεύσεις,
η ενθάρρυνση προς τους νέους μελετητές καθώς επίσης και τους συναδέλφους του
ήταν μερικές μόνο από τις αρετές του.
Πάντα θυμόμαστε το ευθύβολο χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό του.
Πλήρης ημερών , αν και με μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα υγείας , άφησε σήμερα 13 Σεπτεμβρίου 2021 φτωχότερη την επιστημονική κοινότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΠΗΓΗ: ΣΕΑ, 13.9.201.
ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΣΩ Facebook